دانلود مقاله ADSL -ای دی اس ال

سیستم dial up

اگر کمی به عقب برگردید و به زمانی فکر کنید که برای اولین بار با دنیای کامپیوتر اشنا شدید، حتما به فکر اینترنت یا سرعت آن نبودید.

کامپوتر های اولیه دارای سیستم عامل مخصوص اینترنت یا شبکه نبودند سپس کامپیوتر های پنتیوم وارد بازار شد که در ابتدا روی انها مودم وجود نداشت و برای اتصال به اینترنت باید مودم جدا از کامپیوتر تهیه می شد اما باز هم از مودم برای اینترنت به صورت عام استفاده نمیشد و بیشتر برای اتصال 2 کامپیوتر به یکدیگر برای تبادل اطلاعات و یا برای ارتباط با سیستم بانکی اشخاص برای بدست اوردن صورتحساب بانکی و ....

استفاده می شد.

تا اینکه ارتباط اینترنتی برای ای اس پی ها برقرار شد
و تعدادی ای اس پی محدود توانستند کارتهای اینترنتی تهیه و به اختیار مردم عادی قرار دهند اما به دلیل استفاده محدود از اینترنت واقعا این کار به صرفه نبود و باید چاره ای اندیشیده میشد که تمام مردم بتوانند با اینترنت اشنا شوند .
قیمت کامپیوتر کاهش یافت و با تسهیلات ویژه و مناسب در اختیار عموم قرار گرفت.

تعداد کاربران اینترنتی افزایش یافت ای اس پی ها بیشتر شدند و با افزایش تعداد انها و برای ماندن در عرصه رقابت مجبور به افزایش کیفیت شدند .

این کاملا واضح است که زمانی که در یک شهر فقط یک ای اس پی باشد دیگر مردم به حالت اجبار باید از ان استفاده کنند چون حق انتخابی ندارند چه کیفیت پایین باشد چه بالا
اما این روش یعنی روش شماره گیری یا dial up واقعا سرعت و کیفیت پایینی دارد ولی به هر حال ای اس پی ها سعی کردند سیستم dial up را با کیفیت بالاتر و هزینه پایین تر بدست کاربران برساننداما این سیستم علاوه بر هزینه کارت های اینترت هزینه های دیگری هم داشت مثلا هزینه تلفن ، اگر هزینه تلفن را هم جزء هزینه های اینترنت بگذاریم باز هم مشکلات دیگری هست که به برخی از انان اشاره می کنیم.
خوب بعد از وجود سیستم عامل مناسب برای اینترنت و دستگاه مودم ، یک خط تلفن نیز برای اتصال نیاز است پس یک هزینه دیگر هم اینجا اضافه می شود این خط تلفن به هنگام اتصال اشغال خواهد بود و دیگر از ان استفاده دیگری نمی توان کرد اولین کاری که سیستم برای اتصال انجام می دهد شماره گیری می باشد.
زمان زیادی برای شماره گیری صرف می شود ممکن است شماره ای اس پی اشغال باشد یا جواب ندهد و یا مشکلات دیگر، حال بعد از شماره گیری رمز عبور شما چک خواهد شد و در صورت پایان مدت اعتبار شما باید اعتبار دیگری تهیه نمائید که ممکن است تهیه ان برای شما به صورت فوری امکان پذیر نباشد و اگر کار مهمی داشتید ناچارا کارتان را کنار گذارید، خوب فرض می کنیم اعتبار شما موجود بود و با پیغام اتصال روبرو شدید پنجره مرورگر خود را باز می کنید و در قسمت ادرس، سایت مورد نظر را تایپ می کنید
اما با فشار دادن دگمه اینتر بعد از صرف مدت زمان طولانی با پیغام باز نشدن صفحه روبرو می شوید
( the page cannot be displayed )
و ان هنگامی است که شما در rush hour یا زمان اوج مصرف هستید
پس استفاده در ان ساعت را نیز کنار گذاشته و ساعت دیگری را انتخاب می کنید اما باز هم زمان زیادی برای لود صفحه باید صرف کنید و همچنین مدیا و صوت را نیز کنار گذارید .

اینحاست که کاربران شبکه گسترده جهانی را معطلی گسترده جهانی می نامند
خوب همانطور که می دانید معایب این سیستم بسیار بالا بوده و اگر بخواهیم به جزئیات بپردازیم زمان زیادی را باید صرف کنیم
البته باید توجه داشت که هدف برشمردن معایب این سیستم نیست بلکه مقایسه آن با سیستم های دیگر خواهد بود.



 مخابرات ، اینترنت ، ADSL

در 4 سال گذشته، عملا تنها راه اتصال به شبکه اینترنت جهانی، شرکت ارتباطات داده‌ها یا ICP ها بودند.

تا پیش از سال 84، ارتباطات شرکت ارتباطات داده‌ها از طریق فیبر نوری به بندر فجیره و از آنجا به شبکه جهانی فلگ (Flag) متصل می‌شد و تمامی ICP ها از طریق اتصالات ماهواره‌ای به شبکه اینترنت متصل بودند.
از اوائل سال 84 و تعدیلی که در قیمت‌های اینترنت با سرعت بالای 10 Mbps به وجود آمد، عملا برای ICPها به صرفه بود که پهنای باند مورد نیاز خود را از طریق شرکت ارتباطات داده‌ها وبه وسیله فیبرنوری تامین کنند.

در زمان نصب یک تلفن ( استاندارد) در اغلب کشورها از یک زوج کابل مسی استفاده می شود.

کابل مسی دارای پهنای بمراتب بیشتری نسبت به آنچیزی است که در مکالمات تلفنی استفاده می گردد ( بخش عمده ای ازظرفیت پهنای باند استفاده نمی گردد ) .

DSL از پهنای باند بلااستفاده بدون تاثیر گذاری منفی بر کیفیت مکالمات صوتی ، استفاده می نماید.

( تطبیق فرکانس های خاص بمنظور انجام عملیات خاص )

.

اکثر خطوط تلفن و تجهیزات مربوطه دارای محدودیت فرکانسی در ارتباط با سوئیچ ، تلفن و سایر تجهیزاتی می باشند که بنوعی در فرآیند انتقال سیگنا ل ها دخالت دارند.

صدای انسان ( در یک مکالمه صوتی معمولی ) توسط سیگنال هائی با فرکانس بین صفر تا 3400 قابل انتقال است .

محدوده فوق بسیار ناچیز است .

مثلا در مقایسه با اغلب بلندگوهای استریو که دارای محدوده بین 20 تا 20.000 هرتز می باشند.

کابل استفاده شده در سیستم تلفن قادر به انتقال سیگنال هائی با ظرفیت چندین میلیون هرتز می باشد.

بدین ترتیب در مکالمات صوتی صرفا از بخش بسیار محدودی از پهنای باند موجود، استفاده می گردد.

با استفاده از پهنای باند استفاده نشده می توان علاوه بر بهره برداری از پتانسیل های موجود، بگونه ای عمل نمود که کیفیت مکالمات صوتی نیز دچار افت نگردند.

تجهیزات پیشرفته ای که اطلاعات را بصورت دیجیتال ارسال می نمایند ، قادر به استفاده از ظرفیت خطوط تلفن بصورت کامل می باشند.

DSL چنین هدفی را دنبال می نماید.

اما ارائه خدمات دسترسی به اینترنت درایران به کاربران انتهایی، خود بحثی جداگانه دارد.

عملا تا پیش از سال 84 اکثر کاربران اینترنتی، اتصال خود را از طریق سیستم تلفنی(Dial-UP) انجام می‌دادند و این روش، تنها روش دسترسی به اینترنت در کشور بود.

اما پس از آن و با فعال شدن شرکت‌های PAP و شرکت‌های ارائه دهنده خدمات اینترنت زیرمجموعه آنها، اتصال به اینترنت از طریق تکنولوژی ADSL نیز فراهم شد.

هزینه ان در ایران گران است برای مثال در کشوری مانند افریقای جنوبی، می‌توان سرویس پایه ADSL را با هزینه ماهانه 10 دلار خریداری کرد، یا هزینه این سرویس درکشوری مانند هند حدود 15 دلار است.

اما دلیل بالا بودن هزینه این سرویس در ایران به مسائل مختلفی بازمی‌گردد.

شاید مهم‌ترین دلیل بالا بودن هزینه این خدمات، گران بودن پهنای باند در ایران است.

شرکت ارتباطات داده‌ها یک لینک 100Mbps را با قیمت حدود 25 هزار دلار خریداری می‌کند و شرکت‌های داخلی مجبورند بابت همین پهنای باند، بیش از 70 میلیون تومان ( حدود 80 هزار دلار) به شرکت ارتباطات داده‌ها پرداخت کنند!
نکته دیگر، هزینه سربار ماهانه حدود 4800 تومان روی خطوط تلفنی است که از خدمات ADSL تحت عنوان آبونمان دریافت می‌گردد.

به طور معمول در دنیا رسم بر این است که درآمد به ازای سرمایه‌گذاری یا کار حاصل می‌شود.

اما متاسفانه این تفکر در شرکت مخابرات وجود ندارد و این شرکت با توجه به انحصاری که در اختیار دارد، از بسیاری از سرویس‌ها و خدماتی که برای این شرکت هزینه‌ای دربرنداشته، در آمد کسب می‌کند.

درباره دریافت این هزینه نیز وضعیت به همین شکل است.
اما ارائه خدمات دسترسی به اینترنت درایران به کاربران انتهایی، خود بحثی جداگانه دارد.

هزینه ان در ایران گران است برای مثال در کشوری مانند افریقای جنوبی، می‌توان سرویس پایه ADSL را با هزینه ماهانه 10 دلار خریداری کرد، یا هزینه این سرویس درکشوری مانند هند حدود 15 دلار است.

شرکت ارتباطات داده‌ها یک لینک 100Mbps را با قیمت حدود 25 هزار دلار خریداری می‌کند و شرکت‌های داخلی مجبورند بابت همین پهنای باند، بیش از 70 میلیون تومان ( حدود 80 هزار دلار) به شرکت ارتباطات داده‌ها پرداخت کنند!

نکته دیگر، هزینه سربار ماهانه حدود 4800 تومان روی خطوط تلفنی است که از خدمات ADSL تحت عنوان آبونمان دریافت می‌گردد.

درباره دریافت این هزینه نیز وضعیت به همین شکل است.

شرکت‌های مخابرات استانی بابت نصب تجهیزات شرکت‌های PAP در محوطه مراکز تلفنی از آنها هزینه‌ای دریافت کرده‌اند.

ایجاد یک ارتباط ADSL بر روی خطوط مخابراتی بسیار ساده است.

کافی است تنها یک زوج سیم کابل تلفنی مشترک را از MDF مرکز به محل نصب تجهیزات شرکت PAP متصل کند.

تنها کاری که در راه‌اندازی این سرویس بر عهده شرکت مخابرات است، ایجاد این اتصال است و بابت این اتصال ساده، سالانه 60 هزار تومان در آمد کسب می‌کند!

به نظر می رسد که اگر مدیران شرکت مخابرات قصد دارند این سرویس عمومی شود، می‌بایست اندکی از سود خود صرفنظر کنند و هزینه‌های مربوط به این سرویس را منطقی‌تر از مردم و شرکت‌ها PAP دریافت کنند.

اما فن آوری جدید DSL ممکن است پیام آور آسایش و راحتی خیال برای کاربران ناراضی اینترنت باشد برخلاف اسم آن ("خط اشتراکی دیجیتال نامتقارن" )، این فن آوری تنها به یک خط وابسته نیست؛ بلکه وظیفه اصلی آنرا مودمی بر عهده می گیرد که یک خط معمولی را به یک شاهراه دیجیتالی پر سرعت تبدیل می کند.

فن آوری این مودم، سیستم خطوط تلفنی مسی قدیمی را متحول کرده است.

ارتباط از طریق ADSL بیش از 8Mbps را بصورت "داون استریم" یا "بسوی کاربر" ارسال می کند و تا 640Kbps را بصورت "آپ استریم" بسوی خادم می فرستد.

البته این جابجایی بستگی به طول خط و قابلیت مودم نیز دارد.

چنین سرعتی می تواند شبکه اطلاعاتی موجود را از شبکه ای وابسته به صدا، متن و گرافیک با تفکیک پایین به سیستمی توانمند تبدیل نماید که قادر است در قرن جاری، ارتباطات جمعی، از جمله ویدیوی بدون وقفه را به تمام خانه ها وارد کند.

مودمهای آنالوگ علائم خود را از طریق شبکه تلفن عمومی ارسال می کنند، درست همانگونه که تلفنهای معمولی علائم خود را می فرستند.

اما مودمهای ADSL علائم خود را همچون یک کوله پشتی بر دوش علائم صوتی قرار می دهند.

در هنگام ورود به مرکز مخابرات، این خط تلفن به دو قسمت تقسیم می شود.

تماسهای صوتی به شبکه تلفن عمومی و علائم اطلاعاتی به سوی اینترنت فرستاده می شوند هنگام کار کردن با ADSL، محدودیتهای سرعت بیشتر بعلت عملکرد خادم اینترنتی که شما می خواهید با آن ارتباط برقرار سازید و میزان عبور و مرور بر روی این شاهراه بوجود می آید.

اینترنت شبکه ای متشکل از مجموعه ای از رایانه ها می باشد که هریک اطلاعات خود را با روشی متفاوت و از طریق رایانه هایی با سرعتهای متفاوت رد و بدل می کنند.

بنابراین، سرعتی که شما بوسیله یک مودم ADSL اطلاعات را دریافت می کنید؛ تحت این عوامل تغییر می کند در بیشتر مواقع، ADSL تداخلی با ارتباطات تلفنی ایجاد نمی کند و بالعکس.

تنها در بعضی مواقع، هنگامی که از یک سیم تلفن برای این دو استفاده می کنید؛ ممکن است که به نصب یک فیلتر ساده بین دوشاخه و پریز تلفن نیاز باشد.

ADSL چیست؟

برای اتصال به اینترنت با استفاده از خطوط‌تلفن استاندارد (زوج سیم مسی ) در کنار سیستم معروف و آشنای Dial up، روش‌های دیگری هم وجود دارد، مانند استفاده ازمودمهای کابلی‌، شبکه محلی و یا فناوری (DSL(Digital Subscriber Line و بی‌سیم (Wireless).

فناوری‌ ADSL یکی از مناسب‌ترین و باصرفه‌ترین راهکارهای دسترسی به اینترنت پر‌سرعت و مقابله با مشکلات سیستم‌های اتصال معمولی ‌‌Dial up است‌!

ADSL یا خط دیجیتالی نامتقارن, به نوعی ارتباط پر سرعت دیتا جهت دسترسی به اینترنت و یا پخش ویدئویی اطلاق می گردد که از طریق خطوط تلفنی معمولی انجام می پذیردّّADSL.

در واقع یکی از انواع خدمات و محصولات xADSLl میباشد که به منظور انتقال پر سرعت دیتا با 2 مگابایت در ثانیه بر روی سیم تلفن مسی موجود در شبکه تلفن طراحی گردیده است .

ADSL یکى از خانواده هاى Digital Subscriber Line) DSL) یا همان خطوط دیجیتال استیجارى است.

اعضاى DSL معمولا به صورت xDSL نامگذارى مى شوند.

این خطوط از تمامى پهناى موجود در خطوط مسى دوطرفه استفاده مى کنند تا بالاترین سرعت ممکن در ثانیه را بر خلاف خطوط معمول ارائه دهند.خبرگزارى موج در این باره مى نویسد: تکنولوژى ADSL ( یا Assymetric DSL) در واقع نوعى از DSL ها است که ارتباط آن نامتقارن است.

یعنى سرعت ارسال داده در ثانیه کمتر از دریافت آن است.

انواع دیگرى از xDSLها هستند که از جمله آنها مى توان به HDSL یا (High-Speed DSL) و SDSL یا (Symetric DSL) اشاره کرد.

ADSL پهناى باند ۱.۱ مگاهرتزى خطوط مسى را به کانال هاى ۴ کیلوهرتزى تقسیم