دانلود تحقیق تاریخچه تحولات هنری

همه روزه به طرق گوناگون نام کشورهابه گوش می رسد و یا پرچم آنها در برابر دید قرار می گیرد.خود ما نیز گاه و بیگاه از نام وپرچم کشورها استفاده میکنیم ویا شاهد کاربرد آنها هستیم .

مثلا در میادین ورزشی ،دیدارهای سیاسی ،مطالب یا مواردی از کتب درسی ،مسافرتها،رخدادهای سیاسی ،مکاتبات،ونظایر آن .در عین حال به دلیل کثرت کاربرد نام و پرچم کشورها کمتر ممکن است کسی بنا به معنا و مفهوم نهفته در آنها توجه کند ،این امر نکته ای غیر قابل تصور نیست زیرا عموما به کار گیری نام وپرچم کشورهای در خدمت اموری جمعی ویا ارتباطی بوده و در نتیجه نام و پرچم تحت الشعاع کاربرد خود قرار میگیرد .
اما بسیار نیز اتفاق می افتد که شنیدن نام ساده ومعمولی کشورهای موجب پرسشی عمیق وملاحظه پرچم آنها موجب جستجوی دقیق می گردد .این امر در قدم اول ناشی از کنجکاوی انسان است .چنانکه انگیزه اولیه پرداختن بدین تالیف نیز کنجکاوی بوده است .لیکن چون با تعمق و تفکر کافی بدین کار پرداخته شود،دنیایی از معاتی وگنجینه ای از دانستنیها در اختیار پژوهشگر قرار میگیرد .نام هر کشور در حقیقت در بردارنده ریشه قومیت ،سابقه تاریخی،سرگذشت ملی ،ویژگیهای فرهنگی و… است.نام هر کشور مشخص کننده محدوده حاکمیت وقلمرو ،شمول کاربرد ،مرز خودی از بیگانه ،نوع حاکمیت و… میباشد ،نام هر کشور مبین نظام سیاسی ،ایدئولوژی،باورها و آرمانهاو… در نزد مردم آن کشور به شمار میاید.
نام هر کشور نشان دهنده استقلال یا عدم استقلال ،تمیز میزان یا چگونگی استقلال ویا وابستگی است ودر همان حال بیانگردیدگاه یک ملت درباره خود ویا تلقی دیگران درباره آن است .

به همین جهت همانگونه که در هنگام تولد یک نوزاد ،والدین واطرافیان او سعی ودقت بسیار می نمایند که نامی مناسب ، ،یعنی نامی متناسب با طرز فکر خویش و ارزشیابی که به آن پایبند هستند و یا مقبو0ل جامعه ومتداول در آینده باشد و… برایش انتخاب کنند ، در طول تاریخ یک ملت یا در برهه ای حساس و سرنوشت ساز نام کشورشان انتخاب واختراع میگردد .سپس بنا به خواست آن ملت ویا توانایی آنان در حفظ موجودیت خویش ،نام کشور سالها وگاه قرنها پایدار میماند .
بدین ترتیب نام جزیی تفکیک نا شدنی از هر ملت و کشور است و میتوان گفت که همه بدان (نام کشور وملت خویش)تعلق خاطر دارند وبدان تعصب نشان میدهند.حتی برای اعتلا و ارتقاء آن میکوشند وجان میبازند.
اهمیت نام برای کشورها تا بدان حد است که گاه حتی کشوری به وجود نیامده یا دارای حاکمیت و استقلال نشده ،نام آن بوجود آمده و رواج یافتند یا ملتی با وجود داشتن نام و عنوان ،نامی آرمانی برای خویش بر می گزینند ویا کشور وملت خویش را با عنوانی بیش ازآنچه که هست مخاطب میسازد.
پرچم ونشان هر کشور نیز همانند نام آن در شناخت آن کشور مفیدو مؤثر است.

پرچم هر کشور چکیده و خلاصه از طرز تفکر و تلقی یک ملت درباره خود است.پرچم هر کشور نشان دهنده انگیزه ها و آرمانهای یک ملت برای خویش می باشد.

پرچم هر کشور بیانگر نحوه تفکر سیاسی،مذهبی وفلسفی یک ملت به شمار
میآید.پرچم هر کشور مشخص کنندامکانات بالقوه وبالفعل مادی ومعنوی یک ملت محسوب میگردد.پرچم هر کشور مبین شرایط جغرافیایی،ماهیت فرهنگی و وقایع سرنوشت ساز در تاریخ یک ملت است.
هر ملتی در پرچم به اهتزاز در آمده خویش استقلال، آزادی، عزت، سربلندی افنخار و اقتدار خود را میبیند و در سر نگونی آن ذلت،شکست ،بردگی،ستم ،سلطه بیگانگان را مشاهده می نماید ،بدین جهت پرچم مظهر حاکمیت و استقلال است وتلاش در برافراشته ماندن آن به منزله کوشش برای حفظ استقلال و آزادی ،عزت و شرف و سربلندی و سر افرازی بشمار میاید .
نظر به اهمیت خاص پرچم ،همگان پرچم را عزیز و محترم می شمارند وبدان به دیده حرمت ودلبستگی می نگرند .آنچنانکه هر کشوری برای به به کار بردن و برافراشتن پرچم مراسمی خاص همراه با تشریفات و ترتیبات معین را در نظر میگیرد وبه تناسب مکان و زمان و موضوع مورد نظر خویش از پرچم به نحو شایسته وبایسته استفاد مینماید .
فصل اول :
تاریخچه تحولات هنری :
دنیای کهن (عصر پارینه سنگی )
قرون وسطی
رنسانس
دنیای نوین
1 جادوگری وآیینداری هنرمند قبل از تاریخ
دنیای کهن
عصر پارینه سنگی :
از چه زمان بشر شروع به آفریدن آثارهنری کرد ؟چه چیزی او را بدین کار بر انگیخت ؟

نخستین آثار هنری از چه نوع بود؟
هر تاریخ هنری باید با این پرسشها آغاز شود با پذیرفتن این حقیقت که از پاسخ کامل آنها عاجزیم.

ابتدائی ترین نیاکان ما حدود یک میلیون سال قبل بادو پای خودبر روی زمین به حرکت در آمده بودند ،لیکن اینکه در آن هنگام دو دست خویش را چگونه به کار میبردند بر ما پوشیده مانده است .
هر تاریخ هنری باید با این پرسشها آغاز شود با پذیرفتن این حقیقت که از پاسخ کامل آنها عاجزیم.

ابتدائی ترین نیاکان ما حدود یک میلیون سال قبل بادو پای خودبر روی زمین حرکت زمین حرکت زمین حرکت منابیمبلممللزمین به حرکت در آمده بودند ،لیکن اینکه در آن هنگام دو دست خویش را چگونه به کار میبردند بر ما پوشیده مانده است .

نخستین آثاریکه از انسان «ابزار ساز» به دست آمده متعلق به 000/600سال پس از آن آغازاست .البته انسان ابتدائی چه وقت می توانسته است ابزارهائی بکار برد ؛چنانکه میدانیم حتی میمونها چوبی به دست میگیرند تا موزی را از درخت بچینند؛ یا گاهی سنگی به سوی دشمن پرتاب میکنند.

اما سا ختن ابزار کاری پیچیدتر است، و لازمه اش این است که ابتدا نیروی تفکری قطعات چوب وسنگ راچون وسایل «میوه چینی» یا «استخوان خرد کنی» باز شناسد؛ آن هم نه فقط در آن لحظه که نیازی به آنها دارد؛ بلکه برای همه اوقات و موارد دیگر.پس از آنکه انسان بر این کار توانایی یافت؛ متدرجا شکل بعضی چوبها و قلوه سنگها را برای دست گرفتن و به کار بردن مناسبتر دید؛ و آنها را برای خود ذخیره کرد.

بدین ترتیب وی پاره ای قطعات چوب وسنگ را چون ابزارهائی برگزید و «به کار گماشت» زیرا حالا دیگر شروع کرده بود به اینکه میان «صورت»شیء و «کارکرد »یا «خاصیت وجودی»آن رابطه ای برقرار سازد .

البته از آن چوبدستها تاکنون چیزی بر جای نمانده است ؛ولی پاره ای قلوه سنگها به دست آمده که معلوم است در ابتدا از تخته سنگهای بزرگ جدا شده‌اند؛ و علائم دستکاریهای مکرر برای مصرفی معین را هر چه بوده باشد در خود محفوظ نگاه داشته اند.

پیشرفت بعدی این بود که انسان همان ابزارهای انتصابی را با تراش دادن یا خرده پرانی کردن به شکلهای مناسبتر در آورد .این نخستین صنعت آدمی است که از آن نمونه و مدرکی به دست ما رسیده وبه راهنمایی آن قدم به مرحلهای از تکامل بشر می گذاریم که به عصر «پارینه سنگی» یا عصر حجر قدیم معروف است .در طول آخرین دوره پارینه سنگی ،یعنی 000/20 سال پیش است که با نخستین آثار هنری انسان ابتدائی روبرو میشویم، و شگفت اینجاست که آثار فوق در همان حال که هستند ظرافت و استحکامی دارند که از مرحله تازه کاری نا شیانه بسی به دور است ،اگرنتوانیم باور کنیم که هنر فوق از ابتدا در جهش ناگهانی به وجود آمده باشد همانطور که معروف است آتنا چون موجودی کامل و بالغ از کاسه سر زئوس(زاوش) زاییده شد.

باید بپذیریم که بیش آن زمان ،طی هزاران سال ،هنر در حال پیشرفتی تدریجی بوده که ما را از آن کمترین خبری نیست .درآن هنگام آخرین عصر یخ قاره اروپا رو به پایان می رفت (دست کم سه عصر یخ دیگر قبلا به وقوع پیوسته بود و هریکشان متناوبا به دوره ای از گرمای زیر گرمسیری منتهی شده بود،با فاصله زمانی به مدت 000/25سال )و نواحی میان آلپ و شبه جزیره اسکاندیناوی اقلیمی شبیه به اقلیم سیبری یاآلاسکای امروزی داشت.

گله های بزرگ از گوزنها ودیگر علفخواران درشت پیکر در جلگه ها و دره ها به تک و دو در آمده بودند تا طعمه نیاکان درنده خوی شیدان و پلنگان کنونی، و نیز نیاکان ما آدمیان شوند.

این انسانها ترجیح میدادند درون غارها یا در پناه تخته سنگهاپیشامده- هر جا که پیدا می شد- به سر برند.

تا کنون بسیاری از این گونه جایگاهها کشف شده که بیشترشان در خاک اسپانیا و ناحیه‏‏‏ جنوب غربی فرانسه بوده است، بر اساس اختلافات مشهود در میان ابزارها و دیگر بقایای مکشوف در این منطقه ،دانشمندان «غار نشینان را » به چندین گروه تقسیم کرده اند،و هر کدامشان را به نام محلی مخصوص خانده اند.

از اینها به خصوص دو گروه موسوم به «اورینجا کیها »و ماگدارانیها به سبب هنرمندان با قریحه ای که به وجود آورده اند،و هم به جهت آنکه هنر در زندگیشان اهمیتی بسزا داشته است ،مقامی برتر یافته اند.جالب توجه ترین آثار هنرپارینه سنگی تصویرهایی از جانوران است که بر سطح دیواره های سنگی غارها نقل یا نقاشی و یا پیکر تراشی شده است،و گاو وحشی زخم خورده که در غار آلتامیرا واقع در شمال اسپانیا کشف شده که یکی از نمونه های شگرف و تماشایی آن است.جانور محتضر بر جای فرو مانده است،پاهایش دیگرتوانایی حمل سنگینی بدنش را ندارد، ولی باز در این درماندگی سر را به حال دفاع پایین آورده تا در برابر نیزه های شکارچیان که از سمت گوشه چپ زیرین به سویش هدفگیری شده است ، ایستادگی کند.

تصویری کاملاً زنده و واقعنما !

نه تنها دقت مشاهده ، و استواری و قدرت خطوط کناره نما (دمگیرها) و سایه اندازی ظریف و ماهرانه که چنان حجم و تحدبی به اندام جانور بخشیده است ما را به شگفتی می اندازد بلکه بیش از آن حالت نیرومندی و والامنش جانور در لحظات واپسـین است که ما را دچار اعجاب می سازد .

به همین اندازه اعجاب آور تصویر جانوران نقاشی شده بر دیواره های غار لاسکو در ناحیه دور دونی فرانسه است ،گرچه آنها در ظرافت توصیف جزئیات به پای نقاشی قبلی نمی رسند.

گاوان وحشی ،گوزنها، اسبها و گاوهای معمولی با وفوری توحش آمیز در عرصه دیوارها و سقفهای این غارها به تک ودو در آمده اند ،در حالی که بعضی فقط با خطوط کناره ننهای سیاه تر سیم شده اند ،و برخی دیگر با رنگهای روشن خاکی رنگ آمیزی یافته اند.لیکن همگیشان همان احساس اسرارآمیز “زنده بودن”را به نگرنده القا می کنند.

این هنر شگرف چگونه پرورش یافت؟درراه چه هدفی به کار میرفت ؟

وچه واقع شدکه طی چندین هزار سال دست نخورده باقی ماند؟پرسش را به آسانی میتوان جواب داد ـچرا که تصویرها هیچگاه در نزدیکی دهانه غارها نقاشی نشده است تا در معرفی دستبرد و انهدام قرار داشته باشد ،بلکه جایجگاه خاص آنها همواره در تاریکترین زوایای غار،و به حد امکان دور از مدخل آن انتخاب می شده است.

پاره ای از آنهادر فرو رفتگیها از غار قرار دارد که زایر فقط در حال خزیدن میتواند خود را به نزدیکشان برسانند،و گاهی معبدهای درون غار چنان پیچ در پیچ است که بدون راه بلد خبره شخص به آسانی در آن گم میشود.نکته جالب این است که غار لاسکو در سال 1940 صرفاً به تصادف توسط کودکی که دنبال سگ گمشده اش می گشت کشف شد، زیرا سگ در سوراخی فرو رفته بود که به اتاقی زیر زمینی منتهی می شد.

باید گفت این تصویرها که در دل خاک پنهان نگاه داشته شده تا ازآفت مهاجمان وبیگانگان مصون بماند ،می بایست مفید فایده و معنایی بس مهمتر از تزیین صرف بوده باشد.

در واقع اکنون شکلی باقی نمانده که ایجاد این نقشها بخشی از این آیین جادویی بوده است که به منظور تامین شکاری موفقیت آمیز اجرا می شده است .

این انبساط نه تنها مبتنی بر آن است که تصویرها همواره در محلی مخفی نقاشی می شده و نیز در آنها خطوطی معرف پیکانها و نیزه ها رسم می شده که معمولاً نوکشان رو به جانوران هدفگیری شده است ،بلکه همچنین از آن جهت است که تصویر جانوران به طرزی غریب و نا منظم بر روی یکدیگر نقش شده است .

توضیح اینکه ظاهراًدر نظر انسان عصر پارینه سنگی میان تصویر و واقعیت تفاوت بارزی وجود نمی داشت،چنانکه با ساختن تصویر یک جانور قصد می کردند که خود آن جانور را به تصاحب در آورده اند،و با «کشتن» آن تصویر یقین حاصل میکردند که روح زندگی جانور را کشته اند .

بنابر این تصویری «مرده» (یعنی تصویری که یک بار ضمن اجرای آیین کشتار به کار رفته بوده )دیگر در نظرشان مفهوم و ارزشی نداشت و در هنگام تجدید جادو برای شکار بعدی به آسانی نادیده انگاشته می شد ،و روی آن جانور تازه ای رسم می شد.

باید گفت این آیین جادوئی مسلماً موثر واقع می شده است ،زیرا شکارچیانی که خود را از پیش بدان گونه