مقدمه: پروژهای در این گزارش مورد بررسی قرار میگیرد.
ساختمان با اسکلت فلزی میباشد.
سازه های اسکلت فلزی به علت مزایای زیاد، کاربرد فراوان پیدا کرده است.
از آن جمله میتوان مزایای زیر را نام برد: استحکام و خواص خوب مکانیکی و مقاومت بالای فولاد در کشش و فشار، همچنین به علت تولید فولاد در کارخانه شرایط بهتری برای کنترل کیفیت نسبت به بتن و مصالح بنایی وجود دارد.
از مزایای دیگر اسکلت فلزی میتوان به امکان توسعه سازه، اتصال چند قطعه به یکدیگر ، امکان پیش ساخته کردن قطعات و سرعت نصب اشاره کرد.
از معایب اسکلت فولادی نیز میتوان موارد زیر را ذکر کرد: به علت حساسیت فولاد در مقابل رطوبت هوا و امکان زنگ زدگی آن لازم است برای حفاظت از آن اقداماتی از قبیل رنگآمیزی با ضد زنگ و سایر روشهای حفاظتی خصوصاً در بنادر مبادرت نمود، همچنین بر حفاظت فولاد در مقابل آتشسوزی و به کارگیری دقت لازم و کافی در ایجاد اتصالات مناسب و با کیفیت جوشکاری خوب تاکید شود.
مواردی که در این پروژه مورد بررسی قرار میگیرند عبارتند از: 1.
شمع های فلزی، 2.
قالببندی، 3.
بتنریزی، 4.
جوش، 5.
سقف کمبوزیت شمعهای فلزی: شمعهای فلزی به ارتفاع m40 /8 که میلگردهای آن 14 میباشد و خاموت به صورت گرد(مارپیچ) به ارتفاع cm25 گذاشته میشود و در ارتفاع m1 مانده به سر شمع اضافه میکنیم که مقاومت کششی آن زیاد گردد.
بعد دوباره قیف را پایین برده و بتنریزی میشود و مرحله آخر پنج و یا شش بار قیف را جابجا میکنیم تا بتن و یبره شود.
حال قیف را برداشته و با استفاده از دستگاه ویبره تا جایی که بتوانیم ویبره میکنیم.
بتن آن با اسلامپ مشخص که از قبل تعیین شده محاسبه میگردد.
قالببندی: ضوابط آییننامه: *: قالبها در نهایت باید سازهای را ایجاد کنند که از نظر شکلها، خطوط، و ابعاد اعضاء با آنچه در نقشهها و مشخصات طرح خواسته شده است مطابقت داشته باشد.
*: قالبها باید محکم و به اندازه کافی نفوذ ناپذیر باشند تا از نشت شیره بتن به بیرون جلوگیری کنند.
*: قالبها باید به بطور مناسب مهار به یکدیگر بسته شده باشند تا شکل و موقعیت خود را حفظ نمایند در اینجا به ذکر خرابیهایی که در بتن قالببندی شده امکان وقوع دارند میپردازیم: انواع بسیاری تز نقصها در بتن قالببندی شده بروز میکنند که عبارتند از: کرمو شدن، رنگ رفتگی (زنگزدایی)، چالههای سطحی، شوره زدن، شکفتگی، ترک نشستی، شفافیت سنگدانه، شنزدگی، دررفتگی قالب، درزهایسرد، خطوط ناشی از درز، تشکیل پوسته، که این عیوب را در ادامه شرح میدهیم.
1.
کرمو شدن: کرمو شدن ایجاد حفرات نامنظم در سطح بتن است که نتیجه پرنشدن موثر فضای بین سنگدانهها با ملات طی ارتعاش است.
وقوع کرمو شدن به خاطر کم ماسه بودن مخلوط بتن و یا شیوههای ضعیف جایدهی آن است.
افزایش ارتعاش، افزایش میزان ملات، تراکم کمفولاد و دسترسی به لرزاننده قوی سبب بهبود پرداخت میشود.
2.
رنگ رفتگی: رنگرفتگی (رنگزدایی) تغییر رنگ در سطح بتن است که بخاطر عوامل زیر رخ میدهد: 1.
تفاوتهای موجود بین نوع سیمان 2.
کاربرد بیش از اندازه روغن قالب 3.
تغییر در نوع روغن قالب 4.
دانهبندی نا منجسم 5.
مخلوط کردن ناقص 6.
آب انداختن و جداشدگی و ...
3.
ترکهای نشستی: ترکهای نشستی هنگامی رخ میدهند که بتن بعد از گیرش اولیه یا نزدیک به گیرش اولیه دچار نشست شود.
ترک زمانی رخ میدهد که تنش کششی در مرحله اولیه گیرش ایجاد شود و بتن توانایی تعدیل و تطبیق با این تنش را به دلیل چسبندگی زیاد مخلوط نداشته باشد.
4.
درزهای سرد: درزهای سرد غالباً به آن علت رخ میدهد که سفتشدن بتن در جا پیش از جایدهی مخلوط بعدی باشد و توانایی ارتعاش لایه قبلی بتنریزی وجود نداشته باشد.
5.
انحراف(جابجایی) قالب: انحراف قالب به معنی برداشتن پلکانی یا هر انحراف دیگر از پیکربندی مورد نظر است که نتیجه کافی نبودن سختی قالب و تغییر شکل آن در اثر بار است یا هنگامی رخ میدهد که درزهای قالب محکم جفت و جور نمیشوند.
بتنریزی بسیار سریع یا استفاده از لرزاننده قوی نیز میتوانند منجر به انحراف قالب شود.
6.
شن زدگی: شنزدگی معمولاً باعث ایجاد قسمتهایی با رنگ تیره و لکدار به شکل و اندازههای شبیه به سنگدانههای درشت دارد و غالباً هنگامی این پدیده رخ میدهد که قالببندی به اندازه کافی صلب نیست، و نیز زمانی که مخلوط دارای دانهبندی ناپیوسته و فضای خالی و با میزان ماسه کم باشند، یا آنکه ارتعاش بیرونی بیش از اندازه طی بتنریزی بکار برده شده باشد.
انواع قالب: 1.
قالب آجری: در اغلب ساختمانهای مسکونی کوچک برای پیسازی از قالب آجری استفاده میشود.
نحوه کار بدین صورت است که پس از گود برداری آمادهسازی کف پیها و اجرای بتن مگر در دو طرف پی دیوارهایی با ارتفاع معین ساخته میشود در بعضی موارد سطح داخلی دیوارها را اندود کرده و یا با صفحات پلاستیکی پوشش میدهند.
این دیوارها در بعضی موارد بعد از خودگیری بتن برداشته شده و در بعضی مواقع دیگر بعنوان قالب دائمی در زمین باقی میماند.
در اجرای خوب معمولاً آجرها را زنجاب کرده و از ملات سیمانی جهت اندود نمای داخلی استفاده میکنند.
.
قالب چوبی: چوب یکی از متداولترین و قدیمیترین مصالح مصرفی 0 در قالببندی است سبکی و سهولت کاربرد آن را عوامل مهمی است که باعث شده چوب به عنوان یکی از مصالح قالببندی شناخته شده است.
( به علت مقاومبودن، تاب بر نداشتن، صیقلیبودن سطحی و نفوذ ناپذیری) قالبهای چوبی در پیها، قسمتهای باربر ساده، تیر، سقف، نما، دیوارهای باربر و غیر باربر و ...
کاربرد وسیع دارند.
بعضی قالبهای چوبی بصورت پیشساخته ساخته شده و بصورت قطعاتی آماده شده و در محل اجرا قطعات به یکدیگر متصل میشوند.
قالببندی: با پیشرفت صنعت قالبسازی، استفاده از قالبهای فلزی در دنیا رواج بیشتری یافته است.
اکثر قالبهای قطعات پیش ساخته بتنی، فلزی هستند.
قالبهای ویژه برای تکرار ساخت قطعات بالای 60 مرتبه طراحی میشوند، بعضی از قالبها 10 هزار بار ضریب تکرار دارند( ضریب تکرارگیری از یک قالب مشخص برای ساخت سازه بتنی یکنواخت با ابعاد محدود) و از یک کیفیت و کارآیی بسیار بالایی برخودار هستند.
برخی از قالبها بصورت مجموعهای ( مانند قالبهای تونلی که همزمان مجریان شامل دیوار و سقف را اجرار کنند) میتواند سرعت اجرا را در سرعت اجرا را در ساخت مجموعههای مسکونی و برجهای بلند ساختمانی تا حد زیادی افزایش دهند.
قالبهای از جنس مواد شیمیایی (فایبرگلاس، پلیاتیلن و غیره): این قالبها معمولاً در قسمت بدنه کاربرد بیشتری دارند ولی در بعضی میشوند.
مزیت ویژه آنها، سبکی فوقالعاده و نفوذ ناپذیری و سرعت اجرایی زیاد است.
قالبهای رونده و یا قالبهای لغزنده: ارن قالبها عموماً هیدرولیک بوده و برای بتنریزیهای یکنواخت و در ارتفاع یا در سطح افقی مورد استفاده قرار میگیرند.
اساس حرکت در این قالبها، لغزش میلههای نگهدارنده قالب در داخل پمپهای هیدرولیکی است و با تنظیم سرعت حرکت قالبهای لغزنده میتوان در برخی سازههای بتنی، بتنریزی پیوسته اجرا کرد( مانند کندوهای بتنی در سیلوهای گندم) برچیدن قالبها: قالبها باید به گونهای برچیده شوند که به ایمنی و قابلیت بهرهبرداری سازه خدشهای وارد نشود.
بتنی که پس از برداشتن قالبداری سطح نمایان خواهد بود باید مقاومت کافی دارا باشد تا بر اثر عملیات بر داشتن قالب خسارت نبیند.
مدت زمان لازم از موقع بتنریزی تا هنگام جداسازی قالبها، د رکارهای مختلف متفاوت است، مقدار آن بستگی به نوع بتن استفاده شده، آب و هوا، شرایط محیطی محل اجرا و نحوه عملآوردن بتن دارد.
به طور کلی بهترین زمان برای بازکردن قالبها، براساس مقاومت بتن و نحوه تاثیر این مقاومت بر سایر قسمتها تعیین میشود.
زمان بازکردن قالب های زیر تیر ها و سقف ها تعیین میشود.
زمان بازکردن قالب های جانبی است.
برای جداسازی باید دقت لازم بعمل آید، تا به گوشهها و لبههای بتنی آسیبی وارد نشود.
پس از جداسازی قالب نیز باید تا مدتی از برخورد هر نوع جسمی به سازه بتنی جلوگیری نمود.
قبل از آزادسازی بخشهای زیرین قالببندی و حائلها، لازم است با دقت درگیری بین قالب و سطح بتن را آزاد ساخته، پس از اطمینان کافی از استحکام بتن، قالبها را به آرامی از یکدیگر جدا کنیم.
لازم است بلافاصله پس از جداسازی قالب از بتن، عملآوردن بتن آغاز شود.
مدت زمان لازم از موقع بتنریزی تا هنگام جداسازی قالبها، د رکارهای مختلف متفاوت است، مقدار آن بستگی به نوع بتن استفاده شده، آب و هوا، شرایط محیطی محل اجرا و نحوه عملآوردن بتن دارد.
به طور کلی بهترین زمان برای بازکردن قالبها، براساس مقاومت بتن و نحوه تاثیر این مقاومت بر سایر قسمتها تعیین میشود.
زمان بازکردن قالبهای زیر تیرها و سقفها تعیین میشود.
زمان بازکردن قالبهای جانبی است.
برای جداسازی باید دقت لازم بعمل آید، تا به گوشهها و لبههای بتنی آسیبی وارد نشود.
قبل از آزادسازی بخشهای زیرین قالببندی و حائلها، لازم است با دقت درگیری بین قالب و سطح بتن را آزاد ساخته، پس از اطمینان کافی از استحکام بتن، قالبها را به آرامی از یکدیگر جدا کنیم.
لازم است بلافاصله پس از جداسازی قالب از بتن، عملآوردن بتن آغاز شود.
نحوه اجرایی قالببندی در کارگاه بعد از آماده شدن شبکه که ارتفاع بتن 20/1 میباشد قالبها را که قبلاً به شکل مستطیل ابعاد مختلف هستند با روغن یا مواد دیگر آغشته کرده و کنار گذاشته و با استفاده از یوغ و گیرهها آنها را به یکدیگر محکم میکنند.
ضوابط آیین نامه: * - آمادهسازی وسایل و محل قبل از بتنریزی باید موارد زیر را در برگیرد: الف) کلیه وسایل اختلاط و حمل بتن باید تمیز باشند ب) کلیه مواد اضافی خارجی و یخها را باید از فضایی که بتنریزی میشود خارج نمود.
ج) مصالح بنایی پرکننده که در تماس با بتن خواهند بود باید به خوبی مرطوب شوند.
د) آرماتورها باید به خوبی از یخ و هر گونه مواد مضر سطحی پاک شوند.
هـ) قبل از بتنریزی باید آن را از محل بتنریزی خارج نمود مگر اینکه قیف مخصوص بتنریزی در زیر آب استفاده نمود، یا مگر اینکه بوسیله بازرس ساختمان بگونهای دیگر اجازه داده شود.
و) قبل از بتنریزی مجدد باید دوغاب خشکشده و سایر مصالح غیر سالم را از روی بتن سختشده قبلی پاک نمود.
* اختلاط بتن: *) بتن باید تا وقتیکه توزیع یکنواختی از مصالح ایجاد گرد مخلوط کن، باید آنرا کاملاً تخلیه نمود.
*) بتن مخلوط شده در کارگاه باید مطابق ضوابط زیر مخلوط گردد: الف) اختلاط باید در مخلوطکن پیمانهای از نوعی که مورد تایید باشد انجام گیرد.
ب) مخلوط کن باید با سرعت توصیه شده از طرف کارخانه سازنده آن چرخانده شود.
ج) عمل اختلاط باید تا حداقل 5/1 دقیقه پس از ریختن کلیه مواد بداخل مخلوکن ادامه یابد.
( باید از زمانهای اختلاط بیش از حد طولانی پرهیز نمود تا از سایش سنگدانهها جلوگیری شود) * انتقال بتن: *) انتقال بتن از مخلوطکن به محل نهایی بتنریزی باید توسط روشهایی انجام گیرد که از جداشدن و هدر رفتن مصالح جلوگیری میکنند.
*) وسایل انتقال باید به گونهای امکان رسیدن بتن به محل بتنریزی را مهیا سازند که مواد تشکیل دهنده جدا نشوند و نیز از ایجاد وقفههایی که سبب از رفتن حالت خمیری بتن بین بتنریزیهای متوالی میشود، جلوگیری نماید.
*- بتنریزی: *) آهنگ بتنریزی باید به گونهای باشد که بتن همواره حالت خمیری خود را حفظ کند و بتواند براحتی به داخل فضای بین آرماتورها جریان یابد.
*) بتنی که تا اندازههای سخت شده یا به مواد خارجی آلوده گشته نباید در بتنریزی سازه مورد استفاده قرار گیرد.
*) بتنی که مجدداً آب داده شده یا بتنی که بعد از گیرش اولیه دوباره مخلوط شده است نباید بکار برده شود مگر اینکه توسط مهندس مسئول اجازه داده شود.
*) پس از شروع بتنریزی، عملیات باید بطور مداوم تا ریختن یک قسمت یا پانل، که توسط حدود مرزی آن یا درزهای از پیش تعیین شده آن مشخص میشود، ادامه یابد مگر مواردی که توسط قسمت * مجاز یا ممنوع شدهاند.
*) سطوح فوقانی لایههایی که بصورت قایم بتنریزی میشوند عموماً باید تراز باشد.
*) در صورتی که در درزهای اجرایی مورد نیاز باشد این درزها باید مطابق بند* اجرا گردد.
*)بتن باید در حین عملیات بتنریزی با استفاده از وسایل مناسب بطور کامل متراکم شود و همچنین باید اطراف آرماتورها یا قطعات تعبیه شده در بتن و همچنین گوشههای قالب را کاملاً پر کند.
آیین نامه ضوابطی را در مورد آب و همچنین سنگدانه های بتن به شرح ذیر دارد: سنگدانه ها: حداکثر اندازه اسمی سنگدانه های درشت نباید بزرگتر از : (الف):یک پنجم بعد قالب ها، و (ب):یک سوم ضخامت دالها، و (ج):سه چهارم حداقل فاصله آزاد بین میلگردها یا سیم های تقویت کننده منفرد،گروههای میلگرد، تندانها یا غلافهای پیش تنیدگی باشد.
از این حدود می توان صرفنظر کرد به شرطی که به نظر مهندس، کارایی و روشهای تراکم بتن به گونه ای باشند که بتوان بتن را بدون کرمو شدن یا ایجاد خلل و فرج جا انداخت.
(تندان:عضو فولادی نظیر سیم، کابل، میلگرد، میله یا رشته یا یک گروه از چنین اجزایی که جهت انتقال