دانلود تحقیق فیزیولوژی تنفس

فیزیولوژی تنفس
سلول های بدن انرژی مورد نیاز خود را از اکسیداسیون کربوهیدرات ها، چربی ها، پروتئین ها بدست می آورند.

بافت های حیاتی بدن مثل قلب و مغز نمی توانند برای مدت طولانی بدون جریان اکسیژن زنده بمانند.

اکسیژن بوسیله گردش خون به مویرگ‌های بدن می رسد.

و پس از عبور از دیواره مویرگ وارد مایع بین سلولی می‌شود.

و پس از انتشار از جدار سلول عبور می کنند.

و وارد آن می گردد در داخل سلول اکسیژن و غذا (جهت تولید انرژی لازم برای رشد بافت ها گرما و کار ماهیچه ای) به مصرف می‌رسند.

ایندریدکربنیک حاصل از این متابولیسم سلولی همان راه ها را در جهت عکس طی می کند و از سلول وارد خون می شود.

این تبادل گازی بین اکسیژن و انیدرید‌کربنیک در سطح سلول را تنفس داخلی می گویند.

تنفس خارجی نیز عبارت است از تبادل گازی در کیسه های هوایی شش ها به این ترتیب که اکسیژن هوایی استنشاق شده پس از عبور از دیواره کیسه های هوایی وارد خون می شود.

وانیدریدکربنیک حاصل از متابولیسم سلولی از خون به هوای کیسه های هوایی پس داده شود و دفع گردد.

در نتیجه تنفس عبارت است از تبادل گازی (گرفتن اکسیژن و پس دادن انیدریدکربنیک) بین یک موجود زنده و محیط اطرافشان.

آناتومی ریه
ریه ها دارای ساختمان ارتجاعی هستند که در قفسه سینه دو طرف مدیاستن جای گرفته اند و بوسیله پرده جنب احاطه شده اند
قفسه سینه
فضای بالای دیافراگم است.

که بوسیله دیواره سینه پوشیده شده است.

و حاوی اعضای سینه است.

قفسه سینه از پائین به دیافراگم از بالا به ماهیچه ها اسکالن و ماهیچه گردن.

از طرفین به دنده ها و ماهیچه های بین دنده ای ازجلو به استخوان جناغ و از عقب به ستون مهره ها محدود می شود.

اندازه قفسه سینه در مراحل مختلف تنفس تغییر می‌کند ریه بجز ناف ریه به وسیله پرده جنب احاطه می شوند.مدیاستن بین شش قرار دارد.

مدیاستن:
قسمتی از فضای داخل قفسه سینه را که میان ثوش قرار دارد.

میان سینه یا مدیاستن می گویند.باستثنای شش‌ها بقیه اعضای داخل قفسه سینه در مدیاستن جای دارند.

و عبارتند از 1) قلب وپریکارد 2) آئورت سینه ای و شاخه هایش 3) سیاهرگ ها و سرخرگ های ششی 4) بزرگ سیاهرگ زیرین و سیاهرگ فرد (azygos) 5) تیموس، رگ ها و گره های لنفی 6) نای، مری و سپید رگ (قنات صدری) 7) اعصاب واگ، قلب و مزنیک

پرده جنب
عبارت از یک پرده نازک دو لایه از جنس بانت همبندی است که دارای رگ های خونی و لنفی است.

لایه ای که دیواره داخلی قفسه سینه را می پوشاند.

لایه جداری (parietal-p) و لایه ای که ریه ها را می پوشاند.

لایه ای احشایی (visceral) نامیده می‌شود.

فضایی که بین دو لایه پرده جنب وجود دارد.

فضای جنبی نامیده می شود و حاوی مقدار کمی مایع است.

(حدود 5 سی سی) این مایع با کم کردن اصطحکاک دو لایه جنب بر روی یکدیگر حرکات تنفسی را تسهیل می‌کند.

ریه ها شش ها عضو اصلی تنفس هستند و تبادل گازی بین خون و هوا در آن ها انجام می‌شود.

تعداد آنها دو عدد است.که هر کدام در یک طرف قفسه سینه قرار دارند و بوسیله قلب و سایر اعضای بین دو شش و ستون مهره ها از یکدیگر جدا می شوند و بجز اتصالی که بوسیله رگ ها یا قلب و بوسیله ی برونش ها یا نای دارند.

تقریبا در قفسه سینه آزاد هستند شش ها از بافت اسفنجی تشکیل یافته اند اگر آنها را در آب قرار دهیم روی آب قرار می گیرند در هنگام لمس کردن صدای خامی (crepitation) دارند که به علت وجود هوا در کیسه های هوایی است.

شش ها در هنگام تولد روی هم خوابیده هستند و با اولین تنفس باز شده پر از هوا می شوند و تا سه هفتگی به رنگ صورتی هستند و بتدریج در افراد بالغ به علت استنشاق گرد و خاک ودود به رنگ آبی مایل به خاکستری در می آیند هر یک از این شش ها به شکل مخروطی است که قاعده آن در پائین روی دیافراگم و راس آن (قله‌ریه) در بالا نزدیک ریشه گردن قرار دارد و دارای دو سطح دنده ای و میانی می‌باشد.

قله شش پاره ای از شش است که بالای اولین دنده قرار می گیرد.

قاعده شش مقعر است و روی دیافراگم قرار می گیرد.

تقسیمات ششی: ریه راست توسط دو شیار مایل و افقی به سه لوب بالایی، میانی، پائینی تقسیم می شود.

ریه چپ فقط یک شیار مایل دارد.

و به دو لب بالایی و پائینی تقسیم می شود .

علاوه بر این هر کدام از شش ها توسط شاخه های برونشی به قطعات کوچکتری تقسیم می شوند.

به طوریکه ریه راست به ده قطعه و ریه چپ به 8 قطعه تقسیم می شوند بنابراین هر لوب شش از یک یا چند قطعه (سگمان) تشکیل شده است که هر کدام به قطعات بسیار کوچکی به نام لوبول ششی تقسیم می گردد.

برونشی که به لوبول ششی وارد می شود.

برونشیول نامیده می شود.

برونشیول ها به شاخه های کوچکتری به نام برونشیول انتهایی تقسیم می شوند.

مخاط پوششی برونشیول انتهایی فاقد مژه غده های ترشحی و غضروف است بر خلاف تقسیم های بالایی ریه.

ساختمان لوبول ششی: هر لوبول ششی یک واحد تنفسی در اندازه های مختلف است که به شکل هرم می‌باشد.

به هر لوبول یک برونشیول وارد می شود.

و نیز به هرلوبول ششی سرخرگ، سیاهرگ، رگ لنفی و عصبی وارد و یا از آن خارج می گردد.

هر برونشیول انتهایی پس از ورود به لوبول بعد از چند بار تقسیم به شاخه های کوچکتر به جند کیسه هوایی ختم می شود.

دیواره نازک کیسه هوایی دارای حبابچه هایی است که سطح مناسبی برای تبادلات گازی را تشکیل می دهند.

ساختمان حبابچه هوایی: حبابچه های هوایی برآمدگی کوچکی از کیسه های هوایی هستند که با جدار نازک خود امکان تبادلات گازی را بین خون و هوا فراهم می سازند.

هوای داخل حبابچه ششی از خون و مویرگ ششی به وسیله غشای تنفسی جدا می‌شود.

لایه های غشایی عبارتند از: 1) سورفکتانت 2) سیتوپلاسم لایه پوششی حبابچه 3) لایه همبندی زیر بافته های پوششی حبابچه 4) لایه همبندی بافته های پوششی مویرگ خونی 5) سیتوپلاسم بافته های پوششی مویرگ خونی بررسی شناخت بیماران مبتلا به بیماری های ریوی معاینه بالینی: (physical assessment) چناچه بیمار مبتلا یا مشکوک به بیماری ریوی باشد.

عملکرد تنفسی باید بررسی گردد بررسی قفسه سینه و ریه ها نیاز به مهارت در نگاه کردن ( inspection) لمس کردن (palpation) کوبش یا دق کردن (percussion) و یا سمع (auscultations) دارد.

در سطح قدامی مشخص کردن دنده بخصوص بوسیله قرار دادن زاویه در محل اتصال مفصل اتصال جناغ (manubrium) به جناغ سینه در خط وسط صورت می‌گردد.

دومین دنده در این نقطه برجسته به جناغ سینه وصل می شود.

سایر دنده ها با شمارش آنها از دنده های دهم به طرف پائین مشخص می شوند.

فضای بین دنده ای، به دنده ای که بالای فضاست اطلاق می گردد.

بنابراین پنجمین فضای بین دنده ای به فضای زیر دنده پنجم گفته می شود.

در پنجمین فضای بین دنده ای نوک پستان در مردان و لیمپلاس (impulses) امواج قلب در افراد طبیعی ممکن است در این نقطه دیده شود.

تعیین محل دنده ها در سطح خلفی قفسه صدری مشکل تر است.

اولین قدم تعیین زائده در خاردار ستون مهره هاست.

این عمل بوسیله یافتن برجسته ترین زائده خاردار یعنی هفتمین مهره گردنی (vertebra-prominens) مهره برجسته امکان پذیر است.

وقتی گردن به آرامی خم می شود.

هفتمین مهره گردنی برجسته شده و به خوبی نمایان می‌شود.

سایر مهره با شمردن از این مهره به طرف پائین مشخص می‌شود.

مسلم است که معاینه کننده با قرار دادن گوشی در ششمین فضای بین دنده ای بر روی خط قدامی زیر بغل قادر به شنیدن صدای قلب خواهد بود.

مشاهده: (inspection) در مشاهده قفسه سینه باید به نکات زیر توجه بشود.

تغییر شکل یا قرینگی تورفتگی غیر طبیعی، فضاهای بین دنده ای در خلال هم این تورفتگی در فضای بین دنده ای تحتانی از بیشترین وضوح برخوردار است.

تورفتگی فوق ترقوه ای نیز غالبا به طور توام وجود دارد.

اختلال حرکات تنفسی در یک یا هر دو طرف یا یک تاخیر یک طرفه در حرکت مذکور عمق و تعداد تنفس مثلا در هیپرونتلاسیون شدید افزایش قابل توجه مقدار و عمق تنفس وجود دارد.

لمس: (palpation) در هنگام معاینه قسه سینه باید به دنبال مشاهده از نظر حساسیت توده، ضایعه، سیر تنفس و لرزش صدا قفسه سینه را چک کرد.

چناچه بیمار به درد ناحیه خاصی اشاره کند یا در صورت وجود ضایعه لمس مستقیم با نوک انگشتان (برای ضایعات پوستی و توده‌های زیرپوست) و یا کف دست (برای توده های عمقی وناراحتی دنده و پهلو) انجام می‌شود.

دق: (percussion) در هنگام قفسه سینه دیواره قفسه سینه و بافت های زیرین را به حرکت وا می دارد.

و صداهای قابل سمع و ارتعاشات قابل لمسی را بوجود می آورد.

عمل دق به کشف پر هوا بودن، انباشته شدن از مایع بودن یا توپر بودن بافت های زیرین کمک می کند با وجود این دق می تواند تنها 5 -7 سانتیمتر به داخل قفسه سینه نفوذ نماید و بنابراین قادر به کشف ضایعات عمقی نیست.

آزمایش معمولا با دق قسمت خلفی سینه آغاز می شود.

وضعیت مناسب و دلخواه حالت نشسته، سر به طرف جلو خم و دست ها بر روی زانو است.

این وضعیت موجب مشخص شدن استخوان کتف شده فضای بیشتری از ریه را برای بررسی در معرض دید قرار می دهد.

طرز کار بدین صورت است دق قسمت فوقانی شانه به فاصله 5 سانتیمتر بالای راس شش شروع و با دق مناطق متقارن به فاصله 5-6 سانتیمتر به پائین قفسه سینه ادامه می یابد.

همه است که انگشت وسطی به موازات دیواره قفسه سینه بین فضای بین دنده ای قرار گیرد و کاملا با جدار سینه در تماس باشد.

پیش از اینکه دق با انگشت میانی دست دیگر انجام شود.

در صورتی که بیمار قادر به نشستن نباشد دق سطح خلفی قفسه سینه در حالتی که بیمار به یک پهلو خوابیده شود.

سمع: (auscultation) در بررسی جریان هوا از طریق درخت برونش و ارزیابی وجود انسداد (مایع یا جامد) در ساختمان های ریه سمع کاربرد دارد.

در تعیین وضعیت شش معاینه کننده صداهای طبیعی تنفس، صداهای نابجا و صداهای مربوط به ارتعاشات طناب های صوتی را بوسیله گوشی می شنویم.

معاینه کامل شامل سمع سطح پیشین به پسین و پهلوی چپ و راست قفسه صدری به ترتیب ذیل است.

دیافراگم: بر روی قفسه سینه گوشی محکم گذاشته می شود.

در حالی که بیمار نفس‌های آهسته و عمیق از راه دهان می کشد مناطق متقابل به طور سیستماتیک از قله تا پائین بر روی خط میانی زیر بغل سمع می شوند.

صداهای تنفسی: (breath sound) صداهای طبیعی تنفس بوسیله مشخص نمودن محل استقرار آنها در منطقه بخصوصی از زیر تحت عنوان صداهای حبابچه ای (وزیکولار) و تنفس برونشی مشخص می شود.

صداهای حبابچه ای بم و آهسته و مرحله دم آنها طولانی تر و مرحله بازدم کوتاه تر است.

و بطور طبیعی در تمام مناطق یه غیر از قسمت فوقانی استخوان جناغ و بین استخوان کتف جایی که با صداهای تنفسی برونش جایگزین می شود.

شنیده می شود.

صداهای تنفسی برونش غالبا بلندتر و زیرتر از صداهای حبابچه ای می باشند در مقایسه مرحله بازدم طولانی تر از مرحله دم است، صداهای برونش شنیده شده در دیگر قسمت های ریه نشانگر بیماری بوده و مستلزم مشاوره پزشکی است.

شدت و کیفیت صداهای تنفس در طی سمع مشخص می شوند، هنگامی که جریان مواد اثر انسداد برونش ها (atlectazi) وجود مایع (مایع از فضای جنب) یا بافت (چربی) کاهش می یابد موجب جداشدن گذر گاه هوا از گوشی می شود.

صداهای تنفسی کاهش یافته ویا از بین می روند.

مثلا صداهای تنفسی بیمار مبتلا به آنزیم ضعیف و اکثرا شنیده نمی شوند.

در صورت شنیده شدن مرحله بازدم طولانی تر و صدا زیر شبیه صوت است که به آن ویزینگ می گویند.

و در بیماری آسم و دیگر فرآیند مربوط به انقباض قابل توجه برونش ها شنیده می شود.

صداهای اضافی: صداهای اضافی به دو دسته تقسیم می شوند صداهای مجزا، صداهای منقطع و صداهای مداوم وموزیکال.

طول مدت صدا در تشخیص صداهای منقطع یا مداوم و تاثیر آن ها بسیار مهم است.

و رآل ها (crackeels) صداهای غیر طبیعی تنفس مجزا و منقطع می باشد.

و در اثر تاخیر در باز شدن و تخلیه راه های هوایی بوجود می آیند.

رآل‌های ریز معمولا رسا و در پایان دم شنیده می شوند و ار آلوئول ها سرچشمه می‌گیرند.

ویژگی های صداهای تنفسی اختلالات تعداد و ریتم تنفس انواع تغییر شکلهای قفسه سینه بررسی و شناخت علائم و نشانه های تنفسی شایعترین علائم بیماریهای تنفسی تنگی نفس، سرفه، خلط، درد پلونیک سینه هموپتیزی خس خس (ویز) انگشتان چماقی ؟

می باشد که تظاهرات بالینی هر کدام از