دانلود مقاله آب درمانی

آب درمانی(هیدروپاتی) واژه ایست که برای درمان از طریق آب استفاده می گردد.از زمانهایی که به یاد می آید،هم قبایل بدوی هم ملل متمدن آب را برای درمان بکار می گرفتند.

حتی حیوانات وحشی واهلی دریافته اند،زمانی که بیمار می شوند،آب بیاشامند.مصرف صحیح آب نه تنها تندرستی ما را حفظ می کند، بلکه در صورت از دست رفتن تندرستی یا بروز اختلال درآن از طریق پاکسازی مواد زاید بدن، آن را باز می گرداند.

* طبقه بندی آب از نظر درجه حرارت:

1) آب خنک ازدمای بدن(37 درجه) اثر برانگیزنده، خنک کننده و محرک دارد.

 2) آب گرمتر از بدن تقویت کننده، نیروبخش و قدرت آفرین است.

 3) آبی که داغ است آرامش به وجود می آورد،و دردها را مرتفع می سازد، ولی ایجاد خستگی مفرط می نماید.

 4) آبی که اندکی از درجه حرارت بدن پایین تر است،یعنی آب ولرم (27 تا 32 درجه) یا آب نه سرد و نه گرم(32 تا 35 درجه) همیشه سود مند است وبرای مصارف عمومی مناسب است.



* چار چوب نظری آب درمانی

نظریه اساسی واصول هیدروپاتی را می توان باجمال به قرار زیر تشریح کرد:

نظریه ناخالصی های بدن به علت تمام بیماریها است.

درد، آوای طبیعت است که به مغز هشدار می دهد که پناهگاه عضو مورد تهاجم دشمن قرار گرفته است وبرای دفع میهمان ناخوانده یاری می طلبد.

داروهای شیمیایی زهرآگین در چنین مواردی صرفا بیماری را کنترل می کند، ولی نمی تواند علت را مرتفع سازد.

این داروها متعاقبا صدمات شدید تری عارض می کنند.

طبیعت درمان دهنده بزرگی است.

بنابراین تمهیدات ما در گرو همکاری با طبیعت در پاکسازی زواید از طریق مصرف داخلی وخارجی آب است که سالمترین،مطمئن ترین و بی آزارترین پاک کننده است.

بدن انسان سالم بیش از 60 درصد آب داردکه درجه حرارت آن 37 درجه سانتیگراد است.

بدن روزانه مقداری آب از طریق پوست،شش ها،اعضای ادراری و روده ها دفع می کند و برای اینکه در تندرستی باقی بماند، باید مقداری آب خالص را از راه غذا وآشامیدنی به بدن برسانیم.

برای آنکه تندرستی را حفظ کنیم، همیشه باید غریزه طبیعی را به منزله راهنما قرار دهیم.
علت اولیه تمام بیماریها در باقی ماندن مواد مرضی در سیستم است.

باکتریها ازاین مواد زائد تغذیه می کنند.هیچ گونه باکتری درخون خالص اکسیژن دار و در مکانی که این مواد زائد یافت نمی شوند، نمی تواند رشد کند.

بیماری های مزمن در اثر تجمع این مواد مرضی در بعضی از مناطق بدن که بنا به دلایلی ضعیف تر از بقیه اعضا در دفع مواد زائد است،مانند ریه،کبد یا کلیه سبب تضعیف بعدی آنها وتخریب عضو گرفتار می شود.

تمهیدات ما درعلاج بیماری حاد یا مزمن باید کمک به طبیعت در خروج این مواد زائد از بدن باشد که عملکرد اعضا را مختل می کند واین کارنباید با سموم یا تزریق مواد بیگانه در سیستم باشد که حالت بیماری را غامض ترمی سازد، پس آنگاه طبیعت با ناخالصی ها همچون سموم می ستیزد وموادی که برای بدن لازم نیست از بدن دفع می کند.


* ما می توانیم با آب ...

1) هضم خود را بهبود بخشیم.

2) اجابت مزاج خود را فعال سازیم.

3) جریان ادرار را منظم کنیم.

4) پوست را پاک کنیم ومنافذ را برای تعریق باز نگه داریم.

5) تعریق را کم کنیم، وقتی که فزون تر از اندازه باشد.

6) خواب طبیعی .

سالم داشته باشیم.

7) درجه حرارت را به هنگام تب کم کنیم.

درجه حرارت را در شرایط زیر طبیعی و لرز فزون بخشیم.

9) جریان خون را تسریع نمائیم.

10) التهاب واحتقان در هر جای بدن را کاهش دهیم.

11) از چرکی شدن هر قسمت ملتهب جلوگیری کنیم.

12) در هنگام بیماری تشنگی را مرتفع سازیم.

13) تمام ضایعات از قبیل زخم، بریدگی، سقوط، شکستگی ها،سوختگی ها وغیره را ترمیم کنیم.

14) درد را به شیوه ای طبیعی بدون تقبل خطر آثار ناگوار شایع داروهای سمی آرام کنیم.

15) به طبیعت در ریشه کن ساختن ناخالصی ها،سموم وغیره از بدن کمک برسانیم.

16) آسیبهای کبد،یرقان،سنگ صفرا،یبوست،قولنج،کهیر،چاقی،بیماری های تحلیل برنده را شفا بخشیم.

17) اختلال در آشامیدن ،تپش قلب،روماتیسم،نقرس،ضعف جنسی وغیره را بهبود نماییم.

18) بیماریهایی ار قبیل گال، کورک و دمل ، کیست سرطان،زخم های خورنده،خنازیر،لویوس،سل،جذام وغیره را التیام دهیم.

19) افراد ضعیف و خسته را مراقبت کنیم و آنها را با طراوت و سرپا نگهداریم.

* احتیاط

آب های خنک تر را برای مدت کوتاهتری باید بکار برد.

وقتی که بدن خشک می شود،نباید آب سرد را به مصرف داخلی رساند.

درکم خونی ها،درجه حرارت پایین،سیانوز و در خلال عادات ماهانه در افراد حساس ،آب در مانی توصیه نمی شود.

آب گرم را نباید در افراد ناتوان که احساس کوفتگی می کنند،یا مستعد غش وضعف هستند،یا آنهایی که مستعد گرمازدگی می باشندویا درسکته به مصارف داخلی وخارجی بدن رساند.

آب ولرم نه سرد ونه گرم دردرمان اغلب بیماریها موثر است به شرط آنکه توسط پزشکی مجرب آب درمانگرنسخه شده باشد.

آب دارای مواد معدنی اولیه و ناخالصی یا آغشته به رادیوم و غیره را نباید برای مصارف آشامیدنی بکار گرفت.


* آثار آب درمانی

1) تا زمانی که آب سرد مورد مصرف قرار می گیرد، فعالیت عضو تقلیل می یابد و پس از قطع مصرف آب قسمتهایی از بدن به حالت طبیعی برمی گردند وبرای مدتی درجه حرارت از حد فعالیت بالاتر قرار می گیرد.

پس از این مصارف باید قسمتهایی از بدن را ماساژ داد تا گردش خون تسریع شود کمپرس کیسه یخ یا آب سرد در سر از احتقان وهجوم خون در سر جلوگیری می کند که در برطرف ساختن سردرد ودردهای عصبی موثر است.

اگر زیر بغل گذاشته شود، به مثابه ضد احتقان برای تمام بازو خواهد بود.

اگر در خم آرنج قرار داده شود،درجه حرارت دست را پایین می آورد.

اگر درقسمت بالای پا گذاشته شود،ساق را در زیر زانو نیرو می دهد .

اگر روی زانو وپاشنه پا نهاده شود،اثر ضد احتقان پا خواهد داشت.


2) نوشیدن آب سرد و تنقیه با آب سرد، درجه حرارت را دربیماریهای تب زا فرو می اندازد، آب سرد اگربرای سر وکف پا بکار روددرجه حرارت عمومی را درتبها پائین می آورد.گذاشتن لته آغشته به آب سرد و مرطوب روی شکم سبب فرو افتادن درجه حرارت به هنگام تب می گردد.


3) کاربرد آب داغ فعالیت حیاتی را تحریک می کند،ولی موجب رخوت واکنش های بعدی می شود پس از کاربرد با آب داغ، قسمتهایی ازبدن را باید با آب سرد مواجه کرد وبا مالش ایجاد گرما کرد.

تحریک با آب داغ التهاب چشمها را برطرف می سازدوسبب می شود که دردهای قولنج شکم،اسپاسم،کرامپ، درد وغیره در هر بخش از بدن ساکت شود.

تنقیه با آب گرم به روده ها قوام می بخشدویبوست را برطرف می کند ولی خستگی مفرط را سبب می شود.استعمال آب داغ در پوست یجاد اتساع سرخرگها وسیاهرگها و مجاری لنفاوی می کند.

 

درکم خونی ها،درجه حرارت پایین،سیانوز و در خلال عادات ماهانه در افراد حساس ،آب در مانی توصیه نمی شود.

آب گرم را نباید در افراد ناتوان که احساس کوفتگی می کنند،یا مستعد غش وضعف هستند،یا آنهایی که مستعد گرمازدگی می باشندویا درسکته به مصارف داخلی وخارجی بدن رساند.

آب ولرم نه سرد ونه گرم دردرمان اغلب بیماریها موثر است به شرط آنکه توسط پزشکی مجرب آب درمانگرنسخه شده باشد.

آب دارای مواد معدنی اولیه و ناخالصی یا آغشته به رادیوم و غیره را نباید برای مصارف آشامیدنی بکار گرفت.

* آثار آب درمانی 1) تا زمانی که آب سرد مورد مصرف قرار می گیرد، فعالیت عضو تقلیل می یابد و پس از قطع مصرف آب قسمتهایی از بدن به حالت طبیعی برمی گردند وبرای مدتی درجه حرارت از حد فعالیت بالاتر قرار می گیرد.

پس از این مصارف باید قسمتهایی از بدن را ماساژ داد تا گردش خون تسریع شود کمپرس کیسه یخ یا آب سرد در سر از احتقان وهجوم خون در سر جلوگیری می کند که در برطرف ساختن سردرد ودردهای عصبی موثر است.

اگر زیر بغل گذاشته شود، به مثابه ضد احتقان برای تمام بازو خواهد بود.

اگر در خم آرنج قرار داده شود،درجه حرارت دست را پایین می آورد.

اگر درقسمت بالای پا گذاشته شود،ساق را در زیر زانو نیرو می دهد .

اگر روی زانو وپاشنه پا نهاده شود،اثر ضد احتقان پا خواهد داشت.

2) نوشیدن آب سرد وتنقیه با آب سرد، درجه حرارت را دربیماریهای تب زا فرو می اندازد، آب سرد اگربرای سر وکف پا بکار روددرجه حرارت عمومی را درتبها پائین می آورد.گذاشتن لته آغشته به آب سرد و مرطوب روی شکم سبب فرو افتادن درجه حرارت به هنگام تب می گردد.

3) کاربرد آب داغ فعالیت حیاتی را تحریک می کند،ولی موجب رخوت واکنش های بعدی می شود پس از کاربرد با آب داغ، قسمتهایی ازبدن را باید با آب سرد مواجه کرد وبا مالش ایجاد گرما کرد.

تنقیه با آب گرم به روده ها قوام می بخشدویبوست را برطرف می کند ولی خستگی مفرط را سبب می شود.استعمال آب داغ در پوست یجاد اتساع سرخرگها وسیاهرگها و مجاری لنفاوی می کند.

حمام کامل آب داغ حملات آسم را بهبود می بخشد.

ابتدا دستگاه مرکزی را تحریک و سپس به رخوت می اندازد، لذا بیمار ابتدا احساس برانگیختگی خواهد کرد، سپس کوفتگی.

گذاشتن موقت بطری آب داغ روی پوست موجب بالا بردن گرمای بافت می شود.

بطری آب داغ کاربردهای موثری دارد، ازجمله زمانی که اعضای انتهایی یدن سرد شده باشند.

4) کاربرد متناوب آب داغ وسرد در پوست بسیار سودمند است.

دراین برنامه مصرف آب سرد همواره آخر کار انجام می شود.

دمای پوست ابتدا به طور قابل ملاحظه ای نسبت به درجه حرارت طبیعی افزایش پیدا می کند وپس ازآن از طریق آب سرد پائین می آید.

این مصارف بدفعات با شروع آب گرم و درآخربا آب سرد است که با انواع ورزش ها مثل دمبل زدن ،قدم زدن سریع ویا درافراد ناتوان با ماساژ بدن دنبال می شود.

این شیوه ها همواره قدرت تغذیه را بدون بروز هر نوع اختلال بهبود می بخشد.

5) کاربرد آب ولرم یا نه سرد ونه گرم، همواره آثار نیکوبخشی دارد وبرای کودکان، مردان جوان، زنان ظریف وافراد حساس مناسب است.

* مزایای آب درمانی 1) درمان با آب در بیماریهای انسان بسیار ساده وطبیعی است.

2) روش درمان زیاد دشوار نیست.

3) کاملا بی ضرر است وآثار بدی بر جا نمی گذارد.

4) آثار مسمومیت به همراه ندارد و نیازی به داروهای سمی نیست.

5) ارزانترین وسیله است و درهمه جا براحتی بدست می آید.

6) هضم را بهبود می بخشدویبوست را که منشاء بروز اغلب بیماریهاست برطرف می کند.

7) خواب طبیعی را برقرار می سازد ومغز وبدن را تقویت می بخشد.

بی درد است ودرد را بسهولت تسکین می دهد.

9) درمان آن اساسی وریشه ای است.

* قواعد کلی برای آب درمانی 1) بدن بیمار بویژه را پاها را نباید به مقدارکافی گرم نگه داشت و چنانچه احساس لرز نماید،از طریق مالش با حوله داغ، ورزش و جریانی ازآب گرم در پا او را گرم نمود.

2) مناسب ترین زمان پیش از اوقات صبحگاهی وقبل ازرفتن به بستر خواب است.

بیمار نباید پیش یا بلافاصله پس از هر غذا یا فعالیت یا وقتی که اطاقش سرد است، درمان شود.

3) پس از جریان هوای گرم، باید کشاله ران را شستشو داد یا دوش گرفت یا با اسفنج بدن را مرطوب ساخت .

پاشیدن آب بر بدن یا شستشو با آب سرد ازسرما خوردگی جلوگیری می کند و پس از مصرف آب سرد باید احتیاط کرد که گرما از طریق ورزش حاصل گردد،ولی اگر بیمار ناتوان است ،حمام آفتاب ، مالش با استفاده از کمپرس آب داغ ،حمام بخار،پوشش وغیره در اطاق گرم (حداقل 20 درجه) ضرورت پیدا می کند.

4) یک قاشق چایخوری آب تازه یا ولرم در صورتی که بیمارآب بطلبد،در حلقوم او می ریزند، ولی نباید مقادیر زیادی آب داد.

5) از تمام مواد مضعف یا محرک اعصاب مانند چای، قهوه،لیکور، تنباکو حشیش وتریاک باید پرهیز کرد.

در موارد شدید از گوشت و ادویه باید پرهیز کرد.شیر،میوه،قرص کامل نان را وقتی که به بیمار احساس اشتها دست داد ویا درحالات دیگر باید به بیمار رساند.

هر گاه که بیمار احساس تشنگی نمود باید آب نارگیل،شربت،آب میوه وآب خالص به وی نوشاند.

مواد بسیار داغ یا سرد نباید داده شود.

از تجویزآب گازدار درخلال درمان باید بر حذر بود.

6) اطاق بیمار باید