دانلود مقاله به سوی اخلاق جهانی

دیباچه
این بیانیه بین ادیانی حاصل دو سال رایزنی بیش از دویست دانشمند و متألفه به عنوان نمایندگان جوامع ادیانی جهان است .

بیانیه دوم تا چهارم سپتامبر 1993 در گردهمایی رهبران دینی و روحانی به عنوان بخشی از اجلاسیه 1993 پارلمان ادیان جهان در شیکاگو مورد بحث قرار گرفت .

این بیانیه را رهبران مشهور ادیان بزرگ جهان شخصا” امضاء و آن را نشانگر نخستین تلاش و آغازی برای جهانی تلقی کردند که سخت به وفاق اخلاقی محتاج است .

شورای پارلمان ادیان جهان و کسانی که این متن را حمایت می کنند ، آن را به عنوان نخستین آموزه از قواعد مقبول ادیان به جهان عرضه می کنند .

ما هرگونه حمایت از جانب زنان و مردان جهان را به گرمی می پذیریم .

جهان در رنج و عذاب است و این رنج ، چنان گسترده و فراگیر است که ما را بر آن می دارد تا برای روشن شدن ژرف در آن ، جلوه هایی از آن را برشماریم .

صلح و آرامش ما را ترک کرده است ، سیاره تخریب شده است ، همسایه ها در وحشت به سر می برند ، زنان و مردان با یکدیگر بیگانگی می کنند و کودکان می میرند .

این نفرت انگیز است .

ما تخریب اکوسیستم زمین را محکوم می کنیم .

ما فقر نابوده کننده امکان حیات را محکوم می کنیم ، گرسنگی که کالبد آدمی را نحیف
می سازد و نابرابری اقتصادی که بسیاری از خانواده ها را به فنا و نابودی تهدید می کند .
ما فقر نابوده کننده امکان حیات را محکوم می کنیم ، گرسنگی که کالبد آدمی را نحیف می سازد و نابرابری اقتصادی که بسیاری از خانواده ها را به فنا و نابودی تهدید می کند .

ما آشفتگی اجتماعی ملل را محکوم می کنیم ، بی توجهی به عدالت که شهروندان را به انزوا می کشاند ، هرج و مرج حاکم بر جوامع خود و مرگ لجام گسیخته کودکان ـــــ که ناشی از تعدی است ـــــــ به ویژه پرخاشگری و نفرت را که به نام دین رواج دارد .

اما این رنج و عذاب می تواند نباشد ، زیرا بنیان اخلاق وجود دارد ، این اخلاق ، امکان سامان فردی و جهانی بهتری را به میان می آورد و افراد را از ناامیدی و جوامع را از آشفتگی رها می سازد .

ما زنان و مردانی که جهان بینی و احکام ادیان جهان را پذیرفته ایم تأکید می کنیم : مجموعه ای عام از ارزش های بنیادین بر مبنای آموزه های ادیان وجود دارد که می توانند اساس اخلاق جهانی را شکل دهند .

تأکید می کنیم که این حقیقت ، پیشاپیش شناخته شده است ، اما هنوز باید در دل و عمل نیز همچنان زنده بماند .

تأکید می کنیم که هنجار ، غیر قابل تغییر و نامشروط برای همه ساحت های زندگی ، برای خانواده ها و جوامع ، نژادها ، ملت ها و ادیان وجود دارد .

سرمشق های قدیمی برای رفتار آدمی وجود دارد که بر آموزه های ادیان جهان استوارند و آن ها شرط نظم پایدار جهانند .

ما به هم وابسته ایم و خوشبختی هر یک در گروه خوشبختی همه است ، بدین سبب به همه موجودات زنده احترام می کنیم ، به مردم ، حیوانان ، گیاهان و نیز به جهت حفاظت از زمین ، هوا ، آب و خاک دغدغه داریم .

ما به سبب آن چه در برابر همگان انجام می دهیم ، شخصا” مسئولیم : همه تصمیم ها ، رفتارها و حتی آن چه نمی توانیم انجام دهیم ، با پیامد همراه است .

ما باید با دیگران همانگونه رفتار کنیم که دوست داریم با ما نیز همانگونه رفتار شود .

ما عهد می بندیم که زندگی ، منزلت ، فردیت و تنوع را پاس داریم ، به گونه ای که با هر فردی ، بدون استثناء ، انسانی رفتار شود .

باید از صبر و رضایت برخوردار باشیم .

باید بتوانیم عفو کنیم و از گذشته ها بیاموزیم و هرگز اجازه ندهیم تا دشمنی و خاطره های نفرت انگیز ما را برده خود سازد .

دل خویش را به روی دیگران بگشاییم و تفاوت های ناچیز خود را به سبب مشترکات جامعه جهانی فرو گذاریم و فرهنگ یکپارچگی و ارتباط را سرمشق خود قرار دهیم .

ما بشریت را خانواده خود می انگاریم ، ما باید در جهت مهربانی و بخشندگی بکوشیم .

ما نباید صرفا” برای خود زندگی کنیم ، بلکه باید به دیگران خدمت کنیم ، کودکان ، سالمندان ، فقراء رنج دیدگان و ناتوانان ، پناهندگان و بی کسان را فراموش نکنیم .

هیچ کسی نباید احساس کند که با وی به عنوان شهروند درجه دوم برخورد می شود و هرگز نباید از کسی بهره کشی شود .باید مشارکت بین زن و مرد وجود داشته باشد .

باید از هرگونه عمل غیراخلاقی جنسی اجتناب کنیم .

باید از هرگونه سلطه گری و یا سوء استفاده بپرهیزیم .

ما خود را متعهد به فرهنگ خشونت گریزی ، احترام ، عدالت ، صلح و آرامش می دانیم .

ما نباید به سرکوب ، صدمه زدن ، شکنجه یا کشتن اقدام کنیم ، ما باید خشونت و تجاوز را به عنوان وسیله ای برای جا انداختن تمایز کنار نهیم .

باید برای نظم عادلانه اجتماعی و اقتصادی بکوشیم ، سامانی که در آن ، هرکس از فرصت یکسانی برای دستیابی به همه استعداد انسانی خود برخوردار شود .

باید با صداقت و مهربانی سخن بگوییم و رفتار کنیم .منصفانه با یکدیگر برخورد و از نفرت و تبعیض پرهیز کنیم .

نباید دزدی کنیم و برای ساختن جهان برخوردار از صلح و اعتدال باید از حیطه طمع برای قدرت ،‌ خودنمایی ، پول و مصرف فراتر رویم .

زمین بهتر از این نخواهد شد ، مگر آن که نخست بینش افراد تغییر یابد .

متعهد می شویم تا آگاهی خود را با نظام دادن به افکار خود ، تأملات ، دعا و تفکر مثبت ، افزایش دهیم .

بدون خطرپذیری و آمادگی برای فداکاری ، تغییر بنیادی در وضعیت ما به وقوع نخواهد پیوست ، بنابراین در جهت درک یکدیگر ، منافع اجتماعی ، ترویج صلح و راه های زندگی طبیعت دوستانه ، به این اخلاق جهانی متعهد می شویم .

ما همه مردم را ، اعم از دیندار و غیر دیندار ، به چنین اقدامی دعوت می کنیم .

اصول اخلاق جهانی جهان ما ، بحران بنیادی را تجربه می کند : بحران در اقتصاد ، محیط زیست و سیاست جهانی ، فقدان دیدگاه کامل ،‌ انبوهی از مسائل حل نشده ، فلج سیاسی ، رهبران حقیر با بینش و آینده نگری ناچیز و به طور کلی به احساسی در برابر ملت ها همه جا دیده می شود : پاسخ های بسیار کهنه برای چالش های نوین .

صدها میلیون انسان در کره زمین به شکل فزاینده ای ، از بیکاری ،‌ فقر ،‌ گرسنگی و گسیختگی خانواده هایشان رنجورند .

امید به صلح پایدار بین ملت ها رخت بربسته است .

تنش بین زن و مرد و تعارض نسل ها هم چنان وجود دارد ، کودکان می میرند ، می کشند ،‌ کشته می شوند ، کشورهای فراوانی با فساد سیاسی و فساد در کسب و کار متزلزل می شوند .

تعارض های اجتماعی ، نژادی و قومی و ویرانی های ناشی از اعتیاد ، جرم های سازمان یافته و هرج و مرج در جامعه سبب شده است تا زندگی توأم با آرامش در شهرهای ما به شکل فزاینده ای دشوار یاب باشد .

همسایه ها در وحشت از یکدیگر زندگی می کنند .

سیاره ما همچنان به شکل ظالمانه ای چپاول می شود .

تخریب محیط زیست ، ما را تهدید می کند .

بارها دیده ایم که رهبران دینی و متدینان ، خشنونت ، تعصب و نا آشنا هراسی را سبب می شوند که الهام بخش تجاوز و جنگ های خونین است و آن را مشروعیت می بخشند .

دین ، غالبا” برای قدرت طلبی های صرف سیاسی (‌مشتمل برجنگ ) مورد سوء استفاده قرار می گیرد ، بنابراین از چنین وضعیتی احساس انزجار می کنیم .

چنین آسیب هایی را محکوم می کنیم ، با تأکید بر این که این آسیب ها می تواند نباشد ، در آموزه های ادیان جهان ، نوعی اخلاق وجود دارد که با رنج جهانی مقابله می کند ، البته چنین اخلاقی راه حل مستقیم برای مسائل بی شمار جهانی ارائه نمی کند ، بلکه مبنایی اخلاقی برای سامان فردی و جهانی بهتر را تأمین می کند و دیدگاهی ارائه می کند که زنان و مردان را از ناامیدی و جامعه را از آشفتگی و آشوب می رهاند .

ما به جهان بینی و احکام ادیان جهان معتقدیم می کنیم ، اجماعی در میان ادیان وجود دارد که می تواند پایه اخلاق جهانی قرار گیرد ، وفاق مبنایی حداقلی ، که به ارزش های الزام آور ، و شاخص های تغییر ناپذیر و نگرش های اخلاقی بنیادین معطوف است .

یک ـ نظام نوین جهانی ، بدون اخلاق جهانی ممکن نیست ما زنان و مردان از ادیان گوناگون و سرزمین های مختلف ، همه مردم را ــــــ اعم از دیندار و غیر دیندار ـــــــ مورد خطاب قرار می دهیم و تعهدات ذیل را به عنوان باورهای مشترک عرضه می کنیم : همه نسبت به نظام جهانی بهتر مسئولیم .

در آمیختگی ما با حقوق بشر ، آزادی ، عدالت ، صلح و حفظ زمین ، بدون هیچ قید و شرطی ضروری است .

ادیان و سنت های فرهنگی گوناگون ما نباید مانع در آمیختگی همگانی ما در مقابله با همه مظاهر ضد بشری و نیز تلاش برای انسانیت کامل تر شود .

اصول بیان شده در « اخلاق جهانی » می تواند مورد تصدیق هر فرد متعهد اخلاقی باشد چه زمینه دینی داشته باشد یا نه .

ما به عنوان دیندار و اهل معنویت ، زندگی خویش را بر اساس واقعیتی لایتناهی بنا نهاده ایم و با توکل ، دعا ، تأمل و با زبان و بی زبان از چنین منبعی ، توان معنوی و امید می گیریم .

ما در برابر سعادت همه بشریت و حفاظت از سیاره زمین مسئولیت ویژه ای داریم .

ما هرگز خود را بهتر از دیگر زنان و مردان نمی انگاریم ، اما مطمئنیم که خرد دیرین در ادیان می تواند به سوی آینده رهنمون کند .

پس از دو جنگ عالمگیر و در پایان جنگ سرد ، با فرو ریختن فاشیسم و نازیسم و تزلزل پایه های کمونیسم و استعمار ، بشریت وارد مرحله نوینی از تاریخ خود شده است ، امروزه ما از منابع اقتصادی ، فرهنگی و معنوی کافی برخورداریم تا با آن بتوانیم نظام جهانی بهتری را ترسیم کنیم اما تعارضات قومی ، ملی ، دینی ،‌ اجتماعی و اقتصادی ، بنیان صلح آمیز جهان بهتر را تهدید می کند امروزه بیش از هر زمانی رشد فناآوری را تجربه کرده ایم ، اما هنوز فقر عالمگیر ، گرسنگی ،‌ مرگ و میر کودکان ، بدبختی و تخریب طبیعت از جهان کاهش نیافته ،‌ بلکه رو به فزونی است ، فروپاشی اقتصادی ، آشفتگی اجتماعی و انزوای سیاسی ، فروپاشی ملی و فاجعه محیط زیست ، بسیاری از مردم را تهدید می کند .

در چنین وضعیت غم انگیز جهانی ، بشریت محتاج نمونه ای از انسان ها است تا با همدیگر زیست کنند و گروه های قومی و تشکل های اخلاقی و دینی که در مسئولیت حفاظت زمین مشارکت کنند .

هر دیدگاهی بر شاخص ها ، آرمان ها ، اهداف و امیدهایی استوار است که در سراسر جهان ، آن ها را از دست رفته می یابیم ، ولی معتقدیم که به رغم تجاوزها و قصورها ، این جوامع ایمانی هستند که مسئولیت ارائه چنین امید ، آرمان و شاخص های قابل دفاع ، مقبول و زنده را بر دوش می کشند ، این امر به شکل ویژه در باره وضعیت نوین و معاصر نیز جاری است .

تضمین بخشی آزادی اندیشه و دین لازم است ،‌ اما آن ها نمی تواند جایگزین ارزش های الزام آور ، تعهدات و هنجارهایی باشد که برای انسان ها ، صرف نظر از ریشه اجتماعی ، جنس ، رنگ پوست ، زبان و دین معتبر است .

ما به وحدت مبنایی خانواده بشری در زمین اعتقاد داریم .

بیانیه جهانی حقوق بشر سازمان ملل متحد ( 1948 ) را به یاد می آوریم .

بر آنیم تا آن چه را به شکل رسمی در سطح حقوق بیان شده است ، از دید اخلاقی با عمق بیشتری مورد تأکید قرار دهیم : درک کامل کرامت ذاتی آدمی ، آزادی گریز ناپذیر و برابری همه آدمیان در اصول ، یکپارچگی ضروری و همبستگی همه انسان ها در برابر همدیگر .

از تجربه های شخصی و تاریخ طاقت