سهامداران شرکت تجهیزات توربو کمپرسور نفت، شرکت تجهیزات توربو کمپرسور نفت (60%) و شرکت صنایع تجهیزات نفت (40%) هستند.
چند سال پیش هنگامی که شرکت ملی گاز ایران موظف شد خط لوله سراسری شماره 3 از جنوب (کتگان) به مناطق شمالی و مناطق مرکزی کشور را احداث نماید.
در این میدان یکی از مهمترین بخش های پروژه که در حقیقت ساخت توربو کمپرسورهای گازی بود طی مناقصه ای به شرکت (Alstom Power) آلستوم پاور سوئد واگذار شد.
گاز در خط لوله در طی زمان و مسافت های طولانی انتشار پیدا می کند.
برای رفع این مشکل ایستگاه های تقویت فشار طراحی شده و در آنجا گاز توسط کمپرسور کمپرس (فشرده) شده و در مسری خود با فشار حرکت داده می شود.
توربین وظیفه به حرکت درآوردن کمپرسور را دارد.
در حقیقت توربین نیروی محرکه کمپرسور می باشد.
در عین حال توربین ها از نوع گازی (نه بخار و ...) هستند.
شرکت آلستوم که بعد از مدتی اعلام ورشکستگی نمود و توسط کمپانی مشهور زیمنس (آلمان) خریداری شد.
پس از برنده شدن در این مناقصه شرکت توربو کمپرسور نفت (otc) را به عنوان پیمانکار خود در ایران برگزید.
در این پروژه مونتاژ توربین های 25 مگاواتی به عهده یکی از شرکتهای زیرمجموعه otc یعنی شرکت تجهیزات توربو کمپرسور نفت نهاده شد.
کارگاه مکونتاژ این شرکت در شهرک صنعتی شمس آباد – 45 کیلومتری اتوبان تهران – قم احداث شد و دفتر آن هم اکنون در خیابان گاندی – خیابان چهاردهم می باشد.
شرکت OTCE یک هیئت مدیره دارد که در آن جناب آقای مهندس منتظری به سمت مدیرعامل برگزیده شده اند و 6 معاونت به نام های زیر دارد.
معاونت مالی – اداری – معاونت بازرگانی – معاونت طرح و برنامه – معاونت تولیذ – معاونت تحقیق و توسعه و معاونت فنی و مهندسی.
چارت سازمانی شرکت به شکل زیر می باشد.
یکی از زیرمجموعه های معاونت طرح و برنامه دپارتمان مهندسی صنایه می باشد.
و شرح وظایف آن نیز به شرح زیر می باشد.
در بخش تولید 3 سمت اصلی وجود دارد یکی بخش مونتاژ و دیگری بخش تست و راه انداری.
مدیریت مونتاژ شامل 3 زیرگروه پایپلینگ، مکانیک و الکتریال می شود که این سه گروه همانطور که از اسم آنها پیدا مسوؤلیت مونتاژ و نصب قطعات مکانیکی توربینی و قطعات پایپینگ ها و مجموعه کامل کابل کشی ها و ...
مربوط به الکتریکال را دارند.
بخش تست و اره اندازی در حقیقت عهده دار کنترل تمام سیستم های مونتاژ شده است.
فصل دوم مقدمه (فصل) بهتر است قبل از آنکه استقرار بپردازیم، جایگاه آنرا در دید کلان برنامه ریزی معرفی شود تا در ابتدای کار درک بهتری نسبت به آن ایجاد شود.
همچنین اهمیت آن بیش از پیش روشن گردد.
در اینصورت می بایست به سراغ «برنامه ریزی تسهیلات» برویم.
لغتی که در سالهای اخیر به طور خاص در صنعت از آن بسیار یاد شده و مقالات و کتاب های متنوع و زیادی در این باره نوشته شده است مدل های پیچیده ریاضی ارایه شده و روش ها و راهکارهای تحلیلی و آزمایشی مختلفی مطرح گردیده است.
برنامه ریزی تسهیلات در حقیقت تعیین می کند که چگونه با امکانات موجود و دارایی ثابت می توان بهترین حالت را برای انجام فعالیت در راستای هدف مورد نظر به وجود آورد.
برنامه ریزی تسهیلات یک موضوع عام و کلی است و کاربرد وسیعی دارد.
میتوان از آن در یک بیمارستان، یک کارگاه مونتاژ یک مرکز خدمات مثلاً دانشگاه، انبار، فرودگاه یک مغازه و ...
استفاده کرد.
عامل بهبود مستمر در برنامه ریزی تسهیلات جایگاه والایی دارد.
شاید به همین دلیل است که یان پروژه (بهبود درمان) و بسیاری از پروژه های مشابه آن انجام می شود.
زیرا نهایتاً منجر به بهبود می ود که این بهبود می تواند در زمینه ها مختلف و متفاوت مانند زمان، نیروی انسانی، ابزارآلات و ...
شود.
بهبود مستمر مستمر در چرخه برنامه ریزی تسهیلات را در شکل به صورت زیر آمده است.
به طور کلی مبحث برنامه ریزی تسهیلات شامل 2 بخش مهم است: مکان یابی تسهیلات و طراخ تسهیلات.
مسئله مکان یابی و تعیین مکان جهت واحد است و از اطلاعاتی در باره مشتریان، عرضه کنندگان مواد اولیه و عرضه سایر تسهیلات پیروی می کند.
طراحی تسهیلات شامل 3 بخش طراحی سیستم های تسهیلات، طراحی پیدمان و طراحی سیستم های انتقال است.
طراحی سیستم های تسهیلات شامل سیستم های ساختاری، سیستم های فضایی، سیستم های ساختمانی، سیستم های روشنایی، سیستم های ایمنی و سیستم های بهداشت و ...
می شود.
چیدمان شامل کلیه تجهیزات، ماشین آلات و اسباب و اثاثیه داخلی می شود.
همچنین سیتم های انتقال شامل مکانیزم های مورد نیاز برای ایجاد ارتباط متقابل در داخل واجد موجود است.
به طور کلی سلسله مراتب برنامه ریزی تسهیلات را می توان در شکل مشاهده نمود.
مکان یابی تسهیلات در حقیقت دید کلان از برنامه ریزی تسهیلات است درحالیکه طراحی تسهیلات با بررسی جزء به جزء در سطوح خرد به این مسئله می نگرد.
مکان کارخانه - برنامه ریزی تسهیلات سیستم تسهیلات کارخانه طراحی کارخانه چیدمان کارخانه حمل و نقل مواد به عنوان مثال در پرئژه یک کارخانه مونتاژ می توان بدین صورت گفت: آنچه پس از بررسی اجمالی در باره مبحث برنامه ریزی تسهیلات – با توجه به سلسله مراتب و اجزاء آن – همچنان مهم به نظر می رسد، اجرای مستمر آن است و تأکید در این پروژه نیز در همین راستا می باشد.
حال بهتر می توان در مورد موضوع مورد نظر این پروژه یعنی چیدمان صحبت کرد و جایگاه آنرا یا یک دید کلان بررسی کرد.
چیدمان بخشی از مبحث طراحی کارخانه است.
هنگامی که در برنامه ریزی تسهیلات مکان مشخص شد، 3 موضوع مطرح می شود.
طراحی سیستم ها چیدمان و حمل و نقل ها.
تا حدودی در طراحی نیز ترتیب همین است ولی در عین هر سه ایتم به یکدیگر نیاز دارند.
به طور کلی برنامه ریزی تسهیلات شامل موارد زیر می شود و هدف ما در بخش چیدمان کمک به بهبود مستمر این فرآیندها است به طوریکه اهداف و مقاصد مورد نظر ما را برآورده نموده.
همچنین با تغییراتی که در (مثلاً) بخش چیدمان انجام می شود.
برخی موارد به سمت بهبود میل پیدا می کند.
دریافت، بازرسی در محوطه، انبار، بازاریابی، ارسال به تولید و مونتاژ، حرکت در داخل تولید و مونتاژ، انبار محصولات در جریان ساخت، کنترل مواد، بستهبندی، ارسال به انبار، انتخاب سفارش، ارسال برای حمل، جمع آوری سفارش حمل، نگهداری و خدمات کارمندی، همچنین لازم است از کنترل موجودی کنترل تولید، کنترل کیفیت، خیرد، بازاریابی، طراحی محصول، بسته بندی، توسعه محصول، ساخت، سیستم هیا اطلاعاتی و مدیریت نیز اطلاعاتی به عنوان ورودی گرفته شود.
* برنامه ریزی دپارتمان برنامه ریزی دپارتمان می تواند شامل برنامه ریزی جهت بخش های تولید، پشتیبانی، اداری، خدماتی و ...
برنامه ریزی بخش تولید شامل مجموعه ای از ایستگاه های کاری است که طی فرآیند چیدمان تسهیلات گرد هم آمدهاند.
برنامه ریزی دپارتمانی نی تواند با ترکیب ایستگاه های کاری که وظایف مشابه دارند انجام شود.
منظور ایستگاه های کاریای است که فرآیند شبیه به هم دارند.
4 نوع از برنامه ریزی دپارتمانی برنامه ریزی دپارتمانی بر اساس محصول برنامه ریزی دپارتمانی بر اساس محل مواد ثابت برنامه ریزی دپارتمانی بر اساس خانواده محصول (یا تکنولوژی گروهی) برنامه ریزی دپارتمانی بر اساس فرآیند توضیحات هر یک از انواع برنامه ریزی حال فرض کنید برای یک محصول مثل ـــ تقاضای ثابت و بزرگی باید توسط تولید برآورده شود.
در هر یک چنین وضعیتی ایستگاه های کاری می بایستی ترکیب شده و به یک نوع برنامه ریزی دپارتمانی تبدیل شوند که همه ایستگاههای کاری جهت تولید محصول در آن جمع شده اند.
در این حالت برنامه ریزی دپارتمانی بر اساس محصول را می توان بخش بر اساس خط تولید نامید.
در حالت دیگر می توان فرض کرد محصول دارای تقاضای سفارشی با میزان کم و حجم بسیار بزرگ است و نمی توان آنرا به راحتی جابجا کرد و حرکت داد.
ایستگاه های کاری باید ترکیب شده و یک برنامه ریزی دپارتمانی را فراهم آورند که شامل همه ایستگاه های کاری مورد نیاز جهت تولید محصول و مراحل آن باشد.
این نوع برنامه ریزی دپارتمانی به دپارتمان بر اساس محل ثابت مواد معروف است.
نوع سوم از برنامه ریزی دپارتمانی محصول هنگامی به وجود می آید که میزان تقاضا درصد متوسط بوده و تعداد انواع محصولات نیز متوسط باشد.
شکل مشابه اجزاء، در یک خانواده از اجزاء به گروه ایستگاه کاری معروف است.
ترکیب گروه ایستگاه کاری در برنامه ریزی دپارتمانی محصول به عنوان یک بخش بر اساس خانواده محصولات معروف است.
به عنوان آخرین حالت در برخی مواقع در ترکیب ایستگاه های کاری، فرآیندها مشابه می باشد.
برنامه ریزی دپارتمانی برای چنین قطعاتی به بخش بر اساس فرآیند معروف است.
منظور از بخش در جملات بالا همان دپارتمان است و از نظر معنایی تفاوتی نمی کنند.
در جدول زیر ترکیب ایستگاه های کاری برای برنامه ریزی دپارتمانی آمده است.
جمع آوری اطلاعات قبل از آنکه هرگونه برنامه و سیستم استقراری پیشنهاد شود می بایست به برخی سؤالات پاسخ داد و ابعاد مختلف استقرار را در نظر گرفت.
تعدادی از این سوالات که می بایستی به آنها پاسخ داده شود به شرح زیر است.
محصول چیست؟
(چه چیزی قرار است تولید شود؟) چگونه تولید می شود؟
به چه تعداد تولید می شود؟
مراجل انجام کار چگونه است؟
تجهیزات و ماشین آلاتی که قرار است به کار روند کدامند؟
جریان مواد و محصول و ...
به چه صورت است؟
مواد اولیه کدامند؟
محصول در کجا تولید می شود؟
مدت زمان تولید محصول؟
............
در این فصل به مرور این سؤالات مطرح شده و توضیحات نسبتاً جامعی در مورد آنها داده خواهد شد.
به طور قطع می توان گفت شناخت محصول اولین آگاهی مهمترین اطلاع یک طرح بهبود دهنده استقرار می باشد.
دلیل آن ایجاد یک دید کلی و یک افق ذهنی بلندتر در ذهن شخصی است که برروی مسئله استقرار کار می کند.
به طور قطع ذهنیتی که در مورد یک کارخانه سازنده توربین های گازی و چیدمان آن به ذهن خطور می کند با ذهنیت در یاره یک کارخانه تولید محصولات غذایی مثلاً پفک تفاوت چشمگیری دارد.
این اولین قدم از شناخت مسئله است که جهت دهی کلی برنامه ریزی و استقرار را تعیین می کند.
بدیهی است که در اینجا به اطلاعات اساسی و پایه ای جهت بررسی دقیق تر و اعلام نظر صحیح تر نیازمندیم.
پاسخ به این سوال که محصول چگونه تولید می شود معمولاً به عهده بخش تولید است.
مشخصات عملیات دقیق، ارایه و ضممیه کردن عکس های محصول در همه مراحل فیزیکی از مهمترین اطلاعات ووردی یک طرح استقرار است.
به عنوان یک واحد سفارش آن به یک شرکت پیمانکار یکی از وظایف یک برنامه ریز یا طراح فرآیند است.
در شکل زیر فرآیند تصمیم گیری در مورد ساخت یا خرید آمده است.
اگر در ابتدای طراحی استقرار برای یک مؤسسه باشیم برنامه ریزی ظرفیت اهمیتی چند برابر پیدا یم کند.
در این حالت مشخص کردن مکان کارخانه برای پیش بینی طرح های توسعه ای، درآوردن نمودارهای عرضه و تقاضا برای محصول، پیش بیتی آینده چند ساله محصول و عوامل بسیار دیگر برای کارخانه برنامه ریزی ظرفیت می کنند.
با این حال اگر سال ها از طول عمر یک واحد صنعتی می گذرد در بهبود استرقار، بحث ظرفیا همچنان مهم است.
میتوان گفت این برنامه ریزی ظرفیت و طرح بهبود استقرار در بسیاری اوقات با هم یک تناسب مستقیم دارند.
برای اینکه ما سیر زمانی تولید یک محصول را به دست آوریم لازم است اطلاعات زیر را داشته باشیم.
این اطلاعات در مراحل مختلفی برای ما بسیار سودمند است که در جای خود در باره آنها بحث و گفتگو خواهیم نمود.
لیست قطعات لیست قطعات، فهرستی از اجزای سازنده یک محصول است – یک لیست قطعات علاوه بر تصمیم در مورد ساخت یا خرید شامل اطلاعاتی از قبیل زیر یم باشد: شماره قطعه ها، نام قطعه، تعداد قطعه به کار رفته، مراجع نقشه ها لیست مواد لیست مواد شباعت زیاید به لیست قطعات دارد و از آن یک فهرست مواد اغلب به لیست قطعاتی گفته می شود که شامل همان اطلاعات لیست قطعات به علاوه اطلاعاتی در مورد ساختار محصول باشد.
معمولاً ساختار محصول دارای سلسله مراتبی است که به آن سطح مونتاژ محصول گرفته میشود.
سطح صفر معمولاً مشخص کننده محصول نهایی است.
سطح را برای زیر مونتاژها و اجرایی به کار می رود که مستقیماً محصول نهایی را به وجود می آورند.
سطح 2 زیر مونتاژهای اجزاء سطحاند.
و به هم ترتیب تا ریزترین قطعات و مواد دیده می شود.
می توان گفت یک نمودار درختی جایی از این سطح بندی و طبقهبندی به دست می آید.
در شکل زیر نمونه ای از یک لیست مواد را مشاهده می کنید.
برگ مسیر تولید پس از آنکه تصمیم در مورد ساخت یک محصول گرفته می شود، لازم است در مورد چگونگی ساخت محصول تصمیم گرفته شود.
این تصمیمات بر اساس تجربه های موجود، نیازها، تجهیزات، نرخ تولید، تقاضا و پیش بینی های آینده انجام می گیرد.
شاید بتوان گفت به همین دلیل است