دانلود تحقیق تاثیر ورزش بر قلب

اگر بپذیریم که عقل سالم در بدن سالم است و یک فرد با عقل سالم می تواند فرد مفیدی به حال خود و اجتماع باشد، در آن صورت درمی یابیم که چرا جوامع پیشرفته سرمایه گذاری زیادی بر روی این امرخطیر یعنی ورزش می کنند.

در متون تاریخی همواره از از ورزشکاران و پهلوانان بعنوان افرادی جسور و جوانمرد یاد می شود.

امروزه اثرات مفید ورزش بر ساختار فرهنگی و اجتماعی یک جامعه بر هیچکس پوشیده نیست.

اگر در جامعه ای فرهنگ ورزشی جایگاه مناسب خود را پیدا کند، افرادآن جامعه از سستی و کرختی رهایی می یابند و علاوه بر بالا رفتن نیروی کار، از صرف هزینه های گزاف درمان بیماریها کاسته می شود.

چون در هنگام ورزش موادی بنام آندورفین در بدن زیاد می شود و دستگاه گردش خون اکسیژن را به تمام بافتهای بدن به مقدار کافی می رساند، یک ورزشکار همواره شاداب بوده و از نشاط کافی برخوردار است.

بنابراین نیازی به مواد مخدر برای دستیابی به نشاط ندارد.

از طرفی نشاط ورزشی یک نشاط پایداراست و روز بروز سلامتی و نیروی فرد را افزایش می دهد.

اما سرخوشی از مواد مخدر یک سرخوشی کاذب وناپایدار بوده و به مرور نیروی فرد را تحلیل برده و او را به کام مرگ می فرستد.

در سایه ورزش افراد اجتماع ، افرادی منطقی، منضبط ، با اخلاق و با گذشت خواهند شد.

در هنگام ورزش همراه با سمومی که از طریق عرق کردن از بدن دفع می شوند ، پلیدیها و زشتی ها جای خود را به نشاط ، طراوت و انسانیت خواهند داد و یک روح آزاد پرورش خواهد یافت.

ورزش و ذخیره قلبی بنا به تعریف ، ذخیره قلبی عبارت است از نیروی مصرف نشده قلب در حال استراحت ، برای رسانیدن اکسیژن به بافتهای بدن.

مکانیزمهای ذخیره قلبی شامل تغییرات در : 1- تعداد ضربان قلب ، 2- حجم انقباضی و انبساطی ، 3- حجم ضربه ای ، 4- جذب اکسیژن توسط بافتهای بدن، می باشد.

در یک انسان بالغ جوان ورزشکار در خلال ورزش سنگین، برون ده قلب ممکن است از حالت عادی که 6 لیتر در دقیقه است ، به 25 لیتر در دقیقه یا بیشتر برسد، مصرف اکسیژن از 250 میلی لیتر در دقیقه به 1500 میلی لیتر در دقیقه افزایش یابد، و ضربان قلب ممکن است از حالت عادی که 72 تا در دقیقه است به 180 تا در دقیقه افزایش یابد.

افزایش نیاز بدن به اکسیژن، به منظور برآورده کردن نیازهای سوخت و ساز در خلال ورزش با افزایش چشمگیر برون ده قلب ( حجم ضربه ای × تعداد ضربان قلب ) و یا جذب بیشتر اکسیژن توسط بافتها از مویرگها برآورده می شود.

در یک انسان بالغ جوان ورزشکار در حال استراحت، خون شریانی حاوی 18 میلی لیتراکسیژن در هر دسی لیتر خون و خون وریدی حاوی 14 میلی لیتراکسیژن در هر دسی لیتر خون می باشد.

بنابراین اختلاف اکسیژن شریانی و وریدی در حال استراحت در حدود 4 میلی لیتر اکسیژن در هر دسی لیتر خون می باشد.

در خلال ورزش ، افزایش در برون ده قلب حتی اگر به حداکثر مقدار ممکن هم برسد به آن اندازه کافی نیست که بتواند احتیاجات متابولیک بدن را برآورده نماید و مکانیزمی که در اینجا به کمک بدن می آید جذب زیاد اکسیژن توسط بافتها از مویرگها در خلال ورزش است که آنقدر اکسیژن را جذب می کند که اکسیژن وریدی بطور چشمگیری کم شده و اختلاف اکسیژن شریانی و وریدی در حال ورزش به 14 میلی لیتر اکسیژن در هر دسی لیتر خون می رسد.

واکنش قلب و عروق به ورزش در هنگام ورزش جریان خون از پوست ، کلیه ها و احشاء به طرف ماهیچه های در حال فعالیت سرازیر شده ، مقاومت عروق محیطی کاهش می یابد و اختلاف فشار خون ماکزیمم و می نیمم زیاد شده و تعداد تنفس افزایش می یابد.

قلب ورزشی یک گروه واکنش های فیزیولوژیک در افراد ورزشکار که به ورزشهای سخت و سنگین می پردازند ایجاد می شود.

کاهش تعداد ضربان قلب یکی از مشخصات برجسته این افراد است و بزرگ شدن هر دو بطن قلب در عکس ساده قفسه سینه این افراد به وضوح دیده می شود.

این بزرگی قلب که در یک فرد غیر ورزشکار ، غیر طبیعی در نظر گرفته می شود، در افراد ورزشکار نباید اشتباها به عنوان یک بیماری قلب در نظر گرفته شود.

فیزیولوژی قلب ورزشی بزرگی و گشادی قلب از مشخصات برجسته ورزشکاران سخت کوش است.

بزرگی و گشادی قلب در ورزشکاران سخت کوش توانایی پمپ کردن قلب را بالا برده و رها شدن اکسیژن در بافتها را چه در هنگام استراحت و چه در هنگام فعالیت افزایش می دهد ، که همه اینها بخاطر بالا رفتن حجم ضربه ای قلب می باشد.

افزایش در زمان پر شدن یعنی هنگام انبساط قلب ایجاد می شود.

کل مقدار هموگلوبین و حجم خون ورزشکاران سخت کوش هم افزایش می یابد که باعث می شود انتقال اکسیژن به بافتها ساده تر انجام گیرد.

تعداد ضربان قلب چه درحال استراحت و چه در ورزشهای سبک در ورزشکاران سخت کوش به طور واضحی کم است.

اگر چه افزایش حجم بطنی باعث افزایش کار ضربه ای بطن چپ می شود، اما کم بودن تعداد ضربان قلب باعث به هدر نرفتن اکسیژن شده ومصرف اکسیژن توسط عضله قلب کاهش می یابد واین امر کاملا به نفع قلب می باشد.

اگر ورزش سخت در زندگی فرد ادامه پیدا نکند، بزرگی قلب و کم بودن ضربان قلب که از مشخصات این افراد است بتدریج از بین می رود.

یک فرد غیر ورزشکار برون ده قلب خود را در موقع فعالیت در درجه اول با افزایش تعداد ضربان قلب بالا می برد ، اما فرد ورزشکارسخت کوش این عمل را با بالا بردن حجم ضربه ای انجام می دهد.

فشارهای داخل قلبی را اگر در افراد ورزشکار سخت کوش اندازه گیری کنیم طبیعی است.

همچنین فشار داخل حفره های قلب و ریه و عروق محیطی بطور طبیعی به فعالیت پاسخ می دهند.

جنبه های پزشکی کم شدن تعداد ضربان قلب گاهی اوقات با بی نظمی از علائم مشخصه قلب ورزشی است.

بی نظمی های دهلیزی و بطنی وتغییرات ( اس تی ) ممکن است در نوار قلب مشهود باشد.

این بی نظمی ها به طور واضحی بدون علامت هستند و زمانی که ضربان قلب بالا می رود این بی نظمی ها محو می شوند .

ولتاژ امواج ( کیو آر اس ) و ( تی ) در نوار قلب افزایش می یابد و اغلب یک موج ( یو ) برجسته وجود دارد که حتما مربوط به کم شدن تعداد ضربان قلب است.

فشار خون در افراد ورزشکار با افراد عادی فرق چندانی ندارد.

صدای سوم قلب در ورزشکاران شایع است.

یک صدای اضافی در لبه چپ جناق سینه و صدای چهارم قلب هم ممکن است شنیده شود.

در عکس ساده قفسه سینه قلب بزرگ است.

در اکو کاردیو گرافی ابعاد حفره بطن چپ و ضخامت دیواره آن افزایش نشان می دهد.

شواهدی وجود ندارد که نشان دهد فعالیت فیزیکی بسیار شدید در یک فرد با قلب سالم تاثیر سوء داشته باشد، اما مرگ ناگهانی چه در موقع استراحت و چه در موقع فعالیت گاه گاهی در یک ورزشکار به ظاهر سالم و جوان اتفاق افتاده که حتما بخاطر بی نظمی قلبی است.

این مرگ ناگهانی در ورزشکاران اکثرا علتهای دیگری دارد.

مثلا ممکن است بخاطر تصلب شرائین نهفته، بیماریهای التهابی قلب یا ناراحتی های نهفته مادرزادی قلب باشد.

مرگ ناگهانی در یک ورزشکار با قلب سالم بعید بنظر می رسد.

تاثیر فعالیت های فیزیکی بر بیماریهای قلبی مطالعه رابطه بین شیوع بیماریهای کم خونی قلب با فعالیت فیزیکی بسیار مشکل است ، زیرا متغیرهای زیادی در این رابطه وجود دارد.

مطالعات نشان می دهد که هر چقدر یکجا نشینی کمتر باشد ، احتمال مرگ ناگهانی کمتر است.

چگونه فعالیت فیزیکی ممکن است مرگ در اثر کم خونی قلب را کاهش دهد و یا احتمال تصلب شرائین را کم کند ، مکانیزم دقیق آن هنوز کاملا مشخص نیست.

فقط می دانیم که ورزش باعث مصرف کالری شده و چربی خون را کاهش می دهد.

افزایش چربی مرغوب خون یعنی ( اچ – دی – ال ) با ورزش که باعث جلوگیری از سکته قلبی می شود ، هنوز یک معما است، اما مطالعات در یک موضوع متفق القولند و آن اینکه فعالیت فیزیکی مستمر و مرتب یک عامل مهم در پیشگیری از بیماریهای قلبی است.

کاهش خطر بیماری‌های قلبی‌ ناشی از چاقی با ورزش‌ سال‌هاست به افرادی که از افزایش وزن و چاقی رنج می‌برند، توصیه می‌شود فعالیت بدنی خود را افزایش داده تا با کاهش وزن از چاقی و عوارض ناشی از آن مانند بیمارهای قلبی و عروقی رهایی یابند، اما این سوال مطرح می‌باشد که اگر فرد چاق با ورزش نتواند به وزن طبیعی خود برسد، آیا این ورزش باز هم برای کاهش بیماری‌های قلبی مفید است؟

دکتر وینستین و همکارانش از دانشگاه بوستون در مقاله اخیرشان در مجله Archives of Internal Medicine در شماره آوریل سال 2008 میلادی به بررسی این سوال پرداخته‌اند.

نتایج این مطالعه نشان داده است، خانم‌هایی که اضافه وزن دارند یا چاق هستند، می‌توانند با بالا بردن سطح فعالیت بدنی خود از طریق ورزش خطر بیماری‌های قلبی را کاهش دهند.

اگرچه دکتر وینستین و همکارانش تاکید دارند میزان بالای فعالیت بدنی بدون این که با کاهش وزن همراه باشد بعید است بتواند خطر بیماری‌های قلبی را در این افراد به طور کامل برطرف کند.

در این مطالعه محققان دانشگاه بوستون تاثیرات چاقی و عدم فعالیت روی بیماری‌های قلبی را با استفاده از یافته‌های به دست آمده از 39000 زن 45 ساله و بالاتر که هنگام شروع بررسی هیچ‌گونه بیماری قلبی، سرطان و دیابت نداشتند، مورد بررسی قرار داده‌اند.

بررسی ابتدایی نشان داد34 درصد از خانم‌های مورد مطالعه، فعالیت بدنی متوسطی را به میزان 30 دقیقه و 5 روز در هفته در برنامه زندگی خود لحاظ کرده بودند.

51 درصد افراد مورد مطالعه در ابتدای وزن طبیعی، 31 درصد اضافه وزن داشته و 18 درصد نیز چاق بودند.

در طول دوره 11 ساله مطالعه، 948 نفر از این زنان مواردی ازجمله حمله قلبی یا فرم دیگری از بیماری قلبی را تجربه کرده بودند.

بررسی نتایج این مطالعه تاکید بر آن دارد که تاثیر وزن بدن و فعالیت بدنی روی بیماری‌های قلبی و عروقی مستقل از هم است.

همان طور که انتظار می‌رفت، افرادی که وزن طبیعی و فعالیت بدنی داشتند، کمترین عوامل خطر بیماری‌های قلبی را نیز داشتند.

در مقایسه با این گروه، افراد چاق و غیرفعال 5/2 مرتبه بیشتر احتمال گسترش بیماری‌های قلبی را داشتند.

در هر دو دسته افراد چاق و آنهایی که اضافه وزن داشتند، فعالیت بدنی خطر بیماری‌های قلبی را کاهش می‌دهد، اما این خطرات هیچ گاه به آن میزانی که در افراد با وزن طبیعی کاهش می‌یابد، کاهش پیدا نمی‌کند.

نتایج این مطالعه اهمیت توصیه برای افزایش میزان فعالیت بدنی و نیز حفظ وزن طبیعی را در کاهش خطر بیماری‌های قلبی را بیش از پیش گوشزد می‌کند.

اگرچه بهترین اثرات کاهش خطر بیماری‌های قلبی و عروقی در افراد چاق پس از رسیدن به وزن طبیعی حاصل خواهد شد، ولی نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که افراد چاق با وزن مقاوم نیز نباید ناامید شده؛ چراکه حتی بدون کاهش وزن نیز خطر بیماری‌های قلبی در این افراد می‌تواند به میزان 30 درصد کاهش یابد بیماری های قلبی و ورزش شایع ترین انواع بیماری های قلبی، بیماری شریان کرونری و تصلب شرایین (سفت شدن عروق) است.

سه عامل خطر مهم برای ایجاد بیماری قلبی عبارتند از: - افزایش فشار خون - چاقی - کم تحرکی ورزش نقش مهمی در کنترل فشار خون و کاهش وزن دارد، بنابراین در بهبود بیماری های قلبی نقش مهمی را ایفا می کند که برخی فواید آن عبارتند از: 1) افزایش خون رسانی به قلب 2) افزایش خون رسانی به شریان های کرونری 3) افزایش قدرت عضلانی پمپ قلبی 3) افزایش قدرت عضلانی پمپ قلبی 4) ورزش به طور غیرمستقیم سبب کاهش تحریک پذیری الکتریکی قلب می شود، در نتیجه از ایجاد ریتم های نامنظم قلبی که گاه تهدید کننده ی حیات هستند و در اثر تحریک شدن بیش از حد قلب ایجاد می شوند، پیشگیری می کند.

5) ورزش ایجاد تصلب شرایین را به تأخیر می اندازد و اگر چه این تاثیر مفید در تمام گروه های سنی که فعالیت ورزشی می کنند، رخ می دهد، افراد بالای 90 سال بیشترین فایده را از این خاصیت مهم ورزشی می برند.

تاثیر ورزش بر قلب - ورزش و فعالیتهای تربیت بدنی موجب تقویت عضله قلب می گردد .

امروزه فعالیتهای ورزشی بعنوان اقدامی جهت پیشگیری از بروز سکته های قلبی محسوب می شوند .

- در اثر ورزش عروق خونی گشاد شده و سبب تسریع جریان خون می گردد .

- میزان هموگلوبین خون بیشتر شده و نتیجه کار