دانلود تحقیق خاکبرداری

« خاکبرداری »
خاکبرداری به 2 روش انجام می شود : یکی خاکبرداری سطحی و دیگری خاکبرداری عمیق .

خاکبرداری سطحی بیشتر به منظور حفظ تعادل ساختمانهای ( بلند ) انجام می شود که در این روش ، حداقل 40 تا 50 سانتیمتر از خاکهای دستی روی سح زمین را بر می دارند .

اما خاکبرداری عمیق با توجه به خواست کارفرما در احداث زیرزمین برای بنا صورت می پذیرد .

وقتی عملیات خاکبرداری انجام می شود محل تماس بل لودر با خاک .

دست خورده می شود که برای تراکم این خاک ، از غلطک محلی استفاده می‌شود که البته بهتر است قبل از آن ، از آب استفاده شود .

جهت تعیین مقدار آب قبل از کوبش خاک ، بدین طریق عمل می کنیم : با داشتن سطح زمین و ضخامت 15 تا20 سانتیمتر خاک ، حجم خاک را بدست می آوریم .

بعد با وزن مخصوص خاک ، وزن خاک را بدست آورده ، 20 درصد این وزن را‌ آب می زنیم .( غلطک 10 تا 15 سانتیمتر متراکم می کند .)
خاکبرداری در عمق به دلایل زیر انجام می شود :
1) به عمق رفتن باعث رسیدن به مقاومت بهتر و بیشتر می شود .

2) سربار باعث افزایش ظرفیت باربری است .

3) طول گیرداری بیشتر ، باعث واژگونی کمتر می شود .

4) قرار گرفتن پی رد عمق باعث می شود که تحت تأثیر یخبندان تخریب نشود .

5) از فضای معماری زیر رمین هم استفاده می شود و..

در خاکبرداری عمیق باید مواظب ریزش خاک بود .

چنانچه خاک بسیار ریزشی باشد و ساختمان همسایه هم وجود داشته باشد ، حدود یک تا 5/1 متری از دیوار همسایه خاکبرداری باید شود و خاک باقیمانده را بصورت شیارشیاری یعنی یک در میان خالی می کنیم .

هر قسمت را که خالی می کنیم ، مهار می زنیم و بعد خاکهای بعدی را بر می داریم ومهار می زنیم .

البته یک در میان یا چند در میان بودن خاکبرداری : بستگی به نوع خاک و تشخیص مهندس مربوطه دارد .

در خاکبرداری عمیق ، برای مهار کردن ترانشه های خاکی ، یا از سپرهای مشبک و یا غیر مشبک استفاده می شود یا به تنهایی از المانهای افی و مایل
استفاده می توان کرد .

اگر از المانهای افقی و مایل استفاده شود این المانها می تواند چوبی یا فلزی ( پروفیل ) باشد .

در المانهای چوبی برای گیردار کردن المانهای افقی و مایل از گچ استفاده می شود و در المانهای فلزی ، از جوش می توان استفاده کرد .

در خاکبرداری نقطه شروع مهم است .

این نقطه بهتر است از جایی شروع شود که سرباری وجود نداشته باشد .

ضمن اینکه در موقع خاکبرداری در شروع کار ، جهت بیل نباید به سمت منزل همسایه باشد .

« در تصویر فوق نمونه ای از خاکبرداری نشان داده شده است .

ضمن اینکه عملیات پی ریزی و اجرای ستونها نیز دیده می شود .

درتصویر فوق ، از مهار ترانشه ها و نیز مهار دیوار همسایه بدلیل ریزشی نبودن خاک .

اثری دیده نمی شود که البته بهتر است در جهت اطمینان دیوار همسایه و خاک اطراف ، مهار شود .»





« در تصویر بالا ، مهار دیوار همسایه فقط با استفاده از المانهای عمودی چوبی و بوسیله گچ کاری انجام شده است .

البته مهار کامل با استفاده از المانهای مایل که به المانهای افقی و عمودی تکیه می کند ، صورت می پذیرد .»

« پی ریزی »
پی انواع مختلفی دارد که از آن جمله است پی گسترده و پی نواری .

برای پی های گسترده فقط باید 30 تا40 سانتیمتر از کل خاک را باید برداشت ولی در پی های نواری 30 تا 40 سانتیمتر از محل پی نواری را فقط کمی می کنیم و سعی می کنیم که ازخاک اطراف به عنوان قالب پی استفاده کنیم .

اما گاهی اوقات به قالب نواری احتیاج است .

قالب بندی در پی ریزی بخاطر شکل دادن بتن و عدم اختلاط بتن با مصالح مجاور و جلوگیری از فرار آب بتن پی ( ایزوله کردن پی ) انجام می شود .

قالب های مورد استفاده عبارتند از : قالبهای چوبی ، فلزی ، قالب با مصالح بنایی و استفاده از جداره خاکی پیرامون پی کنی .

در قالبهای چوبی به روغن کاری احتیاج است تا آب بتن جذب چوب نشود و نیز قالب بعداً راحت تر جدا شود .

برای راحت تر جدا شدن قالب های فلزی از بتن ، حتماً باید روغن کاری نمود .

قالب های فلزی راحت تر تنظیم می شود .

در قالبهای فلزی نیاز به استفاده از مشمع برای جلوگیری ازنفوذ آب بتن به فلز نیست ؛( ولی گاهی اوقات در قالبهای چوبی از مشمع استفاده می شود .) « در تصویر مقابل نمونه ای از قالب چوبی و قالب بندی ستونک دیده می شود .) « در تصویر زیر ، قالب بندی راه پله با استفاده از قالب های چوبی مشاهده می شود .

با دقت درتصویر قالبهای فلزی را نیز می توان مشاهده نمود .» قالب های با مصالح بنایی محاسنی دارد و معایبی .

از محاسن این قالب به موارد زیر می توان اشاره کرد : پایداری قالب ، جدا کردن آجرها بعد از گرفتن پی ، تنظیم راحت تر این نوع قالب ها نسبت به قالبهای چوبی و فلزی .

از معایب قالبهای با مصالح بنایی یکی این است که آب بتن توسط آجر فشاری جذب می شود .

البته راه حلی که دارد استفاده از مشمع است .

عیب دیگر ، اشغال فضای زیاد است .

قبل از بتن ریزی پی : بتنی روی سطح خاک به ضخامت 5 الی 15 سانتیمتر ریخته می شود که به بتن مگر معروف است که عیار سیمان آن کم است .

« در تصویر فوق ، اجرای قالب پی با مصالح بنایی ( آجر ) مشاهده می شود .» عیار سیمان بتن مگر kg/m3 150 تا kg/m3 200 است ، یعنی مقاومت فشاری بتن مگر 100 تا kg/m3 150 است .

اجرای بتن مگر با نظافت بدلایلی صورت می پذیرد : عدم اختلاط بتن پی با کف ( خاک ) و جذب آب بتن توسط خاک ، ایجاد سطحی صاف و هموار جهت اتکای قالبها در صورت وجود قالب ، ایجاد سطحی هموار جهت اتکای قفسه آرماتور پی ها .

پس از اجرای بتن مگر درون پی .

نوبت به آرماتور گذاری می رسد .

قفسه آرماتور از زیر باید یک پوششی داشته باشد و با بتن مگر فاصله داشته باشد .

از نظر اجرایی پوشش زیری برای آرماتورهای پایینی از cm 7 تا cm 10 در نظر گرفته می شود .

پوشش از بالا هم می تواند cm 10 باشد .

برای ایجاد فاصله 10 سانتیمتری در پایین ، می توان از خرده آجر ، موزائیک و یا پایه های پلاستیکی که مخصوص این کار است و به شکل Y می باشد .

استفاده کرد .

گاهی نیز از آرماتورهای 10 ( ) بدون آن ، که cm 10 ، cm 10 بریده شده میس توان استفاده کرد که این میلگردها را بطور عمودی به شبکه زیرین قفسه آرماتور جوش می دهند .

برای مستقر کردن شبکه میلگرد ، آنها را در محل قرار داده و با سیم به هم وصل می کنند .

برای وصل کردن آرماتورهای بالایی به پایینی ، یکی از راهها استفاده از آرماتورهایی به شکل Z ( که به خرک معروف است ) می باشد .

البته کمتر استفاده می شود .

به عکس دقت کنید .

« آرماتورهای انتظار » همانطور که میدانیم آرماتورهای انتظار در ساختمانهای مورد استفاده است.

« در تصویر بالا قفسه آرماتور پی دیده می شود .

در اینجا جهت وصل آرماتورهای بالایی به آرماتورهای پایینی از خرک استفاده نشده است .

با دقت درتصویر مشاهده می شود که خاموتها بصورت دوبل در راستای هم بسته شده است .

از مشمع نیز جهت جلوگیری از جذب آب بتن توسط قالب آجری و دیواره ها استفاده شده است.» ما همیشه به تعداد آرماتورهای ستون ، آرماتورهای انتظار قرار می دهیم .

سطح مقطع آرماتورهای ستون بیشتر از آرماتورهای انتظار است .

درآرماتورهای انتظار مواردی که باید رعایت شوند عبارتند از : 1) طول مهاری که بیشتر بر اساس کشش طراحی می شود و 2) طول وصله که عبارتست از طولی که برای اورلب شدن با آرماتورهای ستون ، بیرون از پی می ماند .

این طول 4/1 تا 3/1 طول ستون است .

( حداقل 80 سانتیمتر ) ضمناً می دانیم که طول مهاری عبارتست از مقدار طولی از آرماتور که در داخل بتن قرار می گیرد تا به حد جاری شدن برسد .

در اجرا برای تعیین جای آرماتورها از شابلونهای چوبی سوراخ دار می توان استفاده کرد .

نیز می توان از خاموتهای اجرایی برای مورد فوق استفاده کرد .

گاهی اوقات ارتفاع سقف تا پی کم است که می توان از آرماتورهای انتظار استفاده نکرد .

( تا ارتفاع 2 تا 3 متر می توان آرماتورهای ستون را یکجا به جای آرماتورهای انتظار قرارداد .) مشکلاتی که ممکن است دراین مورد پیش اید عبارتند از : دست و پا گیر شدن درموقع بتن ریزی .

سخت شدن کار جابجایی قفسه برای قراردادن در اکس خودش ؛ و..

« در تصویر مقابل و همچنین در تصویر صفحه قبل ، آرماتورهایی که مشاهده می شود آرماتورهای ستون است .

یعنی بجای استفاده از آرماتورهای انتظار مستقیماً ، آرماتورهای ستون قرارداده شده است .

» در تصویر زیر آرماتورهای ستون و قفسه آرماتورهای قبل از بتن ریزی دیده می شود.» « در این تصاویر ، آرماتورهای انتظار ( ستون ) و نیز قفسه آرماتور پی ، به ترتیب قبل از بتن ریزی و هنگام بتن ریزی و بعد از بتن ریزی مشاهده می شود .

« اسکلت بتنی » از جمله اجزای اسکلت ، ستون است .

در ستون بتنی ، چنانچه از آرماتورهای انتظار استفاده شده باشد ،جهت وصل آرماتورهای ستون به آرماتورهای انتظار ، می توانیم آرماتورهای ستون را خم بزنیم .

این خم به نسبت 1 به 6 ( افقی به قائم ) می باشد .

می توانیم هم خم بزنیم و بدون خم آرماتورهای ستون را به آرماتورهای انظار وصل نمائیم .

برای بتن ریزی ستونها ، بهتر است از قالبهای فلزی استفاده شود .

قالب های ستونها را می توان با یک ریسمان در یک امتداد قرارداد .

قبل از قرار دادن قالب ها ، حتماً باید آنها را روغنکاری نمود .

طول قالب ستون از 3 متر نباید بیشتر شود .

و این به خاطر آن است که عمل ویبره راحت تر انجام شود.

چنانچه دستگاه ویبراتور نبود ، می توانید از میلگرد استفاده کنید .

برای ستون 3 متری بوسیله ویبراتور 2 بار ویبره باید زد و بوسیله میلگرد 3 بار باید میلگرد زد .

قالبها توسط شمع هایی مهار می شود .

چنانچه از قالب های چوبی استفاده شود جهت قراردادن این قالبها برای ستون .

احتیاج به یک پاشنه بتنی است .

قالب چوبی را به این پاشنه بتنی تکیه می دهند و بتن ریزی می کنند .

برای محکم کردن قالبهای چوبی در کنار پاشنه بتنی ، می توان از گچ و خاک استفاده کرد .

و یا می توان از چهار تراش یا قوطی استفاده نمود که دو چهار تراش یا قوطی روبروی هم در دو ستون را بهم گیر می دهند .

برای دور نشدن قالب ها در بالا از هم می توان از شمع یا پایه مایل استفاه کرد .

برای نزدیک نشدن قالب ها به هم ، از آرماتورهای اضافه ای استفاده می شود که دور تا دور داخل قالب را می گیرد و این آرماتورها را به آرماتورهای عرضی ( خاموت یاتنگ ) جوش می دهند ( البته بوسیله آرماتورهای کوچک اضافی ).

قالب ها حتماً باید شاقول شده و قبل از کار روغن کاری شوند .

کارکردن با قالب های فلزی ، راحت تر از قالب های چوبی است .

تراز کردن و شاقول نمودن و مهار کردن قالب های فلزی بسیار آسانتر است .

البته قالبهای چوبی از لحاظ شکل پذیری ( ایجاد شکل دلخواه برای بتن ) بهتر هستند .

برای جلوگیری از پیچش قالب ها ، شمع ها را به کمربندهای فلزی تکیه می دهند .

( در قالبهای چوبی ) ستونها را معمولاً تا زیر تیرها اجرا می کنند و اجازه می دهند تا بتن ستون خودش را بگیرد .

« تصویر بالا ، نمادی از اسکلت بتنی را نشان می دهد که در آن ، ستونهای طبقه همکف اجرا شده و به رحله اجرای تیرهای طبقه اول رسیده است .» « تصویر زیر ، عکس دیگری از اسکلت بتنی است .

ستون بتنی ، راه پله بتنی و