دانلود تحقیق اس تی دی اس

STDs چیست؟

بیماریهای جنسی یا STDs عبارتند از بیماری مقاربتی که از شخصی به شخص دیگر در طی تماس دستگاه ژنیتال یک پارتنر با ژنیتال -مقعد- دهان یا حلق پارتنر دیگر صورت میپذیرد.STD ممکن است توسط ویروس، باکتری یا انگل نیز منتقل شود.

این میکروارگانیسم ها می توانند داخل بدن شده و پوست ، مخاط، واژن، رکتوم، حالب، سرویکس، چشم و دهان و حلق را گرفتار کند.

وجود هر گونه ترشح غیر عادی و بدبو، خارش، سوزش، دیزوری، دیس پارونیا، زخم در نواحی تناسلی، نشانه احتمالی وجود عفونت است.

در چنین مواردی فرد باید به پزشک مراجعه کرده و تحت درمان قرار گیرد.

• STD در خانمها، تمایل به شدت بیشتری از آقایان دارد.

• ممکن است STD ها باعث سرطان سرویکس شود.

• STD می تواند از مادر به بچه، قبل، در طی حاملگی یا بلافاصله بعد از زایمان باشد .

• محققین بر این باورند که داشتن STD ( به غیر از ایدز) شانس ابتلا به ایدز را می افزاید.

حداقل دانستن 5کلید اساسی در رابطه با STD در آمریکا وجود دارد:
• STD، بر روی خانمها و آقایان در هر سطح اقتصادی و تحصیلی وجود دارد و بیشتر در بین دختران Teenager و زیر 25 سال دیده می شود.

تقریبا دو سوم همه STD در جمعیت جوان زیر 25 سال اتفاق می افتد
• وقوع STD بالا رونده است به دلیل اینکه در چندین قرن گذشته از نظر جنسی افراد زودتر فعال شده و ازدواج دیرتر صورت می گیرد و بعلاوه طلاق بیشتر شده است.

• در بیشتر موارد STD علامتی ندارد ( مخصوصا در خانمها) و زمانی که علائم پیشرفت می کند در واقع پارنتر هم درگیر می باشد بنابراین پزشکان برای افرادی که چند شریک جنسی دارند تستهایی برای غربالگری و تشخیص بیماری می دهند.

• در خانمها خطرات بیشتری از عفونت STI نسبت به آقایان وجود دارد و در واقع بیماری در حالت بدون علامت، پیشرفت و بیماری پیشرفته تر می شودو ایجاد عوارض بیشتری در خانمها می نماید که بعضی از این عفونتها قبل و در حین حاملگی و یا بلافاصله بعد از زایمان منتقل می شود که بعضی از این عفونتها در بچه به آسانی درمان می شود ولی بعضی از این عفونتها باعث عوارض (disability) و حتی مرگ بچه می شود.

• وقتی بیماری در مراحل اولیه تشخیص داده شود به آسانی درمان می شود و در بعضی از STD ها بیماریهای STD ، شانس ابتلا به ایدز را می افزاید.

چطور می توانیم از بیماریهای آمیزشی پیشگیری کنیم؟

• کاهش خطر ابتلا به STD، ازراههای زیر امکان دارد:
• داشتن یک رابطه جنسی با شخص غیر عفونی
• استفاده صحیح و مداوم از کاندوم در آقایان
• استفاده از سرنگهای تمیز برای تزریق
• پیشگیری و کنترل بیماریهای STD، برای کاستن خطر ابتلا به عفونت HIV و کاهش خط ابتلا به STD
• به تاخیر انداختن اولین رابطه جنسی تا حد ممکن افراد جوانتر زمانی که برای اولین بار sex دارند به مراتب استعداد بیشتری برای ابتلا به STD دارند.

شخصی که از نظر جنسی فعال است بایستی:
• کنترل مرتب برای بیماری STD، حتی در صورت عدم وجود علائم و مخصوصا در صورت داشتن روابط جنیس با پارتنر جدید.

• دانستن علائم STD و در وصورت دیدن کوچکترین علائم، به واحدهای درمانی مراجعه کند.

• اجتناب از داشتن روابط جنسی در زمان قاعدگی، که خانمهای مبتلا به HIV بیشتر عفونی شده و افراد غیر عفونی HIV، بیشتر مستعد گرفتن عفونت در طی این زمان می شوند.

• اجتناب از تماسهای مقعد، و در صورتی که این عمل انجام می شود، استعمال کاندوم در مرد.

• اجتناب از دوش واژینال، به دلیل اینکه بعضی از باکترینها وارد واژن شده و احتمال خطر STD را بیشتر می کند .

متاسفانه یکی از معضلاتی که هم اکنون جامعه ایرانی را به شدت تهدید می‌کند، گسترش بیماریهای جنسی به خصوص در میان جوانان است، که این مشکل می‌رود تا آینده جوانان را تحت تاثیر خود قرار دهد.

کارشناسان و دست‌اندرکاران امر همواره بالا رفتن سن ازدواج، بیکاری، افزایش میزان طلاق، ندادن آموزشهای لازم به جوانان، وجود تابو و داشتن شرم و حیا از بیان عوارض تماس‌های جنسی خارج از چارچوب و بسیاری از موارد دیگر را از عمده دلایل گسترش این بیماریها در سطح جامعه می‌دانند.

بنابراین با توجه به این مسایل، ضرورت توجه به جامعه جوان ایرانی بیش از پیش احساس می‌شود و مسؤولان هم باید به دنبال یافتن راهکاری اساسی در این خصوص باشند تا ظرفیتهای جوانان بیهوده به هدر نرود.

از همین حالا باید به فکر فردا بود.

مقدمه اى درباره بیمارى هایى که از طریق مقاربت جنسى منتقل مى شوند
An Introduction to Sexually Transmitted Diseases
بیماری هایی که از طریق مقاربت جنسی منتقل می شوند چه هستند؟

بیمارى هایى که از طریق مقاربت جنسى منتقل مى شوند (که به اختصار به آنها STDs می گویند) امراضى هستند که از طریق تماس فیزیکى مقاربت جنسی به بدن منتقل مى شوند.

این امراض از طریق ویروس‏‏، باکتری و یا پارازیت رخ مى دهند.

این بیماری ها همچنین به نام «عفونت هایی که از طریق مقاربت جنسی منتقل می شوند» (STIs) و یا به اسم قدیمی شان «بیماری های مقاربتی» (VD) شناخته می شوند.

حداقل ۲۵ نوع امراضی وجود دارد که از طریق مقاربت جنسی منتقل می شوند.

آنچه وجه اشتراک این امراض است این است که همه از طریق تماس جنسی، منجمله واژن، مقعد و دهان منتقل می شوند.

امراضی که در این جزوه از آنها نام برده شده به هیچوجه لیست کاملی نیستند، بلکه صرفا رایج ترین این امراض هستند.

ما همینطور در جای دیگر توضیحاتی درباره انتقال «ویروس نقص ایمنى انسان»(HIV) داریم.

چگونه می توانید دریابید که مبتلا به این امراض هستید؟

هر کس که از نظر جنسی فعال است در معرض خطر مبتلا شدن به این دسته از بیماری ها قرار دارد.

برخی از این نوع بیماری ها عوارضی دارند، مانند مایعاتی که از طریق اندام تناسلی ترشح می شوند، درد هنگام ادرار و یا تورم و بادکردن اندام تناسلی.

بسیاری از این بیماری ها، مانند کلامیدیا (Chlamydia) اغلب موارد بدون عوارض هستند.

از اینرو مناسب است که یک معاینه جنسی برای تشخیص این بیماری ها داشته باشید اگر که فکر می کنید ممکن است در معرض ابتلاء به آنها قرار گرفته باشید.

برخی اوقات مدت زیادی طول می کشد قبل از اینکه این بیماری ها عوارض خود را نشان بدهند و طی چنین دوره ای ممکن است شما عفونت خود را به دیگران منتقل کنید.

از اینرو لازم است که شما برای این بیماری ها معاینه شده و آزمایش شوید.

اگر شما با کسی رابطه دارید و تشخیص داده شده که به این بیماری ها مبتلا هستید این به این معنا نیست که همزی شما لزوما فاسق است.

عوارض این بیماری ها اغلب ماها بعد از سرایت بروز می کنند.

چگونه می توانید از ابتلاء به این بیماری ها ممانعت کنید؟

شما می توانید خطر مبتلاء شدن به این بیماری ها را کم کنید اگر که هنگام مقاربت جنسی از کاپوت و وسایل مشابه استفاده کنید و خود و همزی تان برای این گونه بیماری ها معاینه شوید.

هر چه با افراد بیشتری مقاربت جنسی داشته باشید ریسک مبتلاء شدن به بیماری ها بیشتر خواهد شد.

روش های دیگر تقلیل خطر ابتلاء به این بیماری ها استفاده از کاپوت و وسایل مشابه در هنگام تماس جنسی دهنی، تمیز کردن وسایل تحریک جنسی بعد از استفاده، شستن دست های خود بعد از آمیزش جنسی، و بهبود روش های تمیزکردن اندام تناسلی هستند.

چرا مهم است بدانید که آیا به این بیماری ها مبتلاء هستید؟

بسیاری از بیماری های مقاربتی بسیار عفونی هستند و می توانید تاثیرات درازمدت منجمله عقیم شدن بجا بگذارند.

بسیاری از این بیماری ها از طریق فرد مبتلاء به طرف دیگر او در یک رابطه جنسی منتقل می شوند و برخی ار آنها از طریق مادر به نوزاد متولد نشده او می توانند منتقل شوند.

بیمارهای آمیزشی حتی امکان انتقال «ویروس نقص ایمنى انسان» (HIV) را تسریع می کنند.

یک راهنمایی درباره بیماری هایی که از طریق مقاربت جنسی منتقل می شوند واژینوسیس میکروبی (Bacterial Vaginosis – BV) به معنای دقیق کلمه یک بیماری آمیزشی نیست زیرا که از طریق مقاربت جنسی منتقل نمی شود.

ولی این بیماری از طریق رابطه جنسی تشدید می شود و اغلب موارد در زنانی که از نظر جنسی فعال هستند پیدا می شود تا در زنانی که هیچوقت مقاربت جنسی نداشتند.

عامل این بیماری به هم خوردن توازن در وضعیت یک باکتری عادی و امن است که در واژن زن وجود دارد و هر چند که نسبتا بی خطر است و توجه به خود جلب نمی کند ولی برخی اوقات ممکن اسـت به ترشح بیش از حد مایعی منجر شود که بوی نامطبوع ماهی گندیده می دهد.

هر چند که توضیح روشنی برای وقوع این بیماری وجود ندارد ولی این توضیح مطرح شده که ترکیب بازی منی مرد ممکن است یک عامل باشد زیرا که می تواند محیط اسیدی باکترهای واژن را عوض کند.

یک عامل دیگر می تواند استفاده از کویل بعنوان یک وسیله پیشگیری توسط زنان باشد.

یک زن نمی تواند واژینوسیس میکروبی را به یک مرد منتقل کند ولی ضروری است که او مورد درمان قرار گیرد چه اینکه این بیماری اغلب از واژن به رحم حرکت کرده و وارد لوله فالوپ شده و می تواند باعث عفونت بسیار جدی شود.

درمان این بیماری از طریق مالیدن یک کِِرِم به واژن و استفاده از آنتی بیوتیک است.

بالانیتیس (Balanitis) اغلب بعنوان یکی از عوارض عفونیت و نه لزوما نوعی عفونت به اعتبار خود شناخته می شود.

به معنای دقیق کلمه یک بیماری مقاربتی نیست بلکه بیشتر یک از عواقب فعالیت جنسی است.

فقط مردان به این بیماری مبتلا می شوند و اغلب خود را بصورت تورم سر آلت تناسلی مرد نشان می دهد.

این بیماری بیشتر در مردانی وجود دارد که ختنه نشده اند.

عامل این بیماری بهداشت کم، سوزش ناشی از کاپوت و یا وسایل کشنده اسپرم، استفاده از برخی وسایل آرایش معطر و شستن زیر پوست ختنه گاه می باشد.

درمان آن شامل استفاده از کِرِم برای تخفیف تورم و در صورت لزوم آنتی بیوتیک است.

کلامیدیا (Chlamydia) رایج ترین بیماری قابل درمان مقاربتی است.

این بیماری اگر که درمان نشود می تواند باعث مشکلات جدی در مراحل بعدی زندگی شود.

کلامیدیا باعث عفونت مدخل رحم (cervix) در زنان می شود.

مجرای خروجی مثانه (urethra)، مقعد و چشمان در هم زن و هم مرد ممکن است از این بیماری عفونت یابند.

عوارض عفونت در هر زمانی ممکن است بروز کنند.

اغلب این عوارض چیزی بین یک یا سه هفته بعد از ابتلاء به بیماری رخ می دهند.

البته عوارض بیماری ممکن است برای مدت مدیدی خود را نشان ندهند.

درباره کلامیدیا اطلاعات بیشتری بدست آورید.

شپش ناحیه تناسلی (Crabs or Pubic Lice) انگل های کوچکی به شکل خرچنگ هستند که در بین مو زندگی کرده و از خون تغذیه می کنند.

اینها عمدتا در بین موهای ناحیه تناسلی زندگی می کنند ولی ممکن است در بین موهای زیر بغل و همینطور موهای صورت و ابروی چشم هم زیست کنند.

این انگل ها می توانند بیرون از بدن هم به زندگی خود ادامه بدهند و از اینرو در لباس، ملافه های تُشک و حوله هم ممکن است پیدا شوند.

شما ممکن است این نوع شپش را با خود حمل کنید و از آن مطلع نباشید.

ولی دو تا سه هفته بعد از آن دچار نوعی خارش می شوید.

این نوع انگل عمدتا از طریق تماس فیزیکی در حین مقاربت جنسی منتقل می شود ولی ممکن است از طریق استفاده مشترک از لباس، حوله و یا ملافه با کسی که آن را دارد نیز منتقل شود.

هیچ روش موثری برای جلوگیری از سرایت این انگل به خودتان وجود ندارد ولی شما می توانید با شستن لباس ها، حوله و ملافه تان با آب داغ از سرایت آن به دیگران جلوگیری کنید.

محلول ضدعفونی ویژه ای را می توان از داروخانه خریدو به بدن مالید تا این انگل را از بین ببرد.

تراشیدن موهای ناحیه تناسلی لزوما باعث از بین رفتن این انگل نمی شود.

اپیدیمیتیس (Epididymitis) اشاره به تورم اپیدیمتیس، که یک مجموعه از مجاری که در بالای بیضه ها قرار دارند و اسپرم تولید شده را ذخیره می کنند، دارد.

این وضعیت همیشه نتیجه بیمارهای مقاربتی نیست.

ولی اگر چنین باشد، اغلب ناشی از وجود کلامیدیا و یا گانوریا (Gonorrhoea) است.

عوارض این بیماری خود را بشکل تورم دردناک بیضه ها و کیسه بیضه ها (scrotum) نشان می دهند.

بهترین روش جلوگیری از این بیماری استفاده از کاپوت در حین مقاربت جنسی است زیرا این بهترین روش جلوگیری از سرایت کلامیدیا و گانوریا است.

اپیدیمتیس خودش به کسی سرایت