اسب 
 اسب (اکوس فروس کابالوس) یک پستاندار سم دار است ، یک زیر گونه ای از یکی 7 گونه بازمانده از خانواده اکویدا است .
اسب بالغ بر 45 تا 55 میلیون سال پیش از یک موجود چند پنجه ای کوچک تا بزرگ ، حیوان تک پنجه ای امروزی ، پدید آمده است .
انسانها در حدود 4000 سال قبل از میلاد مسیح شروع به رام کردن اسبها کردند و اهلی کرد نشان گمان شد ، که در 3000 سال قبل از میلاد رایجتر شد ؛ در 2000 سال قبل از میلاد استفاده از اسبهای رام شده در سرتاسر قاره اروپا –آسیا پخش شد .
 اگر چه بیشتر اسبها امروزه رام شده هستند ، هنوز جمعیت اسب پرزوالسکی (Przewalski) در خطر است ، تنها اسب وحشی اصلی باقی می مانند ، به خوبی رایجترین اسبهای وحشی که در جهان زندگی می کنند ، اما از نسلهای قدیمی آنها که رام شدند ، منشأ گرفته است .
 یک کلمه گران و تخصصی وجود دارد که برای توضیح دان مفاهیم وابسته به اسب استفاده شده ، هر چیزی از آناتومی مراحل زندگی ، اندازه ، رنگ ، نقش و نگارها ، پرورش دادن ، حرکت و رفتار را در بر می گیرد .
 اسبها از نظر آناتومی برای استفاده از سرعت برای شکارچی ها طراحی شدند .
و یک جمله خوب توسعه یافته از توازن و یک قدرت غریزه جنگیدن دارند .
بسته به این نیاز فرار کردن از شکارچیان در جهان یک خصوصیت غیر معمول است : اسبها توانایی خوابیدن هم ایستاده و هم دراز کشیده را دارند .
 اسبهای ماده مادیان نامیده می شوند ، بچه هایشان تقریباً تا 11 ماه با آنها همراه هستند و یک اسب جوان کره اسب نامیده میشوند و می تواند تا مدت کوتاهی بعد از تولد بمانند .
بیشترین اسبهای رام شده به پرورش دادن داشتن زین و یراق بین سنهای 2 و 4 سال شروع شدند .
آنها در سن 5 سالگی کاملاً بالغ می شوند و میانگین طول عمر بین 25 تا 30 سال دارند .
 پرورش اسبها در 3 طبقه بندی روی طبیعت کلی پایه گذاری شده : با سرعت و استقامت "خون سردها " ، از جمله اسبهای انتخاب شده و بعضی اسبهای کوچک ، برای آرام رفتن ، کار سنگین مناسب هستند و " اسبهای خونگرم " از بین اسبهای تندخو و اسبهای خون سرد عبور می کنند و توسعه یافته هستند ، اغلب روی پرورش دادن برای اهداف اسب سواری خاص مخصوصاً در اروپا توجه می کنند .
بالغ بر 300 پرورش اسب امروزه در جهان وجود دارد که برای کاربرد های متفاوت بسیاری توسعه یافته است .
اسبها و انسانها از راههای بسیاری ، نه تنها در یک گوناگونی وسیعی از رقابتهای ورزشی و فعالیتهای تفریحی غیر رقابتی ، بلکه در فعالیتهای کاری که شامل کار پلیسی ، کشاورزی ، تفریح ، شرکت کردن در یادگیری و فیزیوتراپی ارتباط متقابل دارند .
اسبها از دیدگاه تاریخی در جنگ استفاده شدند .
یک گوناگونی وسیع از تکنیکهای اسب سواری توسعه داده شد ، شیوه های متفاوت بسیاری از روشها و راههای کنترل استفاده می شود .
تولیدات بسیاری از اسبها مشتق شده اند که شامل گوشت ، شیر ، پوست ، مو ، استخوان می شود و دارویی از مادیانهای حامله استخراج شده .
انسانها برای اسبهای رام شده غذا ، آب و پناهگاه فراهم میکند به همان خوبی به متخصصانی از قبیل دامپزشکان و نعل بندان توجه شد 
 بیولوژی 
 اناتومی اسب توسط تعداد زیادی از بخشهای خاص توضیح داده شده ، همانطور که توسط نمودار نشان داده شد ، بخشهای خاص همچنین سن ها ، رنگها و پرورشهای متفاوتی را نشان می دهد .
 سن 
 بسته روی پرورش ، مدیریت و محیط ، اسبهای رام امروزه متوسط عمر 25 تا 30 سال دارند .
آن غیر معمول است ، اما تعداد کمی حیوانات تا 40 سالگی شان عمر می کنند .
قدیمی ترین ثبت قابل تصدیق "بیلی قدیمی " یک اسب مربوط به قرن نوزدهم که تا سن 62 سالگی زندگی کرد .
در عصر جدید ، نان قندی که در کتاب گینس از ثبت جهان فهرست شده است ، قدیمی ترین اسب کوچک در 2007 در 56 سالگی مرد.
 با توجه به یک تاریخ تولد واقعی اسب ، برای رقابتی ترین اهداف یک حیوان در 1 ژانویه هر سال در نیمکره شمالی و 1 آگوست در نیمکره جنوبی بررسی شده است .
 
 مخالفت در استقامت اسب سواری است ، جایی که حداقل سن رقابت روی تقویم سن پایه گذاری شده است .
یک تخمین ابتدایی از سن اسب ، می تواند از نگاه کردن در دندان آن ایجاد شود .
در ادامه اصطلاحات برای توضیح دادن اسبها با سن های متفاوت استفاده شده اند .
 • کره اسب : یک اسب کمتر از یک سال ، یک کره اسب که پرستاری می شود 
 بعضی وقتها اسب شیرخوار نامیده می شود و یک کره اسب که از شیر گرفته شده است ، اسب تازه از شیر گرفته شده نامیده می شود .
بیشتر کره اسبهای رام شده در 5 تا 7 ماهگی از شیر گرفته می شوند ، اگرچه اسبها می توانند در 4 ماهگی بدون تاثیر نامطلوب از شیر گرفته شوند .
 • اسب یکساله : یک اسب هم جنس که بین 1 تا 2 سال سن دارد .
 • کره اسب : یک اسب نر زیر سن 4 سال .
یک اصطلاح رایج اشتباه که هر اسب جوانی را کره اسب می نامند ، زمانیکه تنها به اسبهای نر جوان رجوع می شود .
 • کره مادیان : یک اسب ماده زیر سن 4 سال .
 • مادیان : یک اسب ماده 4 ساله و بیشتر 
 • نریان : یک اسب نر غیر عقیم 4 ساله یا بیشتر ، بعضی مردم ، مخصوصاً در انگلستان به یک اسب نریان به عنوان اسب رجوع می کنند .
 • یک اسب پشته دار یک اسب نر است که یک بیضه دارد یا به طرز نامتناسبی عقیم است .
 اسب اخته : یک اسب نر عقیم از هر سن است ، اگرچه برای راحتی ، مردم بسیاری به یک اسب اخته زیر 4 سال به عنوان یک کره اسب رجوع می کنند 
 اسب اخته : یک اسب نر عقیم از هر سن است ، اگرچه برای راحتی ، مردم بسیاری به یک اسب اخته زیر 4 سال به عنوان یک کره اسب رجوع می کنند .
در مسابقه اسب ، تعاریفی از کره اسب ، کره مادیان ، و نریان ممکن است ار آنهایی که در بالا گفته شد متفاوت باشند .
در انگلستان ، مسابقه اسب نژاده ، یک کره اسب را به عنوان یک نر کمتر از 5 سال سن ، و یک کره مادیان به عنوان یک ماده کمتر از 5 سال سن تعریف می کند .
در ایالت متحده آمریکا ، هم مسابقه اسب نژاده و مسابقه زین و یراق کره اسب ها و کره مادیان ها را به عنوان اسبهای 4 ساله و جوانتر معرفی می کند .
اندازه مقاله اصلی : دست (طول) اندازه گیری قد اسبها در دست رسیدگی است ، "h " یا " hh " برای "قد دست" ، در بالاترین حد سرکتف حیوان اندازه گیری شد ، جایی که گردن با کمر برخورد می کند ، به عنوان یک نقطه ثابت از آناتومی انتخاب شد ، بر خلاف سر یا گردن که بالا یا پایین حرکت می کند ، یک دست 4 اینچ (cm 10 ) است.
قد متوسط توسط دستها و اینچ ها تعریف شده است ، دور دستها کمتر اندازه گیری می شود ، توسط یک نقطه اعشاری و اینچ های اضافی ارقام بین 1 تا 3 ادامه داده شده است .
بنابراین یک اسب " h 2/15" توضیح داده شد ، 15 و 2 اینچ (62 در 160 سانتی متر) در قد است .
اندازه اسبها با پرورش دادن ، متفاوت است اما می تواند همچنین توسط مواد غذایی تحت تأثیر باشد .
قانون کلی برای کوتاه شدن در قد بین چیزی که یک اسب را بررسی کرده و یک اسب کوتاه 2/14 پهنای دست است .
یک حیوان 2/14 پهنای دست یا بالای آن معمولاً بررسی شده که یک اسب باشد و یکی که کمتر از h 2/14 است یک اسب کوتاه است .
با این حال ، انتظاراتی برای قوانین کلی وجود دارد .
بعضی پرورش ها اسبهای بالا و پایین h 2/14 را تولید می کند که اسبها با توجه به قدشان بررسی شده اند .
بعضی پرورش های اسب کوتاه ممکن است ویژگیهای مشترک با اسبها داشته باشند و حیوانات ممکن است هر از گاهی در بالای h 2/14 بالغ شوند ، اما هنوز به عنوان اسبهای کوتاه بررسی شدند .
تفاوت بین یک اسب و اسب کوتاه به سادگی تفاوت در قد نیست ، اما جنبه های دیگری از فنوتیپ و ظاهر از قبیل شکل و طبیعت به حساب می آورد .
اسبهای کوتاه اغلب یالهای ضخیم تر ، استخوان سنگین تر ، گردن کوتاه تر و ضخیم تر و دستهای کوتاه با پیشانی پهن را دارند .
آنها اغلب طبیعت آرامتری نسبت به اسبها دارند و همچنین سطح بالایی از اطلاعات اسبی ممکن است یا ممکن نیست برای همکاری با تربیت کنندگان استفاده نشده باشد.
در واقع ، اندازه کوچک ، بعضی وقتها یک فاکتور نیست .
در حالیکه تاتوی شتلند در حدود 10 پهنای دست ( in 40/ cm 100 ) قد دارد ، فالابلا و اسبهای مینیاتور دیگر که نمی توانند بلندتر از 30 اینچ (76 سانتی متر) باشند ، به اندازه سایز متوسط ، توسط ثبت مخصوص طبقه بندی شدند .
اسبهای سواری سبکتر از قبیل عربی ، مورگان ها ، یا اسبهای کوارتر معمولاً حدود 14 تا 16 پهنای دست قد دارند (56 تا 64 اینچ / 140 تا 160 سانتی متر ) و می توانند وزن850 تا 1200پوند (kg 390 تا 450) را داشته باشند .
اسبهای سواری سبکتر از قبیل اسبهای اصیل ، سدلبرد آمریکایی یا اسبهای خون گرم آمریکایی معمولاً در حدود h 2/15 و اغلب به بلندی h 17 و وزنشان از 1100 تا 1500 پوند (kg 500 تا 680) است .
اسبهای سنگین از قبیل کلید سدال ، بلجینا، پرچرون و شیر معمولاً در نهایت h 16 تا 18 بلندی (قد) دارند و وزن آنها در حدود 1500 تا 2000 پوند (680 تا 910 کیلوگرم ) می تواند باشد .
بزرگترین اسبهایی که در تاریخ ثبت شده اند احتمالاً اسب شیر (Shire) بود که سمپسون نامیده شدند ، که در اواخر سال 1800 میلادی زندگی می کردند .
او hh 2/21 و حد نصاب وزن او 3360 پوند (kg 1520) تخمین زده شده بود .
دارنده رکورد اخیر برای کوچکترین اسب جهان تامبلیا است ، یک اسب مینیاتور کاملاً بالغ که توسط حیوانات خیلی کوتاه قد تحت تاثیر قرار گرفته .
او 17 اینچ (43 سانتی متر) قد و 60 پوند وزن دارد .
رنگها و نقش و نگارها اسبها یک آرایش متفاوت از رنگهای دست و نقش و نگارهای متفاوت را نشان می دهند که با یک کلمه خاص توضیح داده .
اغلب ، یک اسب ابتدا توسط رنگ دست (بدن) طبقه بندی شده قبل از اینکه از روی پرورش یا جنس طبقه بندی شود .
رنگهای تند یا غیر معمولی بعضی وقتها بسیار محبوب هستند ، همانطور که اسبها با نقش و نگارهای جذاب هستند اسبهایی با رنگ یکسان ممکن است از یکدیگر توسط نقش و نگارهایشان تشخیص داده شوند .
ژنتیکهایی که رنگهای بدن اسب را ایجاد می کنند مشخص شده اند ، اگر چه تحقیق روی ژنهای خاص و جهش یافته ادامه می یابد و در خصوصیات رنگهای خاص ناشی می شود .
ذاتاً رنگ های تمام اسبها با یک پایه ژنتیکی از رنگ قرمز یا مشکی بعلاوه آنهایی برای رنگ نقطه نقطه ، خاکستری ، پنهان یا رقیق (کمرنگ ) شروع می شود یا تاثیرات دیگر روی رنگهای پایه برای ایجاد دو جین رنگهای بدن یافت شده در اسبها ، عمل می کنند .
اسبهایی که رنگ ملایم دارند اغلب به عنوان اسبهای سفید نامگذاری شدند .
یک اسب که به نظر سفید خالص است ، در بیشتر موارد ، یک رنگ خاکستری میانسالی یا پیرتر را دارند .
خاکستری ها پوست سیاهی را در زیر لایه موهای سفیدشان دارند ، تنها اسبهایی که سفید نامیده می شوند آنهایی هستند که پوست صورتی در زیر لایه موهای سفید دارند یک وقوع نسبتاً نادر است .
به درستی اسبهای زال ، با پوست صورتی و چشمهای قرمز وجود ندارند ، زیرا زالی یک شرایط کشنده در اسبها است.
تولید مثل و توسعه نهایت حاملگی تقریبا برای 340 تا 335 روز است