دانلود مقاله شبکه

1.منظورازشبکه هایWAN,MAN,LANچیست؟

LAN
این تکنولوزی از دهه 1980 و برای محدوده یک دپارتمان بوجود امد.این شبکه ها
عمدتا برای اتصال ایستگاههای کاری در سازمانهاوکمپانیهاو...به منابع مشترکی
مانند پرینترونیز برای تبادل اطلاعات استفاده میشود..

یک شبکه محلی یا LANاز نظر پیچیدگی ساده ترین خط فاصل سازمانی در شبکه های کامپیوتری هست.

یک LAN حیزی بیش از تعراری کامپیوتر نیست که در یک شبکه به هم مر تبط هستند ودر یک سایت وجود دارند.lANها معمولا شامل پارامترهای زیر هستنر.
.

از انجایی که محلی خوانده میشوند فقط یک مکان فیزیکی را اشغال میکنند.
.دارای سرعت انتقال بالا هستنر.
.اطلاعات روی کابلهای شبکه محلی رد وبرل میشور.

MAN
یک MAN محدوده مورد استفاده این شبکه در حد شهر میباشد وفاصله کامپیوترهادر حدودkm 10 میباشد.
WAN
قتی تعدادی از LANها از نظر جغرافیایی خیلی گسترده باشند به دلیل هزینه بالا برقراری ارتباط بین انها در حد سرعت LANها غیر عملی است و باید از شبکه های WAN استفاده کرد.
وقتی ازWANها استفاده میشود که نیاز باشد تمام کاربران توانایی دسترسی به یکسری اطلاعات مشترک را داشته باشد مانند بانک اطلاعاتی تولیدات تا وقتی که هدف wan مشخص باشد محدودیتهای سرعت ناشی از خطوط تلفن برای طراحان شبکه مسئله مهمی نیست.

اگر حجم اطلاعاتی که قرار است روی این خط منتقل شود کمتر یا مساوی گنجایش انها باشد wan ها به خوبی کار میکنند.
بر خلاف LANها WANها همیشه احتیاج به مسیریاب دارند.



2.منظور از شبکه های اینترنت واینترانت واکسترانت و اینترپرایز چیست وهر کدام چه کاربردهایی دارند؟
اینترنت عبارتست از مجموعه ای از شبکه های موجود در سراسر جهان که توسط دروازه هایی(gateways) مانند شکل زیر به یکد یگرمتصل شده اند .

هر دروازه ،دارای جدول مسیر یابیTable) Routing)است که شامل اطلاعاتی درباره شبکه های متصل به ان دروازه می باشد.ممکن است چندین شبکه به یک دروازه متصل شوند .

هر دروازه اطلاعات رااز شبکه پذیرفته و جدول مسیر یابی را بررسی نموده تا ببیند که آیا کامپیوترمقصد در یکی از شبکه های متصل به این دروازه است یا خیر ؟

اگر کامپیوتر مقصد در یکی از شبکه های متصل به این دروازه خاص باشد .

اطلا عات را به آن شبکه ارسال می کند ، درغیر این صورت اطلاعات را به دروازه بعدی انتقال می دهد که آن دروازه نیز به همین نحو عمل می کند.

این فرآیندادامه می یابد تا اطلا عات به مقصد خود برسد .

اینترنت چهار کاربرد اصلی دارد :
1- پست الکترونیکی : توانائی تشکیل ، ارسال و دریافت پست الکترونیکی در اولین روزهای حضور آرپانت موجود بود و اکنون بسیار رایج است .

اغلب مردم روزی چندین پیام ، دریافت میکنند و آن را راهی برای ارتباط با دنیای خارج می دانند ، از سیستم تلفن و پست عادی پیشی گرفته اند .

برنامه های پست الکترونیکی ، اکنون بطور مجازی بروی همه کامپیوترها موجود است .

2- اخبار : گروهای خبری ، محلهای ویژه ای هستند که کاربران با علاقه مشترک می توانند پیامهایی را مبادله کنند .

هزاران گروه خبری وجود دارند که بر روی موضوعات تفکیکی یا غیر تفکیکی کار می کنند ، مثل کامپیوترها ، علوم ، سرگرمی و سیاست .

هر گروه خبری ، ضوابط و سبکهای خاص خود را دارد و همه موظف به رعایت آنها هستند .

3- برقراری ارتباط از راه ودر : کاربران اینترنت در هر جائی که باشند ، می توانند با استفاده از Telnet و Arlagin و سایر برنامه ها ، هر ماشین دیگری را در شبکه که به آن ارتباط دارند ، راه اندازی کنند .




3.نمونه پروتکل ها وتکنولوزیهای حمل وتجهیزات وتوپولوزیهای شبکه های LAN,MAN,WAN کدامند؟
پروتکل ها:
پرتو کل TCP/IP:
مهمترین کاربرد این پروتکل در شبکه اینترنت ا ست .

همچنین سیستم عامل ویندوز NT از این پرتو کل استفاده می کند .پرتوکل Net BEUI :
این پرتوکل ساده ترین پرتوکل ارتبا طی برای شبکه های محلی کوچک می باشد .
پروتکل IPX/SPX:
سیستم عامل Novell برای مبادله اطلاعات از این پرتوکل استفاده می کند.
پرتوکل NWlink :
این پرتوکل نسخه ای از پرتو کل IPX/SPX بوده که توسط شرکت میکروسافت تهیه شده است .
تکنولوزی حمل:
الف)روش یکطرفه :( simplex )اطلاعات فقط در یک جهت انتقال می یابند مثال : وقتی به صدای رادیو گوش می دهید عکس آن صادق نیست .
ب) روش دو طرفه غیر همزمان: ( half - duplex )داده ها می توانند در دومسیر جریان پیدا کنند ولی همزمان نمی توانند اطلاعات را منتقل کرد مانند دستگاه های بی سیم که در هر لحظه می توان فقط یا صحبت کرد یا گوش داد.
ج) روش دوطرفه همزمان :( full - duplex ): داده ها می توانند در دو مسیر همزمان جریان داشته باشند تلفن نمونه ای از این انتقال می باشد
ج) روش دوطرفه همزمان :( full - duplex ): داده ها می توانند در دو مسیر همزمان جریان داشته باشند تلفن نمونه ای از این انتقال می باشد تجهیزات: Repeater: یا تکرار‌کننده‌ها.

با تکرارکننده می‌توان انواع مختلف محیط انتقال نظیر کابل کواکسیال و فیبر نوری و زوج سیم به هم تابیده را به همدیگر وصل کرد.

دو شبکه‌ای که از طریق تکرارکننده به همدیگر وصل می‌شوند منطقاً یک شبکه واحد به نظر می‌رسند.

Hub: دارای گذرگاه‌های متعدد است که یک گذرگاه آن برای ارتباط با کابل هم محور ستون اصلی و بقیه گذرگاه‌های آن برای ارتباط با ایستگاه‌های شبکه مورد استفاده قرار می‌گیرد.

سه نوع Hub داریم: 1)هاب فعال2) هاب غیرفعال 3)هاب هیبرید :Bridges پل‌ها تکرارکننده‌هایی هستند که اطلاعات را کنترل شده به LANهای مختلف هدایت می‌کنند توپولوزیها: از جمله توپولوزیها 1)خطی 2)حلقوی 3)ستاره ای و 4)ترکیبی میباشد 4ـ تکنولوژی های مختلف اترنت برای سرعت های 10 و 100 و 1000 کدام است ؟

10 base_5: از کابل اترنت ضخیم استفاده میکند و طول هر قطعه حداکثر 500 متر است (5×100).

اتصال ان توسط انشعاب vampire انجام میگیرد.

.

حداکثر سه قطعه کابل می توانند بوسیله دو تکرار کننده بهم متصل شده و شعاع عمل سیستم را تا 1500 متر افزایش دهند .

برای اتصال ایستگاهها به سیستم 10 Base 5 از Transciever استفاده می شود :10 base_2اتصالهای ان بجای انشعاب vampireبا استفاده ار رابطهای bnc است استفاده از ان ساده تر بوده و قابلیت اعتماد انها بیشتر است.

حداکثر طول کابل در این سیستم 185 متر است ، اما بسیاری از بردهای شبکه امکان کار با کابلی به طول 300 متر را دارند .

نصب این سیستم نسبتـاً سـاده بوده و بعلت نداشتن هزینه Transciever ارزان است .

:10 Base T از سیم به هم تابیده (UTP) به عنوان محیط انتقال استفاده می شود .

نصب این سیستم به علت استفاده از کابلهای از پیش نصب شده تلفن ، بسیار ساده و ارزان است .

در این سیستم ، ایستگاههای شبکه بجای وصل شدن به یک کابل اصلی ، به یک دستگاه مرکزی بنام Concentrator متصل می شوند .

این دستگاه ، ترافیک اطلاعاتی را هدایت نموده و در صورت بروز اشکال در شبکه ، امکان جدا کردن قسمت خراب را فراهم می کند .

حداکثر طول مجاز کابل بین Cocentrator و یک ایستگاه 100 متر است .

:1000 Base LX به معنی سرعت 1000مگا بیت بر ثانیه و باند پایه است .

همچنین در آن L به معنی نور لیزری با طول موج بلند 1300 نا نو متر ، و X به معنی فیبر نوری چند حالته یا تک حالته می باشد.

1000 Base SX به معنی سرعت 1000 Mbps و باند پایه است .

همچنین در آن S به معنی نور لیزری با طول موج کوتاه 850 نانومتر می باشد .

1000 Base CX از کابل STP به عنوان رسانه انتقال استفاده می کند و 1000 Base T از کابل STP CAT-5 UTP استفاده می کند .

5-پروتکل استک TCP/IPشرح دهید.

پشته TCP/IP شامل چهار لایه است ( از بالا به پایین ) : · لایه دسترسی به شبکه · لایه ارتباطات اینترنتی · لایه ارتباطات میزبان به میزبان · لایه سرویس های کاربردی لایه دسترسی به شبکه : لایه دسترسی شبکه عملیات لایه فیزیکی و لایه پیوند داده مدل OSI را با هم تلفیق می کند .

این لایه دربرگیرنده رسانه ارتباطی و پروتکل های ارتباطی برای انتقال فریم ها روی آن رسانه است .

لایه دسترسی به شبکه در TCP/IP می تواند پروتکل های استاندارد صنعتی مثل اترنت 10 Base –T را استفاده کند .

ولی در بعضی از پشته ها این دسترسی به روشهای متفاوتی پیاده سازی خواهد شد .

پشته NDIS (Network Driver Interface Specification ) که در ویندوز NT و شبکه های LANMAN استفاده شده ، اجازه می دهد که پروتکل های دسترسی به شبکه مختلفی بصورت قابل تعویضی با یک پشته TCP/IP استفاده شوند .

لایه ارتباطات اینترنتی : لایه ارتباطات اینترنتی مسئول ایجاد ارتباط بین میزبانها است ، بدون توجه به لایه دسترسی به شبکه ای که بکار گرفته شده است .

این لایه می بایست قادر به ارتباط برقرار کردن بین میزبانهای شبکه محلی و شبکه های گسترده باشد .

بنابراین در این لایه باید یک آدرس بندی و پروتکل ارتباطی قابل مسیردهی داشته باشیم .

لایه ارتباطات اینترنتی از IP برای آدرس دهی و انتقال داده ها استفاده می کند .

بنابراین این لایه ذاتاً غیر اتصالی است و متناظر با لایه شبکه (Netwoek Layer) مدل OSI است .

بعلاوه لایه ارتباطات اینترنتی مسئول فراهم آوردن همه اطلاعات لازم برای لایه دسترسی به شبکه به مـنـظور فرستادن فریمهایش به مقـصـد مـحـلی است ( یا مقـصد میـزبـان دیـگری یا مسیـریـاب) .

بـنـابرایـن ، ایـن لایـه بـایـد پروتکل ARP ( Address Resolution Protocol) را هم در بر داشته باشد .

پروتکل دیگری به نام RARP ( Reverse Address Resoulation Protocol ) برای آدرس دهی ایستگاههای بدون دیسکت (diskless) نیز وجود دارد که براین لایه تکیه دارد .

بعلاوه این لایه می بایست قادر به مسیریابی داده ها از طریق Internetwork به مقصدهای خود باشد .

بنابراین ، این لایه دربرگیرنده پروتکل RIP (Routing Informatio Protocol) نیز می باشد که می تواند از ابزارهای روی شبکه پرس وجو هایی انجام دهد تا تعیین کند که بسته ها به یک مقصد مشخص چگونه باید مسیریابی شوند .

همچنین لایه ارتباطات اینترنت شامل قابلیتهایی برای میزبانها به منظور تبادل اطلاعات درباره مشکلات یا خطا ها در شبکه می باشد .

پروتکلی که این ویژگی را پیاده سازی می کند ، ICMP (Internet Control Message Protocol ) نام دارد و در نهایت ، لایه ارتباطات اینترنتی ویژگی Multicast را دربردارد (ویژگی که کار ارسال اطلاعات به چندین مقصد میزبان را در هر لحظه خواهیم داشت ) .

این فرآیند توسط پروتکل (Internet Group Management Protocol) پشتیبانی می شود.

لایه ارتباطات میزبان به میزبان : لایه ارتباطات میزبان به میزبان سرویسهای مورد نیاز برای ایجاد ارتباطات قابل اعتماد بین میزبانهای شبکه را پیاده سازی می کند و مطابق با لایه حمل و قسمتی از لایه جلسه مدل OSI است و در ضمن در برگیرنده قسمتی از کارهای لایه های نمایش و کاربردی نیز می باشد .

لایه میزبان به میزبان شامل دو پروتکل است .

اولین آن TCP (Transimission Control Protocol) می باشد .

TCP توانائی برقراری سرویس ارتباط گرا بین میزبانها را فراهم می کند .

آن شامل ویژگیهای زیر می باشد : · قسمت بندی داده ها به بسته (Packets) · ساخت رشته های داده از بسته ها · دریافت تائید · سرویس های سوکت برای ایجاد چندین ارتباط با چندین پورت روی میزبانهای دور · بازبینی بسته و کنترل خطا · کنترل جریان انتقال داده · مرتب سازی و ترتیب بندی بسته سرویس های TCP سرویس های ارتباط گرای قابل اعتمادی با قابلیتهای زیبای کشف خطا ها و مشکلات را فراهم می کنند .

پروتکل دوم در لایه میزبان به میزبان ،UDP (User Datagram Protocol) نام دارد .

UDP برای فراهم کردن یک مکانیزم کاهش سرزیری شبکه در انتقال داده ها روی لایه های پائین تر طراحی شده است .

هـر چند که این لایه هم مدیریت بسته و سرویس های مرتب سازی را ارائه می دهد ولی UDP نیاز به سرویس های قدرتمند ارتباط گرای TCP مثل تائید ، کنترل جریان داده و مرتب سازی مجدد بسته ها برای انجام کارهای خود را دارد .

UDP برای کاهش سرریزی پشته در برنامه های طراحی شده که سرویس های ارتباط گرای خود را توسط TCP پیاده سازی می کند .

برای پیاده سازی پروتکل های TCP و UDP ، لایه میزبان به میزبان شامل API هایی (Application Programming Interfaces) برای بهره گیری از آنها می باشد .

لایه سرویس های کاربردی : لایه سرویس های کاربردی لایه دیگری است که به راحتی با مدل OSI مطابقت نمی کند .

آن شامل قسمتهائی از لایه جلسه ، لایه نمایش و لایه کاربردی و بعلاوه فضای بالای پشته OSI که اصولاً برای فضای برنامه های کاربردی سیستم درنظر گرفته می باشد .

لایه سرویسهای کاربردی شامل پروتکلهای سطح بالایی برای استفاده از پروتکلهای سطح پایین تر مثل TCP و UDP است .

این سرویسها از آن پروتکلها برای ایجاد سرویسهای اینترنتی