هدف و دستورالعمل ها قبول دستورالعمل ها در ارتباط با خشونت بر علیه زنان و دختران یک علامت روشن از خواست سیاسی اتحادیه اروپا می باشد که موضوع حقوق زنان را بعنوان یک الویت مورد بررسی قرار داده و اقدامات دراز مدت در این زمینه انجام دهد.
در تمرکز بر روی مسأله خشونت بر علیه زنان و دختران، اتحادیه اروپا اقدامات مؤثری بر علیه یکی از عمده ترین نقض تعهدات حقوق بشر در دنیای امروزه انجام خواهد داد.
این دستورالعمل ها بر اساس درخواست محکم چندجانبه، که تازه ترین رویدادهای مهم آن مطالعه عمیق دبیر کل سازمان ملل متحد در مورد تمام اشکال خشونت بر علیه زنان می باشد (۲۰۰۶)، کار بر روی شاخص های در ارتباط با خشونت که بوسیله خانم یاکین ارتوک (Yakin Ertük)، مأمور تحقیق ویژه در مورد خشونت بر علیه زنان (۲۰۰۸) صورت گرفته است، قطعنامه ۱۴۳/۶۱ سازمان ملل متحد در مورد تشدید تلاش ها برای از بین بردن تمام انواع خشونت بر علیه زنان (۲۰۰۶) و قطعنامه های ۱۳۲۵ (۲۰۰۰) و ۱۸۲۰ (۲۰۰۸) شورای امنیت سازمان ملل متحد در مورد زنان، صلح و امنیت، و همچنین قطعنامه ۲۲۱۵/۲۰۰۵ از پارلمان اروپا در مورد شرایط زنان در برخوردهای مسلحانه و نقش ایشان در بازسازی و روند دموکراتیک در کشورها بعد از برخورد، بندهای مربوطه از معاهدات حقوق بشر و قانون بشردوستانه بین المللی و مقررات رم در برقراری دادگاه جزائی بین المللی می باشد.
این دستورالعمل ها همچنین به منظور تشویق اجرای تعداد بیشتری از پروژه های ویژه که هدف آنها در باره زنان و دختران می باشد، که ازجمله، بوسیله دست آویزهای اروپا برای دموکراسی و حقوق بشر، بلکه همچنین برای هرگونه دست آویز مناسب مالی دیگر از اتحادیه اروپا و کشورهای عضو می باشد.
قبول این دستورالعمل ها یک تأکید مجدد در مورد حقوق جهانی بشر می باشد.
۲- تعریف به منظور اهداف این دستورالعمل ها، تعریف خشونت بر علیه زنان بر اساس اعلامیه حذف خشونت بر علیه زنان می باشد: "عبارت' خشونت بر علیه زنان' به معنی هر گونه اقدام بر اساس خشونت بر مبنی جنسیت که منجر به، یا امکان منجر شدن به، آسیب و لطمه جسمی، جنسی یا روحی با رنج بردن زنان گردد، شامل تهدید به چنین اقدامات، اعمال زورگوئی یا محرومیت خودسرانه از آزادی، چه اینکه در معرض عام صورت گرفته باشد و در زندگی خصوص می باشد".
۳- دستورالعمل های عملیاتی اتحادیه اروپا به این سه هدف جدا نشدنی در ارتباط با مبارزه با خشونت بر علیه زنان تأکید می نماید: ممانعت از خشونت، محافظت از و کمک به قربانیان و تحت تعقیب قرار دادن مرتکبین چنین خشونت هائی.
۱/۳- اهداف عملیاتی ۱/۱/۳- ارتقاء تساوی جنسی و مبارزه با تبعیض برعلیه زنان اتحادیه اروپا ذکر می نماید که موانع برای اجرای حقوق سیاسی و اجتماعی – اقتصادی ایشان زنان را در معرض خشونت بیشتری قرار می دهد.
در این مورد، و با هدف ممانعت از چنین خشونت هائی، استراتژی کشورهای عضو و اتحادیه اروپا و اقدام خارجی ایشان می باید بویژه در ارتباط با مقررات و خط مشی های عمومی که بر علیه زنان و دختران تبعیض بوجود می آورد، و کمبود پشتکار در مبارزه با تبعیضی که در قلمرو های خصوصی و رفتار قالبی در ارتباط با جنسیت اعمال می گردد، تمرکز یاید.
۲/۱/۳- گردآوری اطلاعات در مورد خشونت بر علیه زنان و توسعه شاخص ها علی الرغم موفقیت در سال های اخیر، اطلاعات کیفی و کمی قابل مقایسه صحیح در تمام رویه های متداول خشونت بر علیه زنان و دختران، و همچنین شاخص های مربوطه مورد نیاز می باشد، تا دولت ها قادر باشند که اقدامات و استراتژی های خود را با معلومات کامل در ارتباط با حقایق برنامه ریزی نمایند.
هنوز به میزان قابل ملاحظه ای عدم توافق در انواع اطلاعات جمع آوری شده در ارتباط با گروه های جمعیت مطالعه شده و انواع خشونت های برآورد شده وجود دارد.
اتحادیه اروپا کوشش می نماید تا دست افزارها بنیادی و سایر ابزارها را که باعث گردآوری اطلاعات گشته و به بالابردن ظرفیت های ملی برای جمع آوری و پخش قابل اعتماد، اطلاعات صحیح کمک می نمایند، تعیین نماید.
۳/۱/۳- ابداع استراتژی هماهنگ شده مؤثر اقدام اتحادیه اروپا در مورد خاطر نشان سازی به دولت ها بر مسئولیت دوگانه ایشان برای جلوگیری و پاسخ به خشونت ها بر عیله زنان و دختران تمرکز خواهد یافت.
ایشان وظیفه دارند که استراتژی های ممانعت کننده و استراتژی های برای محافظت و حمایت از قربانیان خشونت را به مرحله اجرا در آورده، و در تمام سطوح (محلی، ملی، منطقه ای و بین المللی)، و در تمام بخش های جامعه، بویژه بوسیله سیاستمداران، بخش های خصوصی و همگانی، انجمن های مدنی و رسانه های گروهی دعوت به اقدام نمایند.
مکانیزم های نهادی اجباری در سطح محلی، منطقه -ای و بین المللی می باید به منظور اطمینان حاصل نمودن از اجرا، هماهنگی و ادامه این استراتژی ایجاد گردد.
۴/۱/۳- مبارزه در مورد کیفرناپذیری اعمال کنندگان خشونت بر علیه زنان و دسترسی به قضاوت برای قربانیان حادثه اتحادیه اروپا تأکید خواهد نمود که برای کشورها مهم می باشد که اطمینان حاصل نمایند که خشونت بر علیه زنان و دختران بوسیله قانون مجازات گردد و رسیدگی نمایند که اعمال کنندگان خشونت بر علیه زنان و دختران در حضور دادگاه مسئول اعمالشان شناخته خواهند شد.
کشورها بویژه می باید در مورد اقدامات خشونت آمیز بر علیه زنان و دختران بسرعت، با دقت، بیطرفانه و با جدیت تحقیق نمایند، و اطمینان حاصل کنند که سیستم عدالت کیفری، بویژه مقررات اجرائی و شواهد، در شرایطی کار می کند که زنان را به دادن شهادت تشویق نموده و حفاظت از ایشان را هنگامی که آنهائی را که این اعمال خشونت آمیز را بر علیه زنان انجام داده اند، تحت تعقیب قرار می دهند ضمانت می نماید، بویژه بوسیله اجازه دادن به افراد قربانی و نمایندگان ایشان که بر علیه آنها اقدامات مدنی بعمل آورده اند.
مبارزه با کیفرناپذیری هم چنین اقدامات مثبتی از قبیل آموزش پلیس و مأمورین اجرای قانون، سازمان کمک های حقوقی رایگان و محافظت کامل از قربانیان و شاهدان و ایجاد شرایطی را که قربانیان دیگر از نقطه نظر اقتصادی به اعمال کنندگان خشونت بستگی نداشته باشند را در بر دارد.
افزارهای های مداخله اتحادیه اروپا افزارهای مداخله اروپا می باید تمام ایفا کنندگان نقش در اتحادیه اروپا را، با شروع از سفارتخانه های کشورهای عضو، نمایندگان کمیسیون هیئت نمایندگان و دبیر کل عمومی شورای اتحادیه اروپا را دست اندرکار نماید.
اتحادیه اروپا اطمینان حاصل خواهد نمود که در مورد اشتراک مساعی مابین اجرای این دستورالعمل ها و سایر دستورالعمل های اتحادیه اروپا در مورد حقوق بشر، بویژه آنهائی که در ارتباط با حقوق کودکان و مدافعان حقوق بشر می باشد بررسی مناسب بعمل آورد.
بر اساس اهداف عملیاتی اتحادیه اروپا در شرایط مبارزه با خشونت بر علیه زنان، افزارهای اصلی مداخله بقرار زیر خواهند بود: ۱/۲/۳- روش های عمومی اتحادیه اروپا بصورت منظم مسأله مبارزه با خشونت بر علیه زنان و دختران و انواع اشکال تبعیضاتی که خشونت از آنها سرچشمه می گیرد را در روابطش با کشورهای ثالث و سازمان های منطقه ای مطرح می نماید.
چنین روش هائی بویژه تا حدی بستگی به این دارد که از معیارهای بین المللی و تعهدات کشورها در آن منطقه تبعیت نماید، و در ارتباط با اجرای مؤثر از و بانجام رساندن کامل آن تعهدات خواهد بود.
اتحادیه اروپا هم چنین اطمینان حاصل خواهد نمود که عطف به حقوق زنان در تمام دستورات نمایندگان ویژه و فرستادگان اتحادیه اروپا و نمایندگان شامل می گردد.
اتحادیه اروپا قبلا از شروع تمام اقداماتش موارد زیر را انجام خواهد داد: (الف) اشکال مختلف خشونت بر علیه زمان و دختران را تعیین کرده و اطلاعات مربوطه و شاخص های مربوطه آنها را تجزیه و تحلیل می نماید؛ (ب) شناسائی کردن وجود قوانین و بکاربستن آن که صریحاً و بالفعل تبعیض آمیز بوده، و از چه طریقی این خشونت ها سرچشمه می گیرد؛ (ج) شناسائی عدم حضور و / یا کمبود خط مشی های عمومی تعیین شده در پاسخ به خشونت بر علیه زنان؛ (د) شناسائی دست افزارهای بین المللی برای محافظت از حقوق زنان که بوسیله کشورهای مربوطه تصویب شده است، شامل تردیدهای موجود و الحاق چنین مقرراتی به قانون ملی؛ (ه) شناسائی توصیه های داده شده به آن کشورهائی که بوسیله مکانیزم های منطقه ای و بین المللی در ارتباط با قانون زنان و خشونت بر علیه زنان.
(ه) شناسائی توصیه های داده شده به آن کشورهائی که بوسیله مکانیزم های منطقه ای و بین المللی در ارتباط با قانون زنان و خشونت بر علیه زنان.
در روش های خود، اتحادیه اروپا موقعیت ها و ابتکارات را بویژه در موارد زیر قبول خواهد نمود: (و) تصویب اجلاس سازمان ملل متحد را در مورد حذف تمام اشکال تبعیض آمیز بر علیه زنان را در تفاهم نامه اختیاری خود، تفاهم نامه منشور آفریقا در مورد حقوق بشر و مردم در ارتباط با حقوق زنان در آفریقا و معاهده داخلی آمریکا د رمورد ممانعت، مجازات و از بین بردن خشونت بر عیله زنان، تشویق خواهد نمود؛ (ز) انصراف از قید و شرط هائی را که در ارتباط با گردهمآئی ثبت گردیده است و بویژه آنهائی که متناقض با اهداف گردهمآئی بوده، از جمله بر اساس تفسیر داده شده در ارتباط با آن قید و شرط هائی که بوسیله کمیسیون حذف تمام اشکال تبعیض بر علیه زنان ((CEDAW می باشد، تشویق خواهد نمود.
(ح) ارائه گزارش ها را بوسیله کمک های فنی در صورت لزوم، به کمیسیون CEDAW در زمان های تعیین شده و باتمام رساندن گزارشات و توصیه های کمیسیون را تشویق خواهد کرد؛ (ط) تبادل نظر و مشاورات منظم با مدافعان حقوق زنان و سازمان های زنان را ارائه خواهد داد؛ (ی) مدافعان حقوق زنان و سازمان های زنان را تشویق خواهد کرد که دست اندر کار توسعه، اجرا و ارزیابی خط مشی ها عمومی در این زمینه گردند؛ (س) کشورهای عضو به قبول تعهدات ویژه ای در مورد مبارزه با خشونت و تبعیضات بر علیه زنان در چهارچوب تجدید نظر دوره ای جهانی (UPR) تشویق خواهد نمود؛ (ع) توسعه دست افزارهای بین المللی و منطقه ای جدید مناسب را تشویق خواهد نمود.
۲/۲/۳- اقدامات اضافی ویژه برای مبارزه با خشونت بر علیه زنان اقدام برای مبارزه با خشونت بر علیه زنان بوسیله روش های آغازگرانه زیر انجام خواهد گردید: (الف) از طریق تشویق احضار نماینده تحقیقی ویژه سازمان ملل متحد در ارتباط با خشونت بر علیه زنان در مواردی که چنین خشونت هائی بسیار گسترده شده و عمدتاً مجازات نمی گردد؛ (ب) در شرایطی که ملاقاتی صورت گرفته شده است، بوسیله اطمینان حاصل نمودن از اینکه توصیه ها، نتیجه گیری ها و مشاهدات نماینده تحقیقی ویژه ادامه یابد؛ (ج) بوسیله اقدامات حمایتی برای مبارزه با کیفرناپذیری در ارتباط با خشونت بر علیه زنان و دختران بویژه از طریق بازبینی تمام مراحل قانونی در ارتباط با موارد چنین خشونت- هائی؛ (د) بوسیله حمایت از مدافعان حقوق زنان و مدافعان حقوق انسان مؤنث، بویژه آنهائی که تهدید شده یا کسانی که قربانیان بخصوص آزار و اذیت یا سرکوبی با هدف معین می باشند؛ (ه) بوسیله ارتقاء و حمایت از خط مشی ها و مبارزات برای بالا بردن آگاهی تساوی در امور جنسی و مبارزه با خشونت بر علیه زنان، بویژه مبارزات با هدف تأمین بالا بردن آگاهی بویژه در مورد مردان و پسران؛ (و) بوسیله ارتقاء و حمایت از مبارزات متمرکز شده بر غفلت های سازمان یافته نسبت به دختران، بویژه در ارتباط با ثبت نام رسمی تولد و تحصیل.
۳/۲/۳- موارد مجزا اتحادیه اروپا بررسی خواهد کرد که در صورتی که در موارد مجزائی با اهمیت استثنائی، بویژه خشونت های مرتکب شده یا مدارا شده بوسیله دولت برخلاف تعهدات بین المللی و آزادیهای بنیادی نسبت به تمامیت جسمی و غیر تبعیضی، و در غیاب اقدام قانع کننده در سطح ملی اطلاع حاصل نماید، اقدامات ویژه انجام دهد.
این بخصوص در موارد قانون شکنی جنجال برانگیز صدق می نماید که یک یا بیشتر از موازین زیر را برآورده نموده است: ۱/۳/۲/۳ - مواردی در باره مرتکبین خشونت که محکومیت ایشان در دادگاه جزائی در ارتباط با اعمالی که انجام داده اند، به نسبت اهمیت جرمی که مرتکب گردیده اند غیر محتمل می باشد؛ ۲/۳/۲/۳- مواردی که از قربانیان خشونت که ایشان باحتمال زیاد هیچ گونه دسترسی به یک دادگاه مدنی یا جزائی مناسب، بدون تبعیض برای جبران خسارت نخواهند داشت؛ ۳/۳/۲/۳- مواردی که منعکس کننده یک عمل مکرر سازمان یافته بوده یا در سطح وسیع در ارتباط با آن قوانین و خط مشی دولتی وجود ندارد یا کافی نمی باشد، بویژه در مورد قضایای بسیار جدی، مانند آنهائی که درگیر