احادیث امام کاظم علیه السلام
1.
مصیبت براى شکیبا یکى است و براى بى‌تابى کننده دوتاست .
(تحف‌العقول ، ص 437)
2. کم‌گویى ، حکمت بزرگى است ، بر شما باد به خموشى که آسایش نیکو و سبکبارى و سبب تخفیف گناه است .
(تحف‌العقول ، ص 414)
3. از شوخى خوددارى کن زیرا شوخى جلوه معنوى ترا مى‌زداید .
(بحاالانوار ، ج 78 ، ص 321)
4. مشورت با خردمند خیرخواه ، یمن و برکت و رشد و توفیق از جانب خداست ، چون خردمند خیرخواه به تو نظرى داد ، مبادا مخالفت کنى که مخالفتش هلاکت بار است .
(تحف‌العقول ، ص 420)
5. چیزى نیست که چشمانت آن را بنگرد ، مگر آن که در آن پند و اندرزى است .
(بحاالانوار ، ج 78 ، ص 319)
6. همانا براى خداوند بر مردم دو حجت است ، حجت آشکار و حجت پنهان ، اما حجت آشکار عبارت است از : رسولان و پیامبران و امامان ، و حجت پنهانى عبارت است از عقول مردمان .
(تحف‌العقول ، ص 407)
7. صبر بر تنهایى ، نشانه قوت عقل است ، هر که از طرف خداوند تبارک و تعالى تعقل کند از اهل دنیا و راغبین در آن کناره گرفته و بدانچه نزد پروردگارش است رغبت نموده ، و خداوند در وحشت انیس اوست و در تنهایى یار او ، و در ندارى توانگرى او و در بى‌تیره و تبارى عزت او .
(تحف‌العقول ، ص 407)
8. براى هر چیزى دلیلى باید ، و دلیل خردمند تفکر است ، و دلیل تفکر خاموشى .
(تحف‌العقول ، ص 406)
9. به راستى که با ارزش‌ترین مردم کسى است که دنیا را براى خود مقامى نداند ، بدانید بهاى تن شما مردم ، جز بهشت نیست ، آن را جز بدان مفروشید .
(تحف‌العقول ، ص 410)
10. بهترین چیزى که به وسیله آن بنده به خداوند تقرب مى‌جوید ، بعد از شناختن او ، نماز و نیکى به پدر و مادر و ترک حسد و خودبینى و به خود بالیدن است .
(تحف‌العقول ، ص 412)
11. خداوند بهشت را بر هر هرزه‌گوى کم‌حیا که باکى ندارد چه مى‌گوید و یا به او چه گویند حرام گردانیده است .
(تحف‌العقول ، ص 416)
12. از کبر و خودخواهى بپرهیز ، که هر کسى در دلش به اندازه دانه‌اى کبر باشد ، داخل بهشت نمى‌شود .
(تحف‌العقول ، ص 417)
13. همنشینى با اهل دین ، شرف دنیا و آخرت است .
(تحف‌العقول ، ص 420)
14. بپرهیز از معاشرت با مردم و انس با آنان ، مگر این که خردمند و امانت دارى در میان آنها بیایى که ( در این صورت ) با او انس‌گیر و از دیگران بگریز ، به مانند گریز تو از درنده‌هاى شکارى .
(تحف‌العقول ، ص 420)
15. مؤمن همانند دو کفه ترازوست ، هرگاه به ایمانش افزوده گردد ، به بلایش افزوده گردد .
(تحف‌العقول ، ص 432)
16. نماز نافله راه نزدیک شده هر مؤمنى به خداوند است .
(تحف‌العقول ، ص 425)
17. ندا کننده‌اى در روز قیامت ندا مى‌کند :
آگاه باشید ، هر که را بر خدا فردى است برخیزد ، و برنمى‌خیزد ، مگر کسى که گذشت کرده و اصلاح بین مردم نموده باشد ، پس پاداشش با خدا خواهد بود .
(تحف‌العقول ، ص 435)
18. کمک کردنت به ناتوان از بهترین صدقه است .
(تحف‌العقول ، ص 437)
19. سختى ناحق را آن کس شناسد که بدان محکوم گردد .
(تحف‌العقول ، ص 437)
20. هرگاه مردم گناهان تازه کنند که نمى‌کردند ، خداوند بلاهایى تازه به آنها دهد که به حساب نمى‌آوردند .
(تحف‌العقول ، ص 434)
21. در دین خدا دنبال فهم عمیق باشید ، زیرا که فهم عمیق دین ، کلید بصیرت و بینایى و کمال عبادت و سبب تحصیل درجات بلند و مراتب بزرگ در امور دین و دنیاست .
(تحف‌العقول ، ص 434)
22. مهرورزى و دوستى با مردم ، نصف عقل است .
(تحف‌العقول ، ص 425)
23. هر که مى‌خواهد که قویترین مردم باشد بر خدا توکل نماید .
(بحاالانوار ، ج 71 ، ص 143)
24. کسى که دو روزش مساوى باشد ، مغبون است ، و کسى که دومین روزش ، بدتر از روز اولش باشد ملعون است ، و کسى که در خودش افزایش نبیند در نقصان است ، و کسى که در نقصان است مرگ براى او بهتر از زندگى است .
(بحاالانوار ، ج 78 ، ص 327)
25. از ما نیست کسى که هر روز حساب خود را نکند ، پس اگر کار نیکى کرده است از خدا زیادى آن را بخواهد ، و اگر در آن کار بدى کرده ، از خدا آمرزش طلب نموده و به سوى او توبه نماید .
(اصول‌الکافى ، ج 4 ، ص 191)
26. خشم کلید هر بدى است .
(تحف‌العقول ، ص 416)
27. بر طاعت خدا صبر کن ، از معاصى خدا صبر کن ، دنیا همان ساعتى است ، آنچه رفته نه شادى دارد و نه غم ، آنچه نیامده ندانى که چیست ؟
بهمان ساعتى که در آنى صبر کن همچنان باشد که تو رشک برده شده‌اى .
(تحف‌العقول ، ص 417)
28. دنیا چون آب دریاست ، هر چه تشنه کامش بیشتر نوشد ، بیشتر تشنه شود تا او را بکشد .
(تحف‌العقول ، ص 417)
29. براى هر چیزى زکاتى است ، و زکات تن روزه‌هاى مستحبى است .
(تحف‌العقول ، ص 425)
30. هر که پیش از ستایش بر خدا و صلوات بر پیغمبر صلی الله علیه واله وسلم دعا کند چون کسى است که بى زه کمان کشد .
(تحف‌العقول ، ص 425)
31. تدبیر نیمى از زندگى است .
(تحف‌العقول ، ص 425)
32. کمى عیال یک نوع توانگرى است .
(تحف‌العقول ، ص 425)
33. هر که پدر و مادر را اندوهگین کند آنان را ناسپاسى کرده .
(تحف‌العقول ، ص 425)
احادیث امام رضا (ع)
امام رضا (ع): به دیدن یکدیگر روید تا یکدیگر را دوست داشته باشید و دست یکدیگر را بفشارید و به هم خشم نگیرید.
(بحارالانوار،ج78،ص 347)
امام رضا (ع) : هیچ بنده اى حقیقت ایمانش را کامل نمى کند مگر این که در او سه خصلت باشد: دین شناسى، تدبر نیکو در زندگى، و شکیبایى در مصیبتها و بلاها.
(بحار الانوار، ج 78، ص 339، ح1 )
امام رضا (ع) : آن کسى که نفسش را محاسبه کند، سود برده است و آن کسى که از محاسبه نفس غافل بماند، زیان دیده است.
(بحار الأنوار، ج 78، ص 352، باب 26، ح 9)
امام رضا (ع) : هر کس به رزق و روزى کم از خدا راضى باشد، خداوند از عمل کم او راضى خواهد بود.
(بحارالانوار،ج 78،ص 357)
امام رضا (ع) : هر کس اندوه و مشکلى را از مومنى بر طرف نماید خداوند در روز قیامت اندوه را از قلبش بر طرف سازد.
(اصول کافى، ج 3، ص 268)
امام رضا (ع) : هر کس ماه رمضان یک آیه از کتاب خدا را قرائت کند مثل اینست که درماههاى دیگر تمام قرآن را بخواند.
(بحار الانوار ج93، ص346)
امام رضا (ع) : روز غدیر در آسمان مشهورتر از زمین است.
(مصباح المجتهد،ص 737)
امام رضا (ع) : دوست هرکسی عقل اوست و دشمن هر کس نادانی اوست.
(جهاد النفس، ح82)
امام رضا (ع) : مبادا اعمال نیک را به اتکاى دوستى آل محمد(ص) رها کنید، مبادا دوستى آل محمد(ص) را به اتکاى اعمال صالح از دست بدهید، زیرا هیچ کدام از این دو ، به تنهایى پذیرفته نمى شود.
( بحارالانوار،ج78،ص348)
امام رضا (ع) : حد توکل چیست؟
حضرت فرمودند: اینکه با وجود خدا از هیچ کس نترسی.
(جهاد النفس،ح 292)
امام رضا (ع) : از ما نیست آن که دنیاى خود را براى دینش و دین خود را براى دنیایش ترک گوید.
(بحارالانوار،ج۷۸،ص۳۴۶)
امام رضا (ع) : به بسیاری نماز و روزه و زیادی حجّ و احسان و زمزمه‌شان در شب منگرید بلکه به راستی سخن و امانت داریشان بنگرید.
(عیون اخبار الرضا2،ص51)
امام رضا (ع) : نیکوترین مردم از نظر ایمان، خوش خلق‌ترین و با لطفترین آنها نسبت به اهل خویش است.
(عیون اخبار الرضا2، 38)
امام رضا (ع) : ایمان یک درجه بالاتر از اسلام است, و تقوا یک درجه بالاتر از ایمان است و به فرزند آدم چیزى بالاتر از یقین داده نشده است.
(تحف العقول، ص445)
امام رضا (ع) : گمان نیکو به خداوند داشته باش زیرا خداوند عز و جل می فرماید: من در نزد گمان بنده ام حاضرم پس بنده ام جز گمان خیر به من نداشته باش.
(جهاد با نفس، ح 147)
امام رضا (ع) : از پدر بزرگوارش روایت فرمود که: امیرالمومنین فرموده اند : بوسیله ی استغفار خود را خوشبو کنید ، مبادا بوی بد گناهان شما را رسوا کند.
امام رضا (ع) : از پدر بزرگوارش روایت فرمود که: امیرالمومنین فرموده اند : بوسیله ی استغفار خود را خوشبو کنید ، مبادا بوی بد گناهان شما را رسوا کند.
(جهاد با نفس، ح 790) امام رضا (ع) : تواضع آن است که آنچه را که دوست می داری مردم به تو عطا کنند، تو به مردم عطا کنی.
(جهاد با نفس، ح 289) گزیده ای از احادیث سید وسالا‌ر شهیدان امام حسین (ع) ▪ حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام : چگونه با چیزی که خود در وجودش نیازمند توست، برای وجود تو دلیل آورده شود؟
آیا چیزی هست که آشکارتر از تو باشد تا وسیله آشکار کردن تو باشد؟
کی پنهانی تانیازمند دلیلی باشی که بر تو دلالت کند؟
و کی دوری تا آثارت وسیله رسیدن به تو باشند؟
کور باد آن چشمی که تو را مراقب و نگهبان خود نبیند.
( دعای عرفه، بحار الانوار، ج۹۸ ، ص۲۲۶ ) ▪ حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام : چه دارد آن کس که تو را ندارد؟
و چه ندارد آن که تو را دارد؟
آن کس که به جای‌تو چیز دیگری را پسندد و به آن راضی شود، مسلما زیان کرده است. (دعای عرفه، بحار الانوار، ج۹۸ ، ص۲۲۸ ) ▪ حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام : کسانی که رضایت مخلوق را به بهای غضب خالق بخرند، رستگار نخواهند شد.
(مقتل خوارزمی، ج۱ ، ص۲۳۹ ) ▪ حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام : هیچ کس روز قیامت در امان نیست، مگر آن که در دنیا خداترس باشد.
(بحار الانوار، ج۴۴ ، ص۱۹۲ ) ▪ حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام : خداوند متعال فرموده است: “مردان و زنان مومن دوست یکدیگرند، امر به نیکی و نهی از بدی می‌کنند”.
خداوند نخست امر به معروف و نهی از منکر را به عنوان یک فریضه از سوی خودش ذکر کرده است، زیرا او آگاه است که اگر این وظ‌یفه اجرا شود، وظایف دیگر همه، چه سخت و چه آسان انجام می‌گیرد، زیرا امر به معروف و نهی از منکر دعوت به اسلام می‌کند و حقوق ستم‌دیدگان را بازمی‌ستاند و با ستمگران به مخالفت برمی‌خیزد...
(تحف العقول، ص۲۳۷ ) ▪ حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام : ای مردم! رسول خدا فرمود: هر کس سلطان زورگویی را ببیند که حرام خدا را حلال نموده، پیمان الهی را می‌شکند و با سنت و قوانین رسول خدا از در مخالفت درآمده و در میان بندگان خدا، راه گناه و معصیت و ستم و دشمنی را در پیش می‌گیرد، ولی با عمل یا سخن اظهار مخالفت نکند، بر خداوند است که او را در محل و جایگاه آن سلطان ظ‌الم قرار دهد.
(مقتل خوارزمی، ج۱ ، ص۲۳۴ ) ▪ حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام : مردم برده و بنده دنیا هستند، و دین لعابی است که تا وسایل زندگی فراهم است، به دور زبان می‌گردانند، ولی وقتی دوران آزمایش فرا رسد، دینداران کمیاب می‌شوند.
(بحار الانوار، ج۷۸ ، ص۱۱۷ ) ▪ حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام : کسی که بخواهد از راه گناه به مقصدی برسد ، دیرتر به آروزیش می‌رسد و زودتر به آنچه می‌ترسد گرفتار می‌شود .
(بحار الانوار، ج۷۸ ، ص۱۲۰ ) ▪ حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام : آیا نمی‌بینید که به حق رفتار نمی‌شود و کسی از باطل نهی نمی‌کند، پس بخواهد مومن دیدار خدا را ، در حالی که بر حق باشد.
(بحار الانوار، ج۷۸ ، ص۱۱۶ ) ▪ حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام : به درستی که من مرگ را جز سعادت نمی‌بینم و زندگی با ستمکاران را جز محنت نمی‌دانم. (تحف العقول، ص۲۴۵ ) ▪ حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام : مصیبت