دانلود تحقیق تحول در شناخت درآمد

جهان جدید و هوشمند تراشه‌هایRFID

جولای 2006 – سالها قبل Kaching یک دفتر ثبت نقدی که از نظر شناسایی زمان درآمد مناسب بود علامتگذاری و مشخص نمود.

با ورود تراشه‌های تشخیص فرکانس رادیویی (RFID) شناخت درآمد در آینده ممکن است تنها با یک بیپ Beep صورت گیرد.

پیشرفت در تکنولوژی، مانند تراشه‌های RFID بوسیله FASB در چارچوب مفهومی مشخص شده بود.

در بیانیه شماره 5 حسابداری مالی «شناخت و اندازه گیری در صورتهای مالی واحدهای تجاری» آمده که «شناخت ضوابط و رهنمودها در این بیانیه بطور کلی بر پایه رویه‌های جاری و بدون توجه تغییرات اصلاحی است.

بسته آنها نبایستی از امکان انجام تغییرات آینده به عنوان رویه معمول بهره ببرند.

FASB قصد دارد تغییرات بعدی که بصورت تدریجی اتفاق می‌افتد راه تکاملی برای تغییرات مشخص شده قبلی شود.

دیدگاه FASB در مورد تغییرات «تدریجی – تکاملی» در مورد بعضی زمانها نظیر تولید کامپیوترهای شخصی IBM نوشته شده است.

چه چیزی بررسی گردیده که زمان مانند تکامل تغییر می‌کند و امروز به شکل فضای مارپیچی نور پیدا کرده است.

شناخت درآمد ممکن است در جهان امروزه منتظر حرکت و تغییر به صورت سریع باشد.

تراشه‌های RFID

این تراشه‌ها انتقال دهنده‌های ذره‌ای هستند که در یک زمان بسیار کوتاه داده‌ها را منتشر نمایند به نوعی تنها در عرض چند فوت چنانچه یک تراشه یک قسمت مخصوص خواننده را عبور می‌دهد.

اطلاعات روی تراشه ثبت شده و به یک کامپیوتر انتقال پیدا می‌کند.

در حالی که می‌تواند موارد دیگری نظیر مکان تراشه، و ماهیت اقلامی که به آن ضمیمه شده یا به عبارت دیگر به آن الصاق گردیده را منتقل نمایند.

تراشه‌های RFID یک مزیت نسبت به بار کد دارند و آن اینکه بارکد به آسانی صدمه دیده و از کار می‌افتد.

در سال 2004، فروشگاههای وال مارت اعلام کرد که با همکاری هشت فروشنده بزرگ اقدام به تست تراشه‌های RFID در تعداد محدودی از امکانات خود نموده است.

شرکت برای رهایی از نسبت آن به عنوان «دوران جدید در مدیریت زنجیره ملزومات» فشار می‌آورد.

بر طبق گفته وال مارت تکنولوژی تراشه‌های RFID یک خرده فروش را قادر می‌سازد تا موارد شخصی از یک محصول را تعیین کند مثل تاریخ انقضا و سایر داده‌های مهم در مورد هر واحد محصول (بار کد به خرده فروش اجازه می‌دهد تا اطلاعات را در مورد یک محصول بداند نه در مورد یک واحد آن) این تراشه‌ها همچنین قادر به تعیین چندین نوع متفاوت محصول در یک پالت حمل کالا هستند.

یک پالت در حال رسیدن از یک مرکزتوزیع می‌تواند بطور اتوماتیک خوانده شود همچنانکه از وسیله نقلیه تحویل دهنده انتقال یافت.

جعبه‌های تکی بر روی پالتها پس از بیان مرکز توزیع حرکت داده می‌شود و دوباره نوع آن تعیین میشود و سپس آنها بارگیری شده و جهت حمل به بازارهای خرده فروشی آماده میشوند.

نهایتاً، سطح موجودیهای فروشگاه بطور اتوماتیک به روز می‌شود. 

نهایتاً، سطح موجودیهای فروشگاه بطور اتوماتیک به روز می‌شود.

وال مارت اولین تمرکز برای بر چسب زدن پالتها و موارد فروش را انتخاب نمود.

به عنوان یک آزمایش اساسی این تراشه‌ها در بسته‌های مصرف تکی به خوبی جواب دادند.

چنانکه حرکت یک محصول می‌تواند توسط قسمت تحویل و فروش مشاهده شود.

و برداشت محصول توسط مشتری نیز نمایان است.

البته احتمالا یک سیستم مشخص کننده محصول در فروشگاه جهت فروش و روشهای جدید کنترل داخلی نیز بایستی وجود داشته باشد.

مثالی از تأخیر شناخت درآمد در تکنولوژی‌های زیر تراشه‌ها، گزارش سالانه 2001 MTI، بحثی در مورد شناخت درآمد قابل اثبات کاربردی در مورد کمیسیون بورس اوراق بهادار پدید آورد بخش اول این گزارش در مورد شناخت درآمد بدین شرح است که در مورد وضعیتی است که توزیع کنندگان دارای حق برگشت کالا هستند.

هنگامی که توزیع کنندگان دارای حق برگشت کالا و حق حفاظتی قیمت هستند.

شرکت تاصلی بایستی تا فروش کالا توسط توزیع کننده به مشتری نهایی، شناخت درآمد را به تاخیر انداز.

به محض انتقال کالا توسط شرکت اصلی به توزیع کننده دارای حق برگشت کالا و حفاظت قیمت حسابی تحت حسابهای دریافتی ایجاد می‌شود.

و مقدار کالا از حساب موجودی‌ها خارج می‌شود، فروش معوق شده و حاشیه سود تحت یک بدهی جاری انعکاس می‌یابد تا وقتی که کالا توسط توزیع کننده به مشتریانش فروخته شود بر مبنای این تشریح روش، ثبت روزنامه این رویداد می‌تواند نمایش داده شود.

فروش MTI به توزیع کنندگان دارای حق بازگشت کالا بود و مبنای شناخت درآمد بر اساس گزارشهای رسیده از توزیع کنندگان در مورد فروش نهایی کالا به مشتریان جهت استفاده بود.

بنابراین عنوان زمانی که محصول از فروشنده به خریدار منتقل می‌شود همراه با مزایا و مخاطرات محصول چندان مشخص نیست و تأخیر در شناخت درآمد نیز چندان دقیق نیست.

بعلاوه جمع حسابهای دریافتی ایجاد شده توسط فروشندگان مطابق با بستانکاران معمولی واحد تجاری بدون توجه به تاریخ تأخیر شناخت درآمد توسط کارخانه است.

در مورد اینکه چه زمانی کالای تولیدی در کارخانه تحویل توزیع کننده شده ابهام وجود دارد مخصوصاً چه زمانی می‌تواند و یا بایستی بهای کالا را به کارخانه تولید کننده پرداخت نماید؟

به نظر می‌رسد که یک مفهوم تحت گزارش برای کارخانه‌ها وجود دارد و بنابراین بر اساس آن تاخیر در شناخت درآمد توسط تولید کننده صورت می‌گیرد.

در وضعیتی مشابه، تولید کننده قادر به کسب سود ناشی از شناخت درآمد زیادی شود به شرطی که تراشه‌های RFID به محصولاتش الحاق شده و آنها پیامی را به تولید کننده ارسال کنند، البته بایستی یک طرح منبع جهت اتصال تولید کننده و توزیع کننده (یک سیستم) پایه گذاری شود، (سیستم ERP) که به محض اینکه فرآیند فروش به مشتری کامل شد علائمی ارسال کند.

این علائم حاوی اطلاعاتی برای تولید کننده است مثلاً تاریخ فروش، محصول تولیدی، تعداد محصول و حتی شماره سریال آن قلم محصول این انتقال اتوماتیک اطلاعات می‌تواند روش تماس توزیع کننده با تولید کننده و دادن اطلاعات در مورد فروش محصول را منتفی نماید.

فرآیند تماس می‌تواند برنامه ریزی شود تا محدود به خواندن اطلاعات از تراشه‌های نصب شده به محصولات باشد (شامل مشخصات محصول، تعداد محصول، شماره سریال، و تعداد) و با اطلاعات بدست آمده در نقطه فروش ترکیب شود (تاریخ فروش) دستیابی به اطلاعات توزیع کننده در ارتباط با فروش کاملا امکان پذیر است بدین صورت که تولید کننده بایستی پورتای از سیستم ERP توزیع کننده در اختیار داشته باشد.

این پورتال محدود تولید کننده را قادر می‌سازد در زمان واقعی، اطلاعاتی را در مورد زمان فروش هر کدام از محصولات تولیدی‌اش دریافت کند.

به محض دریافت اطلاعات فروش سیستم ERP تولید کننده می‌تواند ثبت روزنامه فروش را انجام دهد.

بهای تمام شده کالای فروش رفته و سود معوق فروش بدهکار می‌شود و درآمد بستانکار می‌شود.

«شناخت درآمد تحت GAAP» در پاراگراف 83 از بیانیه شماره 5 GAAP آمده که درآمد نمی‌تواند شناسایی شود تا وقتی که درآمد هم دست یافتنی یا قابل تحقق باشد و کسب شده باشد.

رهنمودهای زیادی توسط کمیته حسابدار در این مورد منتشر گردیده است.

هیئت اصول حسابداری AICPA، همچنین FASB و کمیسیون بورس اوراق بهادار هر یک بیانیه‌هایی دارند.

«نظر کمیسیون بورس اوراق بهادار در مورد شناخت درآمد» در واکنش به گزارش COSO در سال 1999، کمیسیون بورس بیانیه 101 خود را تحت عنوان «شناخت درآمد در صورتهای مالی» انتشار داد.

در این بوستون کارشناسان با بکارگیری اصول شخصی در شناخت درآمد آن را محدود ساختند.

101 SAB سریعا به دو بخش B , A تفکیک شد.

در حالیکه الزام کمیسیون برای لازم الاجرا بودن این بیانیه برای انجام مطالعات بیشتر به تأخیر می‌افتاد.

دو مورد تأخیر دهنده برای ثبت کنندگان ضروری بود.

و آن پیشنهاد کرد که رهنمودهایی پیرامون رویه‌های جاری بوسیله شرکتها بررسی می‌گردد.

بررسی‌های کمیسیون بطور همزمان رویه‌های جاری را برای بسیاری از شرکتها مناسب نمی‌دید.

در زیر تعدادی از بیانیه‌های کمیسیون مربوط به شناخت درآمد مشخص گردیده است.

«فروش امانی» در 101 SAB قسمت دوم، کمیسیون مثالی در این زمینه آورده است.

فرض کنید بین شرکت Z و مشتری A موافقتنامه‌ای موجود است.

تحت این موافقتنامه، Z محصولاتش را در اختیار A قرار می‌دهد تا در فرآیند تولید استفاده کندیا مصرف نماید.

محصول به عنوان کالای امانی انتقال می‌یابد.

پس هنگامی این محصول فروش یافته است که توسط A هدف شود.

کارشناسان کمیسیون تحت بررسیهای خود دریافتند که شناخت درآمد تا مصرف محصول و عنوان انتقال چندان مناسب نیست.

کمیسیون بورس همچنان طی اعلامیه‌ای عنوان کرد در برخی موارد زمان واقعی انتقال حق نمی‌تواند مبنای شناخت درآمد باشد.

طبق گفته کارشناسان کمیسیون وجود یک یا چند اتفاق آتی می‌تواند سبب تأخیر در شناخت درآمد باشد رویدادهای آتی عبارتند از : خریدار دارای حق برگشت کالا و تاخیر در پرداخت را دارد و یا نوعاً موافقتنامه‌های فروش وجود دارد.

فروشنده ملزم به خرید کالا از فروشنده به قیمت شخصی است که این قیمت شامل هزینه‌های نگهداری آن توسط خریدار مثل هزینه بهره می‌باشد.

فروشنده حداقل قیمت باز خرید را ضمانت می‌کند.

کالا جهت ظاهر سازی تحویل شده باشد.

این بیانیه می‌گوید که موارد آمده در بالا کامل نیست و تهیه صورتهای مالی نیازمند کاربرد قضاوت حرفه‌ای تعیین مفهوم رویداد است که آیا فروش است یا امانی (یا سایر معاملات مشابه) و شناخت فوری درآمد مناسبات نیست.

«سایر فاکتورهای موثر بر توانایی تخمین برگشت کالا» در قسمت 9 بیانیه 101 فاکتورهای اضافی که می‌توانند در زمان شناخت درآمد تاثیر داشته باشند (در موارد حق برگشت کالا) وجود دارد.

اولاً : بیانیه 101 بحثی را در مورد وجود موجودی اضافی درشبکه توزیع تحت عنوان «شبکه‌های انباشته» مطرح می‌کند.

در بعضی موارد یک شرکت می‌تواند تاثیر یا قدرت اجبار بر مشتریان را داشته باشد تا آنها بیشتر از ظرفیت عادی خود خرید کنند.

مشتری ممکن است خود را اغلب به خرید اضافی جهت کاهش خریدهای آتی یا بازگرداندن کالای اضافی در تاریخ‌های آتی باشد.

کالای اضافی ممکن است در انبارها چند گانه فروشگاههای خرده فروشی باشد و باعث بوجود آمدن مشکلاتی برای فروشندگان (و برای حسابرسان آنها) جهت تعیین مقدار کالای اضافی شود.

بیانیه SAB در مورد سایر عوامل موثر بر توانایی شرکت برای تخمین برگشت از فروش بحث می‌کند.

این بحثها شامل تولید محصول جدید، کاربرد تکنولوژیهای برتر در تولید محصولات موجود و محصولات رقابتی است.

سایر موارد تاثیر گذار خارج از تمرکز اولیه این مقاله است.

«شناخت درآمد و شبکه انباشته» کاربرد تراشه‌های RFID ممکن است بیانیه شناخت درآمد فوق الذکر را حل کند.

(در دو مورد کالای امانی و کالای با حق برگشت) این تراشه‌ها برای فروشندگان اطلاعاتی درباره وضعیت جاری آنها بوجود می‌آورد (مثل اینکه آیا هنوز این کالاها موجودند یا به مشتری نهایی فروخته شده‌اند) درسالهای 1990 نمونه‌های فراوانی از سوء استفاده از شناخت درآمد رخ داده که باعث خسارت دیدن سهامداران گردیده است.

کمپانی لونست یکی از این نمونه‌هاست.

بر طبق منابع آگاه از وضعیت این شرکت (مجله‌ وال استریت) کمپانی لونست تحت فشار زیادی در سال 2000 بور تا رشد فروش خود را در طول این سالها دو رقمی کند.

با این حال شرکت نتوانسته بود این امر را محقق سازد.

هنگامی که در حال آشکار شدن بود که فروش کمتر از برآوردهای منتشر بود لونست تخفیف به مشتریان، حسابهای اعتباری و سایر مشوق‌های تقویت کننده فروش 25% را افزایش داد.

نتیجه‌ این بود که فروش دختری شرکت برای کالاها برای مشتریان نبود بلکه در شبکه توزیع انباشته شده بود از این رویداد معمولاً به نام «شبکه‌های انباشته» یاد می‌شود.

طرز عمل شرکت کوکاکولا در سال 1999 نیز نمونه‌ای دیگر در این زمینه است.

که ضریب منظم کوکاکولا برای این ادعای کمیسیون بورس بود که شرکتها با استفاده از شبکه‌های انباشته سود اضافی گزارش می‌کنند.

در گزارشهای کوکاکولا به کمیسیون مواردی از افزایش فروش در ژاپن ملاحظه می‌شد که این افزایش در دوره‌ای بود که روند جهانی به سرعت در حال تقلیل بود.

در سال 1988 فروپاشی اقتصادی در چندین فروشگاه در حال کاهش نرخ بودند.

بر طبق گزارش کمیسیون در سال 1999 موجودی بطریهای در جریان در ژاپن رشد 60% داشته‌اند در حالی که در مقایسه با آن رشد نوشیدن نوشابه تنها 11% بود.

اهرم تعدیل کننده‌ای که با فشار بر موجودی بطری‌ها باعث شده بود سود اعلامی نشریه وال استریت از کوکاکولا از 8 واحد به 12 واحد برسد.

این نحوه عمل کوکاکولا در ژاپن و شبکه انباشته‌ی بزرگشان باعث رشد بالای 25% درسال 1999 منجر شد که درآمد کلی را به 208 میلیون و افزایش در عایدات شرکت را برای هر سهم به اندازه 2% دلار در پی داشت.

مدیران شرکت با خرید نوشابه غیر نیاز به منظور تشویق خریدهای اعتباری و بدست آوردن رابطه خوب توزیع کننده با کوکاکولا را تخمین نمودند.

مجله وال استریت در مورد شبکه انباشته تفحص‌های جدی را نمایان کرد باعث پیرامون تضمین کاهش قیمت ازطرف تولید کنندگان به توزیع کنندگان و خرده فروشان مقاله جان ایدل که رئیس اجرائی طرح روش شرکت مایکل کورس بود موردی را گفت اینکه برخی مالکان فروشگاههای همگانی به منظور نشان دادن رشد درآمد مایل