دانلود مقاله عزت نفس

مقدمه: بررسی و مطالعه دقیق مبانی نظری و تئوریکی هر موضوع تحقیق به محقق اجازه می‎دهد که با دیدی روشن و بدون ابهام و کنترل متغیرهای مختلف که ممکن است به پدیده‎ یا پدیده‎های مورد تحقیق تأثیرگذار باشد اقدام کرده و به نتایجی که بدانها دست می‎یابد.

اطمینان و اعتماد بیشتری داشته باشد..

الف: پیشینه نظری تحقیق عزت نفس برای روان‎شناسان مهمترین موضوع از جنبه نظر فردی، اجتماعی و روان شناختی است.

موضوع عزت نفس سالهاست که ذهن روانشناسان را مشغول کرده است یکی از این روانشناسان «آلفرد آدلر» می‎باشد وی از سه منبع عمده که عزت نفس را کاهش می‎دهد که عبارتند از: 1- حقارت عضوی: با پدید آمدن نقص جسمانی و احساس کهتری حاصل از آن عزت نفس تحت تأثیر قرار می‎گیرد.

آدلر با گسترش این مفهوم اصطلاح عقده حقارت در رابطه با احساس ضعف و بی‎کفایتی که هر کس با آن زاده می‎شود و باید بر آن تسلط یابد را عنوان می‎نماید.

2- احساس حقارت: تجربه و پیامد این حقارت که دربردارنده احساس اتکایی و انتظار حمایت دیگران یا برعکس نوعی پرخاشگری را به همراه دارد.

3- نازپروردگی: به نظر آدلر کودکان نازپرورده، نیز دستخوش احساس کهتری می‎باشند و مستبد و خودرأی می‎باشند،‌ از نظر اجتماعی پرورش نایافته‎اند و از بلوغ لازم روانی برخوردار نیستند .

به نظر آدلر، محیط عامل اصلی در احساس کهتری می‎شود.

که محیط خانوادگی از مهمترین محیط‎هایی است که شخصیت کودک در آن شکل می‎گیرد و تأثیر زیادی در میزان عزت نفس کودکان دارد.

در این محیط پدر و مادر در رأس قرار می‎گیرند که در صورت عدم رفتار صحیح و اعمال رفتار مستبدانه کودک از عزت نفس مناسب و بالایی برخوردار نخواهد شد.

در واقع هر چه میزان ارتباطات و تعاملات کودک با والدینش بیشتر و صمیمانه‎تر باشد، به آسانی شیوه‎های کنترل رفتار خود را فرامی‎گیرد و از سویی دیگر پذیرفته شده در بین همسالان و ارتباطات اجتماعی مداوم موجب عزت نفس مثبت می‎گردد [1]عدم نشان دادن محبت و مورد تأیید قرار ندادن حرفهایی که باید والدین آنها را قبول کند، احساس ضعف و ناتوانی و کمبود عزت نفس را در وجود آنها می‎گذراند، که این کار خود باعث می‎شود که نوجوان به سمت بزهکاری گرایش پیدا کند.

عزت نفس بالا و عزت نفس پایین عزت نفس بالا به عنوان یک دیدگاه سالم از خود مورد بررسی قرار گرفته است.

بطور واقع‎گرایانه کمبودها و نکات ضعف را دربرمی‎گیرد و نه ؟؟

که منجر به انتقاد شدید از فرد شود.

شخصی که عزت نفس مثبت دارد.

خودش را به طریق مثبتی ارزشیابی می‎کند و نظر مناسبی در مورد نکته نظرات مثبت خود و دیگران دارد.

در مقابل کسی که به عزت نفس پایین مبتلا است، اغلب یک نگرش مثبت مصنوعی نسبت به دنیا از خود نشان می‎دهد و در ناامیدی تلاش می‎کند تا به دیگران و خودش نشان دهد که او شخص لایقی است و یا ممکن است در درون خودش انزوا گزیند و از ارتباط با دیگرانی که از آنها می‎ترسد اجتناب نماید.

شخص مبتلا به عزت نفس پایین فردی است که احساس غرور کمی در خودش ادراک نموده است.

کارل راجرز: هسته مرکزی شخصیت به نظر راجرز «خود» است که مفاهیم دیگر پیرامون آن قرار می‎گیرد.

خود یا خویشتن شامل تمام افکار، ادراکات و ارزشهایی است که من را تشکیل می‎دهد.

من شامل آنچه هستم و آنچه می‎توانم انجام دهم می‎شود و این خویشتن ادراک شده به نوبه خود بر ادراک فرد از جهان و هم بر رفتار او تأثیر می‎گذارد.

فردی که از یک خودپنداره قوی و مثبت برخوردار باشد در مقایسه با فردی که خودپنداره ضعیف دارد،‌ نظرگاه کاملاً متفاوتی نسبت به جهان خواهد داشت.

تحقیقات انجام شده در ایران خادمیان (1372) در تحقیق خود اظهار می‎دارد که بین نگرش تربیتی والدین و عزت نفس کودکانشان رابطه معنی‎داری وجود دارد وی ابراز می‎دارد که رابطه نگرش تربیتی والدین با عزت نفس پسران بیشتر و قوی‎تر از رابطه تربیتی والدین با دختران است وی در بررسی فوق دریافت که در مناطقی که وضعیت اجتماعی خانواده‎ها متوسط و بالا بوده است رابطه بین نگرش تربیتی والدین و عزت نفس دخترها معنی‎دار است و در مناطقی دیگر که خانواده‎ها از وضعیت اجتماعی پایین برخوردار بوده‎اند، رابطه معنی‎داری بین عزت نفس کودکان و نگرش تربیتی والدین آنها مشاهده نشد.

تحلیل میانگین نمرات دو گروه نشان داد که میانگین نمرات عزت نفس پسران بیشتر از دختران است و میانگین و میانگین نمرات عزت نفس در مناطقی که از وضعیت اجتماعی اقتصادی بالاتری برخوردارند از مناطق سطح پایین بیشتر بوده است.

معماریان، بابایی، زنده‎طلب (1377) گزارش دادند که در بسیاری از موارد عدم آگاهی والدین از نحوه (صحیح) رفتار با کودک علت اصلی پایین بودن میزان عزت نفس کودکان است.

در این تحقیق، نگرش منفی و مثبت والدین در زمینه عزت نفس نوجوانان قبل و بعد از برنامه مشارکت والدین مقایسه شده،‌ نشان داد که نگرش منفی والدین بعد از شرکت در برنامه مشارکت به صفر رسید و نگرش مثبت والدین نیز چند برابر شد.

در نتیجه بعد از شرکت والدین در برنامه آ‌موزش مهارتهای رفتاری عزت نفس فرزندان آنان افزایش یافت.

تحقیقات انجام شده در خارج از ایران هیگنز و مارینا (1998) یک نمونه پنجاه نفری والدین کودکان بین سنین 12-5 سال را مورد بررسی قرار دادند.

این والدین رفتارهایی از قبیل خشونت و بدرفتاری با کودکان مرتکب شه بودند این تحقیق نشان داد که بدرفتاری والدین تأثیر بسزایی بر ابعاد مختلف شخصیت کودکان از جمله عزت نفس آنان گذاشته و باعث کاهش عزت نفس در کودکان شده است.

لوز، ماری و دیگران (1997) بدرفتاری والدین از قبیل سوء استفاده جسمی آنها و سوء استفاده گفتاری، غفلت احساس و دیگر گونه‎های بدرفتاری را مورد بررسی قرار دادند و دریافتند که سوء‌ استفاده جسمی والدین و سوء استفاده گفتاری آنان، موجب خشم و غفلت احساسی موجب تنهایی و انزواطلبی اجتماعی می‎شود.

که این فراتر و ماوراء دیگر گونه‎های تأثیر بدرفتاری جلوه کرد.

این محققان بیان کردند که بین بدرفتاری والدین و عزت نفس کودکان رابطه منفی وجود دارد و این رابطه در پسرها قوی‎تر است.

واریا، ریچارد، واس (1996) در پژوهش خود به بررسی ادراک از سوء استفاده «روانی،‌جسمانی و جنسی» می‎پردازند و همچنین تأثیر روانی و سازگاری اجتماعی را در یک گروه نمونه مورد بررسی قرار می‎دهند.

در این میان دیگر موارد بدرفتاری عزت نفس و مسائل جمعیت‎شناسی مورد بررسی قرار گرفت،‌ تحلیل‎ها نشان داد که افرادی که مورد سوء استفاده و بهره‎کشی قرار گرفته بودند مشکلات زیاد سازگاری روانی و اجتماعی داشتند که به مراتب پیش از گروهی بود که مورد سوء استفاده قرار نگرفته بودند که این افراد «‌سوء استفاده شدگان» نسبت به دیگر موارد بررسی شده مشکلات بیشتری داشتند از جمله عزت نفس بسیار پایینی داشتند.

کوپر اسمیت (1967) در تحقیق خود به این نتیجه رسید که کودکان با عزت نفس بالا افرادی هستند که احساس عزت نفس، استعداد، خلاقیت و ابراز وجود می‎کنند و به راحتی تحت تأثیر عوامل محیطی قرار نمی‎گیرند.

وی اظهار نمود در بررسی‎های خود دریافتم که عزت نفس قابل تعریف و اثبات شدنی است.

او عزت نفس را به عنوان بازخوردهای ازیابی کننده‎ای که فرد نسبت به خود دارد تعریف نمود که حوزه‎ای از باورهای فرد را پیرامون توانمندیها، ارزشمندیها، تأیید، عدم تأیید و مؤثر بودن را دربرمی‎گیرد بنابر دیدگاه وی عزت نفس قضاوت شخص پیرامون و ارزشمندی خود است این تجربه ذهنی است که موجب افتراق گزارشهای کلامی و رفتار آشکار افراد از یکدیگر است.

منبع:«عزت نفس» مجله زیست شماره......

نویسنده موضوع اصلی: گوش دادن فعال موجب عزت نفس می شود نام نویسنده:مولایی 17/8/1385 مولایی با بررسی در زمینه عزت نفس پیشنهادی می کند به فرزند خود توجه کنید سوالاتی بپرسید و عبارات را تغییر و بازگو کنید به خاطر داشته باشید که به چشمان خود نگاه کنید (بحث را ببینید به احساسات و حالات و تن صدای خود توجه کنید ) وی برای تایید این نظریه می نویسد که شما نیازی نیست و نباید بخواهید هر چیزی را درباره کودک خود تغییر دهید تا به ویژگی های رفتاری شما متناسب شود تاکید می شود که وظیفه شما ایجاد احساس با ارزش بودن در فرزند خود و اعتماد به نفس است «از زبان عزت به نفس استفاده کنید »(ص21) «نقل قول مستقیم» مجله تربیت عزت نفس فردی و عزت نفس جمعی (بروور1979) با بروور با مطالعه ریشه های عزت نفس فردی و جمعی پیشنهادی کند نظریه هویت اجتماعی در درجه اول بر انگزیش فرد تاکید دارد..

بر اساس این نظریه زمانی که هویت اجتماعی افراد با تهدید مئاجه می شود، بر اساس این نظریه زمانی که هویت اجتماعی افراد با تهدید مواجه می شودآنها از طریق همانند سازی اجتماعی مثبت دست می زنند بنابر این افراد تحقیرهای اعضای برون گروه را نسبت به درون گروه کاهش می دهند تا به مقایسه مطلوبی بین گروه خودی و برون گروه دست یابند.(ص54) تربیت .روشهای افزایش عزت نفس در کودکان و نوجوانان عزت نفس چگونه عزت نفس برزندگی روزانه اثرمی گذارد [کلمز1929:29] کلمز در بررسی تاثیر عزت نفس برزندگی روزانه پیشنهاد می کند نظر فرد در مورد خویشتن به افکار احساسات و اعمالی که از وی سر می زند مربوط است شخص با عزت نفس بالا چون احساس مثبت و از راههای گوناگون پاسخ می دهند او را می پذیرند و جذبش می شوند در حضورش احساس راحتی می کنند و از این نسبت به خود نیز احساس بی کفایتی اش را به صورت نوعی درماندگی مجسم آشکار می کند همواره طرد می شود مجله مشاوره مدرسه معنای عزت نفس عزت نفس از نظر روانشناسان به میزان ارزشی که فرد برای کفایت و صلاحیت خود در رابطه با اهداف کلی و ایده‎آل‎های خود در نظر می‎گیرد برمی‎گردد.

بنابراین ممکن است فردی از نظر دیگران بسیار موفق ارزیابی شود ولی هنوز در نظر خود او فردی ناموفق باشد.

البته زیربنای این نوع تصور به خود پنداشت فرد مربوط است.

قضاوت دیگران او را به احساس رضایت از خود نمی‎رساند.

البته دیگران در شکل‎گیری این احساس در کودکی مؤثرند.

پایین بودن عزت نفس همواره با تعریف بنیادی ناروشن فرد از آینده خود همراه است.

برای مثال کسی که دارای عزت نفس پایینی است برای توصیف خود از اصلاحات دوسوگرایانه یا دوگانه استفاده می‎کند بنابراین خود را هم کم‎رو و بزدل و هم بی‎باک و جسور هم سرسخت و نامنعطف و هم انعطاف‎پذیر و ملایم توصیف می‎کند.

این درهم شدگی قضاوت با فقدان پایداری بی‎ثباتی و بی‎اعتمادی نسبت به سرشت و سرنوشت بنیادین خود پیوند می‎یابد بر همین اساس این افراد احتمالاً نمی‎توانند تصمیم بگیرند که در چه موقعیت اجتماعی شرکت کنند آنها حتی ممکن است خود رادر موقعیت‎هایی قرار دهند که پیامهای اجتماعی ضد و نقیض و منفی درباره ارزشمندی خود دریافت می‎کنند و بنابراین خود را در معرض در هم‎شدگی بیشتر قرار می‎دهند.

داشتن عزت نفس برای همه انسانها یک ضرورت است.

در واقع چیزی است که همیشه در جستجوی آن هستیم با این حال و با همه تلاشها،‌ بعضی از افراد انسانی هرگز به آنچنان اعتماد به نفسی که بتواند احساس واقعی و شادی کنند نمی‎رسند و همیشه در ناراحتی و شک و تردید زندگی می‎کنند و هیچ وقت به موفقیت در زندگی دست پیدا نمی‎کنند.

ما در طول زندگی، انرژی زیادی مصرف می‎کنیم تا اطرافیانمان را وادار به تغییر کنیم.

اگر ذره‎ای از آن انرژی را برای کار بر روی خودمان معطوف می‎کردیم، نسبت به دیگران محبت بیشتری در ما به وجود می‎آمد، زیرا عزت نفس قوی به ایجاد احساس قوی‎تری از محبت نسبت به اطرافیان منجر می‎شود، دنیایی که در آن افراد بتوانند واقعاً به خودشان ارزش و احترام قائل شوند، دنیایی خواهد بود که مردم بیشتر به فکر یکدیگر هستند.

اگر انسانها به عنوان یک کل بتوانند عزت نفس خود را بالا ببرند ما شاهد تغییر بزرگی در کیفیت زندگی خود و آنها خواهیم بود.

در این تحقیق سعی شده است تأثیر بدرفتاری والدین را بر عزت نفس دانش‎آموزان را بررسی و مشخص کرد.

همانطور که می‎دانید خانواده و نحوه برخورد و رفتار آنها کودکان در میزان عزت نفس آنها بسیار مؤثر و تأثیرگذار می‎باشد.

بنابراین کودکان باید در محیط گرم خانواده و در کنار والدین خود میزان عزت نفس خود را بالا ببرند تا در دوران جوانی و نوجوانی و بزرگسالی بتوانند زندگی مستقلی داشته باشند.

خانواده‎های قدرت‎طلب این گروه از والدین سعی می‎کنند رفتارها و نگرشهای کودکان خود را با توجه به معیارهای رفتاری معین شکل داده کنترل و ارزیابی می‎کنند.

والدین قدرت طلب کودکان را به اطاعت تشویق می‎کنند و به منظور گردن نهادن، ‌شیوه‎های مختلف تنبیه را ترجیح می‎دهند.

والدین قدرت‎طلب کودکان و نوجوانان را پرورش می‎دهند: سرکش، طغیانگر، برخوردار از سطوح بالای کمرویی و اضطراب احساس بی‎کفایتی و حقارت.

این نوع کودکان هیچ موافقت و سازش با ارزشها و خواسته‎های والدین خود ندارند و از گزینش هدفهای منطقی و قابل دسترس عاجزند.

بیشتر مشکلات رفتاری، روحی و شخصیتی