کشتی یکی از قدیمی ترین ورزش ها است، اما بسیاری از مردم آنرا واقعاً نمی شناسند.
کشتی ورزشی است که در بین مردم محبوبیت خاصی دارد و این ورزش احتیاج به قدرت، قابلیت ارتجاعی و شرایط جسمانی خوب دارد.
کشتی ورزشی انفرادی است.
کشتی گیر نمی تواند پشت هم تیمی خود پنهان شود.
او باید افتخار برنده شدن و سرزنش شکست را بپذیرد.
او نمی تواند شکست خود را گردن شخص دیگری بیندازد.
کشتی ورزش غریبی نیست.
اگر چه شما و حریف به تنهایی روی تشک قرار می گیرید، اما در ورزشهای انفرادی هم شما احتیاج به کمک دارید.
شما به همکاری و تشویق هم تیمی های خود، اشتیاق و دانش مربی، و حمایت دوستان و خانواده خود احتیاج دارید.
کشتی یکی از ورزشهایی است که عدالت در آن بخوبی اجرا می گردد و هیچ امتیاز بخصوصی از کشتی گیر دارای این امتیاز باشد.
کشتی گیران باید درای وزن مشخصی باشند تا بتوانند در رقابتها شرکت کنند.
این ورزش برای تمام وزنها انجام می گیرد.
هرکس با هر وزنی می تواند در آن شرکت کند.
افرادی که دارای ناتوانایی مانند نابینایی هستند نیز می توانند در مسابقات مخصوص خود شرکت کنند.
هدف از کشتی گرفتن چیست؟
منظور نهایی از کشتی گرفتن، قرار دادن شانه های حریف به روی تشک و نگهداشتن او در ین وضعیت است.
وقتی که دو کشتی گیر در شرایط خوب باشند انجام این کار آسان نیست، بنابراین سیستم امتیاز دادن ابداع شد تا تعیین کننده کشتی گیر برنده باشد.
مفهوم اصلی کشتی، ساده است.
کشتی گیر سعی می کند که حریف خود را به روی تشک بیندازد، کشتی گیر حریف هم سعی می کند که از این وضعیت خود را خلاص کند یا وضعیت خود را خلاص کند یا وضعیت خود را با او عوض کند.
کشتی گیر سعی می کند پشت جریف خود را به روی تشک بزند.
مانوورهایی که برای به انجام رساندن این کار صورت می گیرد آسان نیست، و فنون بسیار زیادی برای انجام اینکار لازم است.
اصول مسابقات کشتی وقتی یک کشتی گیر حریف خود را به روی تشک می اندازد و روی او کنترل پیدا می کند، به او دو امتیاز تعلق می گیرد.
اگر کشتی گیری که در زیر قرار دارد وضعیت را عوض کند و خود را به رو بیاورد و کنترل کشتی گیر حریف را به دست آورد، دو امتیاز به او داده می شود.
اگر کشتی گیر از چنگال حریف خود را رها سازد به آن فرار می گویند و یک امتیاز به او داده می شود.
وقتی که کشتی گیر شانه های حریف را به فاصله 10 سانتی متری تشک می رساند (نزدیک به سقوط یا ضربه) دو یا سه امتیاز می گیرد که بستگی به مدت نگهداشتن او نزدیک تشک دارد.
صحبتی با کشتی گیران تازه کار برای اینکه کشتی گیر موفقی باشید باید سخت تمرین کنید، مواظب رژیم غذایی خود باشید، و بدن خود را پرورش دهید.
این کار آسانی نیست، پس چرا باید آنرا انجام داد؟
کشتی گرفتن باعث کمک به رشد چند جنبه در ورزشکاران می شود.
بطور خلاصه کشتی این منافع را دارد: قدرت، توان و قابلیت ارتجاعی بدن شما افزایش پیدا می کند.
بر اثر استفاده از تکنیکها و استراتژیها روحیه شما نیز بهتر خواهد شد راجع به بدن انسان و چگونگی عملکرد آن آشنایی پیدا می کنید در حالیکه یاد می گیرید با دیگران تمرین کنید روابط اجتماعی شما بیشتر می شود و یاد می گیرید چگونه به حریف عکس العمل نشان دهید و چگونه به مقامات رسمی کشتی پاسخ دهید و قوانین کشتی را دنبال کنید.
ضمن یادگرفتن اینکه چگونه با پیروزی و شکست مواجه شوید کشتی به رشد احساسات شما کمک می کند.
رشد روحی شما به شکل شهامت و استقامت نمایان می شود.
کشتی ورزش لذت بخشی است و طبقات مختلف مردمی که در این ورزش بهترین هستند را گرد هم می آورد.
در یونان باستان، محل تولد فرهنگ غرب، کشتی یکی از اجزاء مهم تحصیلات و رشد یافتن بوده است.
ورزش جنبه علمی، اجتماعی، و مذهبی مهمی در آن فرهنگ داشت، و هنوز هم چنین منافعی را برای شرکت کنندگان در این ورزش دارد.
بنابراین کشتی گیران جوان می توانند به شرحی که درباره امتیازات این ورزش گفته می شود توجه داشته باشند.
بطور یقین کشتی می تواند رشد فردی شا را افزایش دهد.
از لحاظ بدنی می تواند قدرت، قابلیت ارتجاعی، استقامت و همچنین تعادل و هماهنگی مهارتهای شما را افزایش دهد.
از لحاظ روانی، تمرکز کردن، یادگرفتن تکنیکها و استراتژی و حل مسایل، همه قسمتهایی از ورزش کشتی هستند.
از لحاظ اجتماعی، کشتی احتیاج به همکاری تیمی برای رسیدن به هدفی مشترک دارد.
کشتی گیرها تمایل و احساس همبستگی با اطرافیان خود دارند.
کشتی گیرها باید یاد بگیرند که در چارچوب مقررات با مقامات رسمی مختلف کار کنند.
فرصتهای زیادی برای رشد کیفیتهای رهبری در این ورزش وجود دارد.
از لحاظ عاطفی، کشتی گیران یاد می گیرند که چگونه با موفقیت و شکست مواجه شوند.
کشتی گیرها قدرت عملکرد شخصی خود را در برابر فشارها و استرس مسابقات بهتر می کنند.
کشتی گیرها تمایل به رشد روحیه خود دارند.
شهامت و استقامت آنها هر روز مورد آزمایش قرار می گیرد ومنحصر به هنگام مسابقات نیست.
وقتی که مسابقات برگزار می شود، شخصیت کشتی گیرها نمایان می شود.
پافشاری و تاکید بر برنده شدن گاهی وقتها می تواند تجربه ورزشکاری شما را از بین ببرد.
اجازه ندهید دوستان، والدین، یا خود شما وضعیت کشتی شما را ارزیابی کند، مخصوصاً ارزیابی منفی کشتی که گرفته اید، اما اجازه دهید مربی شما این ارزیابی را انجام دهد.
تمام جنبه های علمی تجربه کشتی گرفتن را به خاطر داشته باشید در غیر اینصورت تمام جنبه های تجربی ورزشکاری را از دست خواهید داد.
کشتی ورزش بسیار خوبی است، اما کشتی گیرها باید بخاطر داشته باشند که کشتی فقط یک نوع بازی است.
بسیاری مواقع در فرهنگ ما کشتی گیر موفق به یک ستاره تبدیل می شود.
بنابراین مواظب باشید که قهرمانی شما باعث از هم گسیختگی خانواده نشود.
کشتی گرفتن باید باعث بهتر شدن زندگی خانوادگی شود نه اینکه باعث تسلط به آن گردد.
خانواده شما باید مشوق شما در مسابقات باشند.
در عوض شما هم باید پاسخ تلاش آنها را بدهید.
مسافرت کردن برای مسابقات با اعضای خانواده باعث همبستگی آنها برای رسیدن به یک هدف مشخص می شود.
کشتی گرفتن باید برای همه شما لذت بخش باشد.
شما و خانواده شما باید متوجه آن باشند که کشتی ورزش بسیار سختی است.
کشتی یک ورزش آیروبیکی است، یعنی سیستم فیزلولوژیکی کشتی گیرها نمی تواند به طور دایم تمرینات را تحمل کند و خستگی زیادی به همراه دارد.
کالری که یک جوان در یک جلسه تمرین مصرف می کند به اندازه چهار روز کالری است که یک شخص رشد یافته مصرف می کند.
توجه خاصی باید برای تغذیه و خواب کشتی گیر انجام گیرد.
کشتی ورزشی بی خطر است و بندرت صدمات جدی در آن حادث می شود.
به خاطر طبیعت این ورزش، کشتی گیرها بطور دائم با یکدیگر برخورد می کنند، و کبودی ها و کشیدگی عضله در آنها به وجود می آورد.
بزودی شما یاد می گیرید که با داشتن دردهای جزیی به خوبی قادر به انجام تمرینات خود باشید.
حتی ممکن است شما از داشتن خراشهایی که بر اثر مبارزات بر روی بدن خود ایجاد شده احساس غرور هم بکنید.
به هر حال، مطمئن شوید که در داخل جعبه کمکهای اولیه خانه مقدار زیادی ضدعفونی کننده و مقدار زیادی یخ داخل یخچال دارید.
به احتمال زیاد متوجه خواهید شد که والدین شما به کشتی گیرشدن شما افتخار می کنند.
آنها با شما در پیروزیهایتان شادی و در شکستهایتان گریه می کنند و افراد خانواده احساس نزدیکی بیشتری به یکدیگر می کنند.
بسیار خوب حالا به ماجراهای ورزش کشتی خوش آمدید!
تاریخچه قدمت ورزش کشتی به قدمت تمدنها می باشد.
تاریخ شروع این ورزش تقریباً به 5000 سال پیش می رسد.
حتی در ابتدای شروع آن، این ورزشی پیشرفته بود.
کارهای هنری و مجسمه ها گواهی بر آن دارند که کشتی گیران در گذشته از تکنیکهای بالایی استفاده می کردند، و در مقبره بن حسن که در مصر می باشد و 2000 سال قبل از میلاد ساخته شده بطور وسیعی فنون کشتی نشان داده شده است.
بسیاری از فنون که امروزه از آن استفاده می شود در سالهای بسیار دور ابداع شده است.
مرکز کشتی هم از مصر و آشور مانند قدرت به سمت یونان انتقال یافت.
تزوس قهرمان آتن این کشتی را به یونانیان معرفی کرد.
وقتی تزوس حریف قدرتمند خود برویون را در مسابقه ای شکست داد ثابت کرد که تکنیک می تواند بر قدرت غلبه کند.
این اتفاق باعث شد که این ورزش از لحاظ علمی و هنری رشد پیدا کند.
کشتی گرفتن فراتر از فقط یک ورزش شد.
کشتی قسمتی از زندگی مردم یونان شد.
هومر شاعر وقایع بعضی مسابقات کشتی را ثبت می کرد، معروفترین آنها کشتی بین آژاکس و اودیسیوز است.
ورزش کشتی به بازیهای المپیک اولیه راه یافت.
اولین بار ورزش کشتی در بازیهای المپیاد هیجدهم در سال 704 قبل از میلاد انجام گرفت.
امپراطوران روم هم مانند یونانیان علاقه زیادی به کشته داشتند، و آنها سبکی از کشتی را ابداع کردند که ما به آن کشتی فرهنگی می گوئیم.
آنها شکتی را به سبکی که با سنتهای آنها هماهنگی داشت تغییر دادند.
با سقوط امپراتوری روم کشتی محبوبیت خود را در بین مردم از دست داد.
اروپاییان به ورزش کشتی علاقه مند شدند و یکی از معروفترین مسابقات کشتی بین هنری هشتم از انگلستان و فرانسیس اول از فرانسه انجام شد.
درباره آنچه در این شکتی اتفاق افتاد نظرات مختلفی وجود دارد.
در یکی از این نظرات بیان شده که هنری هشتم پادشاه انگلستان فرانسیس را به مسابقه دعوت می کند.
در جایی دیگر گفته شده فرانسیس وقتی شنید هنری در خلال انجام یکی از مسابقات کشتی گیر فرانسوی را مورد مضحکه قرار داده عصبانی شد و هنری را به مسابقه دعوت کرد.
فرانسیس روی تکنیکهایی که می دانست حساب کرد و بر قدرت هنری غلبه یافت.
آسیایی ها سبک کشتی خودشان به وجود آوردند.
ژاپنی ها سبک سومو را ابداع کردند که هنوز در ژاپن تمرین می شود، با این اختلاف که در پایان مسابقه بازنده را نمی کشند.
کشتی قبل از ورود مهاجران به قاره آمریکا توسط سرخپوستان انجام می گرفت.
طبق گفته فدراسیون کشتی ایالات متحده هفت تن از رئیس جمهوران این کشور کشتی گیر بوده اند.
آمادگی جسمانی بعنوان یک ورزشکار جدی، شما باید قدرت بدنی خود را افزایش دهید و در شرایط خوب بدنی قرار گیرید تا بتوانید شرایط مورد نیاز ورزش کشتی را داشته باشید.
کشتی ورزش آسانی نیست و احتیاج به قدرت بدنی زیاد دارد.
سلامت و رضایت شخصی پاداشی است که می تواند با تمریناتی که برای آمادگی انجام می گیرد بدست آید.
آمادگی جسمانی فقط یکی از عواملی است که به موفقیت کشتی گیر کمک می کند.
اگر چه آمادگی جسمانی فقط یکی از عوامل لازم برای کشتی گیر خوب بودن می باشد اما مهمترین عامل نیز می باشد و پایه و اساس این ورزش است.
بدون آمادگی جسمانی، توانایی های طبیعی ورزشکار و تکنیکهای کشتی او به هدر خواهد رفت.
آمادگی جسمانی به تنهایی نمی تواند باعث برنده شدن دایمی کشتی گیر در مسابقات شود، ولی همراه با استفاده از تکنیکها و قابلیت های کشتی گیر می تواند باعث برنده شدن شود.
سه عامل اصلی برای آمادگی جسمانی وجود دارد: (1) تمرین، (2)تغذیه و (3) استراحت.
هر یک از این عوامل بطور مساوی دارای اهمیت می باشد و نباید فرقی بین آنها گذاشت.
اگر در یکی از این سه عامل کوتاهی انجام گیرد تأثیر مثبت دو عامل دیگر را محدود خواهد کرد.
برای مثال، تمرینات سختی چون دویدن یا تمرین با وزنه می تواند در اثر رژیم غذایی بد خنثی شود.
استراحت نکردن به اندازه کافی می تواند باعث موثر واقع نشدن رژیم خوب غذایی و تمرینات خوب شود.
تمرین تمرین، آشکارترین جنبه آمادگی جسمانی است.
عضلات بدن باید ساخته شوند و در بهترین شرایط نگهداری شوند.
یک برنامه اصلی شامل فعالیت های فیزیکی مختلف برای بوجود آوردن قابلیت ارتجاعی بدن، استقامت، قدرت هماهنگی و تعادل بدن لازم است.
افزایش استقامت زمان مسابقه چه سه دقیقه ، یا هفت دقیقه باشد ، استقامت کلید اصلی خواهد بود .
دوی استقامت از تمریناتی است که در آمادگی جسمانی بیشتر مورد غفلت قرار می گیرد .
دوی استقامت باعث افزایش گنجایش ریه ها و گردش خون می شود .
همه افراد از دویدن لذت نمی برند اما تلاشی که برای آن انجام می گیرد ارزش فوائد آنرا دارد .
استقامت زیاد داشتن می تواند در دقایق پایانی مسابقه شکست را به پیروزی کشتی گیر تبدیل کند .
تا زمانیکه کشتی گیر استقامت دارد و زمان باقی مانده باشد ، مسابقه به پایان نمی رسد .
دویدن به مسافتهای کوتاه ( با سرعت ) نیز افزایش استقامت می شود .
این به معنی آن نیست که طول یک زمین فوتبال را بدوید و در پایان این مسافت استراحت کنید .
این کار باعث ازدیاد استقامت نخواهد شد ، بلکه تکرار دویدن به مسافتهای کوتاه باعث افزایش استقامت خواهد شد