مقدمه سیاست احداث شهر های جدید برای تمرکز زدایی کالبدی ،اقتصادی و اجتماعی در ناحیه شهری شهرهای بزرگ طراحی می شوند تا با وجود جاذبه های نزدیکی به شهرهای بزرگ، جمعیت به خروج از مادر شهر تشویق و اسکان همراه اجرای برنامه های توسعه اقتصادی اجتماعی فراهم آید .
با استقرار جمعیت در شهرهای جدید، حل بسیاری از مسائل پیش روی مسئولین قرار میگیرد.
از احداث تاسیسات شهری تا ایجاد فضاهای خدماتی و ...
لیکن شناخت نیازهای روحی ساکنین که در دراز مدت به یکی از مشکلات عمده تبدیل خواهد شد صرفا در قالب بررسی هویت هویت شهر و نیز هویت ادمیان امکانپذیر میگردد.
بررسی هویت انسانهای ساکن در این شهرها به ما کمک میکند تا فضایی با نشاط و شهروندانی مسئول داشته باشیم.
یکی از مقالات اساسی که در این باب ارائه شده است مقاله" شهرهای جدید در جستجوی هویت" نوشته دکتر محمد مهدی عزیزی و پارسا ارباب در روزنامه اطلاعات، بوده که به بازخوانی ریشه های هویت پرداخته است.
مقاله فوق ابعاد دیگر انرا خصوصا در ارتباط با تاثیر انبوه سازی بر این گونه فضاها مورد بررسی قرار داده است.
تاریخچه شهر های جدید در ایران رشد جمعیت وافزایش تقاضا برای مسکن ازیکسو و گسترش شهرها ازسوی دیگرموجب شد که برنامه ریزان کشورطی سال های گذشته اقدام به اتخاذ سیاستی راهبردی برای حل مشکلات بخش مسکن کنند.
سیاست ساخت شهرهای جدید که ازسال ۱۳۶۸ و به دنبال مصوبه هیئت دولت درمورد تاسیس شرکت عمران شهرهای جدید ایران در دستورکار وزارت مسکن و شهرسازی قرارگرفت، راهکاری بود که ازسوی متولیان این بخش و به منظور پاسخگویی به یکی ازمهم ترین دغدغه های مردم اتخاذ شد.
هم اکنون ۲۲ شهر جدید ساخته و یا درمرحله ساخت و ساز قرار دارند وزارت مسکن و شهرسازی انتظار دارد در افق ۲۰ ساله افزون بر چهار میلیون و ۷۰۰هزار نفر در شهرهای جدید ساکن شوند .
..
مهمترین شهرهای جدید در ایران به قرار زیر است: پردیس، هشتگرد، اشتهارد، اندیشه و پرند در استان تهران، فولادشهر، مجلسی و بهارستان در اصفهان، مهاجران در اراک، صدرا در شیراز، سهند در تبریز، گلبهار و بینالود در مشهد، رامین در اهواز، علوی در بندرعباس، تیس در چابهار، لتیان در کرج، رامشاد در زاهدان و عالیشهر در بوشهر .
دسته بندی ساکنین در شهرهای جدید یکی از اصول پایه در طراحی مسکن، دستیابی به اطلاعات انسانهایی است که قرار است در ان ساکن شوند.
ای اطلاعات شامل هرم سنی، وضعیت شغلی، علئق و نیازهای روحی و...
میباشد.
با بررسی گزارشات و نیز مطالعات میدانی در این گونه فضاها خصوصا در شهرهای جدید حوزه پایتخت غالب ساکنین شهرهای جدید را میتوان در سه دسته کلی تعریف نمود: مردمانی که به لحاظ اقتصادی پایین بودن قیمت زمین و خدمات در شهر ساکن شده اند.این دسته یا خود مالک بوده و یا بصورت اجاره ساکن شده اند.
اعضای تعاونی های مسکن عمدتا مربوط به ادارات و نهادهای دولتی بخشی از این گروه با مشخصات دسته اول در شهر جدید ساکن شده اند و بخشی نیز با هدف سرمایه گذاری نسبت به مشارکت و خرید واحد مسکونی اقدام کرده اند.
گروههای شغلی.
به طور مثال بخشی از فضاهای مسکونی در شهر جدید پرند به کارکنان فرودگاه امام تخصیص یافته است.
گروههای سرمایه گذار.
این بخش نسبت به ساخت یا خرید واحد های مسکونی با هدف عرضه با قیمت بیشتر اقدام میکنند.این گروه همچنین استفاده از اوقات فراغت را در شهر جدید مد نظر دارند تعدادی از واحد های موجود در شهر پردیس بصورت ییلاقی استفاده میشود.
هویت ساکنین در شهرهای جدید بحران هویت شهر و انسان به عنوان مهمترین موضوع قابل بررسی در شهر های جدید قابل بحث و بررسی میباشد.
امری که تا کنون کمتر به ان پرداخته شده است .
بر خلاف نیازهای مادی نظیر تغذیه، تردد، فضاهای خدماتی و ...
که در زمان کوتاهی عوارض خود را نمایان میسازد، موضوع نیازهای روحی آدمیان، بدلیل پیچیدگی و گستردگی آن، در دراز مدت اثر خود را آشکار خواهد ساخت لذا نیاز به کنکاشی عمیقتر دارد.
به نظر میرسد موضوع هویت با حفظ کلیات موضوع، در پروژه های دیگر نیز قابل تعمیم خواهد بود که به عنوان مثال میتوان از باغشهر های کشور یاد کرد.
لذا شناخت نقاط قوت و ضعف پروژه های فوق، به بهبود شرایط زندگی و کار در اینگونه فضاها کمک خواهد کرد.
اقامت کوتاه مدت مهمترین فصل مشترک تمامی گروههای سکونتی در شهر جدید، میباشد.آنان در فرصت مناسب اقتصادی و یا شغلی نسبت به تغییر مکان خود اقدام میکنند.
در واقع هیچ یک از گروههای فوق، خود را شهروند اختیاری محسوب نکرده و در نهایت بدنبال اهداف کلان اقتصادی خود هستند.
بررسی ها نشان میدهد برنامه زمانبندی گروههای فوق در قالب کوتاه مدت(۵ ساله) و میان مدت(۱۰ ساله) بوده و هیچ یک از گروههای فوق شهر جدید را به عنوان شهر خود نپذیرفته اند.
سوال این است با ترکیب جمعیتی فوق و در کنار ساخت و سازهای انبوه در اینگونه شهرها، چگونه میتوان شهری ساخت که به نیازهای روحی ساکنین پاسخ بدهد و به عبارت دیگر چگونه هویت شهر و شهروندان را تقویت کرد ؟
تغییر نگاه به شهرهای جدید توسط مردم، از بخش سود اوری و یا اجبار به سمت شهر ما خانه ما، مستلزم پیشنیازهایی است که در اولویت اول وجود فضاهای زیر ساختی و از همه مهمتر حمل و نقل عمومی و بشکل مدرن وسپس رفع نیازهای روحی انان که منتج به مشارکت گسترده در شهر میشود، باید دیده شود.
جهانی شدن و مشکلات کلان شهرها شهر هویت- گروه شهری: هزاران سال است که شهرها کانون فرهنگ و اندیشه، تعامل اجتماعی انسانها و جایگاه بالندگی شهرنشینی هستند.
گرچه از هنگام پیدایش انسان در کره زمین اکثریت افراد در محلهها، دهکدهها و شهرکها و بافتهای جمعی میزیستهاند اما با فرا رسیدن سال ۲۰۰۰ و بویژه دو دهه پایانی قرن بیستم میلادی زمان وقوع دو رخداد جهانی و مهم در سالنامه حیات بشری است.
یکی از این دو رخداد شهری شدن جهان و دیگر ظهور شهرهای جهانی است.
امروز نیمی از جمعیت شش میلیاردی جهان ساکن شهرهایند.
اکثریت جهان و زمین رفته رفته به شهر تبدیل میشود.
در سال ۱۸۰۰ تنها سه درصد جمعیت جهان در شهرها میزیستند، در سال ۱۹۵۰ این میزان به ۲۹درصد رسید و در سال ۲۰۰۰ این میزان به پنجاه درصد رسیده است، این در حالی است که سازمان ملل متحد هشتاد درصد رشد جمعیت دهه آینده را مربوط به شهرها میداند نه روستاها.
مسلماً آنچه درخصوص توسعه و گسترش شهر و شهرنشینی اتفاق افتاده در طول تاریخ بشر بیسابقه بوده است.
در حال حاضر ۲۳ شهر جهان ۱۵ میلیون نفری هستند.
از این تعداد ۱۸ شهر در کشورهای رو به توسعه قرار دارند و جمعیت این گونه شهرها از حدود ۱۰۰ کشور کنونی عضو سازمان ملل بیشتر است.
برپایه «برنامه توسعه سازمان ملل متحد» در سال ۱۹۶۰ تنها ۹ شهر با جمعیت بیش از ۴ میلیون نفر در کشورهای رو به توسعه وجود داشته که در سال ۱۹۸۰ به ۳۵ شهر رسید و در سال ۲۰۰۰ به ۵۰ شهر و در سال ۲۰۲۵ به ۱۱۴ شهر خواهد رسید.
براساس آمار در سال ۱۹۸۵ در کشورهای رو به توسعه ۱۴۶ شهر با جمعیت بیش از یک میلیون نفر وجود داشته است.
این روند و جهش بیسابقه یعنی اجتماعی بشری حکایت از تبدیل شدن روستاها به شهرها و تبدیل شهرها به کلانشهرها است.
به هر حال روند شهری شدن اجتماع بشری به علاوه جهانی شدن اقتصاد، پدیده کلانشهرها را پیش آورد که خود این پدیده در مسیر تحولات هزاره سوم دارای چالشها و بحرانهای جدی باشد.
افزایش فقر در شهرها، دسترسی ناکافی به مسکن و خدمات اصلی شهری، گسترش زاغه نشینی و مسکنهای غیرقانونی، سیستم حمل و نقل ناکافی، بیگانگی شهروندان، رقابت شغلی و اقتصادی نابرابر، نارسایی امکانات اصلی شهر، ویرانی محیط زیست، آلودگی هوا، تراکم جمعیت، ناکافی بودن خدمات بهداشتی اصلی و آب و بحرانهای اجتماعی از جمله مواد مخدر و...
از چالشهای پیش روی کلانشهرها هستند.
امروزه هر شهر «جهان اولی» در دل خود یک شهر «جهان سومی» دارد که با مشکلات آلودگی محیط زیست،بیکاری، ازدحام جمعیت، گرسنگی، بیماری، سوءتغذیه و مرگ و میر کودکان به میزان زیاد دست به گریبان است.
از طرف دیگر در هر شهر «جهان سومی» یک شهر «جهان اولی» و پیشرفته که دارای کلاس جهانی ارتباطات و تکنولوژی باشد وجود دارد و این حکایت از شکاف بزرگ و چالش اساسی است که میان این دو جهان وجود دارد.
امروزه در روند شهری شدن دنیا به علت سرعت روند شهرنشینی در آفریقا، آسیا و آمریکای لاتین بیشتر شهرداریها فاقد منابع مالی و سازمانی برای ارائه خدمات اصلی شهریاند و سرمایهگذاری بیشتر به محلههای پردرآمد و متوسط اختصاص داده شده است.
این در حالی است که فقرا به حال خود رها شده و برای ادامه حیات خود به مکانیسمهای غیررسمی رو میآورند و خارج از قوانین و ضوابط و استانداردها برای خود سرپناهی و زاغههایی میسازند.
براساس برآوردهای رسمی ۳۰ تا ۵۰ درصد سکنه بیشتر شهرهای بزرگ آسیا در چنین شرایطی زندگی میکنند.
در هر صورت علاوه بر چالشهای برشمرده در بالا میتوان موارد ذیل را نیز به عنوان نگرانیها و چالشهای کلانشهرها برشمرد.
۱ - حفظ و توسعه بهداشت انسان و رسیدگی به مشکلات بهداشت شهری ۲ - کنترل بیماریهای مسری ۳ - حفاظت از گروههای آسیبپذیر ۴ - فقر و بررسی راههای مبارزه با فقر شهروندان ۵ - تهیه منابع مالی مکفی برای اداره شهر ۶ - چالشهای اجتماعی ۷ - بحران زیست محیطی و آلودگی هوا ۸ - تدارکات سرپناه و بهبود مدیریت اسکان شهروندان ۹ - تسهیل حمل و نقل عمومی و درون شهری ۱۰ - مدیریت و توسعه هماهنگ منابع آب ۱۱ - تغییر الگوی مصرف شهری ۱۲ - سیستم روان و فنی حمل و نقل درون شهری ۱۳ - پایداری کالبدی- اقتصادی- اجتماعی و حمل و نقل کلانشهرها برای کسب جایگاه رفیع خود در فرآیند جهانی شدن و زنده ماندن در برابر تحولات پرشتاب قرن ۲۱ راهی جز تکیه بر مشارکت آگاهانه شهروندان و به ویژه تشکلهای غیردولتی و داوطلب ندارند.
فرآیندی که در آن شهروندان با سهیم شدن در تصمیمات اثر گذار بر زندگی خود و جامعه شهری و با درک حقوق شهروندی و با شناخت و فهم از مسئولیتپذیری جمعی و گروهی، هزینههای اداره شهر را کاهش و بر تواناییهای مدیریت کلانشهر خواهند افزود.
این بدان معنی است که مدیریت کلانشهرها بر محور سیاست تمرکز زدایی و ایجاد دموکراسی در مدیریت امکان پذیر است.
تمرکز زدایی و معطوف شدن به انرژی پایان ناپذیر شهروندان و پذیرش سازمانهای غیردولتی به عنوان شریک و نه رقیب از جمله استراتژیهای ضروری و انکار ناپذیر برای مدیریت شهری آینده است.
علاوه بر این جایگاه آموزش مستمر و جریان دانایی و به هنگام بودن پیکر مدیریت شهری به دانش و درک جدید و بکارگیری نخبگان و دانشگاهیان یک ضرورت حیاتی و اجتناب ناپذیر است.
مشکل از مناطق شهری : یک چالش جهانی که نمایندگان مجلس باید در شرایط URBAN تمدن و دموکراسی پاسخ ( بروکسل ، 15 آوریل 1999) کنفرانس بین پارلمانی 101 ،آگاه باشید که با توجه به این قارچ از شهرستانها و سرعت ثابت از رشد جمعیت ، نیمی از جمعیت جهان را در مناطق شهری زندگی می کنند با شروع هزاره سوم ، با توجه که شهرستانها یک نیروی محرک پیشرفت اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل است و به عنوان جامعه تکامل یافته است ، شهرنشینی ساخته شده است این امکان را برای بهبود کیفیت زندگی بخش بزرگی از مردم با تسهیل دسترسی به آموزش ، خدمات اجتماعی و مراقبت های بهداشتی برای همه شهروندان ، به خصوص کودکان ، و همچنین مشارکت در زندگی فرهنگی، سیاسی و مذهبی ، با اعتقاد به اینکه پتانسیل برای پیشرفت مناطق شهری می تواند به طور کامل تنها در صورتی راه حل پایدار به مشکلات جدی ناشی از تمرکز جمعیت و فعالیت های مشخص به شهرستانها بزرگ در بر داشت ،مهم ترین آن ها عبارتند از: کمبود مسکن و طبیعت کافی از برخی از مسکن های موجود .
آلودگی محیط زیست در داخل و اطراف مناطق شهری، فقدان و یا کمبود منابع آب و یا تاسیسات آب رفتار؛ بدتر شدن سهام ساختمان و میراث معماری .
ناکافی بودن زیرساخت ؛ نرخ بیکاری بالا، نارسایی خدمات اجتماعی اساسی ، به ویژه مراقبت از کودک و مراقبت از سالمندان، و دسترسی به آموزش و مراقبت های بهداشتی برای همه شهروندان ، به خصوص کودکان؛ تراکم ترافیک .
مشکلات مرتبط با افزایش سن جمعیت .
عدم امنیت غذایی .
منابع مالی کافی برای مقامات محلی به تعهدات خود .
افزایش نرخ جرم و جنایت .
فحشا، بهره کشی جنسی از کودکان و سوء مصرف مواد مخدر .
آسیب پذیری افزایش بلایای طبیعی و انسان ساخته شده است .
ناراحت شده توسط : مشارکت کافی از زنان در تصمیم گیری سیاسی ، به ویژه در دولت های محلی ، که بدان معنی است که تصمیم گیری بدون توجه به نیازهای زنان صورت گرفته است، این واقعیت است که زنان شاغل هنوز هم اغلب به شغل های پایین تر تنزل و منصفانه پرداخت می شود، که بسیاری از زنان آزار و اذیت در محل کار روبرو هستند ، و که بازسازی اقتصادی است تاثیر عمیقی بر اشتغال زنان در بسیاری از کشورهای در حال ، علم به این که زنان هنوز هم انجام بسیاری از بار خانه داری و مراقبت از خانواده ، در حالی که برنامه های اجتماعی به نقش دوگانه زنان به عنوان مزد بگیران و خانه سازان سازگار نیست، با موانع و مشکلات زنان بیکار ، از جمله فقدان آموزش و پرورش ، تبعیض در استخدام اعمال و عدم دسترسی به اعتبار به راه اندازی کسب و کار خود ، با ابراز نگرانی عمیق که تمام این مشکلات در درجه اول گروه های اجتماعی فقیر و آسیب پذیر ( سالمندان، زنان، کودکان، افراد معلول ) تاثیر می گذارد در حالی که نما یک تهدید مداوم به زندگی همه ساکنان شهرستانها بزرگ، صرف نظر از طبقه اجتماعی خود را ، آگاه باشید که کشورهای در حال توسعه ، که در آن شهرستانها ترین بزرگ در این سیاره در آن قرار دارد ، برای اولین بار به از اثرات منفی شهرنشینی رنج می برند ، که علت آن نرخ رشد جمعیت مهاجرتهای روستایی به جای است، اما فکر است که کشورهای توسعه یافته نیز صورت عمده ، البته های مختلف ، مشکلات مربوط به کلانشهر ، نگران آن است که سرعت سریع تر از " شهرنشینی " فقر و شکاف همیشه در حال رشد میان ثروتمندان و فقرا در شهرستانها بزرگ به خطر اندازد همبستگی ، با تکیه تلفظ کردن این خطر است که بخشی از جمعیت شهری تبدیل خواهد شد از خود بیگانه و به حاشیه رانده شده ، و در نتیجه تفکیک اجتماعی ، مشغول با افزایش ، در سال های اخیر ، درگیری ها و جنگ که منجر اند و هستند که منجر به تخریب مسکن و شهرک میلیون نفر از مردم در سراسر جهان ، یادآوری پشتیبانی که اتحادیه میان پارلمانی به پیگیریتصمیمات کنفرانس سازمان ملل متحد در محیط زیست و توسعه ( ریودوژانیرو ، ژوئن 1992) ، کنفرانس بین المللی جمعیت و توسعه ( قاهره ، سپتامبر 1994 ) داده شده ، اجلاس جهانی سران برای توسعه اجتماعی ( کپنهاگ ، مارس 1995) ،چهارمین کنفرانس جهانی زنان ( پکن ، سپتامبر 1995) و اجلاس جهانی غذا ( رم ، نوامبر 1996) با یادآوری به خصوص همکاری اتحادیه بین پارلمانی به آماده سازی سازمان ملل متحد کنفرانس دوم در اسکان بشر ( استانبول ، خرداد 1996) ، که خطاب به مشکلات اسکان انسانی در شهرستانها به طور کلی و بزرگ به طور خاص، و عملکرد اتحادیه برای ترویج اجرا، در سطح ملی و بین المللی ، از تعهدات و تصمیمات اتخاذ شده در آن کنفرانس ، یادآوری هم که قطعنامه با عنوان " پشتیبانی مجلس به سازمان ملل متحد کنفرانس دوم در اسکان بشر (مسکن II) " ، توسط شورای بینالمجالس در نشست 158 خود را ( استانبول ، 20 آوریل 1996) ، به ویژه بند 4 به تصویب رسید، اشاره می که بسیاری از مشکلات حل و فصل بشر اقدام قانونی نیاز و مشارکت مجالس ملی و اعضای آنها در اجرای تعهدات مسکن II بنابراین حیاتی خواهد بود .
با ابراز قدردانی از فعالیت های مرکز سازمان ملل متحد برای اسکان بشر در همکاری انجام شده با شرکای خود در سیستم سازمان ملل متحد ، با توجه به ترویج مناطق شهری که سازنده تر ، عادلانه تر و پایدار تر هستند ، در روح مسکن برنامه ریزی، 1 خواستار مجالس ملی به : (الف) آگاهی کامل از نقش مثبت است که شهرستانها در جهان به عنوان یک منبع ، توسعه اجتماعی اقتصادی، فرهنگی و سیاسی و ، از این رو ، اهمیت خود را به توسعه به طور کلی پایدار جامعه انسانی؛ (ب) کمک ، از طریق اقدامات قانونی مناسب، به تقویت ظرفیت نهادی و مالی از دولت به عمل قرار دادن تعهدات کنفرانس سازمان ملل متحد دوم در اسکان بشر (مسکن II) و برای نظارت بر روشی که در آن این تعهدات در اعمال در سطح ملی؛ ( ج) هنگامی که با عدم امنیت غذایی ، حمایت از برنامه های ویژه FAO امنیت غذایی که ، از جمله، در مشکلات تولید مواد غذایی شهری و نیمه شهری تمرکز و آدرس تنگناها در ارتباط با سیستم های عرضه مواد غذایی و توزیع؛ (د) اتخاذ ، بهبود و تکمیل قوانین ملی برای ایجاد شرایط مساعد برای توسعه پایدار شهری، با تعهد به ویژه به : پاسخگویی به نیاز ، در هر دو کشورهای صنعتی و در حال توسعه ، به تقویت محلی خود دولت ، برنامه نظام مند از اصل subsidiarity و تمرکز زدایی از مسئولیت همراه با متناظر با منابع مالی و پرسنل از مقامات محلی، و ترویج مشارکت بیشتر توسط مردم .
تشویق بخش خصوصی ملی به سرمایه گذاری و مشارکت در حل مشکلات از شهرستانها بزرگ شوند، و برای شرکت در یک اولویت در فعالیت های فوری، از قبیل ساخت و ساز و بهبود مسکن و زیرساخت ها، مدیریت خانگی و زباله های صنعتی ، ارائه از کافی آب با کیفیت خوب ، ایجاد شغل، ارائه خدمات عمومی ، و غیره؛ ایجاد یک آب و هوای مطلوب و پایدار برای سرمایه گذاری خارجی ، به خصوص در کشورهای در حال توسعه ، بر اساس یک مکمل متعادل بین جهان روستایی و شهرستانها .
تقویت اقدامات قانونی برای پیشگیری و جلوگیری از جرم و جنایت ، فحشا، بهره کشی جنسی از کودکان و سوء مصرف مواد ، که همه مسائل مربوط به مناطق شهری است.
اطمینان از محیط زیست سالم در داخل و اطراف شهرستانها بزرگ از طریق جلوگیری از فعالیت های مضر برای محیط زیست ، حمایت از نهادهای دولتی و انجمن های درگیر در حفاظت از محیط زیست ، و افزایش منابع مالی و فنی برای حفاظت از محیط زیست؛ ترویج اقدامات برای حفاظت و مرمت میراث معماری از شهرستانها ، بنابراین برای حفظ هویت خود و حفاظت از خصوصیات معنوی و فرهنگی از هر نفر؛ احیای خدمات اجتماعی شهری ، به ویژه مراقبت های بهداشتی و آموزش و پرورش .
(ه) اختصاص به تمام سطوح دولت ، از جمله مقامات محلی، منابع مالی مورد نیاز برای توسعه پایدار شهری؛ (ج) اتخاذ اقدامات قانونی لازم و تخصیص منابع مالی کافی برای پیشرفت اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی از مناطق روستایی ، در نتیجه کمک به کاهش شکاف میان شهرستانها و روستاها، تعادل مهاجرت روستا به شهر و در نتیجه جلوگیری از ازدیاد جمعیت از شهرستانها بزرگ ؛ ( گرم) را در نظر ، در روند قانونگذاری ، نقش زنان در و کمک به زندگی از شهرستانها بزرگ، و نیاز به مشارکت واقعی بین مردان و زنان در قاب بندی و اجرای سیاست های توسعه شهری ، با دیدن آن است که اصل فرصت برابر اعمال می شود .
و به رسمیت شناختن نیازهای خاص از زنان شهری شده توسط : گام برداشتن برای افزایش تعداد زنان درگیر در تصمیم گیری سیاسی و به ویژه در دولت های محلی ، چه به عنوان ناظران و یا به عنوان مقامات منتخب .
تصویب قانون خاص تا به تشویق برابری ، پایان دادن به تبعیض علیه زنان و به ویژه اطمینان از دستمزد برابر برای کار برابر .
تغییر قوانین و شیوه های کسب و کار تبعیض آمیز علیه زنان ، از جمله قوانین مربوط به ارث، تصرف زمین و تخصیص مسکن؛ حصول اطمینان از اعتبار موجود به زنان است ، چه از طریق بودجه اختصاص داده شده و یا از طریق بخش خصوصی؛ پرداختن به ایمنی و امنیت از زنان شهری، هر دو در طراحی از شهرستانها و در ارائه پناهگاه های امن برای زنانی که قربانی خشونت هستند؛ ( ساعت ) ایجاد و یا بهبود چارچوب قانونی برای حمایت از تمام گروه های اجتماعی محروم و آسیب پذیر زندگی در شهرستانها بزرگ، از جمله توسط : جلوگیری از آنها را از افتادن ناپاک از تبعیض و به حاشیه رانده شدن .
تسهیل دسترسی به مسکن مناسب، اشتغال ، آموزش و پرورش ، مراقبت های بهداشتی ، خدمات اجتماعی اولیه ، زیرساخت ، و غیره؛ تشویق آنها به مشارکت فعال در فریم از سیاست های توسعه شهری؛ (من) کمک به ایجاد یک محیط مساعد برای توسعه همکاری بین ایالات ، بازیکنان شهری و بدن صالح منطقه و جهان ، با توجه به دستیابی به اهداف از دستور کار مسکن در اسرع وقت .
(د) تشویق و تقویت کمک های فنی و مالی به نفع شهرستانها بزرگ در کشورهای در حال توسعه؛ 2 تلفن در نمایندگان مجلس به : () مراجعه کنید به کاربرد و استفاده از اصول حکمرانی خوب ، به منظور اطمینان از شفافیت، پاسخگویی، اثربخشی و ماهیت مشارکتی مدیریت و مدیریت شهرستانها بزرگ، به عنوان پیش نیاز برای توسعه پایدار خود .
(ب) تسهیل تماس و گفت و گو میان شهروندان ، مقامات محلی و سازمان های ملی صالح را ، با توجه به حل مشکلات مواجه جوامع شهری .
( ج) ارتقای مشارکت شامل تمام بازیکنان متعهد و نگران - بخش خصوصی ، مقامات محلی، جامعه مدنی ، از جمله سازمان های غیر دولتی ، دولت، و نیز سازمان های منطقه ای و بین المللی - در قاب بندی و اجرای استراتژی های توسعه پایدار از شهرستانها بزرگ؛ (د) تشویق تبادل اطلاعات ، تجربه و دانش بین مقامات محلی در سطح ملی و بین المللی؛ (ه) ارتقاء پیاده سازی سیستم های ملی و محلی برای جمع آوری، پردازش و استفاده از اطلاعات مربوط به شرایط شهری و گرایش ها، به عنوان پایه ای برای استراتژی ها و برنامه ها برای توسعه پایدار از شهرستانها بزرگ منسجم .
(ج) به توسعه پایدار در مناطق شهری متعهد خود با تشویق الگوهای پایدار تولید ، مصرف ، حمل و نقل و حل و فصل .
جلوگیری از آلودگی .
احترام به ظرفیت حمل از اکوسیستم .
و حفاظت از فرصتها برای نسل های آینده .
3 مصرانه از کشورهای صنعتی به تلاش برای اختصاص 0.7 ٪ از تولید ناخالص ملی خود را به کمک های توسعه ، به عنوان توسط سازمان ملل متحد توصیه می شود و مورد تایید در برنامه برازیلیا اقدام اتخاذ شده توسط اتحادیه بین پارلمانی .
و دعوت از موسسات مالی بین المللی، بخش خصوصی و سازمان های کمک دو جانبه و چند جانبه به منظور کمک به منابع اضافی برای تحکیم تلاش های ملی برای حل مشکلات از شهرستانها بزرگ است .
4 .
درخواست پارلمان های ملی و نمایندگان مجلس به استفاده از تمام مکانیزم های دیپلماسی پارلمانی برای ترویج صلح و ثبات ، برای از بین بردن باغ زمستان از جنگ و به پایان سریع دادن به درگیری های فعلی ، در نتیجه کاهش خطر از دست دادن زندگی انسان ،محو شدن تاریخی و ارزش های فرهنگی ، و زوال محیط زیست و میراث معماری در مراکز شهری .
5 .
توصیه می کند که اتحادیه میان پارلمانی و مجالس ملی حمایت از فعالیت های مرکز سازمان ملل متحد برای اسکان بشر و کمک بیشتر به فعالیت ها و برنامه های سازمان ملل متحد و بدن خود را فعال در زمینه توسعه پایدار است.