میگ 25 در واقع نمونه ی ساده ی طرح جدید«میکویان گوریچ»بود که بعدها«اواسط دهه ی 1960»میگ 31 جای آنرا گرفت.مسئولین پرونده ی میگ 31 طرح اولیّه ی این هواپیما را از میگ 25 برداشته وآنرا توسعه دادند؛زیرا اگرتمام سیکل کاری و طراحی میگ 25 دوباره انجام می شد نه از نظرهزینه ونه به خصوص ازنظر وقت مقرون به صرفه نبود؛لذا بسیاری این دو جنکنده را در یک سطح تلقّی می کنند.تولید میگ 25 در چند سری ادامه یافت و مدل های گوناگونی از این جنگنده تولید گشت و در سال 1969 مدل آر این هواپیما که به فاکس بت بی نیز موسوم است وارد عرصه ی خدمت گشت.در حالیکه تولید مدل پی این هواپیما که به فاکس بت اِی مشهور است کمی به تاخیر افتاد و در سال 1972سرانجام وارد عرصه ی خدمت گشت.
همزمان با توسعه ی جنکنده ی بی-70 توسط نیروی هوایی ایالات متحده وتحویل سلاح حای هسته ای به شوروی سابق توسط این بمب افکن و با پرواز مورد نیاز در ارتفاعی معادل 70000پایی و سرعتی برابر 3ماخ ،شوروی شروع به برنامه ریزی برای طراحی طراحی وساخت یک جنگنده ی رهگیر باسرعت بسیاربالا وتوانایی پرواز در ارتفاعات بالا و در عین حال جدید کرد واین در حالی بود که طرح ساخت بی-70 نیز متوقف شده بود.امّا طرح ساخت میگ-25 ادامه پیدا کرد وبه تولید سریع السّیرترین جنگنده در جهان انجامید.
جنگنده ی میگ -25صرفاً برای نبردهای هوایی در ارتفاعات بلند ساخته بود امّاّ نقایصی نیزداشت که ازجمله ی آن عدم توانایی بالا در زمینه ی داگ فایت و در کل عدم اجرای وظایف واگذاری شده به نحو احسن بود.این جنگنده اگر چه در دفاع و جلوگیری از شناسایی دشمن توسعه یافته بود؛ امّا برد هواپیما همیشه محدود بود و در نتیجه شرکت «میکویان گورویچ» طرح توسعه میگ25 به میگ 31 را عملی ساخته واین کار را با پیشرفت سطح قطعات برای انجام حملات و مانورهای بیشتری در جنگ های گوناگون انجام داد.
جنگنده رهگیر میگ-25 ملقب به فاکس بات به معنای روباه شکاری سریعترین جنگنده ی عملیّاتی جهان لقب گرفت .این هواپیما توانایی ویژه ای در پرواز مستقیم دارد و این کار را با قدرت و سرعت زیاد به انجام می رساندبه طوری که برای تولید نیروی تراست خود از کششی معادل 11200کیلوگرم یا به عبارتی 24691پوند بهره می برد.البتّه همانطور که پیشتر گفته شد این هواپیما در مدل های متعددی ساخته شد که تا فاکس بت اِف می انجامید و این مدل ها در وافع انواع انشقاق یافته از دو مدل اصلی آن بودند؛ شایان ذکر است مدل پی یو به فاکس بت سی ملقّب شد.
مدل های (آر بی سی اِچ-آر بی اِس –آر یو)و همچنین مدل های (آر بی اِف-آر بی اِس)به مدل دی معروف شدند و سرانجام گونه (بی اِم)را مدل اِف نامیدند.این جنکنده ی استثنایی سرعتی معادل 3 ماخ داشت وتا سقف 90000پایی(27000متر)نیز توانایی پرواز داشت؛هر چند قابلیّت مانور ،برد و داگ فایت به شدّت محدودی داشت امّا سرعت شگرف آن حیرت آور بود.دو موتور توربو جت رویایی این جنگنده به نام تومانسکی آر بی 300 این سرعت سرسام آور را به وجود می آورند.میگ-25 که برای رهگیری هواپیمای اِس آر-71 خفاش سیاه آمریکاییطراحی وتولید شده بود ؛ هیچ گاه نتوانست به این ارزوی خود جامه ی عمل بپوشاند.هم اکنون بزرگترین پرواز دهنده ی میگ-25 کشور هندوستان است.جالب اینکه عملیّات جوشکاری در هنگام ساخت این هواپیما با دست انجام می گرفت ودر سیستم های الکترونیکی آن ، هنوز از لامپ های خلاء استفاده می شد.امّا با این اوصاف ، هواپیمای میگ-25 با نمونه ی بزرگتری به نام میگ-31 فاکس هاوند جایگزین شد که در حقیقت نمونه ی اارتقا یافته از آن بوده و حقیقتاًتوانایی های بیشتری نسبت به آنرا دارا بود.این هواپیما،یعنی میگ-31 را می توان هواپیمایی کاملاً جدید نامید ؛ اگر چه شکل ظاهری آن بسیار شبیه میگ-25 است .این هواپیما برعکس نسل قبلی خود ، از موتورهای توربوفن «دی-30اِف6»بهره می جوید که این موتورها ،برای تامین هوای ورودی خود به ورودی های بزرگتر از فاکس بت و همچنین خروجی های بزرگتر احتیاج دارند.میگ-31 فاکس هاوند دارای رادار قدرتمندی با توانایی تعقیب 10 هدف همزمان و برد 120 کیلومتر دارد