دانلود تحقیق اختراع تلفن - آلکساندر گراهام بل

مقدمه:

یکى از آثار رسانه هاى جمعى خصوصاً انواع امروزى آن سرگرم کردن مردم در کنار اطلاع رسانى و آگاهى دهى است.

منتقدان رسانه هاى مدرن معتقدند که بعد سرگرمى برنامه هاى رسانه اى آن قدر پررنگ و جلا شده است که بیشتر باعث ایجاد حواس پرتى در مردم مى شود.

عارضه اى که حاصل سپردن هوش و حواس خود به برنامه هایى است که از نظر محتوایى چیزى براى گفتن ندارند.

این نوشتار که به نحوى مکمل بحث آغازین صفحه ارتباطات در شماره پیش است، تغییر در شیوه انتقال پیام را در گذر تاریخ و با پیدایش کاغذ، تشریح مى کند.

مارسل دانسى، ضمن برشمردن روش هاى ثبت نوشته ها در دوران باستان، تاریخچه اى مختصر از پیدایش رسانه هاى جمعى را ارایه مى دهد و معتقد است که اختراع کاغذ اولین جرقه رسانه هاى ارتباط جمعى را زده است، اما به تدریج وسایل الکترونى و دیجیتالى نیز در کنار آن پدید آمدند و به زیست نسبتاً مصالحه آمیز خود با رقیبان قدیمى ادامه داده اند.

پیدایش تلگراف، تلفن، تلکس، رادیو و تلویزیون از جمله وسایل مورد بحث این نوشتار است که در شماره آینده با تشریح رایانه و سایر رسانه ها ادامه مى یابد.

یکى از تمدن هایى که نوشتن پیکتوگرافیک را به عنوان وسیله اى براى ثبت عقاید، پیگیرى معاملات تجارى و انتقال دانش مورد استفاده قرار داد، تمدن چین باستان بود.

براساس برخى تخمین هاى باستان شناختى، پیکتوگرافى چینى ها ممکن است قدمتى برابر با قرن پانزدهم قبل از میلاد داشته باشد.

این پیکتوگرافى، به شکلى ویژه لوگوگرافیک بود، زیرا براى ارایه (بازنمایى) کلمات کامل (بدون ارجاع به تلفظ آن ها) از نمادهاى تصویرى بهره مى گرفت.

سیستم پیکتوگرافیک باستانى کاملاً پیشرفته، خط میخى نامیده مى شد زیرا از نمادهاى تصویرى گوه مانند تشکیل شده بود.

این نوع خط متعلق به سومرى ها- بابلى ها بود که حدود ۵۰۰۰ سال پیش به وجود آمد.

سومرى ها، بازنمایى هاى خود را بر روى خشت هاى گلى ثبت مى کردند که باعث مى شد نوشته خط میخى به یک وسیله ارتباطى بسیار گران و غیرعملى تبدیل شود.

به این دلیل در آغاز فقط حاکمان و روحانیان آن را مى ساختند، مى آموختند و مورد استفاده قرار مى دادند.

از حدود سال ۲۷۰۰ تا ۲۵۰۰ قبل از میلاد نوع دیگرى از نوشته هاى پیکتوگرافیک به نام [خط] هیروگلیف در مصر اختراع شد.

مصرى هاى براى ثبت نوشته هاى خود از پاپیروس (نوعى کاغذ اولیه که از نى ساخته مى شد) استفاده مى کردند.

سیستم هیروگلیفى سرانجام در درون خود عناصر فونوگرافى را به وجود آورد.

فونوگراف‌ها، اشکالى هستند که معرف بخش هایى از کلمات مانند بخش ها یا صداهاى منفرد هستند.

یک سیستم کامل براى بازنمایى صداهاى واحد، سیستم الفبایى نامیده مى‌شود.

اولین سیستم الفبایى در خاورمیانه ظهور یافت و به وسیله فنیقى ها (مردمى که در منطقه ساحل شرق دریاى مدیترانه زندگى مى کردند که امروزه بیشتر آن در لبنان واقع شده است) به یونان انتقال یافت.

این الفبا فقط داراى نمادهایى براى صداهاى صامت (حروف بى صدا) بود.

هنگامى که به یونان رسید، نمادهاى صداهاى مصوت (حروف صدادار) به آن اضافه شد و سیستم الفباى یونانى را به اولین سیستم الفبایى تمام عیار تبدیل کرد.

همان گونه که پیشتر اشاره شد، پیدایش نوشته الفبایى یک تغییر پارادایم واقعى به وجود آورد، زیرا براى جوامع امکان ذخیره و حفظ دانش به شکلى پایدارتر فراهم آورد.

آلکساندر گراهام بل (Alexander Graham Bell) در سال 1847 در اسکاتلند بدنیا آمد.

او پدر و مادری تحصیل کرده داشت و تحصیلات اولیه را نزد والدین خود آموخت، مادر او تقریبا ناشنوا بود و برعکس پدرش گفتار درمان.

شاید به همین دلیل بود که آلکساندر از ابتدا علاقمند به مسائل صوتی بود و در باره آن بسیار تحقیق کرد.

وی علاوه بر دانش صدا به هنر عمومی، موسیقی و سرودن شعر علاقه بسیار داشت.

پس از انجام تحصیلات اولیه نزد والدین در انگلستان به دانشگاه رفت و در سال 1870 به ایالات متحده مهاجرت کرده از دانشگاه بوستون (Boston) درجه پروفسوری در فیزیولوژی صدا (Vocal Physiology)  گرفت.

الکساندر در دانشگاههای ادینبورگ و لندن تحصیل میکرد.

در سال 1870 خانواده اش به کانادا مهاجرت کرد، پدر بزرگ وی روشی را ابداع کرده‌بود که با استفاده از آن به افراد ناشنوا آموزش لبخوانی می داد.

با کمک این روش، افراد ناشنوا یاد می گرفتند که با مشاهده حرکت لبها، سخنان دیگران را بفهمند.

این خانواده در مورد نحوه صحبت کردن و اصوات، اطلاعات زیادی داشتند.

بل نیز این کار را از پدرش آموخته بود او اوقات فراغتش را صرف ساختن دستگاهی کرد که با استفاده از آن مردم بتوانند از فاصله دور با یکدیگر گفتگو کنند.

همکارش واتسن او را یاری کرد، یکی مشغول تنظیم فرستنده و دیگری مشغول تنظیم گیرنده بود.

نخستین کلمات که از طریق تلفن گفته شد چنین بود: «آقای واتسن لطفاً بیایید اینجا، با شما کار دارم.

در 10 مارس 1876 الکساندر پس از سالها کار دشوار و پژوهش موفق شد مکالمه انسانها را به وسیله امواج الکترونیکی انتقال دهد.

دستگاهی که او ساخت، اصلاً شباهتی به تلفن های امروزی نداشت: ساختمان بدنه تلفن از جنس چوب و گوشی آن بیشتر شبیه آسیاب دستی بود.

سرانجام در ژوئن سال 1876، تلفن به شکل عمومی و رایج آن رد دسترس مردم قرار گرفت.

گراهام‌بل نمونه تلفنش را در نمایشگاه جهانی فیلادلفیا به نمایش گذاشت و «پردرو دوم» پادشاه برزیل پس از اینکه گوشی تلفن را برداشت، بارنگی پریده فریاد زد: «خدای من!

با من حرف می‌زند.» از آن روز همه چیز به سرعت گذشت کمتر از یکسال شهرها و به تدریج کشور ها کابل کشی تلفن شد.

امروزه بیش از 750 میلیون خط تلفن در سراسر جهان وجود دارد و ما نمیتوانیم تلفن را از زندگی روزانه‌امان حذف کنیم

جمله مشهوری به اینصورت داشت : «گه گاه یک سری کاه و تکه های چوب را به هم بریزید و در آن شیرجه بزنید.

مطمئن باشید که هر دفعه چیز جدید در آنها خواهید یافت که دفعه قبل آنرا ندیده بودید.

چیزی که بدون شک می تواند ذهن شما را مشغول به فکر کردن بکند، همه اختراعات و اکتشافات بزرگ نتیجه فکر کردن زیاد بوده است.»

او همواره آرزوی این ‌را در سر می پروراند که تکنولوژی ارسال و دریافت تلگراف را بهبود بخشد.

هرچند امروزه همه ما می دانیم برای تبدیل صوت به جریان الکتریکی به چیزی بیش از یک سیم پیچ، یک آهن ربا و یک صفحه کاغذی بزرگ احتیاج نیست اما او کسی بود که برای اولین بار اینکار را انجام داد و در سال 1875 توانست دستگاهی بسازد که صدای انسان را به امواج الکتریکی تبدیل می‌کند.

بیشتر روی آن کار کرد و خیلی زود توانست پس از گذراندن جریان الکتریکی از سیم آنرا دوباره به صوت تبدیل کند و نام آنرا «دستگاه صحبت الکتریکی» (electrical speech machine) گذاشت.

بیشتر روی آن کار کرد و خیلی زود توانست پس از گذراندن جریان الکتریکی از سیم آنرا دوباره به صوت تبدیل کند و نام آنرا «دستگاه صحبت الکتریکی» (electrical speech machine) گذاشت.

سال 1876 بود و نمایشگاهی در فیلادلفیا در جریان بود، در آخرین دقایق بل توانست خود را به نمایشگاه برساند.

چون دیر به آنجا رسیده بود جای خیلی بدی برای نشستن نصیبش شد، اما خیلی زود هنگامی که نوبت به او رسید تا اختراع خود را معرفی کند توجه همه حاضرین در سالن به سوی او جلب شد.

خبر اختراع دستگاهی که اجازه می دهد دو نفر در مسیر دور با یکدیگر صحبت کنند خیلی زود به اروپا رسید.

بل هرگز تصور اینرا نمی کرد که اختراعی که او کرده است انقلاب عظیمی در صنعت مخابرات (telecommunications) بوجود خواهد آورد.

او هرگز فکر نمی کرد روزی فرا خواهد رسید که به پشتوانه اختراع او علاوه بر صدا، تصویر، اطلاعات و...

بین نقاط دور در دنیا رد و بدل شود.

شاید جالب باشد بدانید که آلکساندر گراهم بل از موسسین National Geographic Society در سال 1888 نیز می باشد.

تلگراف: نخستین وسیله الکتریکى براى انتقال پیام هاى نوشتارى، تلگراف بود.

سیستمى که مى تواند سیگنال هاى الکتریکى را با استفاده از سیم از فاصله اى دور ارسال و دریافت کند.

اولین سیستم هاى تلگراف تجارى در انگلستان و در اوایل قرن نوزدهم راه اندازى شدند.

اندکى بعد در سال،۱۸۴۴ مخترع امریکایى، ساموئل ف.ب.مورس (۱۸۷۲-۱۷۹۱) رمزى (کدى) را ارایه کرد که در تمام دنیا پذیرفته شد.

این رمز- که منطقاً به رمز (کد) مورس معروف است- براى نشان دادن حروف منفرد الفبا از سیگنال هاى «روشن» (on) و «خاموش» (off) استفاده مى کرد.

فرستنده تلگراف در یک انتهاى خط بر روى کلیدى الکتریکى با انگشت ضربه مى‌زد و گیرنده تلگراف در دیگر سوى خط، ضربه هاى وارد شده را رمزگشایى مى‌کرد و پیام به همان گونه اى که از سوى فرستنده ارسال شده بود توسط گیرنده به صورت نوشته دریافت مى شد.

کابل تلگراف در سال ۱۸۵۸ در بستر اقیانوس اطلس قرار داده شد و خدمات ارتباط دو سوى اقیانوس اطلس در سال ۱۸۶۶ آغاز شد.

این سیستم، نخستین سیستم ارتباطات جهانى مرتبط به هم بود.

تلگراف به تدریج در ابتداى قرن بیستم جاى خود را به سیستم هاى تلکس داد.

این سیستم ها به تدریج نیاز به استفاده از رمز نظیر رمز مورس را حذف کردند.

استفاده کنندگان از تلکس مى توانند پیامى را تایپ کنند و همین پیام در طرف گیرنده پدیدار خواهد شد.

پیام نوشته شده از طریق خطوط تلفن و تلگراف به دستگاه هاى تلکس در هر جاى دنیا منتقل مى‌شود.

در دهه،۱۹۳۰ این خطوط براى انتقال عکس هم مورد استفاده قرار گرفتند، رویدادى که خدمات «عکس تلگرافى» (Wirephoto) در ارتباطات بین المللى را ارایه داد.

تلفن: در سال،۱۸۷۶ مخترع اسکاتلندى الاصل امریکایى الکساندر گراهام بل (۱۹۲۲-۱۸۴۷) نخستین تلفن را به نام خود ثبت کرد، وسیله اى که توان انتقال صدا از طریق سیم را دارد.

در اصل بل معتقد بود که اختراعش براى انتقال کنسرت‌هاى موسیقى، سخنرانى ها و موعظه ها مورد استفاده قرار مى گیرد.

اما پس از تاسیس شرکت خود به زودى دریافت که جذابیت تلفن بیشتر در این نهفته است که امکان گفت وگوى افراد عادى با یکدیگر را فراهم مى کند.

بنابراین در سال ۱۸۷۸ شرکت تلفن بل اولین دستگاه تلفن را راه اندازى کرد، یک صفحه کلید که هر یک از اعضاى یک گروه از مشترکان را به عضو دیگرى مرتبط مى ساخت.

در سال ۱۸۹۴ تقریباً از ۲۶۰ هزار تلفن بل در ایالات متحده استفاده مى شد که حدوداً به ازاى هر ۲۵۰ نفر یک دستگاه وجود داشت.

در دهه ۱۹۶۰ در بخش عمده اى از جهان تلفن یک «خدمت ضرورى» (essential service) تلقى مى شد.

نزدیک به پایان قرن بیستم، تلفن نقشى اساسى در به وجود آوردن کهکشان دیجیتال ایفا کرد و امکان دسترسى به اینترنت و شبکه گسترده جهانى را با استفاده از وسایلى به نام مودم (modulator-demodulator) براى مشترکان فراهم ساخت.

نیاز به گفتن نیست که تلفن سلولى (موبایل) کارکردى بودن و منظم بودن ارتباطات دور را در سیستم زندگى اجتماعى هر روزه ما به شدت ارتقا داده است.

امروزه برای هر ده نفر بر روی کره زمین یک تلفن وجود دارد.

در ایالات متحده به تنهایی 5/145 میلیون تلفن(معادل نیمی از تلفنهای جهان) وجود دارد و طی یک قرن پس از اختراع آن تعداد تلفن ها خیلی سریعتر از جمعیت رشد کرده است.

در سال 1976 تلفن هایی مورد استفاده یا در مرحله آزمایش بود که همه جا می توان کار گذاشت و صدای آن به همه جا می رسد و بعضی از آنها احتیاج به سیم هم ندارند.

ایده اختراع: گراهام بل (Alexander Graham Bell) به کرو لال ها آموزش می داد تا چگونه صحبت کنند و مطا لعات زیادی در زمینه صوت و وسایلی که مردم بتوانند با آنها حرف بزنند و گوش کنند، کرده بود.

این عوامل بینشی در او بوجود آورد تا مکانیزم کار تلفن را دریابد و آن را بسازد.

برترین اختراع: در سال 1876 دهم مارس در شهر بستون کانادا وی اختراع تلفن را به ثبت رساند.

سایر اختراعات: در سال 1880 نیز تلفن نوری (فتوفون)را ساخت که کارایی خوبی نداشت.

وی در زمینه مدولاسیون نور نیز آزمایشاتی انجام داد.

ریشه لغوی: از نظر لغوی از دو کلمه یونانی «تله» یعنی دور و «فون» یعنی صوت که بوسیله وینستون ساخته و مورد استفاده قرارگرفت از نظر فنی دنباله تلگراف به حساب می آید ولی از نظر تاریخی مقدم بر آن است.

تاریخچه تلفن: بیش از 130 سال پیش الکساندر گراهام بل شبی تا دیر وقت مشغول کار بود که ناگهان یک باتری واژگون می شود و اسید سولفوریک آن روی لباسهای او می‌یزد.

بل با عصبانیت معاونش را صدا می کند در حالیکه او در کارگاه زیر شیروانی بود و در وضع عادی صدا به او نمی رسید ولی وجود یک سیم تلگراف که از کارگاه زیر شیروانی