دانلود تحقیق نحوه قرارگیری و جابجایی یک گاو از ابتدای تولد تا زمان شیردهی در جایگاههای مختلف

نحوه قرارگیری و جابجایی یک گاو از ابتدای تولد تا زمان شیردهی در جایگاههای مختلف :
از ابتدای تولد یک گاوداری صنعت خوانی اگر حیوان مورد نظر ماده باشد 60 روز در box انفرادی و اگر حیوان نر باشد55 روز در box انفرادی نگهداری می گردد.

بعد از این مدت زمانی گوساله های نر و ماده از شیر گرفته می شوند و به یک جایگاه دیگر منتقل می گردند مدت زمان نگهداری توام این گوساله ها 2 هفته می باشد تا کنترل های دامپزشکی برروی گوساله ها صورت گیرد مواردی چون فلق و اسهال و سایر بیماری ها.

سپس این دسته از گوساله ها بدها بند دوم منتقل می شوند.

مدت زمان نگهداری این گوساله ها در این بهار بند 5 ماه می باشد.

پس از این مدت زمانی حیوانات نر و ماده از یکدیگر جدا می شوند.

گوساله های نر را به بهار بند گوساله های نر کوچک انتقال می دهند و بعد از یک برنامه پرواربندی چند هفته ای به قسمت نرهای بزرگ انتقال داده می شوند که این دامها بعد از کسب وزن مناسب به بازرا ارائه می گردند.

حیوانات ماده را نیز ابتدا به بهار بند تلیسه کوچک ( تاسن 10 ماهگی) منتقل می کنند سپس به تلیسه متوسط که تا سن 14 ماهگی در این بهار بند نگهداری می شوند سپس از سن 15 ماهگی به بعد به بهار بند تلیسه بزرگ منتقل می شوند که این بهار بند هر روزی به منظور تشخیص حیوانات ماده فحل توسط کارگران کنترل می شوند.

بعد از تشخیص فحلی حیوان مورد نظر تلقیح مصنوعی یا طبیعی می گردد و باز هم به همان بهار بند بازگردانده می شود.

بعد از سپری شدن مدت آبستنی تلیسه نیز همانند گاوهای شیری دیگر به قسمت گاوهای خشک 20 روز منتقل می گردد تا جیره غذایی تنظیم شده برای این مرحله از آبستنی در اختیار دام قرار گیرد بعد از گذشت این مدت به بهاربند گاوهای خشک 40 روز انتقال داده می شود و از این لحظه به بعد گاو تحت مراقبت هایقبل از زایمان قرار می گیرد.

و تقریبا 40 روز قبل از زایمان به قسمت زایمان منتقل می گردد.

نکاتی که در زایشگاه باید رعایت شوند
بستر مناسب ، بستهنباید لغزندگی داشته باشد
آرامش ، زایشگاه باید دور از هیاهو و مزاحمت قرار داشته باشد
تهویه مناسب بعد از زایمان گاوهای مورد نظر به بهار بند گاوهای تازه را منتقل می شوند و در این قسمت کنترل های بعد از زایمان صورت می گیرد.

به عنوان مثال گاوها به منظور تشخیص جفت ماندگی کنترل می گردند همچنین در این دوره باید تغذیه گاوها به نحو احسن اجرا و کنترل گردد چون حیوان به علت استفاده از ذخایه بدنی احتیاج به تغذیه مناسب دارد و اگر تغذیه در این دوره به نحو احسن انجام نشود گاوها به pic تولیدی خود نخواهند رسید و این از لحاظ اقتصادی برای گاودار بسیار گران تمام خواهد شد.

مدت زمان نگهداری گاوها در این بهاربند 2 هفته می باشد بعد از 2 هفته این گاوها به بهار بند گاوهای یک شکم منتقل می گردند.

ولی گاوهایی که بیشتر از یک زایمان ارند بر اساس شیر تولیدی به بهار بند های مختلف انتقال داده می شوند که به شرح زیر می باشد :
1-میان شیر : زیر 20لیتر در روز شیر می دهند
پر شیر: که روزانه 20 تا 30 لیتر می دهند
گاوهای سوپر تولید : بین 30 تا 40 لیتر شیر می دهند
گاوهای دولوکس : که بیشتر از 40 لیتر روزانه شیر تولید می کنند
سالن شیردوشی
قسمت های مختلف دستگاه شیر دوشی
شیشه رکوردگیر
پلت کولر
پمپ
خرچنگی
جا خرچنگی
یخچال
بعد از هر بار شیر دوشی دستگاه را باسودو اسید می شوند.

ابتدا دستگاه را با سود شستشو می دهیم به این دلایل که اگر ابتدا با اسید بشوییم لکه های پروتئین و چربی بر روی شیر باقی می ماند .

شیر گاوهای که آنتی بیوتیک مصرف می کند برای مصرف گوساله بکار برده می شوند باید توجه داشت که شیر گاو به طور کامل گرفته شود.

ترتیب شیردهی گاوها در شیر دوشی :
صبح : الف ) میان شیر ب)پرشیر ج) سوپر د) دولوکس ه) تازه زا و) یک شکم
ظهر : الف) پر شیر ب) س.وپر ج ) دولوکس د)تازه زا ه) یک شکم
شب: الف) میان شیر ب) پرشیر ج) سوپر د) دولوکس ه) تازه زا و) یک شکم
ظهر : الف) پر شیر ب) س.وپر ج ) دولوکس د)تازه زا ه) یک شکم شب: الف) میان شیر ب) پرشیر ج) سوپر د) دولوکس ه) تازه زا و) یک شکم شستشوی دستگاه : ابتدا مخزن شیر را با آب شستشو می دهیم سپس وان 200 لیتری را پرآب کرده و 2 لیتر سود را داخل آن حل می کنیم سپس دسنگاه را روشن نموده و 15 دقیقه صبر می کنیم تا کاملا آب داخل دستگاه به چرخش در آید سپس دوباره وان را که حجم آن 200 لیتر است پرکرده و دوباره در مدار قرار می دهیم.

سپس وان را با آب تازه و 2 لیتر اسید نیتریک پر می کنیم و دستگاه را روشن می کنیم و 15 دقیقه صبر می کنیم.

در انتها برای اینکه بدانیم مواد اسیدی خارج شده یک استکان آب تخلیه شده یک قطره فنل نتالئین می ریزیم اگر قرمز شد شستشو را دوباره انجام می دهیم.

مدیریت در هنگام زایمان: گاوهای خشک مقدار مناسبی از پروتئین، انرژی، مواد معدنی، و ویتانین ها را درحیره خود نیاز دارند.

کمبود مواد معدنی ممکن است تاثیر سیستم ایمنی گوساله را در مبارزه با امراض کاهش دهد.

تامین جیره متعادل جهت گاو خشک هم برای گوساله تازه متولد شده و هم خود گاو ضروری است.

گاو خشک باید یک هفته قبل از زایمان به زایشگاه انتقال داده شود.

زایشگاه باید 16 تا 25 متر مربع مساحت، فضای روشن و سطح بستر مناسب داشته باشد و لغزنده نباشد.

تعبیه قلاب در سقف برای بلند کردن گاو دراز کشیده مفید است.

توصیه می‏شود بع ازای هر 25 راس یک جایگاه زایش در نظر گرفته شود.

زایشگاه باید بین دو زایمان ضد عفونی شوند.

از یک محوطه مرتعی زهکشی شده تمیز می‏توان به صورت موفقیت آمیز برای این کار استفاده کرد.

تقریبا 5 درصد گوساله ها ( در حین تولد) مرده متولد می‏شوند.

بسیاری از این گوساله ها را می توان با یاری دادن گاو در حین زایمان از مرگ نجات داد.

در آستانه زایمان، باید به گاوها مرتب سرکشی نمود تا در صورت نیاز به آنها کمک کرد.

در مواردی همچون گاوهای کوچک، گوساله های بزرگ حالات غیر طبیعی، چند قلو زایی، ممکن است نیاز به کمک باشد.

گاو باید بعد از شروع درد زایمان ، هر 2 ساعت یک بار سرکشی شود.

محققان ویسکانیسن (کراولی و همکاران، 1983) مراحل زایمان را بدین گونه توصیف نموده‏اند.

مرحله اول: ناآرامی 1- گاو هر از چند گاهی بلند می‏شود، می‏نشیند و راحت نیست.

درد زایمان به هنگام پاره شدن کیسه آب قابل مشاهده است.

مواد چسبنده و لغزنده موجود در داخل کیسه آب برای زایمان طبیعی ضروری است.

در گاوهای بالغ،‌گوساله در عرض 2 ساعت متولد خواهد شد، لیکن در تلیسه‏ها ممکن است که 4 ساعت یا بیشتر طول بکشد.

مرحله دوم: گوساله زایی 2- در گاوهای بالغ گوساله ها باید طی نیم تا یک ساعت بعد از ظاهر شدن در دهانه رحم خارج گردد، برای تلیسه‏ها این زمان حدود 2 ساعت می‏باشد.

ماساژ گاو در هنگام انقباض ماهیچه‏ها، تنشی که بر گاو وارد می‏شود را به حداقل خواهد رساند.

مرحله سوم: خروج جفت 3- جفت بین نیم تا 8 ساعت بعد از زایمان خارج می‏شود.

جفت ماندگی در 8 تا 10 درصد زایمانهای عادی رخ می‏دهد.

تغذیه ویتامین E,D,A ، سلنیم، فسفر و کلسیم جفت ماندگی رابه حداقل می‏رساند.

گوساله باید بلافاصله پس از قطع ناف، شروع به تنفس نماید.

تنفس گوساله را می‏توان با خارج ساختن مواد موکوسی موجود در داخل سوراخ‏های بینی، مالش برای تحریک آن، وارد کردن انگشت به داخل سوراخهای بینی برای تجذک تنفس و یا استفاده از تنفس مصنوعی، آغاز کرد.

بند ناف باید بریده و در فاصله حدود 5 سانتی متری بدن گره داده شود، تا از ورود باکتری به داخل بدن جلوگیری شود.

برای ضد عفونی بند ناف می‏توان از الکل یا گیره پلاستیکی مخصوص استفاده کرد.

گره زدن بند ناف خیلی نزدیک به بدن ممکن است باعث فتق ناف شود.

به منظور از بین بردن جرمهای بیماری زا باید بند ناف، به طور کامل با محلول تنتورید، ضد عفونی شود.

قبل از انتقال گوساله به محلی خشک و عاری از کثافات می‏توان برای خشک کردن آن از پارچه یا کاغذ استفاده کرد.

آغوز: اولین شیر تولیدی گاو بعد از زایش آغوز نام دارد که سرشار از مواد مغذی و پادتن‏هاست.

گوساله در هنگام تولد فاقد مقاومت در برابر بیماریهاست، زیرا دیواره‏های جفت مانع عبور پادتن‏ها (ایمنو گلوبین‏ها) از مادر به دستگاه گردش خون جنین می‏شوند.

پادتن‏های آغوز تا رشد سیستم ایمنی گوساله و توان تولید پادتن آنها،‌ مقاومت اولیه گوساله جوان را در برابر بیماریها تامین می‏کنند.

در عرض 4 ساعت بعد از زایش (30 دقیقه مطلوب است) باید دو لیتر آغوز به گوساله خورانیده شود.

در مورد خورانیدن آغوز به گوساله، زمان اهمیت زیادی دارد، زیرا مجرای گوارش گوساله فقط تا 24 ساعت بعد از تولد به آنتی‏بادی‏ها (مولکولهای درشت پروتئین) اجرازه ورود مستقیم و بدون تجزیه شدن به داخل خون را می‏دهد.

بعد از 24 ساعت، پادتن‏ها نمی‏توانند به طور کامل در روده کوچک جذب شوند.( این عمل به بسته شدن روده معروف است) .

برای دستیابی به مقاومت مطلوب ، یک گوساله باید 60 گرم ایمینوگلوبولین‏ جذب نماید.

گوساله های نژاد بزرگ باید در هر یک از دو وعده اول ( یک وعده در هنگام زایش و یک وعده 12 ساعت بعد) 2 کیلوگرم آغوز مصرف کنند.

جذب ایمینوگلوبولین‏ ها به هنگام زایمان حداکثر بازده را دارد ولی طی 6 ساعت بعد از تولد 10 تا 20 درصد و در طی 12 ساعت تا 50 درصد کاهش می‏یابد و 24 ساعت بعد تقریباً به صفر می‏رسد.

به منظور مشخص شدن و اطمینان از مصرف حداقل میزان ضروری باید مقداری آغوز بهصورت اجباری به گوساله‏ها خورانید.

گاوهای شکم اول ممکن است به دلیل ضعف ضدید قدرت مکیدن شیر را نداشته باشد و یا اینکه پا پهلو یا قسمتهای دیگر بدن گاو را مک بزند و ارگانیسم‏های بیماریزا بخورد.

لذا گاودار باید وسیله‏ای برای خوراندن اجباری آغوز گوساله‏های تولد شده از طریق مری در دسترس داشته باشد.

کیفیت آغوز بسیار متغیر است.

آغوز گاوهای مسن (سه دوره شیردهی یا بیشتر) نسبت به گاوهای جوان مقدار بیشتر و متنوع تری از پادتن‏ها را برای ایجاد مقاومت در برابر بیماریهای مختلف دارند.

رنگ زرد و یکنواخت (سفت و خامه‏ای) معیار مناسبی برای تشخیص کیفیت آغوز است برای اندازه گیری وزن مخصوص آغوز ( که با غلظت پادتن ارتباط دارد) وسیله تجاری به نام آغوز سنج وجود دارد.

آغوز حیوان مبتلا به ورم پستان و یا آغوز آلوده به خون نباید مصرف شود .

باید همیشه مقداری آغوز مرغوب از گاوهای مسن تر ، تهیه و در بطری های 2 لیتری شیر یا ظروف پلاستیکی در فریزر ذخیره تا برای گوساله هایی که در حین زایمان مادرشان را از دست داده اند و یا به ورم پستان یا تب شیر میتلا بوده اند و یا اجازه خروج شیر خود را نمی دهند و یا آغوز تولیدی آنها نا مرغوب است ، استفاده شود.

خوراندن آغوز اضافی به گوساله در صورت امکان ضروری است چون موادغذایی زیاد و آنتی بادیهای دارد که مجرای گوارش را رد مقابل بیماریها مصون می کنند.

تخمیر کردن آغوز روشی اقتصادی برای استفاده از آغوز اضافی است که با جایگزین کردن به جای شیر کامل و یا جایگزین شیر موجب 10 تا 20 دلار صرفه جویی به ازای هر گوساله می شود.

با استفاده از آغوز اضافی و شیر غیر قابل فروش حاصل از هشت دوشش اولیه می توان 20 تا 30 روز غذای مایع برای گوساله ها فراهم نمود.

موارد زیر برای استفاده بهتر از آغوز در مدیریت تغذیه ای گوساله توصیه می شود: آغوز اضافی را می توان در ظروف پلاستیکی تمیز ، یا ظروفی که لایه داخلی پلاستیکی دارند ذخیره کرد بعد از اضافه کردن مواد جدید به آغوز در حال تخمیر برای جلوگیری از جداشدن و لایه بستن حتما باید آن را به طور کامل به هم زده و مخلوط نمود.

ظرف حاوی آغوز حیوان مبتلا به ورم پستان و شیری که آنتی بیوتیک داشته باشد باید دور ریخته شود.

محصول مکایع نهایی باید به صورت 2 تا 3 قسمت آغوز ترش شده با یک قسمت آب گرم رقیق شود.

در صورت امتناع گوساله ها از مصرف آغوز ترش شده افزودن بی کربنات سدیم پیش از