در این پرژه به مراحل تبدیل چغندر به قند در کارخانه قند پرداخته شده و هدف از این پروژه آشنای با مراحل تولید قند و دستگاه های مورد نیاز و همچنین نیروی انسانی مورد نیاز برای کار می باشد.
امروزه در شاخه صنایع غذای قتد به عنوان یکی از محصولات استراتژیک در دنیا شناخته شده است انرژی زیاد در مقدار کمی از این ماده از یک طرف و کاربرد آن در اکثر صنایع نوشابه سازی ، شکلات ، شیرینی و سایر محصولات غذای از طرف دیگر این ماده را به عنوان یک ماده شاخص در صنایع غذای در آورده است لزا امروزه بحث های مختلفی در مورد این ماده عنوان می شود ورود قندهای مصنوعی از جمله ساکارین و سایر ترکیبات که گاهی تا هزار برابر قند معمولی شرینی دارند و گیاه چغندر که گیاهی پرتوقعی از لحاظ آب است و شدیداً نیاز به آب دارد ، همه و همه ممکن است درسال های آخیر تصمیمات چشمگیری را در مورد جایگزینی محصولی دیگر بجای قند عنوان کند و ما در اینجا قصد داریم تا قسمتی از پروسه این محصول را عنوان کنیم.
ساکارز قندی است که از یک ملکول گلوکز و یک ملکول فرکتوز تشکیل شده است که در نیشکر نیز همین قند می باشد کارخانه جات نیشکر عموماً نیشکر را تا به دست آوردن شکر زرد آن می توانند پیش ببرند ولی از آن به بعد تصفیه خانه ها باید شکر زرد را به شکر سفید تبدیل کنند
در چغندر قند موادی وجود دارد که در حین پرسه مانع از تشکیل قند می شود که این مواد هر کدام باید به شکلی از آن جدا شوند و جود پرتئین ها، اسید آمینه ، پکتین و...
همه وهمه مانع از کار می شود لزا دانشمندان این مواد را به وسیله تعقییر PH شربت بدست آمده از چغندر ، از جریان خارج می کنند.
بحث نگهداری چغندر از اهمیت خاصی بر خوردار است که در دنیای امروز می توانند با فرستادن اشعه های مختلف به سیلوهای چغندر مانع از پوسیدگی چغندر شوند در کشور ما وجود فینتیلاتورهای دمنده هوا به داخل توده چغندر از دیر باز مورد ااستفاده قرار گرفته است .
افزایش ماندگاری در سیلوها ضایعات بسیاری را به همراه دارد چون چغندر تنفس می کند و مقداری از قند را در خود به حدر می دهد پس در ابتدا ساخت سیلوهای صنعتی اولین گام در جهت میل به یک راندمان خوب در یک کارخانه می باشد می دانیم چغندر در 4+ درجه جوانه می زند و c3- یخ می زند باز شدن یخ در چغندر ضایعات زیادی را به همراه دارد لزا دمای سیلو بسته به هوای خارج سیلو متفاوت از 3 درجه تا 1- درجه می باشد.
بحث نگهداری چغندر از اهمیت خاصی بر خوردار است که در دنیای امروز می توانند با فرستادن اشعه های مختلف به سیلوهای چغندر مانع از پوسیدگی چغندر شوند در کشور ما وجود فینتیلاتورهای دمنده هوا به داخل توده چغندر از دیر باز مورد ااستفاده قرار گرفته است .
افزایش ماندگاری در سیلوها ضایعات بسیاری را به همراه دارد چون چغندر تنفس می کند و مقداری از قند را در خود به حدر می دهد پس در ابتدا ساخت سیلوهای صنعتی اولین گام در جهت میل به یک راندمان خوب در یک کارخانه می باشد می دانیم چغندر در 4+ درجه جوانه می زند و c3- یخ می زند باز شدن یخ در چغندر ضایعات زیادی را به همراه دارد لزا دمای سیلو بسته به هوای خارج سیلو متفاوت از 3 درجه تا 1- درجه می باشد.
3- برسی فنی: مراحل تولید قند: 1-3 عیارسنج: عیار سنجی از قسمت های مهم کارخانه قند می باشد چرا که با اندکی مراقبت نکردن، زیان شامل حال چغندر کار یا کارخانه خواهد شد در کشور ایرا ن مقدار پول چغندر را بر حسب تناژ و عیار آن می سنجند ولی در کشور آلمان برحسب تناژ،عیار و مواد مفید چغندر می سنجند.
چغندر را ابتدا با کامیون بر روی یاسکول وزن می کنند که به این وزن ، وزن ناویژه گویند سپس کامیون چغندرها را تخلیه می کند که خاک حاصل گرفته شده و از وزن نا ویژه کسر می شود که وزن به دست آمده وزن ویژه می باشد.
( به خاک موجود در چغندر افت هم می گویند) طریقه عیار سنجی: ابتدا کامیون به زیر دسگاهی به نام (( روب رو )) می رود که دسگاه بطور اتومات به داخل توده چغندر کامیون فرو رفته و از ابتدا تا ته کامیون مقدارkg30 نمونه بر می دارد که این نمونه ابتدا کاملاً شسته شده و سپس توسط تیغه هایی (7 یا 8 عدد) با سرعت 8 هزار دور در دقیقه به صورت خمیر در آورده می شود.
عیار پایین تر از 10 و بالاتر از 20 دومرتبه آزمایش می شود.
سیلو: در این مرحله چغندر بعد از عیار سنجی توسط نوار نقاله به سیلو های چغندر انتقال پیدا می کند که همان طور که قبلا اشاره شد برای جلو گیری از ضایعات چغندر توسط فن های به داخل توده چغندر هوا دمیده می شود زیرا در سیلو ها چغندر ها تا ارتفاع 9 متر بر روی یکدیگر انباشته می شوند و در اثر تنفس چغند گرما ایجاد می شود که موجب خرابی چغندر و پایین آمدن قند آن می شود و به همبن دلیل باید دمای آن کنترل شود.
برای فرستادن چغندر به داخل کارخانه از جت آب استفاده می کنند بدین ترتیب که آب را با فشار به چغندرها زده و آنها را به داخل کانال های می فرستند که این کانال ها با شب 1 تا 2 ردصد به داخل کارخانه می رود.
شتشوی چغندر: در این مرحله چغندر ها بوسیله کانال های که شیب 1 تا 2 درصد دارند بوسیله جت آب به داخل کارخانه حمل می شوند و سپس توسط پمپ های بسیار قوی به قسمن های مختلف شتشوی چغندر فرستاده می شود ابتد به وسیله دستگاه شن گیر شن آنها گرفته می شود در قسمت دیگر دستگاه سنگ گیر سنگ آن را می گیرد و در یک قسمت برگ های آنها گرفته می شود و در قسمتی دیگر دم های شکسته شده جدا می شود و چغندر با عبور از زیر دوش پرکلرین توسط نوار نقاله به آسیاب ها منتقل می شود.
آسیاب خلال: چغندرها پس از شستشو و ضد عفونی شدن داخل بونکر (مخزن آسیاب) ریخته می شوند و توسط تیغه های سه آسیاب به صورت خلال در آورده می شود و توسط نوار نقاله به پیش گرم کن (مایشه) ریخته می شود.
تیغه های آسیاب خلال دو نوع 21 دنده و 23 دنده می باشد.
پیش گرم کن (مایشه): خلال با آب داغ و بخار حرارت داده می شود و مقداری از شربت آن گرفته می شود و سپس خلال به همراه شربت بدست توسط پمپ خلال به قسمت پایین دیفوزیون برجی پمپاژ می شود.
دیفوزیون: مخلوط خلال و شربت بدست آمده از مخزن مایشه وارد برج دیفوزیون می شود در این برج خلال ها توسط یک هیلس گردان به بالای برج هدایت می شود و از بالا برج آب داغ با 5/5PH بر روی خلال ها ریخته می شود و مقدار دیگر از شربت خلال ها گرفته می شود و به پایین برج ریخته می شود و بعد از عبور کردن از صافی ها به قسمت پرشولاژ پمپاژ می شود و تفاله از قسمت بالای دیفزیون برجی توسط دو عدد هلیس به بیرون از دیفوزیون هدایت و سپس توسط یک هلیس بزرگ در مسیر شوت های پرس تفاله ریخته می شود که برای آخرین بار شربت و آب موجود در خلال ها توسط پرس های تفاله گرفته شده و خلال ها پرس شده دو نم توسط تعدادی از ترانس پرت ها جهت تفاله خشک کن و یا به صورت تفاله دو نم به مصارف خراک دام می رسد.
پرشولاژ واشباع 1و2 و دکانتور: شربتی که از دیفوزیون به دست می آید رنگ خاکستری مایل به سیاه داشته و به نام شربت خام نام گذاری شده است PH این شربت بین 2/6 – 8/5 است که به علت داشتن مواد ناخالصی باید تصفیه شود .
ابتدا شرت خام وارد پرشولاژ می شود و 15/0 تا 25/0 درصد Cao (شیر آهک) به آن اضافه می شود سپس توسط یک گرم کننده حرارت آن به c82 می رسد که به اشباع1 جهن تشکیل گل (کریستال کربنات کلسیم) می رود که مواد قندی لابه لای کریستال کربنات کلسیم محبوص می شود که گاز Co2 نیز به داخل این دیتگها تزریق می شود که منجر به پایین آمدن قلیای در شربت می شود که نهایتاً قلیایی به 5/ 8 – 9 می رسد سپس شربت باز از یک گرم کننده عبور می کندو با دمای c85 وارد دکانتور می شود که در آنجا شربت صاف شده و گل آن به صافی خلاء (چون قند داردهدایت می شود) و شربت صاف شده آن به دو عدد روشوفر رفته و سپس به اشباع دو می رود و دما در اشباع دو باید 94 – 92 درجه سانتیگراد باشد که قلیای باز هم پایین می آید چون در این دسگاه هم گاز Co2 تزریق می شود و قایایی که در قسمت قبل 5/8 تا 9 بوده به قلیایی 2 – 5/1 می رسد حال شربت به مخزن و سپس به صافی ها و تهایتاً به بدنع اول اوابراسیون هدایت می شود.
8-3 دستگاه تغلیظ یا اوابراسیون از این دستگاه برای غلیظ کردن شربت استفاده می شود تا Bx( واحد غلظت) آن را از 16 به 65 برسانند دراین مرحله از 5 محفظه استفاده شده است که شربت در داخل تعدادی لوله از این محفظه ها عبور داده می شود و در مجاورت با بخار آب با دمای C130 و فشار 2/2 انمسفر غلظت شربت را بالا می برند بالا بردن غلظت شربت بدین ترتیب است که با برخورد بخار آب به لوله های حاوی شربت باعث تبخیر آب درون شربت شده و شربط غلیظ می شود مدت زمانی که شربت از بدنه اول به بدنه پنجم وارد می شود 45 دقیقه می باشد اگر دمای بخار از c130درجه حرارتش بیشتر شود شربت رنگ می گیرد و اگر دمای شربت به c190 بیشتر شود شربت می سوزد که به آن کارامل می گویند.
بخار بدنه های اوابراسیون از توربین های بخار بدست می آید که حرارتی معادل 300 تا 350 درجه سانتیگراد دارد که برای کم کردن و کنترل این بخار از ریختن آب سرد بر روی لوله ها حاوی بخار اسنفاده می شود.
9-3 طباخی: 1- پخت یک: در این قسمت شربت در داخل برجک های حرارت داده می شود تا مقداری از آب آن گرفته شود و در این مرحله شربت حالت کریستالی به خود می گیرد که به آن پخت گویند سپس این شربت وارد قسمت سانتریفوژ می شود که شکر درجه یک را بوجود می آورد.
2 - پخت دو: پس آب گرفته شده از پخت یک وارد پخت دو شده و پس از سانتریفوژ شدن شکر درجه دو بدست می آید که این شکر به پخت یک می رود و پس آب آن به پخت سه می رود.
3- پخت سه: پس آب پخت دو وارد پخت سه می شود و پس از سانتریفوژ شدن شکر آن وارد پخت دو می شود و پس آب آن وارد پخت چهار می شود.
4- پخت چهار: پس آب پخت سه وارد پخت چهار می شود و پس از سانتریفوژ شده و به شکر بدست آمده مقداری شربت رقیق اضافه می کنند و به پخت دو فرستاده می شود واز پس آب سانتریفوژ شده ملاس بدست می آید که جهت اضافه کردن یه تفاله چغندر برای استفاده خوراک دام استفاده می شود و یا اینکه ملاس را در داخل مخازن برای فروش جمع اوری می کنند.
10-3 سانتریفوژ: دستگاه سانتریفوژ دارای قطر خارجی cm170 و ارتفاع آن تقریبا ًیک متر بوده و قطر داخلی آن cm160 بوده که در هنگام بارداری به cm150 می رسد که با یک قاشقک این مقدار قابل تنظیم است این مخزن گردان توسط یک موتور دالاندر 5 دور که توسط PLC مقدار دور آن تنظیم می شود به گردش در می آید ، سرعت آن به شرح زیر افزایش پیدا می کند.
(دور در دقیقه) 980 – 735 – 490 – 200 – 50 که در اثر نیروی گریز از مرکز مخزن گردان سانتریفوژ مقدار پس آب از آن بیرون می آید که برای پخت های مختلف شکر استفاده می شود.
شکر درجه یک به دو مصرف می رسد.
شکر سفید 2- قند 1- شکر سفید: پس از خارج شدن از دیفوزیون پخت یک وارد