دانلود مقاله چهارده معصوم

حضرت محمد مصطفی (ص)
ولادت
حضرت رسول صلی الله علیه و آله در سالی که معروف به عام الفیل است دیده به جهان گشود.

پدرش عبدالله در بازگشت از شام در شهر یثرب (مدینه ) چشم از جهان فرو بست و به دیدار کودکش محمد نایل نشد.

همسر عبدالله ، مادر «محمد» آمنه دختر وهب بن عبد مناف بود.

بنابر رسم خانواده های بزرگ مکه «آمنه» پسر عزیزش ، محمد را به دایه ای به نام حلیمه سپرد تا در بیابان گسترده و پاک و دور از آلودگیهای شهر پرورش یابد.
در سن 12 سالگی بود که عمویش ابوطالب او را همراهش به سفر تجارتی به شام برد.

در همین سفر در محلی به نام «بصری» که از نواحی شام، ابوطالب به «راهبی» مسیحی که نام وی «بحیرا» بود برخورد کرد.
حضرت محمد (ص) در سن بیست و پنج سالگی با حضرت خدیجه که از زنان پاکدامن و محترم و بزرگوار بود ازدواج کرد .

حضرت فاطمه (س) بانوی بزرگ اسلام و جهان، از ثمرات این ازدواج مبارک می باشند.

بعثت
پیامبر اسلام (ص) ، قبل از شب 27 رجب در غار حرا به عبادت خدا و راز و نیاز با
آفریننده جهان می پرداخت و در آن شب بزرگ جبرئیل فرشته وحی مامور شد آیاتی از قران را بر محمد (ص) بخواند و او را به مقام پیامبری مفتخر سازد.

سن محمد (ص) در این هنگام چهل سال بود.

پیامبر اسلام (ص) دعوت به اسلام را از خانه اش آغاز کرد ابتدا همسرش خدیجه و پسر عمویش علی به او ایمان آوردند .

سپس افراد دیگری نیز به دین اسلام گرویدند.

دعوتهای نخست بسیار مخفیانه بود.

پس از سه سال فرود آمد که : «آنچه را بدان ماموری آشکار کن و از مشرکان روی بگردان.»
پیامبر اسلام (ص) پس از بیست و سه سال مبارزه و تبلیغ دین خدا (13 سال در مکه و 10 سال در مدینه) و برقرار کردن حکومت اسلامی و تعیین حضرت علی (ع) به عنوان وصی و جانشین پس از خود ، به ویژه در « حجه الوداع و در محل غدیر خم » در 28 صفر سال یازدهم هجری در سن 63 سالگی رحلت نمود.

مرقد مطهر رسول خدا (ص) در مدینه منوره قرار دارد.
پیامبر اسلام (ص) پس از بیست و سه سال مبارزه و تبلیغ دین خدا (13 سال در مکه و 10 سال در مدینه) و برقرار کردن حکومت اسلامی و تعیین حضرت علی (ع) به عنوان وصی و جانشین پس از خود ، به ویژه در « حجه الوداع و در محل غدیر خم » در 28 صفر سال یازدهم هجری در سن 63 سالگی رحلت نمود.

مرقد مطهر رسول خدا (ص) در مدینه منوره قرار دارد.

حدیثی از پیامبر گرانقدر اسلام (ص) نقل شده است که: من در میان شما دو چیز گرانبها می گذارم ، تا از آن دو پیروی نمایید، هرگز گمراه نمی شوید.

این دو چیز گرانبها عبارتند از : کتاب خدا(قرآن ) و عترتم (اهل بیت من).

حضرت علی (ع) ولادت امام علی (ع) در سال سی هم عام الفیل ، (سالی که ابرهه به خانه خدا لشکر کشید) یعنی ده سال پیش از بعثت ، در سیزدهم رجب، در درون کعبه خانه خدا به دنیا آمد .

پدر گرامی اش ابوطالب عموی پیامبر (ص) و مادرش فاطمه بنت اسد بود.

هنوز پنج سال از عمر او نگذشته بود که پیامبر( ص) او را به خانه برد و تربیت او را به عهده گرفت.

هشت ویژگی خاص روزی پیامبر(ص) به فاطمه(س) فرمود : علی (ع) دارای هشت ویژگی است و هیچ کس از گذشتگان و آیندگان دارای این مقام نیست .

1- او برادر من در دنیا و آخرت است و هیچ کس دارای این مقام نیست.

2- تو ای فاطمه!

سرور بانوان بهشت، همسر او هستی.

3- و دو سبط رحمت، دو سبط من ، پسران او هستند.

4- برادر علی (ع) (یعنی جعفر طیار) به دو بال آرایش شده و در بهشت همراه فرشتگان به پرواز درآید و هرجا که بخواهد پرواز کند.

5-علم گذشتگان و آیندگان نزد اوست.

6- او نخستین فردی است که به من ایمان آورد.

7- او آخرین فردی است که با من هنگام مرگ دیدار نماید.

8-او وصی من و وارث همه اوصیا است.

شهادت امام علی علیه السلام صبحگاه 19 رمضان سال چهلم هجری، هنگامی که امام علی (ع) برای نماز صبح به مسجد آمده و در حال نماز بود توسط عبدالرحمن بن ملجم که یکی از خوارج بود با شمشیر زهر آلود ضربت خورد و دو روز بعد در شب 21 رمضان، در سن 63 سالگی به شهادت رسید.

حضرت علی (ع) پس از این ضربت بر روی فرق مبارکش فرمود: «فزت و رب الکعبه- به خدای کعبه که رستگار شدم » .

امام علی در روز 21 ماه مبارک رمضان سال چهلم هجری در حالی که عمر شریفش شصت و سه سال بود جان به جان آفرین تسلیم کرد و پیکر مطهر آن حضرت را بنا به وصیت حضرت به نجف اشرف بردند و به خاک سپردند.

حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها تولد حضرت زهرا (س) آنچنان پیامبر را خشنود ساخت که زبان به مدح و ثنای پروردگار گشود و زبان بدخواهان که او را «ابتر» (یعنی بریده نسل) می خواندند برای همیشه کوتاه گردید و خداوند مژده این تولد را در سوره کوثر به پیامبرش داد.

(ما کوثر را به تو عطا کردیم .

پس برای پروردگارت نماز بخوان و قربانی کن که بدخواه تو بریده نسل و ابتر است.) فاطمه زهرا (س) درنزد رسول اکرم (ص) از ارج و مقام خاصی برخوردار بود و آن حضرت محبت و علاقه خاصی را نسبت به دختر خود ابراز می داشتند.

از امام محمد باقر (ع) پرسیدند : چرا فاطمه (س) به نام زهرا نامیده شد؟

فرمود: «زیرا خداوند او را از نور عظمت خودش آفرید به واسطه آن حضرت آسمان و زمین روشن شد، به حدی که ملائکه تحت تأثیر آن نور قرار گرفتند و برای خدا به سجده افتادند.» دانش فاطمه فاطمه (س) از همان آغاز، دانش را از سر چشمه وحی فرا گرفت.

آنچه را از اسرار و دانشها پدر برای او باز میگفت، علی (ع) می نوشت و فاطمه آنها را گرد می آورد که کتابی به نام مصحف فاطمه شد.

فاطمه زهرا (س) با بیان احکام و معارف اسلام، زنان را به وظایفشان آشنا می ساخت .

فضه خدمتگزار فاطمه (س) که از شاگردان و پرورش یافتگان مکتب اوست در مدت بیست سال جز با آیات قرآن سخنی نگفت و هرگاه قصد بیان مطلبی را داشت با آیه ای متناسب از قرآن ، منظور خویش را بیان میکرد.

فاطمه (س) نه تنها از فراگرفتن دانش خسته نمی شد بلکه در یاد دادن مسائل دین به دیگران از حوصله و پشتکار فراوانی برخوردار بود.

حضرت فاطمه (س) پس از فوت پدر گرامی خود رسول خدا (ص) کمتر از یک سال زندگی نمود.

مدت حیات ایشان را پس از رسول خدا از چهل روز تا هشت ماه نوشته اند.

حضرت فاطمه (س) در این دوران کوتاه در راه دفاع از حریم ولایت و امامت و خلافت علی علیه السلام به شهادت رسید.

حضرت علی (ع) طبق وصیت ایشان، حضرت را شبانه و مخفیانه به خاک سپرد.

امام حسن مجتبی (ع) امام حسن (ع) در نیمه رمضان سال سوم هجرت در شهر مدینه دیده به جهان گشود پدر گرامی اش امام علی (ع) و مادرش فاطمه زهرا (س) دختر گرامی رسول خدا (ص) بود .

وی نخستین پسری بود که خداوند متعال به خانواده علی و فاطمه عنایت کرد .لقب های او سبط ،سید،زکی و مجتبی است که از همه معروفتر «مجتبی» می باشد.

امام حسن (ع) دریایی از علم و دانش بود.

روزها در مسجد می نشست و صحابه اطرافش را گرفته و از علم امام استفاده می کردند.

امام در تواضع و فروتنی مانند جدش ، رسول اکرم و پدرش علی بود با این شان و منزلت ، تواضعش چنان بود که روزی بر عده ای مستمند می گذشت آنها پاره های نان را بر زمین نهاده و خود روی زمین نشسته بودند و می خوردند چون حسن بن علی را دیدند گفتند : ای پسر رسول خدا بیا با ما هم غذا شو .

امام حسن (ع) فورا از مرکب فرود آمد و گفت : خدا متکبرین را دوست نمی دارد و با آنان به غذا خوردن مشغول شد آنگاه آنها را به میهمانی خود دعوت کرد هم غذا به آنان داد و هم پوشاک .

امامت و رهبری امام حسن (ع) در تاریخ 21 ماه مبارک رمضان سال 40 هجری ، امیرالمومنین علی بن ابیطالب (ع) بر اثر ضربه ابن ملجم (لعنه الله علیه) دار فانی را وداع کردند و به شهادت رسیدند.

پس از شهادت آن حضرت جانشین ایشان حضرت امام حسن مجتبی (ع) به منبر رفتند و با فصاحت و بلاغت تمام، مردم را مخاطب قرار دادند شان و مقام الهی اهل بیت (ع) را یادآور شدند فرمایش پروردگار حکیم در قران را که می فرمایند : (اطیعوا الله و اطیعوا الرسول و اولی الامر منکم ) خدا را اطاعت کنید و از رسول و اولی الامرتان پیروی نمایید (سوره نساء آیه 56) تلاوت فرموده آن را بر خود تطبیق نمودند و سفارش رسول خدا (ص) نسبت به اهل بیت را یادآور شدند که می فرمود: (انی تارک فیکم الثقلین ...) پس از شهادت امام علی (ع) در سال چهلم هجری عهده دار امر مقدس امامت گردید مردم کوفه گروه گروه با ایشان بیعت کردند .

امام حسن (ع) در 28 صفر سال 50 هجری قمری و به قولی 7 صفر در سن 47 سالگی به شهادت رسید.

پیکر مطهر ایشان را در قبرستان بقیع به خاک سپردند.

دوران امامت امام حسن (ع) حدود ده سال (از سال 40 هجری تا 50 هجری) و دوران خلافت امام (ع) حدود شش تا نه ماه بود.

امام حسین (ع) ولادت میلاد با برکت حضرت ابی عبدالله الحسین (ع) ، دومین فرزند امام علی (ع) و فاطمه زهرا (س) بنابر مشهور روز سوم شعبان سال چهارم هجری در مدینه بوده است.

چون خبر ولادتش به پیامبر گرامی اسلام (ص) رسید ، به حضرت علی (ع) و فاطمه فرمود تا کودکش را بیاورد.

اسما او را در پارچه ای سپید پیچید و خدمت رسول اکرم (ص) برد ، آن گرامی به گوش راست او اذان و به گوش چپ او اقامه گفت.

فضائل امام حسین (ع) حسین بن علی (ع) نمونه کامل یک انسان برجسته و متشخص بود و نام حسین در اذهان، همراه با شجاعت و ظلم ستیزی و جوش و خروش بر ضد هر گونه ستم و تبعیض است.

با نگاهی اجمالی به 56 سال زندگی سراسر خداخواهی و خداجویی حسین (ع) درمی یابیم که همواره وقت او به پاکدامنی و بندگی و نشر رسالت احمدی و مفاهیم عمیقی والاتر از درک و دید ما گذشته است.

جنابش به نماز و نیایش با پروردگار و خواندن قرآن و دعا و استغفار علاقه بسیاری و حتی در آخرین شب داشت.

گاهی در شبانه روز صدها رکعت نماز می خواند.

نمونه ای از سخنان گهربار امام حسین (ع) * غافلگیر کردن بنده از جانب خداوند به این شکل است که به او نعمت فراوان دهد و توفیق شکرگزاری را از او بگیرد.

* مرگ در راه عزت جز زندگی جاوید، و زندگی با ذلت جز مرگ بی حیات نیست.

* چیزی به زبانتان نیاورید که از ارزش شما بکاهد.

*برحذر باشید و بترسید از ستم کردن به کسی که یاوری جز خداوند عز و جل ندارد.

* هرکسی کاری را از راه گناه دنبال کند آن چه آرزو دارد از دست می دهد و از آنچه می ترسد به آن گرفتار می گردد.

حضرت زین العابدین (ع) اما چهارم ، امام زین العابدین (ع) در سال 38 هجری در مدینه منوره دیده به جهان گشود.

پدر بزرگوارش امام حسین (ع) و مادر گرامیش شهربانو دختر یزدگرد سوم است.

شهربانو مادر گرامی حضرت زین العابدین (ع) پس از به دنیا آوردن فرزند خویش در همان روزهای اول از دنیا رفت.

امام سجاد (ع) هفت ساله بود که پدر گرامیش ، امیرمومنان حضرت علی (ع) در مسجد کوفه به شهادت رسید و هفده ساله بود که عمویش امام حسن مجتبی (ع) را با زهر مسموم و به شهادت رساندند.

سراسر زندگی امام سجاد آمیخته با حوادث تلخ و رنج آور بود جز در دوران آغاز عمر تا ماجرای کربلا.

امام (ع) حدود 23 سال در آرامش بسر برد و در این دوران به کسب علم و فضیلت و نشر آن پرداخت.

امام چهارم در کربلا حضور داشت ولی به علت بیماری و تب شدید از آن حادثه جان به سلامت برد زیرا جهاد از بیمار برداشته شده است و پدر بزرگوارش با همه علاقه ای که فرزندش به شرکت در آن واقعه داشت- به او اجازه جنگ کردن نداد.

مصلحت الهی در این بود که آن رشته گسیخته نشود