دانلود تحقیق مورچه ها

تاریخچه: مورچه‌های سیاه آتشین وارده، به طور اتفاقی از آمریکای جنوبی به صورت تغییرپذیر وراد آلباما شده‌اند.

اوّلین گزارش در سال 1918 داده شد.

توزیع آن تاکنون منحصر به قسمتهایی از می‌سی‌سی‌پی و آلیاما شده است.

مورچه های قرمز آتشین وارده از حدود سال 1930 وارد شده‌اند و بیشتر از 260 میلیون جریب زمین در نه منطقه جنوب شرقی آمریکا آلوده شده‌اند که شامل بیشتر قسمتهای فلوریدا، جورحیا، جنوب کارولینا، تینیس، آلباما، می‌سی‌سی‌پی، آرکانزاس، و تگزاس و اوکلاهوما می‌باشد.

این‌گونه خیلی فراوان شده است.

و وقتی زیاد شده‌اند خیلی از مورچه‌های بومی را بیرون کرده‌اند.

توانایی انتشار در غرب و باقی ماندن در آریزونای جنوبی و در طول سواحل اقیانوس آرام تا واشنگتن وجود دارد.

مورچه‌ها سرتاسر جهان روی می‌دهند.

مورچه‌های دروگر در غرب رود می‌سی‌سی‌پی و جنوب وجود دارد.

که گونه‌های مشترک شامل مورچه‌ دروگر غربی Polyygomyrmex occidentalis، مورچه‌های قرمز دروگر p barduts ، مورچه‌های دروگر کالیفرنیا p.

californicus و مورچه دروگر فلوریدایی p.

badius می باشد.

مورچه برنده برگ تگزاس در نیمه شرقی تگزاس غرب مرکزی لویسیانا رخ می‌دهد.

در شمال شرقی آمریکا مورچه‌های مزارع و مورچه پیاده رو و مورچه‌های قرمز، و Alleg heney mound و گونه‌های مشترکی در مناطق چمنزار هستند.

خیلی از گونه‌های مورچه‌ها در چمنزارها در منطقه آمریکا بومی شده‌اند.

بیولوژی: کلنی‌ مورچه‌های آتشین قرمز وارده شامل نوزادان و چندین نوع از بالغین هستند نرهای بالدار که قابل شناسایی از ماده‌ها هستند با سر کوچکتر ماده‌های قرمز متمایل به قهوه‌ای بالدار کارگرها مورچه‌های کارگر ماده های عقیم بدون بال هستند.

آنها با دفاع کردن ملکه از مزاحمها و باغذا دادن ملکه، تنها غذایی که کارگران ابتدا خورده‌اند و با رهاندن ملکه از خطر، از ملکه محافظت می‌کنند.

آنها همیچنین به جستجوی غذا می‌پردازند و از نوزادان مراقبت می‌کنند.

نوزادان در تخم کرمی رنگ ساخته می‌شوند و سپس لارو و پوپ ایجاد می‌شود.

شکل بالدار مورچه یا دارای قدرت تولید مثل در تپه‌های خاکی زندگی می‌کنند تا زمانی که برای جفت‌گیری به پرواز درمی‌آیند.

جفت‌گیری اغلب در بعدازظهرها و بعد از یک دوره بارندگی رخ می‌دهد.

پروازهای جفت‌گیری بیشتر در بهار و پاییز رخ می‌دهد.

نرها بعد از جفت‌گیری می‌میرند.

در حالیکه ملکه بارور شده به زمین می‌آید تا یک مکان جهت آشیانه پیدا کند.

بالهای ملکه می‌افتد و او شروع به حفر یک حفره می کند که کلنی جدید را شروع کند.

بعضی اوقات چندین ملکه با هم در یک آشیانه می‌توانند پیدا شوند.

یک ملکه جدید باردار شده حدود دو جین تخم می‌گذارد هنگامی که آنها باز می‌شود 7 تا 10 روز بعد لارو ایجاد می‌شود که به وسیله ملکه غذا می‌خورند.

بعد از آن که ملکه توسط کاگرها تغذیه می‌شود می‌تواند تا حدود 800تخم در روز بگذارد.

لاروها در عرض 6 تا 10 روز تکامل می‌یابند و بعداً پوپ تبدیل می‌شود.

بالغ ها 15 9 روز ظاهر می‌شوند.

متوسط هر کلنی شامل 000/100 تا 000/500 کارگر و چندین صد شکل بالدار و ملکه‌ هستند ملکه می‌تواند 7 سال یا بیشتر زندگی کند در حالیکه کارگرها عموماً حدود 5 هفته زندگی می‌کنند.

هرچند که آنها می‌توانند بیشتر زنده بماند.

دو نوع مورچه‌های آتشین وراده وجود دارد.

شکل تک ملکه‌ای و شکل چندین ملکه‌ای.

کارگرها در کلنی‌های تک ملکه‌ای داخل زمین زندگی می‌کنند کارگران در کلنی‌های چندین ملکه‌ای آزادانه از یک تپه به تپه دیگر حرکت می کند که نتیجه‌اش یک افزایش برجسته‌ای در تعدد تپه‌ها در هر جریپ زمین بوده است.

مناطقی که به وسیله کلنی‌های تک ملکه‌ای آلوده شده‌اند حدود 40 تا 150 تپه در هر جریب زمین می‌باشد (تقریباً کمتر از 7 میلیون مورچه در جریب) و در کلنی‌های که چندین ملکه وجود دارد بیشتر از 200 تپه در هر جریپ زمین و 40 میلیون مورچه در هر جریب رخ می‌دهد.

مورچه‌ های آتشین وارده تقریباً در هر نوع خاکی تپه می‌سازند اما آنها ترجیح می‌دهند در مناطق آفتابی نظیر مراتع پارکها چمنزارها مرغزارها و مناطق کشاورزی لانه‌سازی کنند.

بلندی تپه ها به 18 اینچ می‌رسد که بستگی به نوع خاک دارد.

اغلب تپه‌ها در الوارهای فاسد شده و اطراف کنده‌های درخت و درختان کلنی‌سازی می‌کنند کلنی‌ها می‌توانند زیرساختمانها ایجاد شوند.

ساکن کلنی‌ها به طور مکرر از یک مکان به مکان دیگر کوچ می‌کنند.

ملکه فقط به نصف دو جین کارگر جهت شروع کلنی احتیاج دارد.

آنها می‌توانند تپه‌های جدید را توسعه دهند به چندین صد تپه که بیشتر هنگام شب رخ می‌دهد.

سیل باعث می‌شود که آنها کلنی‌هایشان را ترک کنند و شناور باشند تا زمانی که آنها به زمین دسترسی یابند که بتوانند تپه جدید را درست کنند.

آنها همچنین می‌توانند به مکانهایی داخل خانه مهاجرت کنند.

مورچه‌های آتشین می‌توانند مفید باشند آنها ابتدائاً روی حشرات و بندپایان آفت غذا می‌خورند ما می‌توانیم، به این وسیله نیازمان را به حشره‌کشها در زمینه کشاورزی کاهش دهیم.

در مناطق شهری مورچه‌های آتشین روی لارومسگها، ساسها و تخم سوسک حمام و کنه‌ها و دیگر آفتها تغذیه می‌کند.

محل زندگی: تاریخچه زندگی و عادتها: سیکل زندگی: در طول پرواز نکاحی مورچه‌ها، هنگامی که نرها و ماده‌های بالدار جفت می‌شوند و جفت‌گیری می‌کنند، بعداً اسپرم به ماده‌ها منتقل می‌شوند و نرها به سرعت می‌میرند.

ماده‌ها به زمین می‌آیند و یک جای مناسب برای لانه‌گزینی انتخاب می‌کنند بالهایشان از دست داده و شروع به تخم‌گذاری می‌کنند.

اولین نسل لاروها به وسیله ملکه غذادهی و مراقبت می‌شوند.

و کارگرهای عقیم مورچه‌ها پیشرفت می‌کنند.

بعداً تنها نقش آن تخم‌گذاری است.

مورچه‌های کارگر از ملکه و نوزادان (تخم‌ها، لارو، پوپ) مراقبت می‌کنند.

لانه را به وجود می‌آورند و از آن نگهداری می‌کنند.

از کلنی دفاع می‌کنند و برای غذا به جستجو می‌پردازند.

شکل کلنی مورچه‌های آتشین وارده: شکل بالدار که دارای قدرت تولید مثل هستند در تپه‌ها زندگی می‌کنند تا زمانی که آنها به پرواز جفت‌گیری مباردت ورزند اغلب در بعد از ظهر زود و بعد از بارندگی اتفاق می‌افتد.

نرها بعد از جفت‌ گیری می‌میرند در حالیکه ملکه‌ های باردار شده پایین می‌آیند که یک مکان مناسب جهت کلنی جدید پیدا کنند.

بعضی اوقات چندین ملکه یک حفره‌ای حفر می کنند که یک کلنی جدید را شروع کنند.

یک ملکه جدید باردار شده حدود دوجین تخم به صورت خوشه‌ای قرار می‌دهد.

در حالیکه تخم‌ها 7 تا 10 روز بعد باز می‌شوند لارو به وسیله ملکه غذادهی می‌شوند بعد از آن ملکه توسط مورچه‌های کارگر غذادهی می‌شوند.

او می‌تواند تا 800 تخم در متوسط هرروز بگذارد.

لاروها 6 تا 10 روز بعد رشد می‌کنند و بعداً پوپ ایجاد می‌شود.

و مورچه بالغ در 9 الی 15 روز ظاهر می‌شود.

هر کلنی متوسط شامل 000/100 تا 000/500 کارگر، چندین صد فرم بالدار ملکه می‌باشد.

مورچه‌ های ملکه می‌توانند 7 سال یا بیشتر زندگی می‌کند درحالکیه مورچه‌های کارگر حدود 5 هفته زندگی می‌کنند هرچند که آنها می‌توانند به مدت طولانی‌تری زنده بمانند.

مورچه‌های ملکه می‌توانند 7 سال یا بیشتر زندگی می‌کند درحالکیه مورچه‌های کارگر حدود 5 هفته زندگی می‌کنند هرچند که آنها می‌توانند به مدت طولانی‌تری زنده بمانند.

دشمنان طبیعی مورچه‌های آتشین قرمز وارده: میکروارگانیسمها: بعضی از عوامل پاتوژن می‌توانند به مورچه‌ها حمله کنند و چندتایی از آنها جهت کنترل مورچه‌های آتشین به کار برده شود که شامل میکوراسپوریدین Thelohania Salenopsae باکتری سودوموناس، چندین قارچ پارازیته که شامل Beuvaviabassia که به طور رایج جهت کنترل ارزیابی می‌شوند.

کومهای (نمالودهای پارازیته ) Steinerema.spp حشرات را جستجو می‌کنند و وارد بدن حشرات می‌شوند و در بدن آنها پیشروی می‌کنند.

انواع و گونه‌ها در تأثیراتشان متفاوت هستند.

گونه‌هایی که تا این تاریخ آزمایش می‌شوند باعث شده‌اند که موقتاً از تپه‌های درمان شده دور شوند اما چند کلنی واقعاً حذف می‌شوند.

هرچند که دشمنان طبیعی اختصاصاً جهت تپه‌های مورچه‌های آتشین به کار می‌رود.

اما عموماً این برنامه درمان جهت منطقه وحشی مناسب نیست.

بندپایان شکارچی و پارازیت ها: بعضی از گونه‌های مورچه بومی با مورچه‌های قرمز آتشین وارده برای خاک و منابع غذایی رقابت می‌کنند.

آنها مخصوصاً شکارچی مؤثر جهت ملکه‌های مورچه‌های آتشین تازه باردار شده هستند.

شکارچی (Pyemotes TriTici) Strow.

itchmite مورچه‌های آتشین ضعیف شده جهت غذا استفاده می‌کنند که آنها اگر به صورت مستقیم به کاربرده شوند مؤثر نیستند ولی دارای قدرت خطر برای استفاده کننده هستند.

یک امیداواری بزرگی برای موفقیت کابرد عوامل کنترل بیولوژی نظیر مگسهای فورید پارازیته (Diptera) که به طور رایج در آمریکا برای آزاد کردن آنها ارزیابی شده‌اند.

اگر به صورت موفقیت‌آمیزی وارد شوند و ثابت شوند از آنها انتظار می‌رود در ایجاد یک منطقه بازدارنده بزرگتر از یک منطقه بزرگ اما آنها نمی‌توانند مورچه‌های آتشین را از ریشه برکنند.

شناسایی مورچه‌ها و طبقه‌بندی مورچه‌ها حشرات اجتماعی هستند که آشیانه‌ها و کلنی‌ها را می‌توان در خارج خانه یا داخل خانه پیدا کرد.

بعضی گونه‌ها مکانهایی را برای آشیانه ترجیح می‌دهند.

آشیانه شامل یک یا بیشتر ملکه می‌باشد که تخم می‌گذارد و تخمها به وسیله مورچه‌های کارگر حمل می‌شود.

مورچه‌های کارگر عقیم هستند و یا ماده‌هایی هستند که قدرت تولید مثل ندارند که از ملکه‌ها مواظبت می‌کند و برای نوزادان (تخم، لارو، پوپ) به جستجوی غذا می‌پردازند.

بسیاری گونه‌ها تولید مورچه بالدار می‌کنند که دارای قدرت تولید مثل در یک زمانی از طول سال هستند.

اینها نر و ماده‌های مورچه‌ها هستند که آشیانه را برای جفت‌گیری ترک می‌کنند که کلنی‌های جدید را درست کنند.

هنگامی که مورچه‌های بالدار در خانه زیاد هستند به این معنی است که کلنی‌هایشان در جایی در داخل خانه قرار گرفته است.

(تشخیص مورچه‌ها بالدار از موریانه‌ها در مشخصات پایین آمده است.) مورچه‌ها که متعلق به حشرات هستند از راسته همی‌پترا و خانواده فورمیسیده، بیشتر گونه‌ها در تگزاس رخ می‌دهد.

اکثر گونه‌ها به عنوان آفت محسوب نمی‌شوند.

هرچند که دیگر حشرات از مورچه‌ها تقلید می‌کنند و به طور سطحی شبیه آنها هستند، علامت اختصاصی فورمیسیده‌ها شامل یک بخش عمیق بین سینه و شکم می‌باشد.

که به نام Pedical ofmetasoma نامیده می‌شود.

این بخش یک یا دو قسمت دارد.

بعلاوه آنتنها عموماً زانویی شکل هستند.

مورچه‌ها در اکثراً نقاط، حشرات اجتماعی واقعی هستند و کلنی‌ها شامل یک ملکه مورچه‌های نر و ماده قابل بارور که بالدار هستند و ماده‌های عقیم کارگر که بدون بال هستند.

این گونه‌ها در خاکهای مختلف یک منطقه رخ می‌دهند.

فورمیسیدها دارای 7 تا زیرخانواده هستند و بعضی از آنها که عموماً از علفزارها گزارش شده‌اند از دو زیرخانواده هستند.

1) زیرخانواده میر میسینه‌ها: (آنتن 10 بندی با 2 قسمت چماقی در انتها) Tetra morium- Caespitum L.

The pyramid ants.

leafcutting ant.

2- زیرخانواده فورمیسینه: که شامل Cornfiedant lasius alienus Red and PormiCapallideful مورچه‌های آتشین در این گروه هستند.

مورچه‌های آتشین مهمترین مورچه‌ها هستند و عمده‌ترین مورچه‌های آفت در علفزارهای جنوب شرقی آمریکا هستند.

مورچه‌های بومی آتشین شامل solenopsis geninata و مورچه‌های آتشین جنوبی Solenopss xyloni و دو گونه مورچه‌های وارده به نامهای مورچه‌های سیاه آتشین وارده Solenopsis richtera و مورچه‌های قرمز آتشین وارده به نام Solenopsis –invicta Buren هستند.

توصیف از مراحل مورچه‌های آتشین قرمز وارده Soenopsis invicta بالغ: کلنی ‌های مورچه‌ شامل نر و ماده بالدار که داری قدرت تولید مثل هستند که کوچکتر از مورچه‌های کارگر عقیم ماده هستند.

اندازه بدن این مورچه‌ها در گونه های مختلف، متفاوت است.

ماده‌های دارای قدرت تولید مثل، مورچه‌های برنده برگ در تگزاس می‌تواند حدود mm20 باشد و مورچه‌های دروگر اندازه آن 9-5 میلی‌متر است و رنگشان قرمز متمایل به قهوه‌ای است.

یا اندازه مورچه‌های آتشین قرمز وارده از 4- 5/1 میلی‌متر است و رنگشان قرمز متمایل به قهوه‌ای است به طور متوسط، مورچه‌های کارگر از کلنی‌های چندین ژنی کوچکتر از مورچه‌های کارگر از کلنی‌های تک‌ژنی هستند.

تخم: تخم مورچه‌ها سفید تا زرد کم‌رنگ هستند و شکل آنها در گونه‌های مختلف متفاوت است.

تخم مورچه‌های دروگر کمتر از 25 میلی‌متر و بیضی شکل است.

لارو: لارو مورچه‌ها سفید متمایل به کرمی هستند، بدون پا و به شکل کرم هستند.

همراه با یک کپسول کوچک قابل دیدن که قطعات دهانی را در بردارد.

مورچه‌های دروگر شبیه به کدوی خمیده یا کدوی قلیانی هستند.

پوپ: پوپ مورچه‌ها شبیه بالغ در سایز و هم شکل هستند.

همراه با ضمائم که به صوت واضح، مانند رشته‌هایی روی بدن آنهاست.

ابتدا آنها سفید متمایل به کرمی هستند ولی وقتی که بالغ در آن پیشرفت کند تیره می‌شوند پوپ بعضی گونه‌ها مانند مورچه‌های آتشین برهنه هستند درحالیکه در گونه‌هایی دیگر نظیر مورچه‌های دروگر در کپیسولهایی شبیه پیله رخ می‌دهد.

Solenopsis inv:cta مورچه آتشین وارده: رنج جغرافیایی: در مناطق نئارکتیک در سال 1920 مورچه‌های قرمز آتشین به جنوب آمریکا داخل شدند.

مورچه‌های قرمز آتشین، بومی راندونیا و ماتوگراسو و برزیل تا ناحیه شمالی آرژانتین هستند.

مشخصات فیزیکی: البته مورچه‌های آتشین رنگشان قرمز متمایل به سیاه است آنها در جنس Solenopsis inv:ctaنسبتاً مورچه های بزرگ هستند و دارای آنتن 10 بندی هستند (10 یا 11 بند در ملکه) با انتهای چماقی.

تاریخچه طبیعی: عادت غذایی: مورچه‌های آتشین روی انواع گیاهان و حشرات کوچک تغذیه می‌کنند، خارهای ریز و موهای مورچه‌های آتشین شکل یک نوع سبد غذایی دارد که یک منطقه مرکزی برهنه جایی که مواد غذایی وجود دارد را احاطه می‌کند.

کارگرهای مورچه‌های آتشین قند را به دیگر کارگرها و آمینواسیدها به لارو و ملکه و روغن با قلا را به لارو و کارگرها می‌رسانند.

تولید مثل: مورچه‌های آتشین وارده یک مثال بزرگی از سازش یافته هستند (انواع زیادی از گونه‌های متفاوت با خصوصیات مخصوص به خود در یک جمعیت و در یک جا قرار دارند)