پورداوود ابراهیم پورداوود در سال ۱۲۶۴ خورشیدی در رشت تولد یافت و علوم مقدماتی را در رشت فرا گرفت و سپس مدتی به تحصیل طب پرداخت ولی تحصیلات پزشکی را ناتمام گذاشت و مدتی به خارج از ایران سفر کرد و به آلمان رفت .
پس از مراجعت به سمت استاد در دانشگاه تهران مشغول کار شد.
از تألیف های او می توان: گاتها، ویسپرد، ایرنشاه، سوشیانس، هر مزد نامه، فرهنگ ایران و باستان را نام برد.
پورداوود از محققان بزرگ ایران بود که عمری را صرف تحقیق در تعالیم زرتشت و ادبیات و فرهنگ ایران باستان نموده و در شناساندن زرتشت به ایرانیان سهم بسزائی داشته است.
پورداوود در آبان ماه ۱۳۴۷ در گذشت.
ابوسعیدی محمد صالح ابوسعیدی در سال ۱۳۰۰ در کرمان تولد یافت و پس از پایان تحصیلات خود در دانشکده حقوق در وزارت دارایی استخدام گردید.
در سال ۱۳۲۵به استخدام شرکت نفت در آمد.
ابوسعیدی مردی وارسته و زحمتکش بود و علیرغم گرفتاری های اداری آ ثار زیادی در مجله هایی همچون مجله یغماو کاوش به چاپ رسانید.
از آثار چاپ شده از (( خانواده و تربیت اولاد)) و ترجمه ی(( بنیاد نو در فلسفه )) می توان یاد کرد.از زمان فوت چیزی در منبع درج نشده است.
اقبال از نویسندگان بزرگ و مورخان بنام ایرانیان است و در سال ۱۲۷۷ در آشتیان متولد شد ودر سال ۱۳۳۴ در گذشته است.
اقبال علیرغم اینکه از یک خانواده ی مستمند و فقیر بوده در دارالفنون به تحصیل پرداخت و بعد از فارغ التحصیل شدن ، در دارالمعلمین به تدریس پرداخت.
یکی آثار برجسته ی او تاریخ مغول است.
مقالات او در دوره ی پنج ساله مجله ی یادگار که خود صاحب امتیاز و مدیرش بود، به چاپ رسانده است.
دهخدا دهخدا علی اکبر دهخدا فرزند خان بابا خان در سال۱۲۹۷ خورشیدی در تهران متولد شد و در سال ۱۳۳۴ در گذشت.
از آثار او امثال حکم، لغت نامه، چرند وپرند است.
روح القوامین مونتسکیو را هم از زبان فرانسه به فارسی ترجمه کرده است.
از دیگر ترجمه های او عظمت و انحطاط رومیان مو نتسکیو است.
دیوان دهخدا هم از آثار اوست که به همت دکتر معین به چاپ رسیده.
بهروز ذبیح الله بهروز در سال ۱۲۹۶ خورشیدی در تهران متولد شد و پس از اتمام دوره ی دبستان و دبیرستان به قاهره مسافرت کرد و در آنجا به تعلیم عربی پرداخت.
سپس به انگلستان رفت و در دانشگاه کمبریج با همکاری پرفسور بر اون و پرفسور نیکلسن به تدریس پرداخت.
از تألیفات او می توان به شب فردوسی، در راه مهر، خواندن و نوشتن در دو هفته ، گنج باد آورد اشاره نمود.
بهروز به زبانهای فارسی ، عربی ، فرانسه ، انگلیس و آلمانی تسلط داشت.
حکمت علی اصغر حکمت در سال ۱۲۷۱ خورشیدی متولد شدو مدتی وزیر فرهنگبود و سپس سفیر کبیر ایران در هند شد.
از ترجمه های او رستاخیز و جامع ادیان و تاریخ سیاسی پارت ها را می توان نام برد.
حکمت گاهی شعر هم می سرود.
دکتر پرویز ناتل خانلری دکتر پرویز ناتل خانلری در سال ۱۲۹۲ متولد شد.
درجه ی دکترای خود را در رشته ی ادبیات فارسی را در دانشگاه تهران گرفت.
او یکی از نویسندگان با ذوق کشور است و از جمله آثار او ماه در مرداب را می توان نام برد.
علی دشتی علی دشتی در سال۱۲۷۴ در کربلا متولد شد.
سپس به ایران آمد و روزنامه ی شفق سرخ را منتشر کرد.
مدتی نمایندگی مجلس شورای ملی را داشت و چندی هم سفیر کبیر ایران در لبنان و مصر بود.
از آثار او می باشد: نقشی از حافظ ، سیری در دیوان شمس ، در قلمروی سعدی ، فتنه و جادو.
راشد حسین علی راشد در سال ۱۲۸۴ در تربت حیدریه تولد یافت .
پس از مدتی تحصیل در مشهد برای تکمیل تحصیلات به نجف اشرف مسافرت کرد.
راشد در فرهنگ اسلامی مطالعات جامع و عمیق نموده است .
سخنرانی های اوازسال۱۳۲۰در رادیوی ایران پخش می شده.
شفق دکتر صادق رضا زاده شفق در سال ۱۲۷۴ در تبریز متولد شده و مدرک دکترای خود را در رشته ی فلسفه ازدانشگاه برلین گرفته است.
وی بر زبان های فارسی- عربی- انگلیسی- آلمانی- فرانسه- روسی- ترکی آذربایجانی و ترکی استانبولی تسلط کافی داشت.
تاریخ ادبیات ایران، تاریخ مختصر ایران، فرهنگ شاهنامه از آثار اوست.
صفا دکتر ذبیح الله صفا در سال ۱۲۹۰ در شهمیرزاد تولد یافت و در سال ۱۳۲۲ مدرک دکترای ادبیات فارسی را از دانشگاه تهران گرفت.
سپس در دانشگاه تهران به استادی انتخاب شد.
صفا از نویسندگان بزرگ ایران است .
سبکش در نویسندگی سهل و ممتنع است .
تألیفات متعددی دارد که برجسته ترین آنها تاریخ ادبیات در ایران، گنج سخن، تاریخ علوم عقلی است .
صورتگر دکتر لطف علی صورتگر در سال ۱۲۸۹ در شیراز تولد یافت.
پس از اتمام تحصیلات خود در انگلیس ، استاد دانشگاه تهران شد .
تاریخ ادبیات انگلیس و کتاب سخن سنجی از آثار اوست.
فروزان فر محمد حسین بدیع الزمان فروزان فر در سال ۱۲۷۸ در شبرویه تولد یافت و در نزد ادیب نیشابوری در مشهد مدتی تلّمذ کرد و سپس از سال ۱۳۰۷در دانشکده ی حقوق دارالمعلمین مرکزی به تدریس پرداخت.
در سال ۱۳۱۴استاد رشته ی ادبیات فارسی در دانشگاه تهران گردید.
از آثار او می توان به فرهنگ تازی به فارسی ، مأخذ قصص مثنوی ، سخن و سخنوران اشاره کرد.
فلسفی نصر الله فلسفی در سال۱۲۹۰ در تهران متولد شد .
از آثار او زندگی شاه عباس کبیر ، ترجمه فرهنگ فلسفی ولتر و ترجمه مجموعه ای از اشعار ویکتور هو گو و ترجمه ی ور تر گوته است.
فلسفی از نویسندگان و مترجمان با ذوق معاصر است و در آثار او فصاحت و بلاغت دیده می شود.
قریب عبد العظیم خان قریب در سال۱۲۵۶ در نزدیکی اراک تولد یافت و در سال ۱۳۴۴ در تهران درگذشت .
قریب تمام عمر خود را صرف تحقیق در ادبیات فارسی کرد و مردی وارسته و منقی بود .
از آثار او دوره ی دستور زبان فارسی و یک دوره قرائت فارسی است که سالهاست در مدارس کشور تدریس می شود اما با کمی تغییرات.
مسرور حسین مسرور از نویسندگان نسبتاً گم نام کشور است.
از آثار برجسته ی او داستان تاریخی ده نفر قزلباش است که مربوط به تاریخ عصر صفوی می شود .
مسرور دیوان شعری هم دارد که در سال ۱۳۳۸ منتشر شد.
تقوی حاج سید نصر الله تقوی در سال ۱۲۴۵ متولد شد و در سال ۱۳۲۶ در گذشت .
تقوی مدّتی نزد میرزا ابوالحسن جلوه ی تلّمذ کرد و سپس به عتبات رفت و مدتی در اروپا به سر برد .
پس از مراجعت در دانشگاه حقوق و دانشگاه معقول و منقول به تدریس پرداخت .
هنجار گفتار یکی از آثار برجسته اوست و از آثار دیگر او می توان به کتاب سیاسی و عصای موسی اشاره کرد .
قزوینی محمد بن عبد الوهاب قزوینی در سال ۱۲۴۵ تولد یافت و در سال ۱۳۲۸در گذشت قزوینی از محققان و متتبعین بنام ایرانی است که عمر خود را صرف تحقیق و تتبع در کتب و نسخ خطی اسلامی نموده است .
از آثاری که از او باقی مانده می توان کتاب بیست مقله ی او را نام برد .
غنی دکتر قاسم غنی اهل خراسان بود و علاوه بر طبابت کتابهای متعدد نوشت که مهمترین آنها تاریخ عصر حافظ است .
وی برخی از آثار آناتول فرانس را نیز ترجمه کرد و مدتی سفیر کبیر ایران در مصر و ترکیه بود .
دکتر غنی در فروردین ۱۳۳۱در امریکا در گذشت .
یاسمی غلامرضا رشید یاسمی در سال۱۳۷۴ در کرمانشاه به دنیا آمد و در سال ۱۳۲۸ در تهران درگذشت .
یاسمی فارغ التحصیل آموزشگاه سن لوئی بود و زبانهای انگلیسی ، فرانسوی ، عربی و پهلوی را می دانست .
یاسمی کتابهای متعددی از فرانسه به فارسی ترجمه کرده بود که از جمله آنها یک جلد تاریخ آلبرماله و آئین دوست یابی است .
یاسمی تا پایان عمر در دانشگاه به تدریس تاریخ مشغول بود .
هشت رودی دکتر محسن هشت رودی در سال ۱۲۸۶ در تبریز متولد شد و پس از تکمیل تحصیلات خود در ایران به پاریس عزیمت کرد و مدرک لیسانس در علوم را از دانشگاه سور بن اخذ کرد.
هشت رودی از سال ۱۳۲۱استاد دانشگاه تهران بود و از آثار چاپ شده ی او مجموعه اشعاری به نام سایه ها و مجموعه مقالاتی با نام دانش و هنر است .
دکتر هشت رودی آثار فراوان دیگری را هم داشت که متأسفانه به چاپ نرسیده بود که دکتر هشت رودی در سال۱۳۵۴ در تهران درگذشت .
معین دکتر محمد معین در سال ۱۲۹۳ در رشت متولد شد و پس از اخذ مدرک دکترا در رشته ی ادبیات فارسی استاد کرسی تحقیق در رشته ی ادبی دانشگاه ادبیات گردید .
دکتر معین نویسنده ای توانا بود و از آثار برجسته ی او (( تأثیر مزدیسنا در ادبیات فارسی )) و فرهنگ فارسی است .
همایی جلال الدین همایی متخلص به سنا در سال ۱۳۱۷ تولد یافت و علوم مقدماتی را نزد پدر و فنون شعری را نزد عموی خود میرزا محمد سها فرا گرفت .
مدتی دبیر دارالفنون بود و سپس جزو استادان در دانشگاه شد .
همایی در علوم قدیمه دارای درجه اجتهاد است و مطالعات دامنه دار در ادب فارسی و تازی نموده است .
از آثار او می توان تاریخ ادبیات فارسی و غزالی نامه را نام برد.
احمد کسروی سید احمد کسروی تبریزی نویسنده دلیر ایران روز چهار شنبه ۸ مهر ۱۲۹۶ در محله حکماوار تبریز به دنیا آمد .
کسروی پس از طی دوران طلبگی با صمیمیت وجد و جهد مشغول تحقیق و تتبع گردید و به تدریج موفق گردید پرده بسیاری از خرافات را بدرّد و به حقیق مهم و برجسته دست یابد و با بی پروایی عقاید خود را اظهار بدارد .
کسروی با پشتکار بی مانند قریب به هفتاد جلد کتاب نوشت که بسیاری از آنها از حیث هم سبک و هم محتوی از بهترین کتابهای دوران معاصر ایران به شمار می رود .
از آثار مهم او می توان اینها را نام برد : تاریخ مشروطه ی ایران ، تاریخچه ی شیر و خورشید ، صوفی گری ، شیعی گری ، بهایی گری ، حافظ چه می گوید و ...
.
او از نیرنگ بسیاری از خاور شناسان پرده برداشت و خائنین را رسوا کرد .
صادق هدایت صادق هدایت در سال ۱۲۸۱ در تهران متولد شده و در ۲۳ سالگی از طرف دولت برای تحصیل به اروپا اعزام شد .
چندی بعد به هند رفت و در زبان پهلوی تحقیقات کرده و به ایران مراجعت نمود .
هدایت در سال ۱۹۳۰ میلادی در بانک ملی مشغول کار شد و بعد در اداره کل تجارت استخدام گردید و مدتی در هنرستان موسیقی کار می کرد و در جزو هیئت تحریریه مجله ی با ارزش موسیقی بود .
هدایت مردی قانع ، سخی الطبع و بلند نظر بود .
دوستان معدودی داشت و در انزوا زندگی می کرد و آثار خود را به سختی به چاپ می رسانید .
محیط یأس آور ما او را در سال ۱۹۵۰ میلادی به فرانسه کشاند و در اوئل در سال ۱۹۵۱ میلادی در پاریس با باز کردن شیر گاز به زندگانی خود خاتمه داد ( خود کشی کرد .
) هدایت آثار زیادی را از خود بر جای گذارده است که معروفترین آنها عبارتند از : بوف کور که شاهکار او محسوب می شود ، سه قطره خون حاجی آقا ، افسانه ی آفرینش که فقط چند نسخه از آن در پاریس منتشر شد و از انتشار آن در ایران جلوگیری شد .
علویه خانم و ...
هدایت علاقه ی بسیار زیادی هم به نقاشی داشت و گاهی هم موسیقی می نواخت .
سعید نفیسی سعید نفیسی در سال ۱۲۷۴ در تهران متولد شد و در اروپا تحصیل کرد و پس از مراجعت به سمت استادی در دانشگاه بر گزیده شد و از عجایب این است آثار دوران جوانی او از آثار دوران پیری او بهتر بود .
از آثار خوب او می توان فرنگیس ، ستارگان سیاه ، آتش نهفته و در مکتب استاد را نام برد .
سعید نفیسی علاوه بر فارسی عربی و فرانسه را هم نیز بلد بود .
محمد مسعود نویسنده و روز نامه نگار محبوب ایران که در آثار خود جامعه ی ما را به بهترین نحو توصیف کرده است.او پسر یک کاروان سرا دار بود.
در اوایل جوانی از قم به تهران آمد .
در اثر استعداد فراوانی که در نویسندگی بروز داشت در زمان رضا شاه به بلژیک اعزام شد تا رشته ی روزنامه نگاری را طی کند .
مسعود پس از برگشتن در سال ۱۳۲۱ روزنامه ی مرد امروز را انتشار داد و این روزنامه تا بهمن ماه ۱۳۲۶ منتشر می شد و در اثر مقالات انتقادی که داشت پیوسته توقیف می گشت.
مسعود مردی تیز هوش ، زحمتکش و با احساسات بود .
خط زیبایی داشت و نقاش زبر دستی هم بود .
سخاوتمند ، جوانمرد و دلیر بود .
دوستان