بسیاری از  کتیبه هایی که از روزگاران قدیم و حدود پنج هزار سال پیش به جایی مانده ثابت می کند که کشتی در میان مصریان و اشوریان  رواج  بسیار داشته  است .
در کتیبه هایی ک در دهکده  بنی حسن ، در کنار رود نیل ، از دوران مصر باستان  به دست آمده صدها  نقاشی  از حالات  مختلف کشتی  گرفتن  دیده می شود ، و هر تصویر بیانگر اجرای  یک فن خاص کشتی است .
در سال 1938 میلادی ، در ویرانه های معبد « کیا فاجه»  ( در بین النهرین ، نزدیک  بغداد ) در لوح سنگی و برنزی بدست آمد که بر روی آن شکلهای برجسته ای از مبارزه کشتی گیران دیده می شود  ، این لوح ها  متعلق به سومریان  در سه هزار سال پیش از میلاد است .
 کشتی در یونان :  از بین النهرین و مصر ، فنون کشتی به مناطق دور و نزدیک آسیا و روم و یونان راه پیدا کرد و در هر جا گسترش و تکامل بیشتری یافت .
مربیان  کشتی در یونان باستان  ، مراحل اجرای هر فن کشتی را به صورت  چند نقاشی در حالات مختلف بر روی صفحات کاغذ پاپیروس یا پوست نقاشی می کردند و به کمک انهاشاگردان  خود را تعلیم می دادند .
 با رواج کشتی  در یونان ، مسابقات  مربوط  به آن نیز از سال 704 قبل از میلاد به مواد پنجگانه بازیهای المپیک باستان  افزوده شد .
کشتی گیران  یونانی  ، بدن خود را با روغن  زیتون  چرب می کردند تا به آسانی  به جنگ حریف  نیفتند  و هنگام گیر افتادن همچون ماهی رها شوند و اگر کشتی گیری  زمین خورد ذرات خاک به بدن  او چسبیده و همین نشانه و مدرکی محکم بر شکست او باشد .
 « قوانین اولیه  کشتی در یونان  باستان  ، چنین بود که  هرکسی سه بار زمین بخورد مغلوب به حساب آید » ولی در بیشتر کشتیهای باستانی رسم بر این بود که اگر ، هر قسمت از بدن ( بجز کف پاها ) با زمین تماس پیدا کند ، ان کشتی گیر با زنده اعلام شود .
از مشهورترین کشتیگیران یونان  در قرن ششم یونان در قرن ششم پیش از میلاد پهلوانی به نام « میلو » از اهالی «کروتون » بود .
« میلو » در شش دوره پیاپی بازیهای المپیک به مقام قهرمانی رسید .
و در 32 مسابقه بزرگ ، حریفان  خود را شکست داد و پر آوازه ترین کشتی گیر دوران خود بود .
 در یونان باستان ، نوعی مسابقه به نام « پانکرانیوم » به معنی باتمام قدرت ، متداول بود  که ترکیبی از کشتی و مشت زنی بود و بیشتر به یک نزاع خونین و خطرناک شباهت داشت ، که اغلب  به صدمات سنگین بدنی تا حد مرگ می انجامید .
 2-1-1- کشتی در مغلوستان :
 در مغولستان  ، کشتی ورزشی عبادی و سنتی است که همراه با مراسم  خاص برگزار می شود و همه پسران باید فنون این ورزش را از سنین کودکی بیاموزند .
 3-1-1- کشتی در ژاپن :
  در یکی سندها که متعلق به قرن ششم میلادی است ، از کشتی گیر همیشه پیروزمندی به نام  ،  «سوکون» یاد می شود .
در قرن هشتم میلادی ( حدود 1200 سال  قبل ) بنا به فرمان  « شومو» امپراطور ژاپن ، کشتی گرفتن هم به شمار مراسم  مذهبی و عبادی درآمد .
در سال 858 میلادی ، دو پسر امپراطور « بونئوکیو » با یکدیگر کشتی گرفتند تا هرکس که پیروز شد ، صاحب تاج و تخت پدر شود .
 از سال 1600 میلادی به بعد ، چون حکمرانان محلی ژاپن ، برای دفاع از منافع خود ، کشتی گیران و پهلوانان را با حقوق زیادی استخدام می کردند ، ورزشهای  رزمی در ژاپن رواج فراوان  یافت ، و جنگجویانی موسوم به « سامورایی » ظهور کردند که در فنون کشتی  مهارت بسیار داشتند و علاوه بر این ، شمشیر زن و سوار کار نیز بودند .
به این ترتیب ، رفته رفته کشتی در ژاپن به دو شاخه  تقسیم شد ، یک شاخه  که به طور عمده جنبه  زورگری داشت ، به کشتی
 « سومو» شهرت یافت و شاخه دیگر را که ترکیبی از فنون جنگی و مهارتهای رزمی بود .
 «جو جیستو » نامیدند .
 جودو و کاراته  ، ریشه در کشتی رزمی « جو جیستو » دارند .
 امروزه کشتی سومر در ژاپن ، به ویژه در نزد پیروان  مذهب « شنیتو » بسیار مورد احترام است ، و هر بار که کشتی گیران سومر برای زورآزمائی به میدان می آیند .
انبوه مردم در سکوت کامل به تماشای مسابقات آنان می ننشینند .
کشتی گیران سومر بای نیرومند شدن خود ، آنقدر غذا میخوردند که وزن آنها گاه  به 25 کیلو هم میرسد .
در کشتی سومر هر یک از دو حریف که بتواند دیگری را به زمین بزند یااز روی تشک کشتی به خارج پرتاب کند ،برنده محسوب میشود .
  
 4-1-1- کشتی در هندوستان :
 در هندوستان یک  نوع کشتی پهلوانی  که بین حریفان سنگشن وزن و کوه پیکر ، انجام می شود ، طرفداران بسیار دارد ، که به آن « بن جز » می گویند .
 5-1-1- کشتی در سوئیس :
  در کشور سوئیس ، نوعی کشتی سنتی به نام  « شوینگن » متداول است .
در این کشتی ، دو حریف لباس مخصوص می پوشند و کمربندهای  محکم  به کمر می بندند .
در این کشتی،  گرفتن کمربند حریف و برهم زدن تعادل و سپس بر زمین ردن او اهمیت بسیار دارد و اوج هیجان تماشاگران موقعی است ، که یکی از دو حریف بتواند دیگری را بر سر دست بلند کند و به زمین بکوبد . 
 در کشور سوئیس ، نوعی کشتی سنتی به نام « شوینگن » متداول است .
در این کشتی ، دو حریف لباس مخصوص می پوشند و کمربندهای محکم به کمر می بندند .
در این کشتی، گرفتن کمربند حریف و برهم زدن تعادل و سپس بر زمین ردن او اهمیت بسیار دارد و اوج هیجان تماشاگران موقعی است ، که یکی از دو حریف بتواند دیگری را بر سر دست بلند کند و به زمین بکوبد .
6-1-1- کشتی در ایسلند : در ایسلند کشتی جالبی که کم و بیش کشتی « شوینگن » است رواج دارد .
با این تفاوت که حریفان کمربند و براق چرمین به بدن محکم می کنند و با گرقتن این بندها به زور آزمایی میپرازند .
7-1-1-کشتی در انگلستان : در انگلستان ، کشتی سنتی « کورن وال » بیشتر در منطقه ای به همین نام، در جنوب غربی انگلستان طرفدار دارد .
هانری ششم پادشاه انگلستان خود از کشتی گیرانی بود که « کورن وال» را به خوبی و با قدرت اجرا می کرد .
8-1-1- کشتی در آمریکا : در آمریکا ، قبایل سرخ پوست در میان خود به زورآزمائی می پرداختند که با آمدن سفیدپوستها به این قاره به تدریج از میان رفت و به جایش نوعی کشتی به نام کشتی « کج» در آمریکا رواج یافت .
کشتی کج ورزشی است بسیار خشن که در آن استفاده از هر فن ، حتی آزار دادن و شکنجه رساندن برای پیروزی بر حریف مجاز است و امروزه جنبه نمایشی دارد .
9-1-1- کشتی در سایر کشورها : کشتی های محلی که در دیگر کشوره های جهان وجود دارد عیارتند از : « سامیو » ( شوروی ) ، « زایاسو » ( چکسلواکی سابق ، چک و اسلوانی فعلی ) .
« لوچا » ( اسپانیا ) « کخ » ( ارمنستان شوروی ) ، « بورتنینگ » (سوئد ) .
« سومن » ( فنلاند ).
2-1- تاریخچه کشتی درایران ورزش کشتی در ایران در زندگی و سنتهای ماایرانیان به قدری ریشه دوانیده که تبدیل به یک ورزش ملی شده است .
درباره کلمه کشتی و اینکه به چه معنی است و از کجا ر یشه گرفته است ، باید گفت که زرتشتیان و پارسیان باستان هنگام غروب آفتاب بندی به کمر خود میبستند و در برابرکانون آتش به دعا خواندن می پرداختند آن کمربند گستی نامیده می شد و کشتی گرفتن هم از این کلمه آمده به معنی کمر یکدیگر را گرفتن ، در کتاب زرتشتیان آمده است که شال با کمربند یک پهلوان که به ورزش کشتی می پردازد ، از جنس ابریشم یا پشم گوسفند و بدست زن موبدی بافته می شود ، که دارای 72 نخ و سمبل 72 فصل کتاب مقدس است و 6 رشته دارد به نام 6 بخش کتاب اوستاو یا اینکه به 6 گاهنبار ( جشنهای دینی سال ) اشاره دارد .
و هر رشته 12 تا می خورد به نام 12 ماه سال ، این شال سه دور به دور کمر بسته میشود ، که اشاره به کردار نیک ، پندار نیک ، و گفتار نیک دارد .
در شاهنامه فردوسی ، درباره کشتی بسیار گفته شده و از صفات رستم و دیگر پهلوانان شاهنامه ، کشتی گرفتن ، مهارت و قدرت فراوان آنهادر این فن است .
کشتی در بین ایرانیان از همان روزگاران نخست ، که مردم برای حفظ جان خود از دست دشمنان و خطرات گوناگون در پی ابداع لوازم جنگی بودهاند به صورت درگیری و تلاش رواج داشته وگاه بهکشتن پهلوانان مغلوب می انجامیده است ، ولی چنانکه از شاهنامه استنباط میشود ، کشتی با قواعد و مقرراتی به طور سواره یا پیاده و یا گاهی در چند نوبت انجام میشده است ، و مترجمان که همراه دو پهلوان به محل کشتی می رفتند تقربیاً به طور غیر مستقیم در طرز اجرای کشتی ، نظارت و داوری داشته اند .
از آنجا که پهلوانان در بین اهل دیوان و سایر طبقات محبوبیتی داشته اند ، جوانان نوخاسته میکوشیدند یا پیروی از راه و روشی مطلوب در ردیف پهلوانان صاحب نام قرار گیرند و صاحب زنگ و ضرب شوند .
بعضی از استادان فن کشتی ، با پی گیری خاص ، شاگردانی را که از استعدادهای استثنایی و اندامی مناسب برخوردار بودند .
مورد تشویق و آموزش فنون مخصوص ، و تمرینات منظم قرار داده ، برای پیشرفت آنها از فنون نامتداول سود می بردند و چه سالها چنین بوده است و کمتر کسی می توانست این فنون استثنائی را بدل کند .
استادان فن با در نظر گرفتن خصوصیات بدنی هر کشتی گیر ، فنون خاصی به آنها می آموختند تا بتوانند بر حریفان خود پیروز شوند .
در مورد پدید آمدن نامهای فنون آنچه به حدس می توان دریافت این است که ، استادان فن ، با توجه به شکل ظاهری و طز اجرای فنون و با استمداد از ذوق و سلیقه شخصی ، نامی برای آن فن بر میگزیده اند .
در ایران باستان ، عنوان جهان پهلوان از منصبهای عالی ارتشی بوده است ، و همه ساله پس از مسابقات کشتی ، پهلوانان او ل کشور ، به عنوان پهلوان پایتخت منصوب میشدند .
کشتی گرفتن در تاریخ ایران ، مدتی بعد از حمله مغول رسمیت بیشتری پیدا کرد و چهره پهلوانان نامدار ایران ، شناخته تر شد .
کشتی میدانی و پهلوانی که مدتها بعد از حمله مغولها متروک مانده بود .
در دوران « اوکتای قاآن » دوباره رونق گرفت و توجه پسر چنگیزخان را به خود جلب کرد .
در عهد باستان و نیز دوران قدیم ، کشتی و پهلوانی گاهی به صورت عیاری و گاهی به عنوان صوفیگری و زمانی به طریق فتوت پا به عرصه جامعه گذاشت .
نقش پهلوانی که نشأت گرفته از روح خداجویی ، کرم و تقوی ، صلاح و خبر ، تواضع و رحمت می باشد .
در قرن هشتم هجری که هر قسمت از خاک ایران تحت سیطره اتابکی بوده به صورت فعال خود یعنی عیاریبازگشته بود .
یکی از پهلوانان آن عصر به نام « اسد کرمانی » بر شاه شجاع اتابک فارس شورید و مدتها با او به جنگ و ستیز برخاست از پهلوانان نامی ایران برخاست ، پهلوان « پوریای ولی » بود که از مرشدان ، جوانمردان ، عارفان ، و شعرای به نام عصر خود بوده است .
از دیگر پهلوانان عیار که در زمان خود از شهرت و شجاعت خاصی همراه با روح جوانمردی و فنوت و اخوت برخوردار بود « عبدالرازق بیهقی » بود که در نهضت سربداران خرسان با ستمکاریهای حاکم بیگانه مبارزه کرد .
او ابتدا مقام جهان پهلوان داشت و بعدها به همت و کوشش عالی خود ، نهضت سربداران خراسان را به ثمر رساند و به عنوان سرسلسله دودمان طایفه سربداران خراسان شناخته شد .
تاریخ کشتی پهلوانی ایران ، سرشار از نامهای آشنایی است که قدرت بدنی و نیروی خود را در راه مبارزه با بی عدالتی و دفاع از مظلومان به کار برده