دانلود مقاله رضایت بیماران از خدمات پرستاری

وضع مطلوب
همانطور که اشاره شد رضایت بیماران از خدمات پرستاری به عنوان یک معیار کیفیت مراقبت اهمیت اساسی فراوانی دارد چرا که اطلاعات زیادی را در مورد میزان موقعیت پرستاران در نیل به ارزشها و انتظارات مورد توجه بیماران در اختیار ما می گذارد و در مدیریت و برنامه ریزی و ارزشیابی برنامه های مراقبت پرستاری ارزش عمده أی دارد.

اطلاعات بدست آمده از بیماران از نحوه مراقبت آنان و رضایت آنها از خدمات پرستاری می تواند شواهد مدارک مثبتی را برای نیاز به تغییر در سازماندهی و شیوه ارائه خدمات بهداشتی فراهم آورد.

رضایت بیماران از خدمات پرستاری را می توان از دو جنبه بررسی کرد :
1 بعنوان یک متغیر مستقل یعنی متغیری که تغییرات آن منجر به تغییر در متغیرهای دیگر می شود.

مثلاً تعیور بیمار در مصرف داروهای تجویز شده و رعایت دستورات پزشکی و ادله تماس بیمار با پزشک معالج خود و سایر مواردی که با افزایش رضایتمندی بیمار شاهد افزایش آنها خواهیم بود مثل استفاده مردم از طب پیشگیری و افزایش سطح سلامت جامعه.

2 بعنوان یک متغیر وابسته یعنی متغیری که تغیر آن ناشی از تغیر در متغیرهای دیگر باشد که این همان مفهوم مددجو بودن را شامل می شود و امروزه قریب به اتفاق اکثر تحقیقاتی که در این زمینه انجام می شود در این رابطه است.

آنچه مسلم است این است که هدف از مراقبت ها و خدمات پرستاری این است که این امکان بوجود آید تا بیمار به مدت طولانی تری زندگی کند و مطمئن و راضی باشد.

اگر فرد نتواند به طور کاملاً رضایت بخش نقش خود را ایفا نماید و از عهده وظایف خود برآید احساس می کند به عنوان یکی از اعضای جامعه موقعیت ضعیفی دارد و این امر می تواند باعث نارضایتی شود چون این امکان را ندارد که به نوعی زندگی کند که برایش مطلوب باشد.

وسعت رضایت بیماران ارتباط بسیار نزدیکی با درمان ، مراجعه به پزشک جدید و دیدگاه مربوط به بهداشت دارد و به عنوان معیار اصلی برایند در بسیاری از مطالعات مورد تاکید قرار گرفته است.

رضایت بیمار را می توان هم بعنوان یک متغیر وابسته کیفیت مراقبت و هم بعنوان پیشگیری کننده توان رفتارهای بهداشتی مربوطه در نظر گرفت.

ممکن است بیمار هنگام مراجعه به یک مرکز ، یک سری انتظارات و ارزشیابی های قبلی نداشته باشد که در رضایت او تاثیر داشته باشد.

در حقیقت هنگامی که بیمار برای دریافت خدمات بهداشتی به سازمان مربوطه مراجعه می کند یک سری از انتظارات و ارزشیابی ها را در ذهن خود دارد که در طی دریافت خدمات از آن مرکز از کلیه افراد و رفتارهای آنان ارزشیابی بعمل می آورد و سرانجام رضایت را عدم رضایت خود را اعلام می دارد.

در سال 1983 سازمان خدمات بهداشتی ملی (NHS) تصویب نمود که کلیه مراکز ارائه خدمات بهداشتی در آمریکا باید در کنترل و تنظیم برنامه خود از نظرات بیماران استفاده نمایند چراکه استفاده از رضایتمندی بیماران و توجه به دلایل عدم رضایت آنها تاثیر مفیدی در رشد کیفی خدمات سازمانها خواهد داشت.

طی مطالعاتی که از بررسی 45 مقاله در آمریکا انجام شده است مشخص شده است که رضایت بیماران شاخص مفید و سودمندی در برآمد در کیفیت خدمات ارائه شده به بیماران است.

در آمریکا و انگلستان برخی از سازمان های بهداشتی از مراقبت یا معالجه بیماران خود توسط پزشکان یا پرستارانی که سطح رضایتمندی مردم از آنها پایین است جلوگیری بعمل می آورند و بر اساس سطح رضایت در جریان به پزشکان یا پرستاران پاداش تعلق می گیرد.

در حال حاضر در این کشورها از رضایتمندی بیماران در ارزشیابی برنامه های آموزشی تدوین شده برای پرستاران و بیماران و تغییر در نحوه ی ارائه خدمات پزشکی و یا پرستاری یک مرکز بعنوان یک اصل استفاده می شود.

در این کشورها یک حرکت ملی در جهت توجه به خواست مددجویان در مورد مراقبت های بهداشتی دیده می شود .

بعلاوه مفهوم مشارکت استفاده کنندگان از خدمات بهداشتی روانی در خدمات بهداشت روانی نیز مورد تاکید و حمایت قرار گرفته است و میزان رضایت مردم از خدمات بهداشت روانی جنبه جدیدتری به خود گرفته است و نیز تایید شده است که اگر ارائه دهندگان خدمات یاد بگیرند که به مددجویان خود چگونه گوش فرا دهند آنها نسبت به تجارب دیدگاهها و چشم اندازهای بسیار عالی و با ارزشی را فرا روی ارائه دهندگان قرار می دهند.

به هرحال مسلم است که رضایت مددجویان از خدمات پرستاری نقش مهمی در ارتقاء سلامت و بهداشت جمعه دارد.

بیمار راضی همکاری بیشتری در امر خود مراقبتی و درمان دارد.

برنامه آموزشی را به طور جدی تر و منظر تر دنبال می کند.

نقش و استرس کمتری در برخورد با پرستاران دارد و در کل امر سلامتی وی سریع تر پیش می رود.

در حقیقت رضایت یک پدیده است که نقش بسزایی در حفظ و ارتقاء سلامت و پیشگیری از بیماریها دارد.

هر قدر میزان رضایت بیماران از خدمات پرستاری افزایش یابد به همان نسبت بهبود جسمی و روانی بیماران سریعت تر و مثبت تر صورت خواهد پذیرفت.

رضایت از خدمات پرستاری را می توان در 2 بعد جسمی و روانی مطرح نمود.

عدم رضایت از خدمات پرستاری منجر به ناخرسندی و نارضایتی بیماران و عدم تعامل جسمی و روانی آنها می گردد.

نارضایتی از خدمات پرستاری در اثر عدم پاسخ یا پاسخ ناکامی به نیازهای بیماران از طرف پرستاران صورت می گیرد و باعث بروز ناامیدی و یاس ، خشم و اضطراب مداوم ، اعمال رفتارهای غیرعادی ، عدم همکاری در امر مراقبت از خود و درمان ، عدم پیگیری برنامه های ترخیص یا مراقبتی خواهد شد.

بیمار ناراضی نگرش منفی خود از خدمات پرستاری را به دوستان ، آشنایان و اقوام و خانواده خود به طور کامل انعکاس خواهد داد و باعث بدبینی جامعه نسبت به مراقبتهای ارائه شده توسط پرستاران خواهد گردید.

عوامل زیر بر رضایت بیماران تاثیر مثبت دارد : البته باید دوباره متذکر شد که رضایت یک صفت چند بعدی است و تحت تاثیر عوامل زمینه أی اقتصادی ، اجتماعی ، سیاسی و شخصیتی قرار می گیرد.

حتی در بعضی مطالعات سطح رضایت بر حسب سن و جنس تفاوت می کند.

رضایت بالا با سن بالای 65 سال و نیز با جنس مردان در مقایسه با زنان ارتباط معنی داری داشته است.

علاوه بر آن میزان رضایت بیماران با سطح انتظارات آنان رابطه معکوسی دارد.

هرچه سطح توقع بالاتر رود از میزان رضایت کاسته می شود.

به علاوه انتظارات بیماران به عواملی گوناگون از جمله میزان آگاهی و سطح تحصیلات آنان نیز بستگی دارد.

بیمارانی که برای اولین بار به یک بیمارستان مراجعه می کنند ممکن است مدتی طول بکشد تا انتظارات و توقعاتی پیدا بکنند زیرا بسیاری از انتظارات در اثر تجارب قلبی شکل می گیرد.

انتظارات یک بیمار تاثیر مستقلی بر میزان رضایتمندی وی دارد.

به عبارت دیگر عادت قبلی به نحوه فعالیت یک پزشک اثر مستقلی بر میزان رضایت بیمار دارد حتی اگر پزشک اخیر فعالیت بهتری در مقایسه با پزشک قبلی داشته باشد.

ضعف زمینه اجتماعی بیماران ، نیازهای وسیع بهداشتی ، مشکلات ارتباطی ، افسردگی بیماران ، ضعف خدمات مطابق ، شعف قلابی ، تنهایی ، اضطراب ، نقص و کمبود تعداد اطاقها از عواملی هستند که با نارضایتی و نا امنی بیماران در ارتباط است.

عقیده بر این است که در مراقبت ها نارضایتی و ناامنی با یکدیگر در ارتباطند فردی که احساس امنیت می کند محیط خود را مخاطره آمیز تلقی می کند.

تصور از وضع آینده او را به طور جدی نگران نمی کند و قادر خواهد بود روابط آشنایی خوب با دیگران برقرار کند.

بیماران ناامن و ناراضی اغلب همکاری خوبی ندارند و حتی احتمالاً غالب تهاجمی خواهند داشت .

نارضایتی یک شکل بیرونی است شکل واقعی در روش احساس ترس و ناامنی است .

بیماران ناامنی که اغلب مربیان اضطراباتشان مشکل دارند ممکن است در مورد کل وضعیت زندگیشان و اینکه چه کسی از آنها مراقبت خواهد کرد نگرانی داشته باشند .

یک عامل مهم در امنیت روانی و کاهش سطح نارضایتی بیماران ارتباط خوب انسانی است که بیمار را تشویق می کند به فعالیت های مستقل مراقبت از خود بپردازد.

نارضایتی به طور مثبت با مشکلات روابط انسانی در ارتباط است و بنابراین بیشتر به عوامل خارجی مربوط می شود.

آگاه ناامنی بیشتر به مشکلات روانی اجتماعی مانند ترس ، تنهایی و اضطراب و عوامل داخلی مربوط می شود.

باید توجه داشت که در مورد رضایت یا نارضایتی گاهی یک بعد از خدمات پرستاری مثبت یا منفی تحت تاثیر ابعاد مثبت یا منفی دیگری قرار میگیرند ، رضایت را به تنهایی نباید به عنوان یک معیار کافی دانست زیرا ممکن است یک بعد منفی یا مثبت در سایه دیگر ابعاد مثبت یا منفی مراقبت قرار گیرد .

مثلاً فردی که به او پتو داده شده است ممکن است کاملاً راضی باشد.

در بررسی علل نارضایتی در بیمارستانهای انگلستان در سال 2002 مهم ترین علل نارضایتی بیماران شلوغی بیش از حد بیمارستانها مطرح شده بود که علت آن فقدان رختخواب برای بیماران پذیرشی ، فقدان دسترسی و مراقبت های اولیه و پرستاران ، کمبود پرسنل پرستاری ، افزایش پیچیدگی معاینات بالینی بیماران و فقدان تست های تشخیصی پیشرفته و تسهیلات ارزیابی شد.

اثرات شلوغی بیمارستانها ، ارائه مراقبت های ناکافی به بیماران ، تاخیر طولانی در درمان ، درد و مشکلات بیماران ، نارضایتی طولانی و فراوان بیماران و تاثیر منفی بر آموزش و تحقیق می باشد.

مطالعات انجام شده نشان می دهد که افزایش تعداد پرسنل پرستاری باعث افزایش رضایت بیماران می شود هرچقدر میزان و تعداد پرسنل پرستاری بیشتر باشد میزان بروز عفونت های ادراری ، ایست قلبی ، خونریزی معده ، روده أی ، مرگ ناگهانی کاهش خواهد یافت.

مطالعات نشان می دهند که پرسنل پرستاری تاثیر بزرگی بر پیامدهای بیماران دارند ، تحقیقات متوجه ارتباط بین تعداد پرسنل پرستاری و 6 شرط از شرایط پذیرش شامل بروز عفونت های ادراری ، شوک ، پنوموفی ، ایست قلبی ، خونریزی معدی ـ روده أی ، طول اقامت در بیمارستان ، شده اند.

شکل کمبود پرسنل پرستاری در بسیاری از بیمارستانها جدی است و یکی از مهمترین علل نارضایتی بیماران می باشد.

نتایج کمبود پرسنل پرستاری برای بیماران می تواند بسیار جدی و وخیم باشد عوارض یادشده ریسک بالای از مرگ بدنبال آنها دارد و نه هدف باید کاهش شیوع این عوارض تا حد صفر یا تاجایی که ممکن است باشد.

مطالعات نشان دادند که پرستاران یک عنصر بسیار مهم در بهبودی سلامت و رضایت بیماران می باشند و بر روی حس خوب بودن بیماران تاثیر بسزایی دارد.

سیاستگذاران باید مطمئن شوند که بیمارستانها و پرستاران منابعی دارند که به پرسنل پرستاری اجازه کاهش عوارض و افزایش پیامدهای سلامتی بیماران را می دهند.

پرستاران کلید مراقبت های با کیفیت بالا در بیمارستانها و در شرایط هستند و پرستاران می بایست از حداکثر 5-4 بیمار مراقبت کنند.

در حالیکه امروز از پرسنل پرستاری « هر پرستار مراقبت از 8-7 و حتی 12 بیمار که انتظار می رود و قتی پرستاران بیماران زیادی دارند آنها زمان کمی برای سپری کردن با بیماران دارند.

و وظایف پرستاری خود را به سرعت و با عجله انجام می دهند.

آنها خسته می شوند و توانایی ایشان برای مانیتورینگ و ارزیابی شرایط بیمارستان کمتر می شود.

وقتی پرستاران بیماران بیشتری دارند.

کیفیت مراقبت ها کاهش می یابد و به همان نسبت نارضایتی بیماران از پرسنل پرستاری افزایش می یابد.

متخصصین در یک مطالعه از 168 بیمارستان پنسیلوانیا از سال 98 تا 99 و بررسی 10 هزار پرستار و بیشتر از 22 هزار بیمار و جراحی عمومی مثل آپاندیس ، ارتوپدی و جراحی عروق متوجه شدند که برای هر بیمار افی بیشتر از 4 بیمار در یک شیفت کاری یک پرستار و کارشناس خطر مرگ حدود 7% برای بیماران جراحی افزایش می یابد.

بیماران ، بیمارستانهایی با کمترین تعداد پرسنل 8 بیمار به ازای هر یک پرستار حدود 31% بیشتر خطر مرگ در مقایسه با بیمارانی که تحت پرستاری زیر پرستارانی قرار گرفته اند که 4 بیمار به ازای هر ترس دارند.

در یک مقیاس بین المللی اشباف و تفاوت کارمندان از این اهمیت می تواند منجر به 10000 رنگ غیر عادی غیر ضروری بشود.

یافته های دیگری که توسط تحقیقات انستیتو ملی تحقیقات پرستاری آمریکا انجام شده است نشان می دهد که در رابطه با کمبود پرستار به ازای هر بیمار اضافی در ازای هر پرستار یک ریسک خطری حدود 23% خستگی فراوان جسمانی و روحی بدنبال کار ، 5% افزایش نارضایتی کاری و 43% ریسک حرکت وجود دارد.

این یافته ها بطور مستقیم به افزایش هر نیازی بیمارستانی دلالت می کند.

هزینه جایگزینی یک پرستار متخصص میتواند حدود 64 هزار دلار باشد .

در نتیجه سطح رضایت پرستاران نمی تواند در هزینه أی مالی بیمارستان و