طراحی و ارگونومی هتل هدف ارگونومی در طراحی داخلی عبارت از بهبود کارکرد فیزیکی و روانی فضاهای داخلی ساختمان ها، هتل ها جهت تسهیل انجام فعالیتهای روزمره در آنها خواهد بود.
مواردی که در طراحی داخلی هتلها مورد توجه است عبارتند از: طراحی و نورپردازی شرط اصلی و بنیادین نورپردازی در هتل یا رستوران، توجه به سلامت و مفید بودن آن است.
وجود روشنایی بهداشتی در اتاقها و محیط داخلی یا خارج هتل مسالهای است که سخت مورد توجه چشم پزشکان و مهندسین و آرشیتکتها قرار گرفته است.
زیرا نور عاملی است که بر چشم و دیگر اندام ها تاثیر مستقیم دارد و در نحوه و مقدار فعالیتهای بدن موثر است.
از دیدگاه ارگونومی یک فضای داخلی پیامدهای مهمی دربردارد.
چه بسا نورپردازی مناسب یک فضا را خوشامد و چشمنواز کند.
نورپردازی در کنار ابعاد زیبایی شناختی، بعد عملکردی هم دارد.
نور مناسب در طول شب در یک فضای داخلی می تواند حس محدود بودن یا ابهام و هراس را برطرف کند.
نور مناسب یک اتاق حتی می تواند چهره آدمی را گرم و صمیمی کند.
به کمک نورپردازی میتوان یک فضای داخلی را به جزایر نورانی متنوعی تبدیل کرد.
مساله تامین نور هتل، در قسمتهای مختلف آن یکی از مسایل فنی و هنری و درعین حال بسیار حساس و ظریف است که نیاز به تامل و دقت و ظرافت طبع و ذوق و سلیقه دارد.
حتی با مسائل روحی و روانی نیز بی ارتباط نیست.
بافت بافت مشخصهای از یک شی است که با لمس کردن یا دیدن به چشم میآید.
بافت میتواند نرم یا خشن،کشیده یا بر جسته، زبر یا مخمل و یا ابریشمی باشد.
در طراحی داخلی پوسته ها و سطوح فضایی معمولا بسته به عملکرد هر فضا تغییر میکند.
چه بسا طراحی داخلی اتاقها در یک هتل نیازمند سطوحی نرم و منعطف باشد.
رنگ رنگ در طراحی داخلی احساس آدمی را تحت تاثیر قرار داده، ضمن آنکه رنگ، حس مقیاس را هم موجب می شود.
کاربرد رنگ هم، از یک فضای داخلی به فضای دیگر فرق می کند و در کاربرد رنگ، توجه به خصلتهای روانی آدمیان ضرورت تام دارد.
استفاده از وسایل و تجهیزات ارگونومیک وسایل و تجهیزات مورد استفاده در هتلها (تخت، مبلمان، میز، صندلی و دیگر وسایل تعبیه شده در حمام و دیگر قسمتها در اتاق و ...) باید بر اساس استانداردها و طراحیهای ارگونومیکی باشد تا استفاده کنندگان از این وسایل دچار مشکلات ارگونومیکی نشود.
امکان دسترسی سریع و راحت به قسمتهای مختلف هتل باید توجه شود در قسمتهای مختلف هتل باید اطلاع رسانی خوبی که توسط نشانگرهای نورانی و تصویری یا اینکه توسط رنگها ونشانه ها وجود داشته باشد که مهمانان در حین اقامت در هتل براحتی بتواند به قسمتهای مختلف هتل دسترسی داشته باشند و دچار سردرگمی نشوند.
در کل میتوان گفت که دکوراسیون یک فضا، حاصل در کنار هم قرار گرفتن عناصر متعددی است.
هنگامی که در میان آنها رابطهای قابل قبول و مطلوب وجود داشته باشد،منجر به فضایی دلپذیر،زیبا و در نهایت راحت و کارا میشود.
به طور کلی می توان گفت در یک فضا عناصر به سه دسته عمده تقسیم می شوند: 1_عناصری که بیشترین هدف به کار گیری آنها در محیط،کاربردی است.
در نتیجه نقش کلیدی و خاصی را در طراحی داخلی فضا ایفا نمیکنند.
2_عناصری که همزمان کاربردی و دکوراسیونی هستند از آنجمله به مبلمان(با توجه به استانداردهای ارگونومیک )،پرده، فرش، بوفه و غیره می توان اشاره کرد.
یعنی به همان میزان که نحوه کاربرد آنها مورد توجه است، شکل و فرم ظاهری، رنگ، راحتی آن طرح و دیگر عناصر بصری آنها نیز از اهمیت بسزایی برخوردار است.
3 _عناصری که بیشتر نقش دکوراسیونی و تزیینی را در فضا بر عهده دارند (به خصوص اگر از تزیینات سنتی و فرهنگی منطقه ای استفاده شود جاذبه زیادی برای مهمانان و گردشگران خواهد داشت.
در بررسی انگیزه انتخاب هر یک از این عناصر برای محیط مورد نظر، درمییابیم که اگر چه ممکن است نبود برخی از آنها خللی در فضا ایجاد نکند ولی وجود آنها به طراحی داخلی فضا بسیار کمک میکند و در واقع آنها مکمل دکوراسیون دیگر لوازم محیط محسوب میشوند و از دیدگاه روانی تاثیر مثبت و اثر بخشی بر روی روان گردشگران خواهد داشت.
برای بعضی از افراد فقط بودن در هتل آرامش بخش است و هتلها هم برای همین منظور طراحی شده اند بهترین هتل داران دنیا دریافته اند که برای جذب افراد بیشتر باید تمام نیازهای مهمان خود را در در نظر بگیرند در اینجا به چند نکته اشاره می کنیم که در هتلهای معتبر استفاده می شود و شما هم می توانید این روش ها را در حمام و اتاق خواب خود پیاده کنید: 1- یک کاردک نقاشی می تواند حالت ها، انرژی ها و فصل های مختلفی را تلقین کند.
پشت زمینه محبوب و دوست داشنتی به فرد امکان جان بخشیدن به فضا را با کارها و لوازم هنری مختلف می دهد.
انتخاب رنگهای کمرنگ مانند وانیلی فرانسوی، صدفی و مرجانی برای اتاق خوابی که نورگیری بالایی دارند مناسب است و در اتاق هایی که نورگیری کمتری دارند باید از تن متوسط رنگی استفاده کرد مانند رنگ گجی، خاکستری مایل به قهوه ای و رنگ قارچی.
2- خرید بهترین نوع حوله و ملافه در حد توان زیرا تماس مستقیم با بدن دارند، این در مورد رختکن نیز صدق می کند زیرا باعث آرامش روزانه می شود.
بهترین کار این است که از رنگهای تیره که روح را خسته و پژمرده می کند جلوگیری شود.
سفید کلاسیک بهتر شسته می شود و همیشه تازه و تمیز به نظر می رسد.
3- اگر شما دوست دارید قبل از خواب مطالعه کنید و همسر شما ترجیح می دهد زود بخوابد برای هر طرف تخت چراغ مجزا فراهم کنید.
- برای دیدن تلویزیون در تخت خواب باید تلویزیون حداقل 36 اینچ از زمین فاصله داشته باشد در مورد فاصله کپسول آتش نشانی از زمین نیز این قانون صدق می کند.
5- تمام اتاق ها به جز آنهایی که خیلی کوچک هستند می توانند یک میز تحریر، میز آرایش یا صندلی راحتی در خود جا دهند.
همچنین می توان از یک نیمکت با رویه حوله ای برای لمیدن پس از دوش گرفتن و لذت بردن استفاده کرد بدون اینکه از خراب شدن پارچه ای گران قیمت مبلمان خود نگرانی داشته باشید.
6- در حمام، در حد امکان و در حد توان مالی خود ولخرجی کنید و از لوسیون های گران قیمت و عالی استفاده کنید از شمع های معطر و از یک وسیله شیک و مطابق با مد روز برای نشان دادن وسایلی که روزانه در حمام استفاده می شوند استفاده کنید.
برای مثال یک سینی کوچک نقره می تواند شیشه های عطر و لوسیون دکوری شما در خود جای دهد.
7- اگر علاقه به مطالعه در تختخواب دارید مکانی را بالای سر خود به قرار دادن کتاب و مجله اختصاص دهید.
8- یک یخچال کوچک برای کسانی که علاقه به نوشیدنی های خنک و تنقلات دارند ضروری است، یک سبد پر از خوراکی های دلخواه خود را در آن قرار دهید و لذت ببرید.
9- پرده ها را برای یک خواب شیرین و روزهای تعطیل پایین بکشید.
10- در اتاق خواب مهمان باید هر گونه وسیله راحتی اعم از کتابها و مجلات مختلف برای مطالعه، خودکار و کاغذ، ظرف آب و ...
در کتار تخت خواب آنها فراهم باشد.
11- در آخر استفاده از گلهای تازه و معطر توصیه می شود.
اطاق خواب اتاق خوابها سطحی بین 65 تا 85 درصد از کل مساحت هتل را اشغال میکنند، لذا هدف اصلی در طراحی باید به حداکثررساندن فضای قابل واگذاری و به حداقل رساندن فضای مربوط به سیرکولاسیون و فضاهای پشتیبان باشد.
علاوه بر این، اهداف دیگری نیز در طرحریزی وجود دارد.
ساختمان باید دارای شکل مناسب بوده و ترکیب و تشکیل پلان آن باید به صورتی باشد که تنها دید آن نسبت به مناظر اطراف بهتر گردد، بلکه هزینههای آتی انرژی مصرفی برای گرمایش و تهویه مطلوب را کاهش دهد.
شکل ساختمان باید به نحوی طراحی گردد تا بادبندهای جانبی را به حداقل برساند.
هنگام ترکیب و طرح هر طبقه، باید تا حد امکان مسافتهای پیمودنی میهمانها و کارکنان را به حداقل برساند.
هنگام ترکیب و طرح هر طبقه، باید تا حد امکان مسافتهای پیمودنی میهمانها و کارکنان بخش خانهداری را کاهش داد.
اشکال مختلف اطاق خواب یکی از اولیهترین مطالعات طراحی برای یک هتل، تجزیه تحلیل شکلهای مختلف پلان برای ساختار اتاقهای خواب میباشد.
این پلانها از نظر شکل، در دامنهای وسیع، از پلان کریدورهای طویلی که در دو طرف آن اتاقهای خواب هستند، گرفته تا برجهای عمودی متراکم، تا پلان هتلهای آتریومی، همه در شکلهای متعدد و بیشماری طراحی میشوند.
در طراحی هتلهای میان راه که دارای طبقات کمی هستند، معمولا از کریدورهای طویل که در دو سمت آن اتاقهای خواب واقع هستند و ممکن است به شکلهای O,L,T یا دیگر شکلها طراحی گردند، استفاده میشود.
ساختمان هتلهای بلند مرتبه نیز ممکن است در مقابل فضای بزرگ لابی به گونهای واقع شوند که تعدادی از اتاقها، رو به سوی فضای داخلی هتل داشته باشند.
پلانهای برجی شکل که در آن اتاقهای خواب پیرامون یک کاج (کر) مرکزی قرار دارند، میتوانند به صورت مثلث، دایره یا هر شکل دیگری باشند.
ترکیب آتریومی که در اصل یک پلان اولیه مستطیلی شکل بوده است، در طراحیهای جدیدتر شکلهای پیچیده متنوعی بخود گرفته است.
در مناطق شهری که دارای تراکم جمعیت میباشند و مساحت زمین محدود است ترتیب قرارگیری فضاهای عمومی و پشتبان، از مهمترین مسائلی است که باید در نظر گرفته شود.
در اغلب موارد، دو مورد اساسی یکی، مکان ترجیحی استقرار آسانسورهای میهمان و خدمه و دیگری سالن جشن عاری از ستون، موقعیت قرارگیری اتاقهای خواب را دیکته میکند.
اقتصادیترین طرح ممکن است بهترین راه حل در طراحی نباشد همچنین یک نوع پلان که دارای کارایی کمتری است، ممکن است تنوع و گوناگونی بیشتری از نظر نوع اتاق خوابها، توالی فضایی گیراتر، مسافتهای پیمودنی کوتاهتر و مزیتهای دیگر ارائه نماید که در برداشت و استنباط میهمان در مورد تجربه خویش در رابطه با هتل، تاثیر گذارد.
کارایی در طرحریزی ماکزیمم فضا برای اتاقهای خواب.
برای آنکه شرکت گرداننده بتواند به سود خود دست یابد، تیم طراحی باید مساحتهای فضای اختصاص داده شده برای اتاق های خواب را به حداکثر مقدار ممکن و فضای سیرکولاسیون و خدمات (نظیر لابی، آسانسور خدمه، انبار نگهداری از مایحتاج پارچهای شوتها، ...) را به حداقل رساند.
با وجود اینکه مسائل زیباشناختی را نمیتوان نادیده گرفت، مقایسهای ساده، بین الترناتیوهای موجود در مورد درصد فضای تخصیص یافته برای اتاق خوابهای درآمدزاد، موجب انتخاب پلانهای کارآمدتر میشود.
بخشهای ذیل حاوی شرحی در مورد هر یک از فرمها و ترکیبهیا اصلی اتاقهای خواب و تصمیمات مربوط به طرحریزی است که بیشترین تاثیر را در ایجحاد یک پلان مقرون به صرفه دارد.
در بعضی از پلانها، مسئله تعداد اتاقها در هر طربقه در بعضی دیگر محل قرارگیری آسانسور و در سایر پلانها شکل ساختمان، مهمترین و حیاتیترین مسئله میباشد.
به طور کل، کارآمدترین ترکیب ساختمانی آنهایی میباشند که فضای سیرکولاسیون آنها حداقل مقدار ممکن را داشته باشد، یعنی سازههایی که یا دارای کوریدورهای دو وجهی میباشند یا برجهای متراکم (با درصد تراکم بالا) که دارای یک کر مرکزی هستند.
شکل هر طبقه اتاق خواب دارای خصوصیاتی است که در کارایی بالقوه آن تاثیر میگذارد.
جدول صفحه بعد، شکلهای پایه، درصد معمول مساحت در هر طبقه را که بهن اتاقهای خواب تخصیص میدهد، مقدار مساحت لازم در هر اتاق را که به راهروها تخصیص داده میشود و مضرب یعنی مضربی از عرض اتاق که بر دیوارهای خارجی لازم است را نشان میدهد.
برای مثال، بر طبق جدول پلانهای دو وجهی، از نظر درصدئ اتاقهای خواب کارایی بیشتری نسبت به بقیه طرحها دارند و پلانهای آتریومی از نظر اقتصادی از بقیه طرحها کمتر به صرفه میباشند، چرا که حداقل فضا را برای اتاق خوابها ایجاد میکنند.
طراحی کر به دلیل لزوم اتصال آسانسورهای عمومی به لابی، و آسانسورهای خدماتی به بخش خانهداری و سایر بخشهای خدماتی دور از دید.
طراحی کر پیچیده میباشد.
این مسئله اغلب طراح را ملزم میکند که از دو فضای مستقل بعنواذن کر در فواصلی از یکدیگر استفاده کند، لازم به ذکر است که در بسیاری از هتلها، این دو کر در کنار یکدیگر قرار دارند.
یکی از اهداف طراحی، قراردادن آسانسور در ثلث میانی یک طبقه است، تا بدین ترتیب مسافتنهای پیمودنی به حداقل برسد.
بجای تلفیق نمودن ارتباطات عمودی در میان برج، طراح میتواند بنا به دلایل طراحی خویش، کر را در انتهای یک بلوک متراکم از اتاقها و یا اینکه آنرا برروی نما قرار دهد.
در غالب هتلهایی که دارای طبقات مشابه میباشند کرهای عمودی به فضایی معادل دو تا چهار دهانه ساده نیاز دارند.
معمولا مساحت این فضا را میتوان در حداقل نگه داشت؛ مسلما اگر فضاهای خدماتی بجای کنار و یا در فاصلهای از اسانسور عمومی، در پشت آنها واقع شوند،