بقراط، پدر پزشکی دنیا، اولین کسی بود که بیماری «زردی» یا «یرقان» را توصیف کرد.
او آن زمان نمیدانست که چه علتهای متنوع و متفاوتی میتوانند باعث ایجاد این بیماری شوند؛ اگر چه که امروز هم وقتی یک بیمار مبتل ا به زردی به یک پزشک مراجعه میکند، شاید پزشک به اندازهی بقراط دچار همان سردرگمی شود که: واقعاً علت ایجاد زردی چیست؟!
این، نه به آن معناست که دانش پزشکان امروز، تفاوتی با دانش بقراط ندارد، بلکه مسأله این است که با پیشرفت دانش پزشکی، امروز لیست بلند بالایی از تشخیصهای افتراقی برای بیماری که به علت «زردی» به پزشک مراجعه کرده است وجود دارد که یک پزشک، با گرفتن شرح حال در معاینهی بیمار یا به قول معروف پزشکان «کلینیک» بیمار،فقط میتواند تعدادی از آنها را کنار بگذارد وبرای رسیدن به تشخیص قطعی باید از آزمایشگاه و یا همان «پاراکلینیک» کمک بگیرد.
از قرن هشتم میلادی که برای اولین بار فرضیهی میکروبی بودن بعضی از انواع «یرقان» مطرح شد، تا امروز که پزشکان میدانند انواع ویروسهای هپاتیتAوB وC وD وE وF وG و همین طورVTT وV-SEN وEBV و...
همه و همه میتوانند «هپاتیت» و در نتیجه «یرقان» ایجاد کنند، قرنها گذشته است؛ اما تنها ظرف پنجاه سال گذشته است که بیشترین پیشرفتها در زمینهی شناخت انواع ویروسهای هپاتیت صورت گرفته: مک کالم در سال 1947 توانست ویروسهای هپاتیتB,A را از هم تشخیص بدهد، دین (Dane) در سال 1970 ساختمان ویروس هپاتیتB را تشریح کرد و به افتخار او این ویروس را به نام "DaneParticle" او نامیدند.
بعدها معلوم شد که نوعی از هپاتیت وجود دارد که نهA است و نهB.
تا سالها این بیماری راnon A non B Hepatitis نامگذاری کردند تا سرانجام ویروس دیگری که عامل این نوع هپاتیت بود کشف شد و آن را ویروس هپاتیتC نامیدند.
به همین ترتیب از سال 1994 تا 1999 ویروسهای هپاتیتF,G,|TTV, V-SEN هم کشف شدند که کار برای شناخت هر چه بیشتر آنها ادامه دارد 
 چکیده 
 پژوهش حاضر با هدف و بررسی بیماری هپاتیت صورت گرفته است هپاتیت به معنی التهاب کبد است و 5 نوع ویروس هپاتیت D ، C ،B ،A و E شایع ترین و مهمترین علت این بیماری به شمار می روند .
هپاتیتهای ویروسی شایع ترین علت بیماریهای مزمن کبدی و سرطان کبد شناخته شده اند و سازمان بهداشت جهانی سرطان و سیروز کبدی ناشی از هپاتیت B را نهمین علت مرگ و میر در تمامی دنیا معرفی کرده است .
ویروسهای هپاتیت نوع B وC مهمترین و خطرناکترین نوع هپاتیتهای ویروسی را ایجاد می کنند ودرست مانند ویروس ایدز ، اعتیاد تزریقی و انتقال فرآورده های خونی آلوده ، مهمترین راه انتقال آنها به شمار می روند و معتادان تزریقی ، باز هم به عنوان گروه پر خطری شناخته می شوند که بیش از افراد عادی جامعه در معرض آلودگی با این نوع ویروسها قرار دارند .
در خصوص بیماری هپاتیت نوع B که 2 میلیون نفر را در ایران مبتلا نموده است ، 3 درصد جمعیت کشور را پوشش می دهد .
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 مقدمه 
 هپاتیت یعنی التهاب کبد و در میان عوام مردم به یرقان و زردی مشهور است .
مهمترین عوامل ایجادکننده آن ویروسها هستند .
ویروسها موجودات بسیار ریزی هستند که از فرد آلوده به فرد سالم منتقل می شوند و برای رشد و تکثیر خود به یک موجود زنده نیاز دارند.
تاکنون 6 نوع ویروس هپاتیت شناخته شده است که شایعترین آنها ویروسهای هپاتیت آ (A) ، ب (B) و سی (C) هستند .عوامل دیگری مثل داروها ، بیماریهای توارثی و خود ایمنی و مصرف مشروبات الکلی نیز می توانند سبب هپاتیت شوند .
 امروزه هپاتیت یکی از مشکلات بهداشتی عمده جهان است و 300 میلیون نفر در سراسر جهان حامل ویروس هپاتیت ب هستند .
هپاتیت ب پس از بیماریهای سل و مالاریا شایعترین بیماری عفونی و مسری است .
سالانه حدود 50 میلیون نفر به تعداد افراد آلوده در دنیا افزوده می شود .
بیشتر مبتلایان در کشور پهناور چین و تایوان بسر می برند .
شیوع این بیماری در برخی از نواحی آسیا و آفریقا بسیار بالاست و حتی به 20 درصد نیز می رسد .
در ایران طبق آمارهای موجود حدود 3% افراد جامعه یا قریب به دو میلیون نفر ناقل هپاتیت ب هستند .
 
 
 بیماری هپاتیت یک مشکل بهداشتی درجهان اهداف تحقیق آگاه بودن از بیماری هپاتیت بالا بردن معلومات خود و دیگران آشنایی با انواع بیماری هپاتیت و راههای سرایت آن رعایت بهداشت برای سالم بودن بدن تا به حال دانشمندان موفق به ساخت واکسن مؤثر شدهاند ؟
آیا بیماری هپاتیت یک بیماری خطرناک است ؟
هپاتیتها چه فرقی با هم دارند؟
عارضهای است که ممکن است برای هر بیماری هپاتیت A: عامل آن یک ویروس است که بطور اختصار آنرا HAV می نامند راه انتقال آن از راه مدفوعی، دهانی است یعنی دست آلوده به مدفوع شخص بیمار باعث عفونت خود وی و یا دیگران از طریق آلوده سازی آب و غذا شده و یا آلوده شدن آب آشامیدنی و غذا به فاضلاب یا مواد زائد آلوده موجبات انتشار بیماری را فراهم می سازد.
این بیماری در سرباز خانه ها، مهد کودک ها و موسسه های مخصوص نگهداری بیماران سالمند و ….
به علت تماس مداوم و نزدیک افراد با یکدیگر و پائین بودن سطح بهداشت و عدم رعایت اصول بهداشتی بیشتر دیده شده و سریعاً گســـــترش می یابد.
نکته: فاصله زمانی ورود ویروس تا شروع علائم یعنی دوره کمون 15 تا 45 روز است.
علائم: شروع تب به صورت ناگهانی با بی قراری، بی اشتهایی، تهوع، ناراحتی شکم و درد شکمی بخصوص در ناحیه فوقانی راست یعنی محل قرار گرفتن کبد، پررنگ شدن ادرار و کمرنگ شدن مدفوع و یرقان یا زردی می باشد.
نکته مهم این است که قبل از بروز زردی ویروس در مدفوع فرد وجود دارد بنابراین می تواند آلوده کننده باشد.
این بیماری عموماً در اواخر پائیز و اوایل زمستان شایع تر است.
علائم بیماری در کودکان خفیف تر ولی در بزرگسالان شدت علائم بیشتر است.
معمولاً بیمار حدود 38 درجه سانتی گراد الی 39 درجه سانتیگراد تب دارد.
تیره شدن ادرار و کم رنگ شدن مدفوع ممکن است ازحدود 1تا5 روز قبل از زردی دیده می شود.
بنابراین در تشخیص بیماری کمک کننده است.
بیمار عموماً در عرض 6 تا12 ماه بهبود می یابد، مرگ و میر عوارض هپاتیت نوع A نادر است و بیماران مبتلا آن به ناقلین مزمن تبدیل نمی شوند.
تشخیص: گرفتن شرح حال انجام معاینه فیزکی و تست های آزمایشگاهی خاص از جمله تغییر آنزیم های کبدی ویروسی سطح آنتی بادی ضد ویروس هپاتیت A Anti – Hav در خون بیمار.
پیشگیری: رعایت بهداشت فردی و عمومی، بهداشت آب و فاضلاب، شستن دستها، تزریق واکسن که در موارد خاص برای افرادیکه به مناطق آلوده قصد سفر دارند صورت می گیرد.
نکته: بیماری از مادر به جنین انتقال پیدا نمی کند و مراتب بیماری در اثر تماس با اشیاء آلوده به خون مثل نیدل نادر است، انتقال بیماری از طریق تماس جنسی موردی است که تا کنون جواب قاطعی برای آن پیدا نکرده اند بنابراین مطمئن نیستم که انتقال پیدا می کند یا نه؟
انتقال هپاتیت B بوسیله ناخنگیر، قیچی و تیغ آلوده هپاتیت ، یک بیماری عفونی ویروسی کبدی است که انواع مختلفی از جمله نوعA ،B وC دارد که نوع A بیشتر از راه خوراکی و عمدتا از طریق سبزیها و میوه های ضدعفونی نشده و آب آلوده انتقال می یابد همچنین نوع بی وسی عمدتا از طریق خون و فرآورده های خونی ، وسایل دندانپزشکی ، تزریق خون آلوده و سرنگهای مشترک و طریق جنسی مشکوک منتقل می شود.
از میان 5 نوع هپاتیت های ویروسی ، هپاتیت های Aو B وC موجب بیماری مزمن کبدی می شود.
هپاتیت A: دوره کمون بیماری 15 تا45 روز بوده و انتشار بیماری عمدتا از طریق مدفوعی دهانی است.
این بیماری ، بیشتر در کودکان و با ازدحام جمعیت ، فقر و پایین بودن سطح بهداشت محیط و بهداشت فردی شیوع بیشتری پیدا می کند.
بیماری در کودکان معمولا بدون عارضه جدی بهبود می یابد.
هپاتیت B: دوره کمون بیماری 50 تا180 روز است.بیماری از3 طریق : برقراری تماس جنسی با فرد آلوده ، استفاده از خون و فرآورده های خونی آلوده و ابزار آلوده به خون همانند ناخنگیر، قیچی و تیغ آلوده ، از مادر آلوده به کودک قبل و حین زایمان و پس از تولد، به شخص سالم سرایت می کند.
هپاتیت :C در تعدادی از افراد به صورت هپاتیت مزمن C در می آید که این شکل بیماری موجب دوام و انتشار بیشتر بیماری در جامعه می شود هشتاد تا نود درصد کودکانی که در موقع تولد آلوده می شوند، به هپاتیت مزمن C مبتلا می شوند و به همین دلیل واکسیناسیون کودکان در بدو تولد بتدریج می تواند موجب کاهش میزان عفونت بیماری شود.
هپاتیت B عامل اصلی سیروز کبدی و سرطان سلولهای کبدی است.
هپاتیت "C" : آمریکا از5 میلیون بیمار مبتلا به هپاتیت های ویروسی مزمن ، یک میلیون به ویروس هپاتیت "B" و4 میلیون به ویروس"C" مبتلا شده اند.دوره کمون بیماری 60 300 تا روز است.
بیماری از راههای خون ، فرآورده های خونی آلوده ، تزریقات و ابزار آلوده و همچنین از مادر به جنین سرایت می کند.
هپاتیت "C" یک مشکل جهانی است.این بیماری ، بیشتر در میان معتادان تزریقی شایع است ؛ به طوری که حدس می زنند50 درصد موارد، این گونه باشد.هپاتیت "D" :عامل هپاتیت "D" یا دلتا که به همراه هپاتیت ویروسی "B" ایجاد عفونت می کند، دوره کمون و راه سرایت و طول مدت بیماری مانند هپاتیت ویروسی "B" است.
هپاتیت "E" : نتقال بیماری از راه مدفوعی دهانی است.
ویروس هپاتیت ب در سال 1965 بلومبرگ (Blumderg) و همکارانش در فیلادلفیا ، با مطالعه سرم دو بیمار مبتلا به هموفیلی متوجه وجود آنتی ژنی شدند که بعدها به آنتی ژن استرالیایی معروف شد و آقای بلومبرگ به دلیل این کشف خود در سال 1977 موفق به دریافت جایزه نوبل شد .
امروزه می دانیم که آنتی ژن استرالیایی همان آنتی ژن سطحی ویروس هپاتیت ب یا HBsAg است .
با استفاده از میکروسکوپ الکترونی شکل و ساختمان این ویروس شناخته شده است .
به هر حال بخش فعال ویروس در قسمت مرکزی و آنتی ژن سطحی HBsAg در سطح آن قرار دارد .
در صورت مثبت بودن HBsAg ، فرد آلوده تلقی می شود .
محل زندگی و تکثیر ویروس کبد آدمی است و محصولات آن پس از تولید به درون گردش خون می ریزند .
بدن در برابر عفونت ویروسی از خود دفاع می کند و علیه آنتی ژنهای ویروسی ، آنتی بادی یا آنتی کر ( پادتن ) می سازد .
در بسیاری از موراد ، بدن با دفاع خود عفونت را دفع کرده و فقط ردپای آن به صورت مثبت بودن آنتی بادیها ( پادتن ها ) مشخص می شود .
در این شرایط علاوه بر رفع خطر ، فرد در مقابل عفونت مجدد مصون می شود و به اصطلاح خود واکسینه شده است .
هپاتیت B: عامل آن ویروس HBV نام دارد و چون از طریق خون و فرآورده های خونی منتقل می شود به آن هپاتیت سرمی نیز می گویند راههای آن از مادر به جنین، تماس جنسی، تزریق خون آلوده، تماس با سر سوزن و سرنگ آلوده بخصوص در معتادین تزریقی است.
همچنین تماس با وسائل تیز و برنده آلوده به خون مثل قیچی یا تیغ سلمانی و یا وسایل خال کوبی غیر بهداشتی عامل سرایت بیماری است.
دوره کمون بیماری 30تا180 روز به طول می انجامد.
این بیماری از راه مدفوعی – دهانی انتقال نمی یابد و شدت بیماری و علائم همومی آن شدیدتر ا هپاتیت نوع A می باشد.
در هپاتیت نوع B عفونت مزمن و ناقل وجود دارد.
مرگ و میر آن بیشتر از نوع A می باشد.
این نوع هپاتیت می تواند منجر به سرطان سلولهای کبد شود.
ممکن است به علت بروز یک سری واکنش های خاص در سرم و خون بیمار حالت التهاب مفاصل نیز دیده شود.
در ضمن مرگ و میر در این بیماری بیشتر از هپاتیت نوع A می باشد.
تشخیص: با انجام تست های آزمایشگاهی و یافتن آنتی ژن سطحی ویروس HBS Ag یا آنتی بادی های خاصی که علیه قسمتهای مختلف ویــروس در بدن ترشح می شود مثل Anti – HBV .
پیشگیری: تزریق واکسن که برای نوزادان، کارکنان و پرسنل مراکز مثل دانشجویان پزشکی و پیراپزشکی و بیمارانی که مرتب فرآورده های خونی دریافت می کنند مثل: (هموفیلی، تالاسمی و غیره) توصیه می گردد.
البته در حال حاضر تزریق واکسن برای نوزادان اجباری بوده و جزء برنامه واکسیناسیون کشوری محسوب می گردد.
علاوه بر این افرادی که با بیمار تماس نزدیک داشته اند مثل فرزندان یا همسر بیمار (کسی