دانلود مقاله خودرو چیست؟

در اصل خودرو ترجمه کلمه vehicle میباشد و به طور کلی هر نوع وسیله چرخدار یا بدون چرخ که باعث سهولت در جابجایی انسان یا بار شود خودرو نامیده میشود مانند ( دوچرخه ، درشکه ، موتورسیکلت ، اتومبیل ، هواپیما و هلیکوپتر و...) البته امروزه منظور از خودرو بیشتر وسایل نقلیه ای هستند که نیروی خود را از انسان یا حیوان تامین نمیکند ( که در نتیجه دوچرخه و درشکه و گاری و...

حذف میشوند) گرچه بطورعام منظور از خودرو در زبان فارسی معادل انگلیسی کلمه Automobile میباشد که یعنی وسیله چرخدار متحرک زمینی با یک مولد قدرت مکانیکی ( مثل قطار ، اتومبیلهای سواری ، کامیون ها و...)
بهر حال در اینجا منظور ما از خودرو تعریف اخیر میباشد اگرچه درصورت امکان درمورد هواپیما و هلی کوپتر نیز صحبت خواهد شد.
در اینجا قرار نیست که از تاریخچه اتومبیل بطور دقیق و کامل صحبت بشود فقط گاهی بطور ساده و مختصر .

البته شخص دیگری در یک وبلاگ دیگر قرار بود (تاریخ اتومبیل) این کار را انجام بدهد اما ظاهرا که به دلایلی بعد از یک مدت کوتاه وبلاگش را تعطیل کرده است ، بنابرین جا برای کسانی که مایلند این کار را انجام بدهند کاملا باز است .

(کی می دونه شاید هم خودم این کار رو انجام دادم)
دسته بندی خودرو ها
روشهای مختلفی برای دسته بندی خودرو ها مورد استفاده قرار میگیرد که معروفترین این روشها عبارتند از عبارتند از :
دسته بندی از نوع موتور ( درون سوز – برون سوز) دسته بندی از نظر نوع سوخت ( بنزین – گازوییل - ..) دسته بندی از نظر سیستم کاری موتور ( چهار زمانه – دوزمانه ) دسته بندی از نظر تعداد مسافر یا حجم بار ( سواری - سبک .....

سنگین) دسته بندی از نظر محل مورد استفاده ( شهری – بیابانی – چند منظوره و..) دسته بندی از نظر شکل موتور ( ایستاده یا خطی – خوابیده – وی شکل یا خورجینی – ستاره ای ...) و....

همانطور که ملاحظه میگردد روشهای بسیار زیادی برای دسته بندی خودرو ها وجود دارد بنابراین در ابتدا سعی میشود مشترکات بین خودرو ها مورد بررسی قرار گیرد همانطور که ملاحظه میگردد روشهای بسیار زیادی برای دسته بندی خودرو ها وجود دارد بنابراین در ابتدا سعی میشود مشترکات بین خودرو ها مورد بررسی قرار گیرد دسته بندی قسمتهای خودرو هر خودرو دارای تعداد زیادی قطعه ( بین 10 تا 20 هزار قطعه) میباشد .برای سهولت آشنایی با اجزاء خودروها معمولا قطعاتی که برای رسیدن به یک هدف مشترک ( مثلا تولید نیروی لازم برای حرکت)لازم است در کنار هم کار کنند را در یک دسته قرار میدهند .معمولا خودروها را بصورت زیر دسته بندی میکنند موتور( مولد قدرت) ، انتقال قدرت ، تعلیق ، شاسی و بدنه ، فرمان و چرخها ، تجهیزات برقی .

دسته مولد قدرت فقط موتور خودرو را شامل میگردد دسته انتقال قدرت شامل : کلاچ ، جعبه دنده ( گیر بکس – gear box ) است دسته تعلیق : فنربندی های خودرو جرء این دسته میباشند شاسی و بدنه : معمولا مجموعه سیستم ها ی خودر روی شاسی نصب میشوند و بدنه مکانیست برای جابجایی مسافر یا حمل بار فرمان و چرخها :شامل جعبه فرمان و اهرمهای فرمان بندی و چرخها تجهیزات برقی: شامل مجموعه باتری ، سیستم راه اندازی ، سیستم شارژ ، جرقه .....

در مورد زانتیا بیشتر بدانید خوب شاید فکر کنید که این خودرو فقط قابلیت بالا و پایین رفتن به صورت دستی و بوسیله دکمه مربوطه را دارد، اما چنین نیست ، این خودرو برای حفظ تعادل، قابلیت بالا و پایین بردن اتاق خودرو بر روی هر یک از چرخها به وسیله کمک فنرهای هیدرولیکی را در مواجه با موارد زیر، داراست.

۱-در سر پیچها از خم شدن شاسی به سمت خارج پیچ و سر خوردن چرخها جلوگیری می کند.

۲- جلوگیری از تکانهای شدید در دست اندازها.

۳-جلوگیری از پایین رفتن سطح خودرو در هنگام افزایش وزن (بار-مسافر).

۴-جلوگیری از پایین رفتن بیش از حد جلوی خودرو در هنگام ترمزهای شدید.

۵-جلوگیری از بر هم خوردن تعادل در هنگام ترکیدن لاستیک.

همچنین به وسیله دستی و با دکمه کنار ترمز دستی نیز قابلیت پایین و بالا بردن خودرو برای قراردادن آن در ۴ حالت مختلف، میسر است، که از این حالتها برای مقاصد مختلفی استفاده می شود که ۲ حالت آن برای انجام سرویسهای خودرو، یکی برای رانندگی عادی و دیگری برای رانندگی در جاده های نامناسب و پردست انداز با سرعت پایین در نظر گرفته شده.

این سیستم شامل چندین سنسور برای تشخیص وضعیت خودرو می باشد که دائما در حال ارسال اطلاعات وضعیت تعادلی خودرو به ECU (کامپیوتر مرکزی)می باشند، همچنین یک پمپ و یک مخزن و لوله های اتصال که حاوی روغن هیدرولیک می باشند را شامل می شود و کمکها نیز با هیدرولیک کار می کنند.سنسورها وضعیت را به ECU ارسال کرده ،ECU برای تنظیم تعادل، بسته به قرار گرفتن در پیچ یا مواجهه با دست انداز یا موارد دیگر برای متعادل کردن خودرو، بوسیله پمپ، فشار هیدرولیک را در سمتهایی که لازم است بالا می برد و اگر لازم باشد در سمتهای دیگر پایین می آورد و بدین ترتیب سمتی که فشار هیدرولیک بیشتری بر آن وارد شده،بالا میرود و سمتی که فشارهیدرولیک آن کم شود پایین می آید و میله تعادل (Anti Roll Bar) در حالت تعادل قرار می گیرد،تمامی این مراحل در ۱۰ میلی ثانیه انجام می شود.

این سیستم پیشرفته فقط توسط چند خودروساز بزرگ استفاده می شود،از آن جمله می توان به کمپانی های بنز، BMW، جاگوار، کادیلاک، لندروور، پژو و سیتروئن اشاره کرد، و هر یک نیز نام خاص خود را بر این سیستم نهاده اند، مثلا بنز آنرا ABC یا Active Body Control می نامد ،BMW آنرا Dynamic Drive و سیتروئن Hydractive می نامند، اما در کل این سیستم را Active Suspension (تعلیق فعال) یا Active Roll Control System (سیستم کنترل چرخش فعال)می نامند.

لازم به ذکر است که مثلا در خودروهای BMW این سیستم فقط در سری های8،7 وZ8 استفاده شده و هر ۳ آنها خودروهای لوکس و گرانقیمتی هستند که این امر نشاندهنده تکنولوژی بالای خودروی زانتیا است که با وجود اینکه تولید سال ۹۸ فرانسه است با این حال، بدلیل داشتن سیستم ذکرشده، همچنین ترمز ABS و کیسه هوا ، ایمن ترین خودروی موجود در کشور است ،و از لحاظ قیمت نیز در مقایسه با دیگر خودروهای موجود در ایران کاملا با صرفه است.

سیستم تعلیق هیدرولیکی یا hydraulic Suspension چیست؟

کاربرد سیستم های هیدرولیک در طراحی خودروها با جایگزینی ترمز هیدرولیکی بجای ترمزهای مکانیکی نوع کابلی و یا اهرمی آغاز شد.

در این سیستم و با توجه به قابلیت های انعطاف پذیری مایعات و با ایجاد فشار روی مایع امکان انتقال نیروی ترمز به تمام چرخها بوجود آمد.

بعدها از سیستم هیدرولیک و به روش مشابهی با ترمزهای هیدرولیکی در مکانیزم کلاچ خودروها استفاده شد.

در ادامه روند توسعه تکنولوژی در ساخت خودروها، کاربرد هیدرولیک وسعت بیشتری یافت و در سیستم های دیگر خودرو مانند جذب کننده ضربات (کمک فنر)، فرمانهای هیدرولیکی و گیربکس اتوماتیک بکار گرفته و متداول شد.

ایده بکارگیری سیستم هیدرولیک در مکانیزم تعلیق خودروها اولین بار در سال 1952 در شرکت خودرو سازی سیتروئن مطرح شد.

طراحان شرکت سیتروئن در طراحی و ساخت سیتروئن مدل DS19 از تمام مکانیزم های هیدرولیکی که تا آن زمان ابداع شده بود استفاده کردند.

آنها در طرح این خودرو بجای استفاده از سیستم های هیدرولیکی متعدد و مستقل برای هر کدام از مکانیزم ها، اقدام به طراحی یک سیستم هیدرولیکی مرکزی نمودند.

به این ترتیب از نصب پمپ، مخزن و روغن و مکانیزم های جداگانه خودداری کرده و یک مجموعه مشترک و اصلی جایگزین تجهیزات فوق گردید.

این سیستم هیدرولیک مرکزی و مشترک چندین زیر مجموعه که هر کدام عمل مستقلی در خودرو انجام می دادند را تغذیه می کرد.

این طرح باعث آسانتر شدن طراحی و یکپارچگی بیشتر خودرو گردید.

میزان قابل توجه توان هیدرولیکی که توسط موتور برای سیستم هیدرولیک این خودرو در نظر گرفته شده بود به طراحان آزادی عمل و ابتکار بیشتری می داد.

در اینجا بود که ایده بکارگیری سیستم هیدرولیک در مکانیزم تعلیق نه فقط بعنوان ضربه گیر (کمک فنر) بلکه بعنوان یک سیستم تعلیق کاملاً هیدرولیکی شکل گرفت.

طراحان سیتروئن به این فکر افتادند که می توانند بجای استفاده از روشهای متداول در سیستم تعلیق، یعنی استفاده از انواع فنرها و یا میله های پیچشی که تا آن زمان بکار می رفت، سیستم هیدرولیکی جدیدی را جایگزین کنند که ضمن تحمل بار خودرو عمل ضربه گیری را نیز انجام دهد.

این یک طرح آزمایشی بود که در سال 1955 روی خودروی سیتروئن مدل DS19 نصب گردید.

این روش بطور باورنکردنی باعث نرمی خودرو و بی تکان شدن رانندگی شده بود و ویژگی را بوجود آورده بود که به هیچ وجه با روشهای متداول سیستم تعلیق قابل تصور نبود.

جالب ترین ویژگی در این خودرو امکان تغییر و تنظیم ارتفاع بود.

برای این کار با تنظیم حجم روغن ارسالی به جک های هیدرولیکی که جایگزین فنر شده بودند امکان بالا و پایین بردن اتاق خودرو نسبت به سطح جاده بوجود آمده بود.

از ویژگیهای دیگر این خودرو تراز اتوماتیک سطح ماشین هنگام قرار گرفتن در سطوح ناهموار بود و این عمل با توجه به موقعیت بازوهای سیستم تعلیق نسبت به بدنه و تغییر اتوماتیک حجم روغن در جک های خودرو انجام می گردید.

طراحان DS19 به مرور زمان تغییرات زیادی در سیستم هیدرولیک نمونه اولیه ایجاد کردند ولی آنچه که اهمیت داشت بکارگیری روش کاملاً جدیدی از کاربرد هیدرولیک در خودرو بود که قبلاً هرگز انجام نشده بود.

اصول کار سیستم تعلیق هیدرولیکی که در بعضی مواقع بنام هیدروپنوماتیک نیز از آن نام برده می شود بر اصل تراکم پذیری گازها و غیرقابل تراکم بودن مایعات بنا نهاده شده است.

هر کدام از جک های بکار برده شده در سیستم تعلیق که جایگزین فنرهای معمولی شده اند شامل یک سیلندر و پیستون ساده و یک مخزن یا انباره که تحت فشار گاز نیتروژن است و در بالای جک نصب می شود هستند.

روغن هیدرولیک می تواند بین جک و انباره حرکت رفت و برگشت داشته باشد.

وزن بدنه خودرو که روی چرخها وارد می شود باعث بالا آمدن پیستون در سیلندر شده و در نتیجه خروج روغن از جک و ورود آن را به انباره در پی خواهد داشت.

با اضافه شدن روغن به انباره تراکم گاز نیتروژن حبس شده در داخل انباره افزایش می یابد تا با وزن خودرو به تعادل برسد.

به این ترتیب گاز نیتروژن داخل انباره با متراکم شدن بیشتر مانند یک فنر عمل می کند.

با قرار دادن یک اورفیس (مجرای تنگ) بین پیستون و انباره سرعت نوسان پیستون کاهش داده می شود و ضربات ناشی از سطوح ناهموار جذب می گردد، عملی که در خودروهای معمولی توسط کمک فنر انجام می شود.

در مدلهای جدید خودروهای شرکت سیتروئن که با نام زانتیا به بازار معرفی شده اند.

نمونه های بسیار پیشرفته و جدیدی از سیستم های هیدرولیکی نصب شده اند در این خودرو قابلیت های متعددی ایجاد گردیده است.

کنترل الکترونیکی زانتیا که به آن هیدرواکتیو می گویند به سیستم اجازه می دهد که مکانیزم تعلیق آن برای جذب ضربات متناسب با وضعیت ناهمواری جاده تغییر کند در اکسل های بکار گرفته شده در این خودروها بجز انباره های بالای جکها یک انباره در مرکز اکسل نصب شده است و با وصل شدن و یا قطع شدن ارتباط این انباره به مدار تعلیق هیدرولیکی ماشین میزان نرمی و یا سفتی حرکتهای بدنه تغییر می کند برای این منظور با قرار دادن تعدادی سنسور شرایط مختلف رانندگی مانند سرعت ماشین، سرعت و میزان فرمانگیری، نوسانات مربوط به جاده، شتابگیری و یا توقف را دریافت و به کامپیوتر دستگاه ارسال می کنند و بعد از پردازش داده های ورودی سیگنال ارسالی از کامپیوتر به شیر برقی تعبیه شده در مدار هیدرولیک ارسال می شود و از طریق این شیر رگلاتورهای کنترل نرمی (stiffness regulator) مقدار دهانه اورفیس بین جکهای دو طرف اکسل و انباره مرکزی را تغییر می دهند، در نتیجه مقدار و سرعت تبادل روغن بین جکها و انباره تغییر کرده و به این ترتیب شدت نوسانات جک ها متناسب با شرایط جاده تنظیم می گردد.

با این روش ترکیب بی نظیری از سواری راحت و کنترل بالای جاده ای ایجاد می گردد با اضافه شدن امکانات جدید الکترونیکی سطح تراز دستگاه با توجه به سرعت فرمانگیری و پیچ های تند، شتاب گیری و ترمزهای ناگهانی حفظ می گردد و در سخت ترین شرایط رانندگی راحتی سرنشینان و امکان کنترل خودرو را به حداکثر می رساند و تمام این قابلیت ها با توجه به بکارگیری سیستم تعلیق هیدرولیکی