وابستگی به منابع شبکه در سالیان اخیر بطرز چشم گیری افزایش یافته است.
در دنیای امروز یک سازمان با قابلیت در دسترس بودن شبکه آن گره خورده است.
بدیهی است در چنین مواردی توان نحمل سازمان ها در زمان بروز یک مشکل در شبکه و انجام عادی فعالیت های روزمره بطرز محسوسی کاهش می یابد.
همین موضوع باعث شده است اشکال زدایی شبکه به عنوان یکی از عناصر حیاتی و تعیین کننده در اکثر سازمان ها مورد توجه جدی قرا ر بگیرد.
علاوه بر اینکه وابستگی به منابع شبکه رشد چشم گیری را داشته است این صنعت به سرعت به سمت محیط های پیچیده نظیر استفاده از چندین نوع رسانه انتقال داده و چندین پروتکل و ضرورت ارتباط با شبکه های ناشناخته نیز حرکت می کند.
این نوع شبکه های ناشناخته ممکن است یک شبکه گذرا متعلق یه یک مرکز ارائه دهنده سرویس های اینترنت (ISP) و یا یک شرکت مخابراتی باشند که شبکه های خصوصی را به یکدیگر متصل می نمایند.
همگرائی صوت و تصویر درون شبکه های داده نیز پیچیدگی بیشتری را به دنبال داشته است و اهمیت اعتماد پذیری به شبکه را بیش از هر زمان دیگر مهم نموده است.
وجود محیط های شبکه ای پیچیده بدین معنی است که مسائل مربوط به ارتباطات و حفظ حداقل کارآئی در ارتباطات بین شبکه ای به شدت رشد و در برخی موارد یافتن منبع بروز مشکل سخت و اغفال کننده است.
وجود محیط های شبکه ای پیچیده بدین معنی است که مسائل مربوط به ارتباطات و حفظ حداقل کارآئی در ارتباطات بین شبکه ای به شدت رشد و در برخی موارد یافتن منبع بروز مشکل سخت و اغفال کننده است.
علائم و مسائل و راه حل ها: بروز اشکال در ارتباطات شبکه ای با آشکارشدن مجموعه ای از علائم و یا نشانه ها قابل شناسائی و تشخیص است.
این نوع علائم ممکن است عمومی (عدم توانائی سرویس گیرندگان جهت ارتباط با یک سرویس دهنده خاص در شبکه) و یا خیلی خا ص (عدم وجود مسیر ها در یک جدول روتینگ) باشند.
پس از آشکارشدن علائم اولیه با استفاده از ابزارها و روش های خاص اشکال زدائی می توان عامل و یا عوامل تأثیر گذار در بروز مشکلات را شناسائی نمود.
شناسایی نشانه های اولیه بروز یک مشکل یکی از مهم ترین مراحل در فرآیند اشکال زدائی است چراکه با تشخیص درست می توان راه حلی مشتمل بر مجموعه ای از عملیات را پیاده سازی نمود.(نظیر تشخیص درست بیماری توسط پزشک و ارائه یک طرح درمان مناسب) استفاده از یک زیر ساخت عملی مناسب احتمال موفقیت در اشکال زدائی شبکه را بطرز کاملآ محسوسی افزایش می دهد.
معرفی محل کارآموزی: شرکت فروررایان در ابتدای سال 1380 در ابتدا ی سال 1380 شروع به فعالیت نموده است.
زمینه ی کاری این شرکت در خصوص تآمین برنامه های نرم افزار و پشتیبانی و تهیه ی قطعات سخت افزار می باشد و باتوجه به درخواست مشتری نسبت به تآمین قطعه ی سخت افزاری و program کردن آن اقدام می کند(که در اکثریت موارد کار مونتاژ کامپیوترهای خانگی را برعهده دارد) همچنین این شرکت در زمینه ی برنامه نویسی شرکت های حسابداری (بدون توجه به زمینه ی کاری شرکت مشتری یا درخواست کننده ) نیز فعال است.
پس از تآمین قطعه ی سخت افزاری درخواست شده یا تآمین برنامه و همچنین حقی در صورت مونتاژ و تحویل یک pc خانگی شرکت با توافق مشتری پشتیبانی سخت افزاری و نرم افزاری محصول ارائه شده را بر عهده می گیرد.
از مشکلاتی که امکان وقوع آن پس ازارئه ی محصول می باشد می توان به این موارد اشاره کرد : باتوجه به وضعیت قطعات وارد شده در کشور اکثر قطعات بدون گارانتی می باشد و ممکن است هنگام استفاده دچار مشکلاتی از قبیل خرابی زودرس و سوختن بردهای داخلی و ...
شود که شرکت با دریافت مبلغی بسیار به صرفه تر برای مشتری قطعه ی خراب را تعویض یا تعمیر می کند(منظور قطعاتی مانند مودم و IDE ها و...
) می باشد.
درصورتی که برای شرکت برنامه نویسی شده باشد و برنامه حتی پس از تست دچار باگ باشد شرکت باتوجه به تعهدی که دراین زمینه قبول کرده است در زمینه ی رفع خطاهای برنامه اقدام می کند.
شرکت در زمینه ی مشکلات سخت افزاری که در اثر بی توجهی یا استفاده نادرست از دستگاه بوجود بیاید به وضوح مسئولیتی ندارد و باتوجه به این مورد برای پشتیبانی سخت افزاری اقدام می نماید و بردها یا میکروپروسسورها (میکروکنترلرها)ی برنامه ریزی شده را تعمیر و تعویض میکند.
همانطور که در بالا ذکر شد این شرکت از نظر تجهیزات الکترونیکی و نیروی انسانی می تواند کنترل کردن ماشین ها و دستگاه های صنعتی را بااستفاده از program کردن میکروها بر عهده بگیرد.
شرکت همچنین می تواند ارتقای سیستم ها را به سیستم های روز ( update شده ) قبول کند.
باتوجه به مواردی که ذکر شد و توضیح مختصری که ارائه گردید واضح است فعالیت شرکت با تکیه برعلوم انفورماتیک روز بوده و بااستفاده ازمتخصصان مجرب درزمینه ی ارتقای سطح کیفی ماشینهای الکترونیکی و نرم افزارهای روتین مورد استفاده گام برمی دارد.
معرفی موضوع کارآموزی شبکه های کامپیوتری و زیر ساخت شبکه متن اصلی مفاهیم اولیه شبکه وقتی دو یا چند کامپیوتر را طوری به همدیگر متصل می کنید که بتوانند با همدیگر ارتباط برقرار کنند در واقع یک شبکه داده ایجاد کرده اید.
روش ارتباط این دو یا چند کامپیوتر مهم نیست و می تواند یکی از روش های استفاده از کابل ، تکنولوژی بی سیم مثل امواج رادیویی یا مادون قرمز یا حتی مودم و خط تلفن باشد.
تکنولوژی که از آن برای متصل کردن دو کامپیوتر به همدیگر استفاده می شود را اصطلاحا رسانه شبکه می نامند که در میان آنها کابل های مسی متداولترین رسانه شبکه می باشد.
کامپیوترهای موجود در یک شبکه به طرق مختلفی می توانند با همدیگر ارتباط برقرار کنند، اما بخش بزرگی از این فرایند ربطی به ماهیت داده ای که از طریق رسانه شبکه عبور می کند ندارد.
قبل از اینکه داده هایی که کامپیوتر فرستنده تولید کرده است به کابل یانوع دیگری از رسانه برسد به سیگنال هایی که متناسب با آن رسانه می باشد تجزیه می شود.
این سیگنال ها ممکن است مثلا برای سیم های مسی ولتاژهای الکتریکی ، برای فیبرنوری پالسهای نور و در شبکه های بی سیم امواج رادیویی و مادون قرمز باشند.
این سیگنال ها کدی راتشکیل می دهند که رابط شبکه هر کامپیوتر گیرنده ای آنرا به داده های باینری قابل درک با نرم افزار در حال اجرای روی آن کامپیوتر تبدیل می کند.
البته در پشت پرده عملیات پیچیده زیادی انجام می شود و به همین سادگی که در بالا بیان شد، این فرایند تکمیل نمی شود در واقع برای اینکه نامه الکترونیکی که به دوست خود فرستاده اید به ولتاژهای الکتریکی تجزیه شود، از نقطه ای به نقطه دیگر در یک ناحیه جغرافیایی فرستاده شود و دوباره به حالت اول برگردانده شود تا قابل فهم باشد، کارهای زیادی انجام می شود.
بعضی از شبکه ها متشکل از کامپیوترهای مشابهی هستند که دارای سیستم عامل و برنامه های یکسانی می باشند، در صورتیکه شبکه هایی هم وجود دارند که دارای سکوهای platform تفاوتی هستند و نرم افزارهایی را اجرا میکنند که کاملا با همدیگر تفاوت دارند.
ممکن است اینطور بنظر آید که برقراری ارتباط بین کامپیوترهای یکسان ساده تر از بین کامپیوترهای متفاوت است و البته در بعضی موارد این نتیجه گیری صحیح می باشد.
شکل 1- شبکه صرفنظر از نرم افزارهایی که در یک شبکه روی کامپیوترها اجرا می شود و صرفنظر از نوع آن کامپیوترها ، باید زبان مشترکی بین آنها وجود داشته باشد تا برقراری ارتباط میسر شود.
این زبان مشترک پروتکل نامیده می شود.
و حتی در ساده ترین نوع تبادل اطلاعات، کامپیوترها از تعداد زیادی ازآنها استفاده می کنند.
در واقع همانطور که برای اینکه دو نفر بتوانند با همدیگر صحبت کنند باید از زبان مشترکی استفاده کنند کامپیوترها هم برای تبادل اطلاعات نیاز به یک یا چند پروتکل مشترک دارند.
یک پروتکل شبکه می تواند نسبتا ساده یا کاملا پیچیده باشد.
در بعضی موارد پروتکل فقط یک کد است که مقدار دودویی یک بیت داده را نشان می دهد و همانطور که می دانید این مقدار می تواند 0 یا 1 باشد.
پروتکل های پیچیده تر شبکه می توانند سرویس هایی را ارائه دهند که بعضی از آنها در اینجا نام برده شده است: اعلام دریافت بسته packet acknowledgment : که ارسال یک پیغام از طرف گیرنده به فرستنده مبنی بر دریافت یک یا چند بسته می باشد.
یک بسته جز بنیادی اطلاعات فرستاده شده روی یک شبکه محلی LAN می باشد.
بخش بندی segmentation : که درواقع به تقسیم کردن یک جریان داده طولانی به بخش های کوچکتر می باشد به صورتیکه بتوان آنرا در داخل بسته ها ، روی یک شبکه انتقال داد.
کنترل جریان flow control: شامل پیغام هایی می باشد که از طرف گیرنده به فرستنده مبنی بر بالا یا پایین بردن سرعت انتقال داده فرستاده می شود.
تشخیص خطا error detection: شامل کدهای بخصوصی می باشد که در یک بسته وجود دارد و سیستم گیرنده از آنها برای اطمینان از اینکه داده های آن بسته سالم به مقصد رسیده است یا نه استفاده می کند.
تصحیح خطا error correction: پیغام هایی که توسط سیستم گیرنده تولید می شود و به اطلاع فرستنده می رساند که بسته های معینی آسیب دیده اند و با ید دوباره فرستاده شوند.
فشرده سازی data compression: مکانیزمی است که در آن با حذف اطلاعات اضافه ، مقدار داده ای را که باید از طریق شبکه فرستاده شود در حدامکان کم می کنند.
کد گذاری داده data encryption: مکانیزمی است برای محافظت از داده هایی که قرار است از طریق شبکه منتقل شوند.
اغلب پروتکل ها بر مبنای استانداردهای عمومی می باشند که توسط یک کمیته مستقل تولید شده اند نه یک تولید کننده بخصوص .
بدین صورت این تضمین وجو دارد که سیستم های مختلف می توانند از آنها به راحتی استفاده کنند.
به مجموع پروتکل هایی که درلایه های مختلف مدل OSI وجود دارند پشته پروتکل اطلاق می شود.
این مجموعه پروتکل ها با کمک همدیگر سرویس هایی را که یک برنامه بخصوص ممکن است نیاز داشته باشد ، ارائه می کنند و هیچ یک از آنها قابلیت انجام کار دیگری را ندارند.
در یک شبکه ،اطلاعات از یک برنامه که در لایه بالایی پشته پروتکل قرار دارد سرچشمه می گیرد و متعاقبا لایه ها را به سمت پایین طی می کند.
پایین ترین بخش پشته پروتکل را رسانه شبکه تشکیل می دهد که وظیفه انتقال داده ها به کامپیوترهای دیگر موجود در شبکه را دارد.
وقتی داده ها از طریق شبکه به مقصد می رسند، کامپیوتر گیرنده دقیقا عکس عملیاتی را که کامپیوتر فرستنده انحام داده است ، باید انجام دهد.
بعنوان مثال اگر پروتکلی در لایه سوم فرستنده مسئول کدگذاری اطلاعات می باشد ، همان پروتکل در لایه سوم گیرنده مسئول کدگشایی اطلاعات می باشد.
به این صورت پروتکل های موجود در لایه های مختلف سیستم فرستنده با پروتکل های معادل خود که در همان لایه ولی در بخش گیرنده وجود دارند ارتباط برقرار می کنند.
شکل 2- پروتکل های شبکه یک شبکه محلی یا LAN مجموعه ای از کامپیوترهایی است که در یک ناحیه نسبتا کوچک از طریق یک رسانه مشترک به همدیگر متصل هستند.
به هر یک از کامپیوترها یا دستگاه های ارتباطی دیگری که در یک LAN وجود دارد، یک گره یا node گفته می شود.
یک LAN دارای سه بخش اصلی می باشد: توپولوژی ، رسانه و پروتکل.
توپولوژی الگوی استفاده شده برای متصل کردن کامپیوترها به همدیگر می باشد.
بعنوان مثال در توپولوژی باس bus ، یک کابل شبکه کامپیوترها را زنجیروار به همدیگر متصل می کند و در توپولوژی ستاره star هریک از کامپیوترها به یک نقطه مرکزی بنام هاب یا سوئیچ متصل می شوند.
توپولوژی حلقه ring در واقع یک شبکه باس است که در آن دو انتهای شبکه به همدیگر متصل می باشد.
توپولوژی و رسانه ای که در یک شبکه باید استفاده شود بنا بر پروتکلی که در لایه پیوند-داده data-link مدل OSI کار میکند مثل اترنت یا Token ring مشخص می شود.
بعنوان مثال اترنت چندین نوع توپولوژی و رسانه مختلف پشتیبانی می کند.
وقتی ترکیبی از یک توپولوژی و رسانه برای یک LANانتخاب می شود، برای همه کامپیوترهای موجود در آن شبکه باید از همان توپولوژی و رسانه استفاده کرد .
مثلا نمی توانید یک کامپیوتر اترنت با توپولوژی باس را به یک کامپیوتر اترنت با توپولوژی ستاره ای متصل کنید طوری که هردو متعلق به یک LAN باشند.
به همین صورت پروتکل های همه کامپیوترهای یک LAN با هم باید یکی باشند.مثلا نمی توانید یک کامپیوتر اترنت را به یک کامپیوتر Token Ring در یک شبکه به