انواعی از کود های شیمیایی و سموم دفع آفات نباتی به وسیله گیاهان جذب شده و در قسمتهای خوراکی گیاه ذخیره میشود آیا تا به حال میوهای خوردهاید که مزهاش به نظرتان تلخ و غیرطبیعی بوده باشد؟
آیا شده است که سیبی را گاز بزنید و پس از خوردن، طعم موادشیمیایی را روی زبانتان حس کنید؟
اگر اینطور است پس مطالب زیر را بخوانید: موادشیمیایی مورد استفاده در کشاورزی، درست همان چیزهایی هستند که اگر به طرز صحیح مصرف نشوند، هم برای محیط زیست و هم برای سلامت انسان مضرند.
این موادشیمیایی یا به عنوان کود مصرف میشوند یا سموم متعدد دفع آفات نباتی هستند.
● انواع کود ها انواع کودها از دیرباز در کشاورزی استفاده میشدهاند.
این کودها به وسیله گیاه جذب شده و در قسمتهای خوراکی گیاه که به مصرف انسان یا حیوان میرسد، ذخیره میشوند و اگر مقدار آنها در محصول، بیش از حد مجاز باشد، تهدیدی جدی برای سلامت انسان محسوب میشوند.
به عنوان مثال کود اوره که به علت ارزان بودن به مقدار بسیار زیادی مصرف میشود بعد از استفاده در محصولاتی مانند پیاز و سیبزمینی، به نیترات تبدیل شده و در آنها تجمع مییابد.
نیترات یک ماده سرطانزا بوده و باعث سرطانهای دستگاه گوارش میشود.
نیترات علاوه بر سرطان، موجب بروز اختلالات ناهنجار در سیستم عصبی، غدد درونریز و سیستم ایمنی بدن میشود.
کود دیگری که به میزان زیاد مورد استفاده قرار میگیرد، کود فسفاته است که آن هم پس از مصرف به وسیله گیاهانی مانند سیبزمینی، سم کادمیوم را تولید میکند.
کادمیوم هم یک ماده سرطانزا است و اگر میزان دریافت آن به وسیله انسان به بیش از ۲۰ میلیگرم برسد، باعث اختلال در کارکرد کلیهها و همچنین کوتاهی قد در کودکان میشود.
▪ سموم دفع آفات و حشرات علاوه بر کودهای شیمیایی، در کشاورزی بیش از سه هزار ترکیب شیمیایی خطرناک برای کنترل آفات و حشرات مورد استفاده قرار میگیرد که این مواد پس از ورود به بدن انسان، آثار سوء زیادی بر جای میگذارند.
سموم دفع آفات نباتات باعث مسمومیتهای کوتاه مدت یا درازمدت در انسان میشوند.
مسمومیتهای کوتاه مدت دارای آثار قابل مشاهده هستند اما متاسفانه مسمومیتهای درازمدت حاصل از سموم دفع آفات نباتات، مشکلات و بیماریهای خطرناکی ایجاد میکنند که ممکن است حتی در نسل بعد ظاهر شوند.
به عنوان مثال سم پاشی انگور و خیار گلخانهای به وسیله کشاورزان، به دفعات زیاد انجام میگیرد که البته بررسیهای علمی نشان میدهد ۸۰ تا ۹۰ درصد سموم شیمیایی مورد استفاده غیرضروری هستند.
نفوذ این مواد سمی در موادغذایی باعث افزایش سرطانها، بیماریهای مزمن، اختلالات کبدی و ناراحتیهای تنفسی در انسان میشود.
علاوه بر آن، این مواد سبب آلودگی آب و هوا و خاک میشوند و برای محیط زیست نیز، مضر هستند.
▪ دوره پرهیز از مصرف نکته حایز اهمیت در استفاده از سموم این است که هنگامی که سموم در کشاورزی استفاده میشوند، باید یک دوره زمانی پرهیز از مصرف را سپری کنند تا محصول برای انسان قابل مصرف باشد.
برای مثال درباره سموم استفاده شده برای خیار، از روز سم پاشی تا زمان برداشت محصول، باید ۲۱ روز سپری شود اما متاسفانه بنابر دلایل اقتصادی و گرانتر بودن قیمت خیارهای با اندازه کوچک در بازار، اغلب، این زمان پرهیز از مصرف رعایت نشده و محصول زودتر روانه بازار مصرف میشود.
به همین علت براساس تحقیقات صورت گرفته روی خیارهای موجود در مناطق متعدد بازار میوه و ترهبار تهران، بیشتر محصولات عرضه شده حاوی سموم به میزان بیش از حد مجاز بودهاند.
آزاد بودن مصرف سموم به وسیله کشاورزان، افزایش مصرف سم را به دنبال داشته است.
▪ نظارت فراموش شده بنابراین باید بر مصرف این گونه سمها، نظارت جدی و دقیقی انجام شود.
همچنین راهاندازی آزمایشگاههای تشخیص سموم و کنترل دقیق محصولات کشاورزی از یک سو و آگاه سازی کشاورزان و توصیه به آنها برای رعایت زمان پرهیز از مصرف سم و جلوگیری ازمصرف سموم غیرمجاز باید در دستور کار دستاندرکاران مربوطه قرار گیرد.
▪ مواد غذایی ارگانیک خوشبختانه امروزه با پیشرفتهای علمی، تولید محصولات به سمت و سویی میرود که استفاده از کودها و سموم در پرورش گیاهان به صفر برسد.
شاید نام موادغذایی ارگانیک، این روزها به گوش شما هم رسیده باشد.
منظور از میوههای ارگانیک میوههایی هستند که در تولید آنها از کودها و یا سموم شیمیایی استفاده نشده باشد.
با استفاده از روشهای جدید، حاصلخیزسازی خاک و مبارزه با آفات گیاهان بدون دخالت موادشیمیایی انجام میگیرد که حاصل این کار، تولید محصولی خوشمزه با کیفیت بالا و عاری از هر گونه مواد سمی است.
در این روشها به عنوان مثال به جای استفاده از سموم، حشرهای را پرورش میدهند که آفات و حشرات موذی مزرعه را از بین میبرد، بدون اینکه روی محصول تاثیر نامطلوبی بگذارد و روی محصول ذکر میشود که ماده غذایی ارگانیک بوده و در پرورش آن از سموم شیمیایی یا کودها استفاده نشده است.
روشهای حاصلخیزسازی خاک ارگانیک نیز وجود دارند که بدون دخالت کودها انجام گرفته و بسیار نتیجه بخش هستند.
▪ هوشیاری مردم دیری نخواهد گذشت که افزایش آگاهی مردم از آثار سموم و کودهای شیمیایی باعث علاقه آنها به مصرف موادغذایی ارگانیک خواهد شد.
درست است که در حال حاضر هزینه آنها کمی گرانتر است ولی در مقابل هزینههای ناشی از بیماریهای خطرناک، مسلما بسیار کمتر خواهد بود.
امیدواریم که کشاورزی ما هم به این مهم نایل آمده و حتی صادرکننده موادغذایی ارگانیک به جهان باشیم.
سم مرگبار در چیپس و سیب زمینی سرخ کرده شما چیپس زیاد می خورید؟
مصرف روزانه سیب زمینی سرخ شده شما بالا است؟
پس دقت کنید!
زیرا سیب زمینی سرخ شده و چیپس سالانه قربانی های زیادی می گیرند!
دانشمندان موفق به کشف ماده بسیار سمی به نام"آکریلامید" شده اند که به خصوص در سیب زمینی سرخ کرده و چیپس به وفور یافت می شود.
سازمان خواربار جهانی (FAO) و سازمان جهانی بهداشت (WHO) اعلام کردند غذاهایی مانند چیپس های سیب زمینی، قهوه و محصولات غلهای مانند نان و بیسکویت که در حرارت بسیار بالا تولید می شوند، ممکناست حاوی ترکیبی سرطان زا به نام آکریلامید باشند.
35 کارشناس از 12 کشور که این گزارش را تهیه کردهاند اعلام کردند غذاهایی که میزان کربوهیدرات آنها بالا و پروتئین آنها کم است در صورت تهیه در دمای بالاتر از 120 درجه، در آنها آکریلامید تولید میشود.
آکریلامید یک ماده اسیدی سرطان زا است که هنگام سرخ کردن مواد کربوهیدراتی (که دارای ترکیبات کربن ، اکسیژن و هیدروژن هستند) ایجاد می شود، اما مقدار آن در چیپس سیب زمینی بیشتر است.
هنگام سرخ کردن یک کیلوگرم چیپس سیب زمینی تا 3544 میکروگرم آکریلامید ایجاد می شود.
اما هنگام آب پز کردن مواد غذایی ، این اسید سرطان زا تولید نمی شود.
طبق پژوهش های دانشمندان مختلف،آکریلامید در مقایسه با مواد سمی دیگر شناخته شده درگوشت گاو یا انواع بیماری های پوستی می تواند برای انسان ها تا صد برابر خطرناک تر باشد.
آکریلامید زمانی خود را نمایان می کند که محصولات غذایی بر اثر حرارت و خشکی تغییر حالت دهند.
دکتر آمری نیا، متخصص تغذیه در مورد آکریلامید می گوید: ماده ی سمی آکریلامید (ACRYLAMIDE) ، موجود درسیب زمینی سرخ کرده و چیپس منجر به مرگ میشود.
آکریلامید با تضعیف سیستم ایمنی بدن، ابتلا بهبیماریهای عفونی و سرطان را افزایش میدهد.
عوارض عصبی این سم شامل اختلال در هوشیاری ، ضعف، تحریک پذیری و تغییرات رفتاری است.
اختلالات باروری همچون تغییر در رفتارهای جنسی، ناباروری و سقط ، تحریک و قرمزی پوست و نیز قرمزی چشمها و عفوتهای چشمی از دیگر عوارض آکریلامید می باشد.
آکریلامید در مقایسه با سایر موادسمی شناختهشده در مواد غذایی میتواند صدها برابر خطرناکتر باشد.
در صورت سرخ شدن مواد غذایی حاوی قند و آلبومین، سم آکریلامید تولید میشود.
بنابراین تا جایی که ممکن است از خوردن سیب زمینی سرخ کرده و چیپس پرهیز کنید.اما اگر نتوانستید در برابر نخوردن این مواد غذایی مقاومت کنید،برای کاهش آکریلامید در سیب زمینی سرخ کرده و چیپس، این موارد را به خاطر بسپارید: * سیب زمینی را هیچگاه در یخچال نگهداری نکنید.
* باید از سرخ کردن سیب زمینیهای لک دار خودداری کنید و آن را در حرارت کم و مدت زمان کوتاه سرخ کنید.
* قبل از استفاده و پخت سیب زمینی، آن را پوست کنده و لااقل به مدت یک ساعت در آب قرار دهید.
قرار دادن سیب زمینی در آب قبل از سرخ کردن ، قند موجود در سیب زمینی را جذب کرده و به این ترتیب امکان تشکیل آکریلامید کاهش مییابد.
* اگر سیب زمینی را در آب نگذاشتید،آن را قبل از سرخ کردن آب پز کنید.
سیب زمینی آب پز شده در هنگام سرخ کردن آکریلامید کمتری تولید می کند.
* استفاده از روغن جامد به جای روغن مایع، به دلیل جلوگیری از داغ شدن بیش از حد روغن و اکسیداسیون سریع آن، در کاهش تولید آکریلامید موثر است.
یک سری مواد غذایی مانندگوشت قرمز، ماهی، شیر، پنیر، ماکارونی، برنج، سبزیجات و انواع میوهها آکریلامید ندارند و حتی درصورت سرخ شدن نیز آکریلامید تولید نمیکنند.
برای همین سعی کنید که در برنامه ی غذایی روزانه ی خود بیشتر از اینگونه مواد غذایی استفاده کنید.
کارشناسان توصیه می کـننـد بــا مصـرف میوه و سبزی در وعدههای غذایی خود، ضـرر این ماده سرطان زا را تعدیل کنید.
ماده سمی “آکریلامید” موجود در سیب زمینی سرخ کرده و چیپس منجر به مرگ میشود یک مشاورتغذیه ورژیم درمانی گفت: مادهسمی “آکریلامید”، موجود درسیب زمینی سرخ کرده و چیپس منجر به مرگ میشود.
آکریلامید باتضعیف سیستم ایمنی بدن، ابتلا بهبیماریهای عفونی و سرطان را افزایش میدهد.
عوارض عصبی این سم شامل اختلال هوشیاری ، ضعف، تحریک پذیری و تغییرات رفتاری است.
اختلالات باروری همچون تغییر در رفتارهای جنسی، ناباروری و سقط ، تحریک و قرمزی پوست و نیز قرمزی چشمها و عفوتهای چشمی را از دیگر عوارض آکریلامید عنوان کرد.
آکریلامید در مقایسه با سایر موادسمی شناختهشده دردیگر مواد غذایی میتواند صدها برابر خطرناکتر باشد.
این مشاورتغذیه گفت: برای کاهش آکریلامید درسیب زمینی سرخ کرده وچیپس باید از سرخ کردن سیب زمینیهای لکهدار خودداری کرده و آن را در حرارت کم و مدت زمان کوتاه سرخ کرد.
قرار دادن سیب زمینی در آب قبل از سرخ کردن به مدت یک ساعت، قند موجود در سیب زمینی را جذب کرده و بهاین ترتیب امکان تشکیل آکریلامید را کاهش مییابد.
نیمه آب پز کردن سیب زمینی قبل از سرخ کردن و استفاده از مارگارین به جای روغن مایع و جامد به دلیل جلوگیری از داغ شدن بیش از حد روغن، در کاهش تولید آکریلامید موثر است.
یک سری مواد غذایی همچون گوشت قرمز، ماهی، شیر، پنیر، ماکارونی،برنج، سبزیجات و انواع میوهها حتی درصورت سرخ شدن نیز آکریلامید تولید نمیکنند.
آلودگی های شیمیایی مواد غذایی سموم طبیعی موجود در مواد غذایی مواد غذایی در حالت عادی از پاره ایی ازمواد شیمیایی تشکیل شده اند و یک اصل کلی در ارتباط با با سلامت مصرف انها وجود دارد و ان اینکه این مواد با دز معینی مخاطره آمیر هستند ، به این معنی که اگر مقدار مصرفشان از حد مجاز تجاوز کند ، سمی تلقی میشوند ، مانند ویتامین A .
از طرفی برخی ازمواد غذایی بطور طبیعی محتوی ترکیبات شیمیایی سمی هستند .
ترکیباتی ماندد گلیکو آلکالوئیدهای موجود در سیب زمینی های سبز (لایه زیر پوسته ) ،سیانوگلیکوزیدهای موجود در گونه هایی از باقلا ، هم آگلوتنین های موجود در لوبیای قرمز ، انتی تریپسین موجود در حبوبات و سبزی ها ، فیتاتها و اگزالاتهای موجود در سبزی ها ، الرژی زاها ، محرکها و سموم موجود در اندامهای ماهی و قارچهای خوراکی از این گروه هستند .
سموم تولید شده توسط میکروارگانیسم ها دسته دیگری از سموم در شرایط ویژه ایی از تولید وارد زنجیره غذایی مصرف می شوند ، مانند افلاتوکسین ها ، وسایر مایکوتوکسینهای که در صورت آلودگی مواد غذایی به کپکها و فراهم شدن رشد آنها سم سنتز شده و وارد بدن می شود و یا هیستامین ها که در صورت آلودگی ماهی به گونه ایی ویزه ایی از میکروارگانیسم ها رشد انها ، اسید امینه هیستدین ( که ازجمله امینو اسیدهای ضروری در دوران شیرخوراگی می باشد ) پیکر ماهی تبدیل به هیستامین آلرژی زا میشود ، و یا سم سیگوترا که از راه مصرف ماهی مناطق گرمسیری که از گونه ویژه ایی از جلبکهای دریایی تغذیه نموده اند وارد بدن انسان میشوند .
سموم ناشی از محیط زیست محیط زیست عامل دیگری است که می تواند موجب الودگی های شیمیایی مواد غذایی شود.
در کشورهایی که فاضلاب کارخانه های صنعتی وارد دریا ، رودخانه ، یا مزارع کشاورزی میشود ممکن است مقادیری فلزات سنگین نظیر سرب ، جیوه ، مس ، کادمیوم و ...
وارد چرخه غذایی مردم ساکن در منطقه گردد.
مسمومیت دی اکسین ها در سالهای اخیر موضوع الودگی مواد غذایی با ترکیباتی نظیر دی اکسین ها ماندد پلی کلوریناتد دی بنزو - پی دی اکسین ها مطرح گردیده که از این ماده